DIASKEDASI.INFO

Σπύρος Σκούρας

Ο Σπύρος Π. Σκούρας ήταν Ελληνικής καταγωγής Αμερικανός, διευθυντικό στέλεχος σε κινηματογραφικές εταιρείες και πρόεδρος της 20th Century Fox από το 1942 έως και το 1962. (28 Μαρτίου, 1893 – 16 Αυγούστου, 1971)
Η προφορά του στα αγγλικά, όντας μετανάστης στην Αμερική από την Ελλάδα, ήταν τόσο διαβόητη ώστε ο Μπομπ Χόουπ είχε πει κάποτε "Ο Σπύρος είναι εδώ (σ.σ. στην Αμερική) 20 χρόνια αλλά ακούγεται σαν να έρχεται την επόμενη εβδομάδα". Ο Σκούρας στη μακρόχρονη καριέρα του επέβλεψε την παραγωγή ταινιών όπως η μυθική Κλεοπάτρα του 1963 αλλά και τη δημιουργία του οικιστικού συγκροτήματος Century City στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια.

Γεννημένος στο Σκουροχώρι Ηλείας, ο Σπύρος μαζί με τα αδέρφια του Κάρολο και Γεώργιο έφθασαν στο Σεντ Λιούις του Μισούρι το 1910. Ήταν 3 από τα 10 παιδιά της οικογένειας ενός φτωχού βοσκού που κατάφεραν σε λίγα χρόνια να αναρριχηθούν στις διευθυντικές θέσεις των μεγαλύτερων στούντιο του Χόλυγουντ.

Ξεκίνησαν να εργάζονται σαν σερβιτόροι και μπάρμεν σε ξενοδοχεία και ζώντας με στερήσεις κατάφεραν να μαζέψουν μέχρι το 1914 οικονομίες 3.500 δολαρίων, τις οποίες επένδυσαν από κοινού με δυο ακόμα Έλληνες στην κατασκευή ενός κινηματογράφου. Τον ονόμασαν "Olympia" και σε λίγο καιρό ακολούθησαν οι εξαγορές και άλλων αιθουσών μέχρι του σημείου που είχαν στην κατοχή τους όλους τους κινηματογράφους του Σαντ Λιούις. Το όνειρο τους για την κατασκευή ενός παγκοσμίου κλάσεως κτιριακού συγκροτήματος με κινηματογράφους υλοποιήθηκε με την κατασκευή του "Ambassador", μια επένδυση 5,5 εκατομμυρίων δολαρίων, το 1926. Το 1929 πούλησαν την αλυσίδα των κινηματογράφων στη Warner Bros. για να καταλάβουν διευθυντικές θέσεις σε κινηματογραφικές εταιρείες.

Το 1932 οι αδελφοί Σκούρα είχαν τη διεύθυνση 500 και πλέον αιθουσών της αλυσίδας Fox-West Coast. Ο Σπύρος βοήθησε στην συγχώνευση της Fox με τη 20th Century το 1935 και ανέλαβε τα ηνία του νέου στούντιο το 1942. Στη διάρκεια της 20ετούς θητείας του προσπάθησε να σώσει την παραπαίουσα βιομηχανία του κινηματογράφου από την επέλαση της τηλεόρασης. Το μότο της 20th Century Fox "Movies are Better than Ever" (οι Ταινίες είναι Καλύτερες από Ποτέ) απέκτησε σάρκα και οστά όταν ο Σπύρος Σκούρας παρουσίασε το σύστημα ευρείας εικόνας Σινεμασκόπ στην πρωτοποριακή για την εποχή της ταινία Ο Χιτών. Το νέο σύστημα εικόνας θεωρήθηκε από πολλούς σαν το φιλί της ζωής στο σινεμά και ένα σημαντικότατο όπλο στη μάχη με την τηλεόραση.

Στις 19 Σεπτεμβρίου 1959 ο Σκούρας υποδέχτηκε τον Νικήτα Χρουστσόφ στο στούντιο της Fox. Στο γεύμα που ακολούθησε, είχε μια φιλική λογομαχία με τον υψηλό καλεσμένο του, όπου χαρακτήρισε τη Σοβιετική Ένωση "το μεγαλύτερο μονοπώλιο που γνώρισε ποτέ ο κόσμος".

Η αποπομπή του από την προεδρία της εταιρείας έγινε ύστερα από τους οικονομικούς κλυδωνισμούς που προκάλεσε η παταγώδης αποτυχία της ταινίας Κλεοπάτρα. Έμεινε στην εταιρία σαν πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, αλλά με μειωμένες αρμοδιότητες, μέχρι το 1969. Πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1971 σε ηλικία 78 ετών.

