DIASKEDASI.INFO

Τζερόνιμο

Ο Τζερόνιμο ήταν διάσημος Ινδιάνος πολεμιστής που πολέμησε εναντίον του Μεξικού και των ΗΠΑ για την επέκταση των εδαφών των ινδιάνων Απάτσι κατά την διάρκεια των Πολέμων των Απάτσι. "Geronimo" ήταν το όνομα που δόθηκε σ 'αυτόν κατά τη διάρκεια μιας μάχης με στρατιώτες του Μεξικού. Chiricahua Το όνομά του συχνά αποδίδεται ως Goyathlay ή Goyahkla στα αγγλικά.

Ο Τζερόνιμο γεννήθηκε κοντά στον ποταμό Γκίλα το 1829. Ανήκε στην φυλή Μπεντονκόχε, που ήταν παρακλάδι της φυλής Απάτσι.

Ο παππούς του, Μάκο, ήταν αρχηγός της φυλής αυτής.
Είχε τρία αδέρφια και τέσσερις αδερφές. Μεγάλωσε κατά τις παραδόσεις των Απάτσι.
Παντρεύτηκε στα 17 του χρόνια και απέκτησε με τη σύζυγό του τρία παιδιά.

Στις 6 Μαρτίου 1858, μία ομάδα από 400 περίπου Μεξικανούς στρατιώτες επιτέθηκε στο χωριό του και σκότωσε την σύζυγό του, τα παιδιά του και την μητέρα του.

Ο αρχηγός της φυλής του τον έστειλε στην φυλή ενός άλλου διάσημου Ινδιάνου πολεμιστή, του Κοτσίσε για να ζητήσει βοήθεια για να προκληθούν αντίποινα στους Μεξικανούς.
Πήρε το όνομά του από τους Μεξικανούς, διότι ενώ επιτέθηκε σε Μεξικανούς στρατιώτες οπλισμένος με ένα μαχαίρι, ήταν τόσο βίαιος, που οι Μεξικανοί στρατιώτες προσεύχονταν στον Άγιο Ιερώνυμο (Jeronimo), καθώς ήταν έκπληκτοι από αυτό.

Έμεινε περισσότερο διάσημος για τις μάχες του με Αμερικανούς και Μεξικανούς στρατιώτες, ενώ κατάφερε να παραμείνει ελεύθερος κατά την περίοδο 1858-1886.

Ο Τζερόνιμο τελικά το 1886 παραδόθηκε στον υπολοχαγό Τσαρλς Γκέιτγουντ. Ο Τζερόνιμο στάλθηκε στο Φορτ Πίκενς στην Πενσακόλα της Φλόριντα, ενώ η οικογένειά του στο Φορτ Μάριον.

Κατά τα ύστερα χρόνια της ζωής του έγινε διάσημος από δημόσιες εμφανίσεις, όπως στην Παγκόσμια Έκθεση του 1904 στο Σαιντ Λούις. Οδήγησε την παρέλαση του προέδρου Θίοντορ Ρούζβελτ κατά την ορκωμοσία του το 1905.

Η αυτοβιογραφία του, η οποία υπαγορεύτηκε από τον ίδιο τον Τζερόνιμο στον Σ. Μ. Μπάρετ, κυκλοφόρησε το 1905.

Ο Τζερόνιμο πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1909 στο Φορτ Σιλ της Οκλαχόμα των ΗΠΑ από πνευμονία, ενώ ομολόγησε στον ανεψιό του πως μετάνιωσε το γεγονός ότι παραδόθηκε.

Το δισέγγονο του Τζερόνιμο μηνύει την "Skull & Bones"
Στην 100ή επέτειο από τον θάνατο του θρυλικού ινδιάνου αρχηγού Geronimo, 20 εξ αίματος συγγενείς του ζήτησαν από τα αμερικάνικα δικαστήρια να ασκήσουν πιέσεις στο Πανεπιστήμιο του Yale και την μυστική οργάνωση της σχολής, την περίφημη "Skull & Bones" («Κρανίο και Οστά»), να τους παραδώσει το κρανίο και κάποια οστά του προγόνου τους, τα οποία φυλάνε στην έδρα της «αδελφότητας», προκειμένου να τα επιστρέψουν στην πατρίδα του για μία κατάλληλη ταφή.

Σύμφωνα µε την παράδοση των ινδιάνων, η τελευταία κατοικία ενός πολεμιστή πρέπει να μένει αδιατάρακτη ώστε το πνεύµα του να καλπάζει ελεύθερο στα ουράνια λιβάδια.

