DIASKEDASI.INFO

Νίκος Σεργιανόπουλος

Ο Νίκος Σεργιανόπουλος ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και της τηλεόρασης. (24 Σεπτεμβρίου 1952 - 4 Ιουνίου 2008)

Γεννήθηκε στη Δράμα, σπούδασε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος από όπου αποφοίτησε το 1979, και στη συνέχεια ίδρυσε την Πειραματική σκηνή Τέχνης στη Θεσσαλονίκη.

Στις 2 Δεκεμβρίου 2007 συνελήφθη έχοντας στην κατοχή του 35 γραμμάρια κοκαΐνης και κατηγορήθηκε για κατοχή και διακίνηση ναρκωτικών, όμως δεν προφυλακίστηκε καθώς δήλωσε και διαγνώστηκε εξαρτημένος χρήστης.

Στις 4 Ιουνίου 2008 βρέθηκε δολοφονημένος στο διαμέρισμά του στο Παγκράτι, τραυματισμένος θανάσιμα με 21 μαχαιριές στην καρδιά, το λαιμό και τους πνεύμονες.
Το μαχαίρι με το οποίο έγινε η δολοφονία βρέθηκε, χωρίς όμως αξιοποιήσιμα αποτυπώματα.

Έπειτα από ταυτοποίηση δακτυλικών αποτυπωμάτων, συνελήφθη τον Ιούλιο του 2008 ο 30χρονος Γεωργιανός Νταβίντ Μουρτχικνέλι, ο οποίος τελικά ομολόγησε το έγκλημα στις 26 Ιουλίου του 2008, ενώ κρίθηκε από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο (10 Νοεμβρίου 2009) ομόφωνα ένοχος για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και ακόμα ληστεία, παράνομη οπλοχρησία και παράνομη είσοδο στη χώρα. 

Του αναγνωρίστηκε κατά πλειοψηφία (4-3) το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση.

Ο Γεωργιανός ισχυρίστηκε ότι το θύμα προσπάθησε να του επιβάλει παθητικό ρόλο με στοματικό σεξ και ότι υπό την επήρεια κοκαΐνης (η οποία βρέθηκε και στα ούρα του θύματος) του επιτέθηκε με το μαχαίρι με το οποίο τελικά και τον δολοφόνησε.

Στις 19 Νοεμβρίου, η εισαγγελεύς κυρία Χουδετσανάκη, έκανε αναίρεση της απόφασης με το σκεπτικό ότι το ελαφρυντικό του προτέρου εντίμου βίου δεν ισχύει και ζήτησε να καταδικαστεί χωρίς ελαφρυντικά σε ισόβια.

Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας

Ο Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας, γνωστός και ως Κάιζερ, υπήρξε βασιλιάς της Πρωσίας και τελευταίος αυτοκράτορας της Γερμανίας (1888-1918). Ήταν γιος και διάδοχος του Φρειδερίκου Γ΄ (γερμ.: Friedrich Wilhelm Viktor Albrecht, ελ.: Φρειδερίκος Γουλιέλμος Βίκτωρ Αλβέρτος; 27 Ιανουαρίου 1859 - 4 Ιουνίου 1941)

Κατά την διάρκεια της βασιλείας του η Γερμανία εισήλθε στο παιχνίδι του διεθνούς εμπορικού και αποικιακού ανταγωνισμού, που κατέληξε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν εγγονός της βασίλισσας Βικτώριας του Ηνωμένου Βασιλείου και αδελφός της βασίλισσας Σοφίας των Ελλήνων.