Πληροφορίες: el.wikipedia.org

Λευτέρης Πανταζής

O Λευτέρης Πανταζής είναι Έλληνας τραγουδιστής και θεωρείται ένα από τα εμπορικότερα ονόματα του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. (το πραγματικό όνομα είναι Λευτέρης Παγκοζίδης, 27 Μαρτίου 1955)

Με 27 προσωπικούς δίσκους και 13 συλλογικούς. Από αυτούς 30 έγιναν πλατινένιοι ενώ και οι 40 έχουν γίνει χρυσοί. Το σύνολο των πωλήσεων δίσκων και cd φτάνει γύρω στα 4.000.000.
Πολύ συχνά δίνει συναυλίες στην Ελλάδα αλλά και στους ομογενείς του εξωτερικού.
Έχει διατελέσει πρόεδρος του ποδοσφαιρικού τμήματος του Πανιωνίου.

Γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1955 στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν (πρώην Σοβιετική Ένωση) από γονείς της Ελληνικής ποντιακής κοινότητας της ΕΣΣΔ. Λίγα χρόνια μετά ήρθε στην Ελλάδα ως πρόσφυγας όπου, καθώς τα χρόνια ήταν δύσκολα, δούλευε από μικρός σαν λούστρος, ωστόσο το τραγούδι ήταν πάντα η μεγάλη αγάπη του. Είχε μεγαλώσει με τους ήχους της Ελληνικής μουσικής και τραγουδούσε από παιδάκι. Έτσι σύντομα έβαλε στόχο να γίνει γνωστός τραγουδιστής, κι όταν, αργότερα, τα κατάφερε, δε δίσταζε να μιλάει πολύ συχνά για την καταγωγή του και για τα δύσκολα χρόνια που πέρασε. Ξεκίνησε να τραγουδά επαγγελματικά το 1975-76 και άρχισε σιγά-σιγά να τραγουδάει στις πίστες, μαζί με μεγάλα ονόματα του Ελληνικού τραγουδιού.

Δεκαετία '80
Το 1979 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο που περιείχε, μεταξύ άλλων, το τραγούδι "παράνομος κι αν είναι ο δεσμός μας", που το τραγουδούν ακόμα και σήμερα και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες σε εμφανίσεις τους και συναυλίες. Η επιτυχία ήρθε πολύ σύντομα και -από τις αρχές της δεκαετίας του 80- έγινε γνωστό όνομα στο Ελληνικό πεντάγραμμο. Τα τραγούδια του γίνονταν μεγάλες επιτυχίες και παίζονταν συνεχώς στους ραδιοφωνικούς σταθμούς της εποχής, ενώ συχνά έκανε και τηλεοπτικές εμφανίσεις. Επίσης έπαιξε και σε λίγες ταινίες. Το τέλος της δεκαετίας του 80 τον βρήκε να είναι ένα από τα εμπορικότερα ονόματα στο χώρο. Σ' αυτή τη δεκαετία καθιέρωσε και το παρατσούκλι ΛΕ. ΠΑ. (Από τα αρχικά του ονόματός του) και μάλιστα κυκλοφόρησε και μία κολώνια με αυτά τα αρχικά.

Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Λευτέρη Πανταζή ήταν και παραμένει το γεγονός ότι αναμίχθηκε ενεργά σε αυτό που αποκαλούμε "νυχτερινή διασκέδαση", όχι μόνο ως τραγουδιστής αλλά και ως επιχειρηματίας. Τα επικοινωνιακά του χαρίσματα και η υιοθέτηση στάσεων και στίχων προσαρμοσμένων στα γούστα της εποχής συνέβαλαν στη στροφή ενός μεγάλου μέρους της νεολαίας στο είδους τραγουδιού που υπηρετεί ο Πανταζής. Άλλοι όμως πάλι θεωρούν ότι αυτές οι ιδέες συνέβαλαν στον εκχυδαϊσμό του λαϊκού τραγουδιού και στην απομάκρυνση από το ήθος και τη φυσικότητα που διέθετε τις προηγούμενες δεκαετίες.