Στη μήνυση κατονομάζονται επίσης ο πρόεδρος Ομπάμα, ο υπουργός Άμυνας Robert Gates και ο υπουργός Στρατού Πιτ Geren, ως υπεύθυνοι για τη διατήρηση του υπόλοιπου σκηνώματος του Τζερόνιμο σε αμερικανική στρατιωτική βάση στην Οκλαχόμα.

Πριν δύο χρόνια ο Harlyn Geronimo, δισέγγονος του Τζερόνιμο, είχε αποστείλει επιστολή στον πρόεδρο Μπους ζητώντας τα οστά του προγόνου του, αφού σύμφωνα με αυτόν ο παππούς τους Μπους, Πρέσκοτ Μπους, ήταν ένας από αυτούς που τα έκλεψαν.

Βιβλιογραφία
Τζερόνυμο (1983). Τα Απομνημονεύματα του Τζερόνυμο. εισαγωγή: Φρέντερικ Τέρνερ ΙΙΙ, πρόλογος: Σ.Μ. Μπάρετ, μετάφραση: Ροζίνα Μπέργκνερ. Αθήνα: Ελεύθερος Τύπος.

Μαρία Φωκά
Η γνωστή ηθοποιός που καταδικάστηκε σε ισόβια για
κατασκοπεία, μαζί με τον Μπελογιάννη...

Η Μαρία Φωκά ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. (1 Οκτωβρίου 1917 - 15 Ιουνίου 2001)

Γεννήθηκε στο Αργοστόλι με γονείς τους Νικόλαο Θ. Φωκά (πλοίαρχος) και Καικιλία Κουντούρη. Ήταν ηθοποιός και αγωνίστρια της Αριστεράς που διακρίθηκε σε ρόλους ενσάρκωσης ισχυρών χαρακτήρων.

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν». Πρωτοεμφανίστηκε το 1944 (περίοδος των Δεκεμβριανών), στον ρόλο της Ασημίνας στη «Στέλλα Βιολάντη» του Γρηγορίου Ξενόπουλου, όπου γνωρίστηκε και με τον μετέπειτα σύζυγό της, Λυκούργο Καλλέργη, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη...

Η Μαρία Φωκά, για τους νεότερους ήταν η αγαπημένη γιαγιά των σίριαλ, αλλά για τους παλαιότερους που διατηρούν μνήμες απο τα χρόνια του πολέμου, ήταν μια σεμνή αγωνίστρια του θεάτρου και της ζωής. Η Φωκά στα μαύρα χρόνια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και ως μέλος του ΚΚΕ  συμμετείχε στους αγώνες....

Πάλεψε για τις ιδέες της και στα μεταπολεμικά χρόνια κάθισε στο εδώλιο και καταδικάστηκε ως κατάσκοπος κατά της Ελλάδας! Ηταν η εποχή του ψυχρού πολέμου και οι κομμουνιστές αντιμετωπίζονταν ως πράκτορες της Σοβιετικής Ένωσης....

Την περίοδο της παρανομίας του ΚΚΕ, ήρθε σε επαφή με αριστερούς στο Παρίσι, που της έδωσαν χρήματα, για να τα μεταφέρει στο κόμμα στην Αθήνα. Έλειπε, όμως, ο άνθρωπος, στον οποίο έπρεπε να παραδώσει τα χρήματα. Ετσι, η Φωκά του άφησε ένα σημείωμα. Η αστυνομία έκανε έφοδο στο αρτοποιείο, όπου θα παραδίδονταν τα χρήματα, βρήκε το σημείωμα και ενοχοποίησε τη νεαρή ηθοποιό.

Αυτό ήταν αρκετό, για να την κατηγορήσουν -όπως όλους τους κομμουνιστές- για αντεθνική δράση και κατασκοπεία. Έτσι, το 1952, βρέθηκε συγκατηγορούμενη των Νίκου Μπελογιάννη, Αργυριάδη, Μπάτση, Καλούμενου, Έλλης Παππά-Ιωαννίδου και πολλών άλλων, στην περίφημη δίκη, που κατέληξε σε εκτελέσεις.

Στα πρακτικά αναφέρεται με το όνομα Μαρία Καλλέργη, δηλαδή με το όνομα του τότε συζύγου της, Λυκούργου Καλλέργη, επίσης ηθοποιού. Το Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών αποφάνθηκε ότι οι κατηγορούμενοι «εκηρύχθησαν ένοχοι». Ειδικότερα, καταδίκασε «διά ψήφων 3-2 την Καλλέργη Μαρία επί σκοπώ κατασκοπείας». Η ποινή αρχικά ήταν ισόβια κάθειρξη, αλλά αργότερα μειώθηκε σε 10 χρόνια κάθειρξη και επιβλήθηκε «αποστέρησις των πολιτικών δικαιωμάτων επί 10ετίαν»....