Ο Γουλιέλμος είχε μια εκ γενετής αναπηρία, καθώς υπήρξαν επιπλοκές κατά τη γέννησή του, με αποτέλεσμα να έχει ατροφικό αριστερό χέρι. Παρόλα αυτά απέκτησε στρατιωτική μόρφωση και σπούδασε στη γνωστή την εποχή εκείνη στρατιωτική ακαδημία του Πότσνταμ, απ' όπου και αποφοίτησε ως αξιωματικός. Χαρακτηρίστηκε γενικά ως ανήσυχο πνεύμα και ασχολήθηκε και με τα πολιτικά δρώμενα της Γερμανίας. Ενώ αρχικά υπήρξε υποστηρικτής της πολιτικής του συντηρητικού καγκελάριου Μπίσμαρκ, όταν ανέβηκε στο θρόνο σε ηλικία 19 ετών, ήλθε γρήγορα σε σύγκρουση μαζί του. Λόγω διαφωνιών σε ποικίλα θέματα, εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής ο Μπίσμαρκ αποπέμφθηκε από το αξίωμά του. Στη συνέχεια όμως ο Γουλιέλμος διέψευσε τις ελπίδες των υπηκόων του για μια συνταγματική μεταρρύθμιση καθώς και κοινωνικές παραχωρήσεις όπως απαιτούσε η σοσιαλδημοκρατική παράταξη της χώρας.

Εξωτερικές σχέσεις και συμμαχίες
Προπαγανδιστική γαλλική γελοιογραφία την εποχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου που εικονίζει τον Γουλιέλμο να προσπαθεί να κατασπαράξει τη Γη.
Επί καγκελάριου Κλόντβιχ φον Χόενλοχε-Σίλινγκσφυρστ η Γερμανία αναδείχτηκε σταδιακά στο παγκόσμιο στερέωμα και απέκτησε σειρά αποικιών στην Αφρική και την Ωκεανία. Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, οι σχέσεις με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν ήταν σταθερές. Το 1891 ανανεώθηκε η Τριπλή Συμμαχία μεταξύ Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας και Ιταλίας, ενώ επιχειρήθηκαν και αποσπασματικές προσεγγίσεις προς το Ηνωμένο Βασίλειο. Ταυτόχρονα έγιναν προσπάθειες για οικονομική διείσδυση προς την παρακμάζουσα πολιτικά Οθωμανική Αυτοκρατορία, με πλήθος επενδύσεων, εμπορικών συμφωνιών και κατασκευή δικτύου σιδηροδρόμων.

Η πολιτική αυτή όμως προς την Οθωμανική Αυτοκρατορία μεταβλήθηκε όταν η περιοχή της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης πέρασε υπό Αυστριακό έλεγχο το 1908. Ο Γουλιέλμος ενώ αρχικά υποστήριζε την εδαφική ακεραιότητα της χώρας αυτής τελικά αναγκάστηκε βάσει των περιστάσεων να υποστηρίξει τις αυστριακές θέσεις. Έτσι ενώ οι σχέσεις με την Ρωσία ψυχράθηκαν με αυτή την κίνηση, από την άλλη πλευρά ενισχύθηκαν αυτές με την Αυστρία.

Το 1905-6 ξέσπασαν ταραχές στο Μαρόκο και ο Γουλιέλμος έσπευσε να το επισκεφτεί με σκοπό να προασπίσει τα συμφέροντα της Γερμανίας και ταυτόχρονα να περιορίσει τις αποικιακές βλέψεις της Γαλλίας στην περιοχή εκείνη. Γενικότερα, όμως, η εξωτερική πολιτική του Γουλιέλμου συνέβαλε στη σύμπραξη της Τριπλής Συμμαχίας (Αντάντ) μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας.

Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και παραίτηση
Κατά τα επόμενα έτη ήταν ιδιαίτερα έντονο ως φαινόμενο στην μεσαία κοινωνική τάξη της χώρας το εθνικό αίσθημα, το οποίο ενισχύονταν από την πεποίθηση ότι η Γερμανία είχε αναδειχθεί σε παγκόσμια υπερδύναμη που θα μπορούσε να επικρατήσει ακόμη και μετά από μια γενικευμένη σύρραξη στην περιοχή. Η αφορμή για κάτι τέτοιο προκλήθηκε τον Ιούνιο του 1914, με την δολοφονία του αρχιδούκα της Αυστρίας Φραγκίσκου Φερδινάνδου στο Σαράγεβο της Βοσνίας. Ο Κάιζερ εξώθησε την Αυστρία σε πόλεμο κατά της Σερβίας, ο οποίος εξελίχθηκε στον περίφημο Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918), με όλες τις ευρωπαϊκές δυνάμεις να εισέρχονται σε κάποιες από τις δύο συμμαχίες (Αντάντ-Κεντρικές Δυνάμεις).

Στενοί στρατιωτικοί συνεργάτες του Κάιζερ υπήρξαν οι Πάουλ φον Χίντενμπουργκ και Έριχ Λούντεντορφ. Τελικά, όμως, ο Γουλιέλμος, που θεωρούσε τον εαυτό του στρατιωτική ιδιοφυΐα, συνέβαλε στην ήττα της Γερμανίας: απέρριπτε συμβιβαστικές λύσεις ειρήνευσης, ενώ ταυτόχρονα επέμενε στον εκτεταμένο υποβρυχιακό πόλεμο. Η τελευταία τακτική προκάλεσε την αντίδραση την είσοδο των Ηνωμένων Πολιτειών προς το τέλος του πολέμου στο πλευρό της Αντάντ και εναντίον της Γερμανίας.

Η ήττα της Γερμανίας το 1918 είχε ως αποτέλεσμα έντονες εσωτερικές ανατροπές και διαμαρτυρίες, που κορυφώθηκαν με στάση στο γερμανικό πολεμικό ναυτικό και οδήγησαν στην παραίτηση του Γουλιέλμου. Κατέφυγε στην Ολλανδία, όπου έζησε την υπόλοιπη ζωή του και συνέγραψε τα απομνημονεύματά του.

Ντίνος Ηλιόπουλος

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος ήταν Έλληνανς ηθοποιός κινηματογράφου και Θεάτρου. Τον αποκάλεσαν "Έλληνα Φρεντ Αστέρ". Χάρισε γέλιο σε γενιές και γενιές Ελλήνων. Ηθοποιός ιδιαίτερα εκφραστικός και αέρινος. Δίδαξε ήθος εντός και εκτός σκηνής. Ένας άνθρωπος ταλαντούχος, συνεσταλμένος, καλοσυνάτος, με φινέτσα, έμφυτη ευγένεια και λεπτό χιούμορ.

Κατέχει και δικαίως ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Ο Ντίνος Ηλιόπουλος, μπορεί να «έφυγε» πριν από 11 χρόνια (4 Ιουνίου 2001), αλλά ο «Ατσίδας», «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», ο «Ανακατωσούρας», είναι ακόμη εδώ, μέσα από την μικρή οθόνη, μας κάνει να γελάμε και χαιρόμαστε να τον βλέπουμε ξανά και ξανά,  όλοι, «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες».

55 χρόνια στην κορυφή
Ο Ντίνος Ηλιόπουλος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 12 Ιουνίου του  1913. Ο Πελοποννήσιος στην καταγωγή πατέρας του ήταν μεγαλέμπορας και μετά το οικονομικό κραχ του 1929, η πολυάριθμη οικογένειά του έφυγε για τη Μασσαλία, όπου ο Nτίνος τελείωσε το γυμνάσιο. Στην Αθήνα έφτασε έξι χρόνια αργότερα και ακολούθησε εμπορικές σπουδές. Αφού πήρε το πτυχίο του, υπηρέτησε τη θητεία του στο στρατό, όμως  η απόλυσή του απ' αυτόν συνέπεσε με την έναρξη του πολέμου του 1940 κι έτσι ξαναντύθηκε στο χακί.

Έπειτα εργάστηκε για σύντομο χρονικό διάστημα σε μια αντιπροσωπεία. Αναζητώντας συνεχώς κάτι διαφορετικό, άλλαζε δουλειές «σαν τα ξυραφάκια του» όπως έλεγε και ο ίδιος.