Κυριότερες επιτυχίες του ήταν, Ταραχή (1989),Τη βαρέθηκε η ψυχή μου(1989), Καρδιοπάθειες (1989) Εκείνη (1988), Τα λουλούδια στην κυρία (1988), Κορμί θανατηφόρο (1988), Θα στα βγάλω τα ματάκια (1987), Ο παπαγάλος (1986), Σε νοσταλγώ (1986), Από δω η γυναίκα μου (1986), Να πεθάνουν οι γυναίκες (1982), Νυχτοπερπατάς (1982), Παράνομος δεσμός (1979), τι είχαμε, τι χάσαμε (1979).

Στα τέλη της δεκαετίας αυτής ως αποτέλεσμα της μεγάλης επιτυχίας που είχε ήδη γνωρίσει ως τραγουδιστής πρωταγωνίστησε μαζί με την Τέτα Ντούζου στην βιντεοταινία "24 ώρες με έναν σταρ".

Δεκαετία 90
Η δεκαετία του 90 ήταν εξίσου-και ίσως περισσότερο- πετυχημένη για τον Λευτέρη Πανταζή. Το τραγούδι που ξεχώρισε σε αυτή τη δεκαετία ήταν το "ωραιότερο πλάσμα του κόσμου" το 1994, που θεωρείται και αυτό ένα κλασσικό τραγούδι, που ακούγεται μέχρι σήμερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτή τη δεκαετία (και μετά τη μεγάλη επιτυχία του "ταραχή") χτίστηκε το νυχτερινό κέντρο "ΔΙΟΓΕΝΗΣ", ακριβώς λόγω της μεγάλης επιτυχίας της "ταραχής". Το κέντρο λειτουργεί ακόμα και σήμερα. Εκείνη την εποχή όλοι έλεγαν ότι ο "ΔΙΟΓΕΝΗΣ" δημιουργήθηκε διότι ο κόσμος που ήθελε να δει το πρόγραμμα του Πανταζή ήταν τόσο πολύς, που δεν χωρούσε στα μέχρι τότε υπάρχοντα μαγαζιά.

Σε αυτή τη δεκαετία επιβεβαιώθηκε ότι ο Πανταζής εκτός από δημοφιλής τραγουδιστής, είναι και ένας έξυπνος επιχειρηματίας. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του σε πολλές συνεντεύξεις,ότι στα κέντρα που τραγουδάει έχει πάντα λόγο και για τη γενικότερη λειτουργία και για όλο το καλλιτεχνικό πρόγραμμα και πως οι επιχειρηματίες και οι συνάδελφοι του, τον εμπιστεύονται χωρίς αντίρρηση, καθώς βγαίνουν κερδισμένοι. Έχει πει επίσης πως ήταν ο πρώτος που έπαιρνε μερίδιο ακόμα και από τις πωλήσεις των λουλουδιών στα κέντρα όπου εμφανιζόταν.

Οι κυριότερες επιτυχίες του ήταν, Βρήκες το ευαίσθητο σημείο μου(1998), Έχεις πέντε λεπτά προθεσμία (1998), Έρχεται (1997), Ότι καλύτερο (1997), Κρίμα τα φιλιά μου (1995), Το ωραιότερο πλάσμα του κόσμου (1994), Πες πως μ' αγαπάς (1994), Κι άλλο (1994), Σαλονικιώτικο φεγγάρι (1993), Ναι,ναι (1993), Έίναι αστείο (1993), Θυμισέ μου τ' όνομά σου (1992), Μια εμπειρία (1992), Θέλεις; (1992), Τηλεπάθεια (1991), Υπάρχει κανείς; (1990), Μ' αγαπάς, σ' αγαπώ (1990), Θρασος.

Δεκαετία 2000
Σε αυτή την δεκαετία ο Πανταζής παραμένει στην πρώτη γραμμή των δημοφιλών Ελλήνων τραγουδιστών,μάλιστα το 2000 έκανε δυναμική είσοδο με το τραγούδι"φιλάκια" που ήταν διασκευή ενός Τούρκικού τραγουδιού του τραγουδιστή Tarkan,και σημείωσε μεγάλη επιτυχία.Επίσης το 2004 διασκεύασε με επιτυχία το Βραζιλιάνικο τραγούδι "Tsoutsouka".
Σε ένα κέντρο όπου τραγουδούσε πριν λίγα χρόνια,έκανε μία μικρογραφία καμπαρέ με κοπέλες που χόρευαν τόπλες.
Tο γεγονός προκάλεσε αντιδράσεις σε "κύκλους" πουριτανών και μερίδα του τύπου.Συνεχίζει και σήμερα να κάνει πολλές τηλεοπτικές εμφανίσεις. Αυτή την εποχή τραγουδάει στο ΟPERA μαζί με την Άντζελα Δημητρίου.Οι κυριότερες επιτυχίες του ήταν Ζημιά (2004), Τζουτζούκα (2004), Χείλια βανίλια (2004), Όλα τα λεφτά λουλούδια (2002), Μαγικά χαλιά (2002), Φιλάκια (2000).