Ο μάρτυρας που «έκαψε» τη Φωκά Από τα πρακτικά της δίκης του Διαρκούς Στρατοδικείου Αθηνών (Τμήμα Β), κατά τις συνεδριάσεις του Φεβρουαρίου και της 1ης Μαρτίου του 1952, εντοπίσαμε το κάτωθι απόσπασμα, από την κατάθεση του μάρτυρα κατηγορίας Κωνσταντίνου Παπαθανασίου: «Μετά την λήξιν του συμμοριτισμού υπήρχον πληροφορίαι ότι ειργάζοντο παρανόμως δίκτυα πληροφοριοδοτών και κατασκόπων, κατωρθώθη δε να τεθώμεν επί τα ίχνη των. Το πρώτο εντοπίσθη ασύρματος εις Γλυφάδαν…». Και συνεχίζει: «Η Καλλέργη ήλθεν από το Παρίσι εκ μέρους του Δημητρακαρέα διά να δη αν έφθασαν αι αποσταλείσαι 1.600 λίρες… Τα χρήματα αυτά προωρίζοντο διά τη χρηματοδότησιν του δικτύου»....

Η καταδίκη  απο το Στρατοδικείο ανάγκασε την ηθοποιό να αποχωριστεί το θέατρο για οκτώ περίπου χρόνια. Επανήλθε στη σκηνή τη σεζόν 1958-59, σε περιοδεία του Λάμπρου Κωνσταντάρα....

Η αγαπημένη γιαγιά του θεάτρου και της τηλεόρασης, η στρατευμένη ηθοποιός, άφησε την τελευταία της πνοή μετά από εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς στις 15 Ιουνίου 2001 στο νοσοκομείο St. Thomas του Λονδίνου, όπου ζούσε μαζί με την κόρη της Ισμήνη Καλλέργη. Ο τάφος της είναι στο κοιμητήριο του Πόρτσμουθ στη Νότια Αγγλία.

Άρθρο: Μάρω Μπουρδάκου
Πηγή: mixanitouxronou.gr

Βοκάκιος

Ο Τζιοβάνι Μποκκάτσιο, γνωστός με το εξελληνισμένο Ιωάννης Βοκάκιος, ήταν Ιταλός συγγραφέας, ο μεγαλύτερος από τους μαθητές του φημισμένου Πετράρχη. (Giovanni Boccaccio, μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου 1313 - 21 Δεκεμβρίου 1375)

Θεωρείται σημαντικός Ανθρωπιστής της Αναγέννησης και υπήρξε συγγραφέας ενός αξιοσημείωτου αριθμού έργων, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνεται το Δεκαήμερον και το Περί Διασήμων Γυναικών.

Οι χαρακτήρες του Βοκάκιου διακρίνονται για τον ρεαλισμό, την έμπνευση, την εξυπνάδα και την προσγείωσή τους στην πραγματικότητα της εποχής τους (αντίθετα με χαρακτήρες συγχρόνων του συγγραφέων, που συνδέονταν περισσότερο με τις μεσαιωνικές αξίες της Ιπποσύνης, της Ευσέβειας και της Ταπεινότητας).

Βίος
Ο Βοκάκιος γεννήθηκε πιθανότατα στη Φλωρεντία και ήταν νόθος γιος του Boccaccio di Chellino, πλούσιου έμπορου, και μιας άγνωστης κοπέλας ταπεινής καταγωγής.

Ο πατέρας του τον αναγνώρισε ως γιο του και τον πήρε το 1327 στην Νάπολη, όπου ασχολείτο με το εμπόριο.

Ο Βοκάκιος, όμως, που δε συμπάθησε το εμπόριο και τις αναγκαστικές σπουδές στο Εκκλησιαστικό Δίκαιο, από το 1334 ξεκίνησε να δημοσιεύει έργα του.

Σε μια οικονομική κρίση το 1340, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Φλωρεντία, όπου το 1350 γνώρισε τον Πετράρχη, και τελείωσε το γνωστότερο έργο του το Δεκαήμερο.

Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του ακολουθώντας τις μετακινήσεις του Πετράρχη, με ανθρωπιστικές μελέτες και συγγράφοντας.

Πέθανε μετά από μακροχρόνια ασθένεια ένα χρόνο μετά τον Πετράρχη, το 1375.