Αργότερα έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του τότε Βασιλικού Θεάτρου, απ' όπου απορρίφθηκε, για να περάσει τελικά στη Σχολή του Γιαννούλη Σαραντίδη.

Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1944 με το θίασο της Κατερίνας στο έργο του Λέο Λεντς «Κυρία, σας αγαπώ» και έκτοτε συμμετείχε στους θιάσους της Μαρίκας Κοτοπούλη, της Μαίρης Αρώνη, του Δημήτρη Χορν και πολλών άλλων.

Χαρακτηριστικά, ο σπουδαίος ηθοποιός της εποχής Βασίλης Λογοθετίδης είχε πει για το νεαρό, τότε, Ηλιόπουλο: "Τι σπουδαίος! Τι φανταστικός κλόουν! Αυτό θα πει θέατρο!". Tο 1954 συγκρότησε θίασο με τον Μίμη Φωτόπουλο, με τον οποίο αποτέλεσαν ανεπανάληπτο κωμικό δίδυμο. Τρία χρόνια αργότερα και μέχρι το 1969 δημιούργησε δικό του θίασο, ανεβάζοντας έργα όπως: «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», «Η κυρία του κυρίου», «Το έξυπνο πουλί», «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», «Εξοχικόν κέντρον ο Έρως» κ.ά.

Τα επόμενα χρόνια στράφηκε στην επιθεώρηση, πρωταγωνίστησε σε μιούζικαλ («Καμπαρέ», «Γλυκιά Ίρμα»), περιόδευσε στις ΗΠΑ και στον Καναδά. Tο 1977 ερμήνευσε τον «Αμφιτρύωνα» του Πλαύτου στο Εθνικό Θέατρο, ενώ το 1978 εμφανίστηκε στην Επίδαυρο και στο Ηρώδειο με τις «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Αλ. Σολωμού.

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος είχε λατρεία και για την έβδομη τέχνη. Ο κινηματογράφος είχε μπει στη ζωή του από το 1948, όταν έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη με την ταινία «Εκατό χιλιάδες λίρες». Ακολούθησαν περισσότερα από 90 φιλμς, πολλά από τα οποία έμειναν ως κλασσικά, όπως: «Ο δράκος» (1956) του Νίκου Κούνδουρου, ρόλος-σταθμός στην  καριέρα του που θεωρείται ταινία ορόσημο στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, «Θανασάκης ο πολιτευόμενος» (1954), «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες» (1960), «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος» (1960), «Μερικοί το προτιμούν κρύο» (1962), «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» (1963), «Το δόλωμα» (1964), «Η κοροϊδάρα» (1967), «Ο Στρατής παραστράτησε» (1969). Το 1986 συμμετείχε στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Μελισσοκόμος».

Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε αρκετές παραγωγές μεταξύ των οποίων : «Αξιότιμοι κύριοι» (1991, ΕΤ1) «Βραδιά επιθεώρησης» (1984,ΕΡΤ),  «Δέκα μικροί Μήτσοι» (1992, Mega) «Ο Ντίνος στη χώρα των θαυμάτων» (1972 ,ΥΕΝΕΔ), «Πάτερ ημών» (1995, ΑΝΤ1).

Ανάμεσα στα πολλά του ταλέντα, είχε και γόνιμη θεατρική φαντασία. Έγραψε το μουσικό έργο «Κοντσέρτο για τρομπόνι» (διασκευή από τους «Μέναιχμους» του Πλαύτου και «Γιάννης Τζόνι και Ιβάν» (διασκευή από το έργο του Γκολντόνι «Υπηρέτης δυο αφεντάδων»), καθώς και τα σατυρικά δοκίμια: «Προσδεθείτε» και «Ο Ντίνος στη χώρα των θαυμάτων» καθώς και την αυτοβιογραφία του, με τίτλο: «Ένας Ηλιόπουλος ονόματι Ντίνος» (Εκδόσεις Άγκυρα, 1999). Υπήρξε ακόμη και σπουδαίος χορευτής.