Όλα αυτά τα χρόνια,συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του Ελληνικού τραγουδιού και λέγεται ότι συνηθίζει να βοηθάει και πολλούς νέους τραγουδιστές να αναδειχθούν. Έχει δώσει επίσης αφιλοκερδώς πολλές συναυλίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Έχει μία κόρη, την Κόνι Μεταξά, η οποία ασχολείται με το χώρο του θεάματος και μητέρα της είναι η Ζώζα Μεταξά.

Ο Λευτέρης Πανταζής, αν και δεν έχει παντρευτεί ποτέ, φημίζεται για τις σχέσεις που έχει κάνει με μερικές από τις ομορφότερες κοπέλες της Ελληνικής show-biz και όχι μόνο.

Eκτώς των άλλων, δραστηριοποιείται πολύ και στο χώρο του αθλητισμού. Στο διάστημα 2002-2006 διετέλεσε με επιτυχία πρόεδρος στην ποδοσφαιρική ομάδα του Πανιωνίου. Στο διάστημα αυτό η ομάδα έπαιξε δύο φορές στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

Ενώ παλιότερα ήταν πρόεδρος σε μία γυναικεία ομάδα μπάσκετ τις Εσπερίδες Καλλιθέας, επίσης διατηρεί και επιχείρηση με γήπεδα μίνι ποδοσφαίρου (5Χ5)μαζί με τον πολύ καλό του φίλο Νίκο Γραμμένο.

Δισκογραφία
1979 Οι μεγάλες μου επιτυχίες
1980 Αγαπιόμαστε
1981 Πάλι μόνοι
1982 Δύο λέξεις
1983 Μια ζωή ερωτευμένος
1984 Δέστε μ' αλυσίδες την καρδιά μου
1984 Θα φύγω μόνος
1986 Σε νοσταλγώ
1987 Και μη χαθούμε,Μια βραδιά στη φαντασία
1988 Εκείνη,Μια βραδιά στη φαντασία 2
1989 Μια βραδιά στον Πανταζή,Ταραχή
1990 Υπάρχει κανείς?
1991 Τηλεπάθεια,Συμμετοχή με Μίμη Πλέσσα
1992 Θέλεις;, Θυμισέ μου τ' όνομά σου, Μια βραδιά στα μπουζούκια
1993 Σαλονικιώτικο φεγγάρι, Εγώ δεν είμαι εγώ
1994 Ο παίχτης,Τα χρυσά σουξέ
1995 Δικαίωμά μου, Live at must club
1996 Eλεύθερος,Εμπειρίες, Ο ΛΕΠΑ τραγουδάει Ζαμπέτα
1997 Έρχεται
1998 Θάλασσα, Αν μ'αγαπάς
1999 Δε θα με δει κανείς να κλαίω
2000 Ότι καλύτερο,φιλάκια
2001 Στον έβδομο ουρανό,Ένα αστέρι στ' αστέρια
2002 Κάτι τρέχει, Για πρώτη φορά
2003 Le cabaret
2004 1000 βανίλια
2005 Άλλος άνθρωπος, Συμμετοχή με master tempo
2006 Άντζελα Δημητρίου - Λευτέρης Πανταζής 72 live επιτυχίες#
2011 Νext Level (αναμένεται)

Ιστοσελίδα: https://lepa.gr/
FB: https://www.facebook.com/lefteris.pantazis.official.page

Πληροφορίες: el.wikipedia.org

Καρλ Μπαρκς

Ο Καρλ Μπαρκς ήταν Αμερικανός σεναριογράφος και σχεδιαστής κόμικς, από το 1920 μέχρι το 1966.  (Carl Barks, 27 Μαρτίου 1901 - 25 Αυγούστου 2000)
Μέχρι σήμερα θεωρείται ο κορυφαίος δημιουργός ιστοριών ηρώων του Ντίσνεϋ, κυρίως του Σκρουτζ Μακ Ντακ, του Ντόναλντ Ντακ και των Χιούη, Λιούη και Ντιούη Ντακ. Γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1901 και πέθανε σε ηλικία 99 ετών, στις 25 Αυγούστου 2000.