Επιλεγμένα έργα
Amorosa visione (Ερωτικά οράματα) (1342)
Buccolicum carmen (Βουκολικό άσμα) (1367-69)
Caccia di Diana (Το κυνήγι της Άρτεμης, 1334-37)
Comedia delle ninfe fiorentine (Κωμωδία των Φλωρεντινών Νυμφών) (Amato, 1341-42)
Corbaccio (περί το 1365, η ημερομηνία αμφισβητείται)
De mulieribus claris (Περί διασήμων γυναικών, 1361, αλλεπάλληλες εκδόσεις έως το 1375)
Decameron (Δεκαήμερον) (1349-52, ανανεωμένη έκδοση 1370-71) ― ελλην. μετάφρ. Νίκος Σαρλής, "ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΠΑΠΥΡΟΥ
Elegia di Madonna Fiammetta (Ελεγεία της Μαντόνα Φιαμμέττα) (1343-44)
Esposizioni sopra la Comedia di Dante (Γνώμες για την [Θεία] Κωμωδία του Δάντη, 1373-74)
Filocolo (1336-39)
Filostrato (1335 or 1340)
Genealogia deorum gentilium libri (Βιβλία γενεαλογίας εθνικών θεών) (1360, ανανεωμένη έκδοση 1374)
Ninfale fiesolano (1344-46, η ημερομηνία αμφισβητείται)
Rime (Ρίμες) (ολοκληρώθηκε το 1374)
Teseida delle nozze di Emilia (πριν το 1341)
Trattatello in laude di Dante (1357, αλλαγή τίτλου De origine vita studiis et moribus viri clarissimi Dantis Aligerii florentini poetae illustris et de operibus compositis ab eodem)
Zibaldone Magliabechiano (περ. 1351-56)

Τζέιμς Μπελούσι

Ο Τζέιμς Άνταμ ή Τζιμ Μπελούσι, είναι Αμερικανός ηθοποιός, κωμικός, τραγουδιστής και μουσικός. Είναι ο μικρότερος αδερφός του κωμικού ηθοποιού Τζον Μπελούσι. (Γεννημένος στις 15 Ιουνίου 1954)

Οικογενειακό Περιβάλλον
Ο Μπελούσι γεννήθηκε στο Σικάγο, της πολιτείας Ιλινόις. Είναι γιος της Άγκνες Μπελούσι (πατρικό Σάμαρας), αλβανικής καταγωγής και του Άνταμ Μπελούσι, ενός Αλβανού μετανάστη και ιδιοκτήτη εστιατορίου, ο οποίος άφησε το χωριό Qyteze, το 1934 σε ηλικία 16 ετών.

Ο Τζιμ μεγάλωσε σε ένα προάστιο του Σικάγο, μαζί με τα άλλα τρία του αδέρφια: Τον μεγαλύτερο Τζον, την αδερφή του Μάριαν και τον μικρότερο αδερφό του Μπίλλυ. Ο Τζιμ Μπελούσι αποφοίτησε από το Κεντρικό Λύκειο Γουίτον(Wheaton Central High School), ύστερα φοίτησε στο Κολλέγιο του ΝτουΠέιτζ(College of DuPage) και αποφοίτησε τελικά από το Νότιο Πανεπιστήμιο Κάρμπονντέιλ του Ιλινόις(Southern Illinois University Carbondale), απ' όπου και πήρε πτυχίο στην Ομιλία και τις Θεατρικές Τέχνες.

Προσωπική Ζωή
Ο Μπελούσι έχει παντρευτεί 3 φορές και έχει 3 παιδιά.Παντρεύτηκε την Σάντρα Ντέιβενπορτ(Sandra Davenport), στις 17 Μαΐου του 1980 και έκαναν ένα γιο, τον Ρόμπερτ Τζέιμς(Robert James).

Ο γάμος του με τη δεύτερη γυναίκα του, Μάριορι Μπράνσφιλντ (Marjorie Bransfield) διήρκησε 2 χρόνια, από το 1990-1992.Από το Μάιο του 1998 είναι παντρεμένος με την Τζέννιφερ Σλόαν (Jennifer Sloan) και έχουν μια κόρη, την Τζάμισον Μπλες(Jamison Bess), γεννημένη στις 28 Ιουλίου του 1999 και ένα γιο, τον Τζάρεντ Τζέιμς(Jared James), γεννημένος στις 8 Φεβρουαρίου του 2002.Ζουν στο Μπρέντγουντ, Λος Άντζελες(Brentwood, Los Angeles).

Ο Μπελούσι είναι στενά συνδεδεμένος με την Αλβανική του κληρονομιά και πρόσφατα παρέλαβε τιμητική αλβανική υπηκοότητα από τον Πρόεδρο της Αλβανίας, Μπαμίρ Τόπι (Bamir Topi).

Είναι επίσης μεγάλος οπαδός των Σικάγο Μπλάκχοκς (Chicago Blackhawks), Σικάγο Μπέαρς (Chicago Bears), Σικάγο Κάμπς (Chicago Cubs) και του Σικάγο Φάιερ Σόκκερ Κλαμπ (Chicago Fire Soccer Club).