Για την μεγάλη του προσφορά στο θέατρο τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α'.  Επίσης του απενεμήθη το 1999 το Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών από τον Δήμο Αθηναίων, αλλά και τιμητική πλακέτα το 2000, από τον Δήμο Πειραιά.

Ο Ηλιόπουλος λάτρευε τις γυναίκες, ερωτεύτηκε και τον ερωτεύτηκαν, αλλά ο μεγάλος έρωτας της ζωής του ήταν η γυναίκα του, η πανέμορφη Χίλντεγκαρντ, αυστριακής καταγωγής, την οποία παντρεύτηκε το 1964. Απέκτησαν δύο κόρες, την Εβίτα και την Χίλντα και τρία εγγόνια, τη Νικήτα της Εβίτας, την Έλλη και τον Ντίνο, της Χίλντας.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αντιμετώπισε διάφορα προβλήματα με την υγεία του.
Απεβίωσε την Δευτέρα 4 Ιουνίου του 2001, στην μονάδα εντατικής θεραπείας της Γενικής Κλινικής Αθηνών, έπειτα από μακρά νοσηλεία.
Κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη στις 6 Ιουνίου 2001 στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών και στον τάφο του υπάρχει μια πλάκα, που γράφει κατ' απαίτησή του: «Με συγχωρείτε κυρίες μου που δεν μπορώ να σηκωθώ».

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος αγαπήθηκε από κοινό και συναδέλφους. Όλοι οι ομότεχνοί του είχαν να πουν τα καλύτερα για εκείνον.

Συνεργάστηκε με όλους τους ηθοποιούς της ελληνικής σκηνής, μεγάλους και μικρούς, τους αγάπησε και τον αγάπησαν, τους σεβάστηκε και τον σεβάστηκαν. Χωρίς ίχνος βεντετισμού και έπαρσης.

Παράδειγμα για πολλούς νεότερους ηθοποιούς, που μόλις κάνουν μια επιτυχία, σηκώνουν τη μύτη ψηλά!  Ένας κύριος με Κ κεφαλαίο.

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος μέσα από την αυτοβιογραφία του «Ένας Ηλιόπουλος ονόματι Ντίνος»

«Ο χρόνος… Έτσι και τον πετύχω πουθενά αυτόν! Είναι ο πιο αχάριστος τρομοκράτης. Ενώ εμείς τον κάνουμε βιντεοταινία, αυτός βιάζεται να μας ξεπετάξει με μια Πολαρόιντ» .

«Η ζωή μου ήταν μια ζωή φανταστική με πολλές φανταστικές ζωές. Αυτές των προσώπων που υποδύθηκα. Τα ονόματά τους κατρακυλάνε τηλεχιονοστιβάδα στη μνήμη του κόσμου. Δεν είναι Φάλσταφ ούτε καν Σγαναρέλος, είναι ονόματα καθημερινά, δικά μας. Θανασάκης, Ψευτοθόδωρος, Λευτεράκης. Μικροσκοπικοί ήρωες που όμως άγγιξαν την καρδιά του λαού μας».

«Έκλεβα τις φιγούρες του Φρεντ Αστέρ κι όταν πήγαινα σπίτι μου έβαζα ένα δίσκο στο πικάπ και προσπαθούσα να τον μιμηθώ».

« “Nτίνο, Ντινάκο, Ντινάρα” (έτσι τον προσφωνούσαν στον δρόμο οι θαυμαστές του). Αν υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο μια μουσική πιο γλυκιά, δεν την έχω ακούσει».