Η εποχή γέννησης του έχει σηματοδοτηθεί από πολλά βαρυσήμαντα γεγονότα: ο πυρετός του χρυσού στην Αλάσκα, τα πρώτα σκίτσα του Yellow Kid (από τα πρώτα κόμικς) από τον Ρίτσαρντ Άουκωλτ και τέλος οι πρώτες εμφανίσεις του κινηματογράφου.Εκείνη την χρονιά (1901) ο Ουίλιαμ και η Αρμίντα Μπαρκς απέκτησαν τον δεύτερο τους γιο. Τον ονόμασαν Καρλ. Έμεναν και δούλευαν σε ένα αγρόκτημα λίγο έξω από την πόλη Μέρριλ του Όρεγκον. Επειδή η οικονομική κατάσταση στην οικογένεια Μπαρκς ήταν δυσχερής, ήταν αναγκασμένοι για λόγους εργασίας να μετακομίζουν προσωρινά συνεχώς στην Καλιφόρνια και μετά πίσω στο Όρεγκον. Μόλις ξεκίνησε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος και οι διαθέσιμοι εργάτες λιγόστεψαν, ο Καρλ Μπαρκς αναγκάστηκε να σταματήσει το σχολείο για να βοηθήσει τον πατέρα του στις δουλειές του αγροκτήματος.

Η αρχή της καριέρας του
Αν και όλα έδειχναν πως ο Καρλ Μπαρκς θα ακολουθούσε το επάγγελμα του πατέρα του, ο ίδιος δοκίμαζε πολλές δουλειές χωρίς να του ταιριάζει καμία: αγρότης, ξυλοκόπος, εργάτης σε τραίνο και πολλές άλλες. Όμως, αυτό που τελικά καθόρισε την πορεία της ζωής του ήταν ένα παιδικό όνειρο. Όταν ήταν μικρός, παρατήρησε μερικά σκίτσα ενός συμμαθητή του, που γελοιογραφούσαν διάφορους πολιτικούς, και εντυπωσιάστηκε. Έτσι, ενθουσιασμένος άρχισε να αντιγράφει τα σκίτσα των λιγοστών κόμικς της εποχής. Επίσης άρχισε μαθήματα σχεδίασης δι' αλληλογραφίας, αλλά αναγκάστηκε να τα διακόψει μετά από λίγο καιρό. Πάντως, ήταν ικανός να φτιάξει σκίτσα για εφημερίδες και περιοδικά, τα οποία και δημοσιεύτηκαν. Η αληθινή αρχή της καριέρας του όμως έγινε στο τέλος της δεκαετίας του 1920, οπότε το περιοδικό Judge δημοσίευσε σχέδιά του. Τελικά, μόλις μάζεψε αρκετά χρήματα μετακόμισε στη Μινεσότα και έγινε μόνιμο μέλος του περιοδικού Calgary Eye Opener, όπου δούλευε σαν σκιτσογράφος.

Συνεργασία με τον Ντίσνεϋ
Το 1935 ο Καρλ Μπαρκς έμαθε πως ο Ουώλτ Ντίσνεϋ αναζητούσε σκιτσογράφους για τα κινούμενα σχέδια που έφτιαχνε εκείνη την εποχή. Ο Καρλ έκανε αίτηση και τελικά προσλήφθηκε και ως συνέπεια αναγκάστηκε να μετακομίσει στο Λος Άντζελες.

Δουλεύοντας με τα παπιά
Εξαιτίας πολλών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου και του πολέμου, ο Μπαρκς παραιτήθηκε από τα στούντιο Ντίσνεϋ το 1942. Η πρώτη ιστορία με παπιά που έφτιαξε ήταν Το χρυσάφι του πειρατή (αγγλ. Donald Duck finds Pirate gold) με πρωταγωνιστές τον Ντόναλντ Ντακ τα τρία ανίψια του (Χιούι, Λιούι, Ντιούι Ντακ, γνωστά στην Ελλάδα ως ανιψάκια) και ένας παπαγάλος-πειρατής. Όμως δεν την έφτιαξε μόνος του, αλλά συνεργάστηκε με τον Τζακ Χάνα. Αργότερα προσλήφθηκε στο περιοδικό κόμικς Walt Disney's Comics and Stories ως σεναριογράφος. Σύντομα όμως απέδειξε τις σχεδιαστικές του ικανότητες και εντυπωσίασε τον εκδότη του περιοδικού, ο οποίος του ανέθεσε και την σχεδίαση των σκίτσων.

Το τέλος της καριέρας του
Ο Καρλ Μπαρκς, μέσα σε διάστημα 23 χρόνων σχεδίασε παραπάνω από 500 ιστορίες με παπιά του Ντίσνεϋ. Όμως, το 1966, σε ηλικία 65 χρονών είχε έρθει η ώρα της παραίτησής του. Τότε όμως άρχισε να αναγνωρίζεται το έργο του, επειδή τα περιοδικά που δημοσίευαν τις ιστορίες του ανέφεραν το όνομά του, κάτι που δεν γινόταν μέχρι τότε. Παρά την αποχώρησή του από τα κόμικς συνέχισε να φτιάχνει πίνακες βασισμένους στις ιστορίες του, και σήμερα οι περισσότεροι απ' αυτούς πωλούνται σε αστρονομικά ποσά. Τελικά, έγραψε ακόμα μία ιστορία το 1996, με θέμα την αναζήτηση του Δούρειου Ίππου και τίτλο "Horsing Around With History", που σχεδίασε ο ταλαντούχος επίγονός του, Ουίλλιαμ Βαν Χορν.

Προσωπική ζωή
Το 1921 παντρεύτηκε την Περλ Τέρνερ (αγγλ. Pearle Turner) και απέκτησε δύο παιδιά, το πρώτο το 1923 και το δεύτερο το 1924. Όμως το 1930 πήραν διαζύγιο. Το 1938 παντρεύτηκε την Κλάρα Μπάλκεν (αγγλ. Clara Balken). Αργότερα, το 1951 χώρισαν οριστικά και πήραν διαζύγιο. Ο τελευταίος του γάμος έγινε το 1954, με την Μάργκαρετ Γουίνφρεντ Γουίλλιαμς (αγγλ. Μargaret Wynnfred Williams), γνωστή ως Γκάρε, που ήταν και αυτή σκιτσογράφος. Το 1963 συνέβη ένα τραγικό γεγονός. Η μεγαλύτερη κόρη του Μπαρκς, Πέγκυ Φύλλις, πέθανε από καρκίνο. Ο Καρλ Μπαρκς όταν πέθανε είχε μια κόρη, τέσσερα εγγόνια, έξι δισέγγονα και οκτώ τρισέγγονα. Είχε μείνει χήρος το 1993, όταν πέθανε η Γκάρε.

Οι ιστορίες του
Οι ιστορίες του Μπαρκς είναι κυρίως κωμικές, ιδιαίτερα αυτές που έχουν ως ήρωες τον Ντόναλντ Ντακ και τα ανίψια του. Παρ' όλα αυτά, ο ίδιος ισχυριζόταν πως δεν τις έφτιαχνε "απλώς για να γελάσει" αλλά πως ήταν βασισμένες στις εμπειρίες του και σε μαθήματα ζωής. Επίσης δήλωνε πως ταύτιζε τον εαυτό του με τον Ντόναλντ, γι' αυτό αφιέρωσε τόσο πολύ χρόνο σε αυτόν τον χαρακτήρα, παρ' όλο που δεν τον είχε δημιουργήσει ο ίδιος, όπως άλλους ήρωες των ιστοριών του. Αλλά δεν είναι όλες οι ιστορίες του έτσι. Έχει φτιάξει πάρα πολλές ιστορίες που συμμετέχει και ο Σκρουτζ Μακ Ντακ (γνωστός στην Ελλάδα ως θείος Σκρουτζ), που έχουν πιο "περιπετειώδη" χαρακτήρα παρά κωμικό. Οι ιστορίες του τυπώνονται και ξανατυπώνονται σε περιοδικά σ' όλο τον κόσμο, ενώ ορισμένες απ' αυτές γίνονται αντικείμενα μελέτης σε πανεπιστήμια. Μερικές από αυτές κυκλοφορούν σε ακριβούς τόμους για συλλέκτες. Πολλές ιστορίες του είναι από τα πιο γνωστά και κλασσικά κόμικς.

Διάδοχοι του Μπαρκς
Ο Καρλ Μπαρκς θεωρείται ακόμα και σήμερα ως ο κορυφαίος δημιουργός ιστοριών με ήρωες τα παπιά του Ντίσνεϋ που πέρασε ποτέ. Είναι επίσης ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους στην ιστορία των κόμικς. Στα χρόνια μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση εμφανίστηκαν αρκετοί επίδοξοι "διάδοχοι", χώρις όμως κάποιος να μπορεί να συγκριθεί ευθέως μαζί του. Σήμερα, ως κυριότερος συνεχιστής του έργου του θεωρείται ο Ντον Ρόσα, δημιουργός μεταξύ άλλων και του μεγάλου έργου Ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ.