Αντζελίνα Τζολί

Η Αντζελίνα Τζολί είναι ηθοποιός κινηματογράφου και μοντέλο.
Γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου του 1975 στο Λος Άντζελες, Καλιφόρνια. Είναι κόρη του γνωστού ηθοποιού, Τζον Βόιτ και της Μαρσελίν Μπερθράντ. Ο αδερφός της είναι ο επίσης ηθοποιός, Τζέιμς Χέβεν. Οι νονοί της είναι οι ηθοποιοί, Τζάκλιν Μπίσετ και Μαξιμίλιαν Σελλ.

Το 1976, μετά τον χωρισμό των γονιών της, η ίδια και ο αδερφός της έζησαν με την μητέρα τους, η οποία είχε εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες της ως ηθοποιός προκειμένου να μεγαλώσει τα παιδιά της. Η Αντζελίνα έχει δηλώσει ότι από μικρή παρακολουθούσε ταινίες με την μητέρα της και έτσι αποφάσισε να γίνει ηθοποιός.

Το 1981, η Αντζελίνα με την μητέρα της, τον αδερφό της και τον πατριό της και σκηνοθέτη, Μπιλ Ντέι μετακόμισαν στην Νέα Υόρκη όμως 5 χρόνια αργότερα, η Αντζελίνα επέστρεψε στο Λος Άντζελες προκειμένου να φοιτήσει σε σχολείο υποκριτικής.

Παράλληλα με το σχολείο εργάστηκε σε διάφορες παραγωγές. Στην ηλικία των 14, η Αντζελίνα άρχισε να εργάζεται ως μοντέλο μόδας, κυρίως στο Λος Άντζελες, τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο.

Η Αντζελίνα Τζολί όπως έχει δηλώσει υπέστη κατάθλιψη σε όλη της την εφηβεία λόγω του οτι οι συμμαθητές της στο γυμνάσιο-λύκειο "Beverly Hills High School" την κορόιδευαν επειδή ήταν εξαιρετικά αδύνατη, λεπτή και φορούσε γυαλιά και σιδεράκια.

Αυτός ήταν και ο λόγος που λίγο αργότερα, η Αντζελίνα άρχισε να φοράει μαύρα, έκανε τατουάζ και στην ηλικία των 20 (περίπου) ξεκίνησε να παίρνει ναρκωτικά από τα οποία απεξαρτήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα. Η Αντζελίνα δεν είχε ποτέ καλές σχέσεις με τον πατέρα της και αυτό γιατί η αιτία διαζυγίου των γονιών της ήταν οι απιστίες του. Το 2001, προσπάθησαν να συμβιβαστούν μέσα από τη συνεργασία τους στην ταινία "Lara Croft: Tomb Raider" αλλά η σχέση τους και πάλι επιδεινώθηκε.

Τον Ιούλιο το 2002, η Αντζελίνα υπέβαλε αίτηση να μειωθεί από την ταυτότητα της το επίθετο του πραγματικό της επίθετο "Βόιτ" αλλά ο πατέρας της ισχυρίζονταν οτι η κόρη του έχει ψυχολογικά προβλήματα. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς όμως, η Αντζελίνα δήλωσε πως δεν επιθυμεί να έχει το επίθετο του πατέρα της ούτε καμία σχέση μαζί του. Επίσης δήλωσε οτι υιοθέτησε ένα αγοράκι, τον Mάντοξ και δεν θεωρεί για το παιδί της καλή επιρροή τον πατέρα της. Στις 27 Ιανουαρίου 2007, η μητέρα της, Μαρσελίν πέθανε από καρκίνο των ωοθηκών και η Αντζελίνα αποφάσισε να συμφιλιωθεί με τον πατέρα της.

Καταγωγή
Ο πατέρας της Αντζελίνα είναι από τη Γερμανία και τη Σλοβακία ενώ η μητέρα της είναι από Ολλανδία αλλά από μετανάστες στη Γερμανία γονείς.