Πληροφορίες: el.wikipedia.org

Ιβάν Σαββίδης

Ο Ιβάν Σαββίδης, είναι Ρώσος ποντιακής καταγωγής επιχειρηματίας και πολιτικός, και έχει λάβει την Ελληνική υπηκοότητα από τον Απρίλιο του 2013. (Γεν. Σάντα, Γεωργία, 27 Μαρτίου 1959)

Ο Σαββίδης γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1959 στο χωριό Σάντα, της περιφέρειας Τσάλκας της πρώην Σοβιετικής Δημοκρατίας της Γεωργίας, γιος οικογένειας εργατών ελληνικής καταγωγής από τον Πόντο.

Σε νεαρή ηλικία, ο Σαββίδης μετακόμισε στην περιοχή του Ροστόφ στον Ντον, όπου και αποφοίτησε από το σχολείο μέσης εκπαίδευσης. Το 1977 κατετάγη στο στρατό.

Το 1980, μετά τη θητεία του, άρχισε να εργάζεται στο κρατικό καπνεργοστάσιο του Ντον, όπου ξεκίνησε ως απλός εργάτης και έφτασε μέχρι το βαθμό του υποδιευθυντή του εργοστασίου.

Το 1988, αποφοίτησε από την οικονομική σχολή του Πανεπιστημίου Δημόσιας Οικονομίας του Ροστόφ.

Το 1992 και με τη σοβιετική κατάρρευση, η συγκεκριμένη βιομηχανία καπνού ιδιωτικοποιήθηκε και μετονομάστηκε σε CJSC Donskoy Tabak.

Το 1993, εκλέχτηκε γενικός διευθυντής της μετοχικής εταιρίας Donskoy Tabak. και παρέμεινε επικεφαλής της επί 10 χρόνια.

Σήμερα, η σύζυγος του Σαββίδη, Κυριακή Σαββίδη αποτελεί, πλέον και τυπικά, τη μεγαλομέτοχο της Donskoy Tabak, της μεγαλύτερης καπνοβιομηχανίας της Ρωσίας.

Ο Σαββίδης είναι Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του πολυτομεακού ομίλου Agrocom, που ιδρύθηκε από τον ίδιο το 2004. Ο όμιλος Agrocom, σύμφωνα με τo περιοδικό Forbes, τοποθετείται στην 152η θέση στη λίστα των 200 μεγαλύτερων ρωσικών εταιρειών. Ο όμιλος ενώνει πάνω από 40 εταιρείες, όπου εργάζονται περισσότερα από 15 χιλιάδες άτομα. Ο Σαββίδης, σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό Forbes, κατατάσσεται στην 30η θέση των πλουσιότερων της Ρωσίας.

Μεταξύ 2002 και 2005, ο Σαββίδης διετέλεσε πρόεδρος της Ροστόφ. Από το 2005, είναι πρόεδρος της ομάδας του Ροστόφ επί του Ντον, της Σ.Κ.Α. Ροστόφ.

Στις 10 Αυγούστου 2012, απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών του ΠΑΟΚ.
Το Φεβρουάριο του 2013, ανέλαβε τη διαχείριση του ξενοδοχείου της Θεσσαλονίκης Μακεδονία Παλλάς, με το μηνιαίο μίσθωμα να φτάνει τα 95.000 ευρώ, και το Μάρτιο του ίδιου έτους αγόρασε το 82% της καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ, που εδρεύει στην Ξάνθη.
Επίσης, ο Σαββίδης είναι πρόεδρος της Ομοσπονδίας μπιλιάρδου της Νότιας Ομοσπονδιακής περιφέρειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Αγόρασε ποσοστό 19% του τηλεοπτικού σταθμού Mega και το 2017 η εταιρεία Dimera συμφερόντων του απέκτησε τα σήματα των εφημερίδων του ομίλου «Πήγασος», Έθνος και Ημερησία', καθώς και τον τηλεοπτικό σταθμό Epsilon TV.

Προσωπική ζωή και κοινωνικό έργο
Είναι παντρεμένος με την Κυριακή Σαββίδου, με την οποία έχει δύο γιους, τους Γιώργο και Νίκο. Είναι πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Ρωσίας και έπαιξε κύριο ρόλο στην αποδοχή από το ΣΑΕ (Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού), των ελληνικών μειονοτήτων των γειτονικών της Μαύρης Θάλασσας χωρών, ως μέλη του. Συγκεκριμένα, από το 2004 είναι πρόεδρος της Ομοσπονδίας ελληνικών συλλόγων της Ρωσίας και από το 2006 είναι συντονιστής του ΣΑΕ της Περιφέρειας χωρών πρώην ΕΣΣΔ.

Ο Ιβάν Σαββίδης είναι διδάκτωρ οικονομικών επιστημών. Επίσης, έχει δημοσιεύσει 10 επιστημονικές εργασίες.

Ο Σαββίδης είχε αρχικά λάβει την ελληνική ιθαγένεια βάσει των προβλέψεων του νόμου για τη χορήγησή της σε Έλληνες ομογενείς από την πρώην ΕΣΣΔ, αλλά την αποποιήθηκε προκειμένου να μπορέσει να γίνει μέλος της Ρωσικής Δούμας.

Στις 26 Φεβρουαρίου 2013, με απόφαση που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ο Ιβάν Σαββίδης απέκτησε ελληνική ιθαγένεια, με μία διαδικασία τιμητικής πολιτογράφησης με την αιτιολογία ότι "προσέφερε εξαιρετικές υπηρεσίες στην Ελλάδα".
Ο Σαββίδης δήλωσε δημότης του δήμου Θέρμης, προαστίου της Θεσσαλονίκης.

Πολιτική καριέρα
Ο Σαββίδης εκλέχτηκε μέλος της Νομοθετικής Βουλής της Περιφέρειας του Ροστόφ, το 1998 και το 2003.
Το 2003, εκλέχτηκε επίσης ως βουλευτής στη Ρωσική Δούμα. Στη συνέχεια, και στη διάρκεια εκείνης της βουλευτικής του θητείας, διετέλεσε Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Προϋπολογισμού και Φόρων της Ρωσίας.

Το 2007, επανεκλέχθηκε ως βουλευτής στη Δούμα, με το κόμμα Ενωμένη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν. Στην ίδια βουλευτική περίοδο, υπηρέτησε ως μέλος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων, στην οποία ήταν υπεύθυνος των διαβουλευτικών σχέσεων με το Ελληνικό Κοινοβούλιο, ενώ ήταν και Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ρωσολευκορωσικής Ένωσης.

Τιμήθηκε το 1999 από τη Ρωσική Ομοσπονδία με το παράσημο «Για την προσφορά προς την Πατρίδα» ΙΙ βαθμού και το 2003 με το Παράσημο Τιμής.
Έχει λάβει επαίνους από τον Πρόεδρο της Ρωσίας, τον Πατριάρχη Πάσης Ρωσίας, το νομάρχη της περιφέρειας του Ροστόφ και το δήμαρχο του Ροστόφ στον Ντον.

Γεγονότα στο ντέρμπι ΠΑΟΚ-ΑΕΚ
Στις 11 Μαρτίου 2018 κατά τη διάρκεια του αγώνα ΠΑΟΚ-ΑΕΚ στο γήπεδο της Τούμπας, ο Σαββίδης εθεάθη στο γήπεδο, μέσα στον αγωνιστικό χώρο με περίστροφο.

Λίγο νωρίτερα ο ΠΑΟΚ είχε πετύχει τέρμα, κάνοντας το σκορ 1-0. Ωστόσο αργότερα ο διαιτητής ακύρωσε το τέρμα ως οφσάιντ προκαλώντας αναστάτωση στο γήπεδο. Λόγω του τεταμένου κλίματος ο διαιτητής αποφάσισε τη διακοπή του παιχνιδιού.
Τότε εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο ο Σαββίδης μαζί με τους προσωπικούς του φρουρούς.
Εκεί, όπως φάνηκε σε φωτογραφίες να φέρει στη ζώνη όπλο, το οποίο κατείχε με άδεια.
Σύμφωνα με ανθρώπους της ΑΕΚ, ο Σαββίδης απείλησε τον διαιτητή με τη φράση «είσαι νεκρός», Εν συνεχεία, ζήτησε από την ομάδα του να αποχωρήσει από τον αγωνιστικό χώρο, κάτι που ο αρχηγός της ομάδας Βιεϊρίνια αρνήθηκε και κινήθηκε εκ νέου απειλητικά προς τον πάγκο της ΑΕΚ.

Τα γεγονότα στην Τούμπα απασχόλησαν και διεθνή μέσα ενημέρωσης.

Στις 12 Μαρτίου ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης ανακοίνωσε την επ' αόριστον διακοπή του πρωταθλήματος μετά τα γεγονότα της Τούμπας.

Πληροφορίες: el.wikipedia.org