Προσωπική Ζωή
Η Αντζελίνα Τζολί παντρεύτηκε τον Βρετανό ηθοποιό, Τζόνι Λι Μίλλερ στις 28 Μαρτίου 1996 και χώρισαν στις 3 Φεβρουαρίου 1999. Μετά τον χωρισμό της, η Τζολί έκανε μια σύντομη σχέση με το μοντέλο και ηθοποιό, Τζένη Σιμίζου (Jenny Shimizu) και δήλωσε ότι θα μπορούσε να την είχε παντρευτεί αν δεν παντρευόταν τον Τζόνι. Το 2003, η Τζολί ρωτήθηκε αν είναι bisexual και εκείνη απάντησε "Φυσικά". Στις 5 Μαΐου 2000, η Τζολί παντρεύτηκε με τον ηθοποιό, Μπίλι Μπομπ Θόρντον στο Λας Βέγκας με τον οποίο υιοθέτησαν τον Μάντοξ, το 2002 αλλά χώρισαν στις 27 Μαΐου 2003.

Το 2005, γνώρισε τον Μπραντ Πιτ στα γυρίσματα της ταινίας, "Ο Κύριος και η Κυρία Σμιθ" όπου συμπρωταγωνιστούσαν. Εκείνος όμως ήταν παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό, Τζένιφερ Άνιστον. Ενώ λοιπόν κυκλοφορούσαν φήμες που έλεγαν ότι ο Πιτ απάτησε την Άνιστον για την Τζολί εκείνος τα είχε διαψεύσει όλα αλλά λίγο αργότερα παραδέχθηκε ότι ερωτεύτηκε την Τζολί στο πλατό. Τον Ιανουάριο του 2005 οι Μπραντ και Τζένιφερ δήλωσαν ότι σκοπεύουν να χωρίσουν.

Ένα χρόνο αργότερα, αφού βγήκε το διαζύγιο Άνιστον-Πιτ, η Τζολί επιβεβαίωσε την σχέση της μαζί του αλλά και ότι περιμένει του πρώτο τους παιδί.

Στις 23 Αυγούστου 2014, η Αντζελίνα και ο Μπραντ παντρεύτηκαν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας στην νότια Γαλλία.

Οικογένεια
Η Αντζελίνα Τζολί υιοθετησε στις 10 Μαρτίου 2002, ένα αγοράκι από την Πνομ Πεν. Τον ονόμασε Μάντοξ παρόλο που το παιδάκι γεννήθηκε ως Ραθ Βίμπολ το 2001 σε τοπικό χωριό της περιοχής. Τον Ιούλιο το 2005, οι Τζολί-Πιτ ταξίδεψαν στην Αιθιοπία οπού εκεί η Αντζελίνα υιοθέτησε ένα 6 μηνών κοριτσάκι, την Ζαχάρα Μάρλει. Η Ζαχάρα γεννήθηκε ως Γιεμσράχ τον Ιανουάριο του 2005. Η βιολογική μητέρα της Ζαχάρα θέλησε να την πάρει πίσω αλλά μετά σκέφτηκε ότι είναι πολύ τυχερή η κόρη της αφού την υιοθέτησε η Τζολί.

Τον Δεκέμβριο του 2005 ο Μπραντ Πιτ δήλωσε ότι θέλει να υιοθετήσει τα παιδιά της Τζολί, Μάντοξ και Ζαχάρα ενώ τον Ιανουάριο το 2006, δικαστής στην Καλιφόρνια τους έδωσε την άδεια να αλλάξουν τα επίθετα των παιδιών σε Τζολί-Πιτ. Τον Μάιο του 2006, η Αντζελίνα γέννησε το πρώτο τους βιολογικό παιδί. Ένα κοριτσάκι το οποίο πήρε το όνομα, Σιλό Νουβέλ Τζολί Πιτ. Τον Μάρτιο του 2007, η Αντζελίνα υιοθέτησε ένα τρίχρονο αγοράκι από το Βιετνάμ, τον Παξ Τιέν ο οποίος γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2003 ως Παμ Κουανγκ Σανγκ.

Επειδή όμως το ορφανοτροφείο δεν επέτρεπε την υιοθεσία σε ανύπαντρο ζευγάρι, η Τζολί το υιοθέτησε μόνη της και ο Πιτ αργότερα τον υιοθέτησε σαν γιο του στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Τέλος, τον Ιούλιο του 2008, η Αντζελίνα γέννησε τα δίδυμα, Νοξ Λεόν και Βιβιέν Μαρσελίν στην Νίκαια της Γαλλίας.

Παιδιά
Μάντοξ Τσιβάν Τζολί Πιτ: Γεννήθηκε στις 5 Αυγούστου 2001 σε τοπικό χωρίο της Πνομ Πεν ως Ραθ Βίμπολ. Υιοθετήθηκε στις 10 Μαρτίου 2002 από την Αντζελίνα Τζολί και αργότερα και από τον Μπραντ Πιτ.
Παξ Τιέν Τζολί Πιτ: Γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2003 στο Βιετνάμ ως Παμ Κουάνγκ Σανγκ.
Υιοθετήθηκε στις 15 Μαρτίου 2007 από την Αντζελίνα Τζολί και ένα χρόνο μετά από τον Μπραντ Πιτ.
Ζαχάρα Μάρλει Τζολί Πιτ: Γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2005 στην Αιθιοπία ως Γιεμσράχ. Υιοθετήθηκε στις 6 Ιουλίου 2005 από την Αντζελίνα Τζολί και λίγους μήνες αργότερα από τον Μπραντ Πιτ.
Σιλό Νουβέλ Τζολί Πιτ: Γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 2006. Είναι βιολογική κόρη της Αντζελίνα Τζολί και του Μπραντ Πιτ.
Νοξ Λεόν Τζολί Πιτ: Γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 2008 στη Νίκαια της Γαλλίας. Είναι βιολογικός γιος της Αντζελίνα Τζολί και του Μπραντ Πιτ.
Βίβιεν Μαρσελίν Τζολί Πιτ: Γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 2008 στη Νίκαια της Γαλλίας. Είναι βιολογική κόρη της Αντζελίνα Τζολί και του Μπραντ Πιτ.

Θεραπεία πρόληψης καρκίνου
Στις 16 Φεβρουαρίου του 2013, στην ηλικία των 37, η Τζολί υποβλήθηκε σε προληπτική και μαστεκτομή όταν έμαθε ότι είχε κίνδυνο 87% να αναπτύξει καρκίνο του μαστού που οφείλεται σε ένα ελαττωματικό γονίδιο από τη μητέρα της, η οποία μάλιστα πέθανε από αυτό το 2007 σε ηλικία 56 ετών, από τη γιαγιά της, η οποία πέθανε από αυτό σε ηλικία 45 ετών και από τη μητέρα της θείας της, η οποία διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού το 2004 και πέθανε σε ηλικία 61 ετών στις 26 Μαΐου του 2013. Με την μαστεκτομή, η Τζολί μείωσε τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του μαστού κατά 5%. Στις 27 Απριλίου 2013, υποβλήθηκε και σε επέμβαση αφαίρεσης των εμφυτευμάτων και έτσι οι πιθανότητες εμφάνισης μειώθηκαν κατά 50%.

Φιλανθρωπίες
Η Τζολί είναι φιλάνθρωπος και το έχει αποδείξει από διάφορες περιοδείες με οργανισμούς σε Σουδάν, Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία, Ιορδανία, Λίβανο κ.α. Μάλιστα το 2001 δώρισε στους Αφγανούς πρόσφυγες του Πακιστάν, 1.000.000 δολάρια. Επίσης, η Τζολί έχει υιοθετήσει και 3 παιδιά. Ένα από χωριό της Πνομ Πεν, ένα από την Αιθιοπία και ένα από το Βιετνάμ.