DIASKEDASI.INFO

Ηγουμένη Ευγενία Κλειδαρά, ήταν Ελληνίδα μοναχή και λογοτέχνιδα, Ηγουμένη της Ιεράς Μονής του Αγίου Ραφαήλ στη Θερμή Λέσβου. (Πλωμάρι Λέσβου, 25 Απριλίου 1929 – Μονή Αγίου Ραφαήλ, Λέσβος, 4 Ιουλίου 2013)
Είναι περισσότερο γνωστή για το πνευματικό της έργο, που είχε ως αποτέλεσμα να προβληθεί η Μονή διεθνώς.

Καταγόταν από τη Χίο αλλά γεννήθηκε στο Πλωμάρι της Λέσβου και ήταν κόρη του Φίλιππου και της Ασπασίας. Έγινε μοναχή σε πολύ μικρή ηλικία. Μόνασε στη Χίο, στα μοναστήρια της Αγίας Σκέπης και της Αγίας Μονής, προτού αφοσιωθεί στην Ιερά Μονή του Αγίου Ραφαήλ στη Θερμή.

Ανάδειξη της Μονής
Η Ευγενία ήρθε στη Μονή τον Απρίλιο του 1964 μαζί με την Παρθενία Κιρλαγκίτση και με απόφαση του Μητροπολίτη Μυτιλήνης Ιακώβου ανέλαβε Ηγουμένη στην Ιερά Μονή του Αγίου Ραφαήλ. Χρηματοδότησε το κτίσιμο 2 νηπιαγωγείων (Θερμή, Πλωμάρι) στη Λέσβο και τη βιβλιοθήκη του Ιστορικού Γυμνασίου Μυτιλήνης.

Η Ηγουμένη αντιμετώπισε προβλήματα υγείας κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής της. Τα ξημερώματα της 4ης Ιουλίου 2013 απεβίωσε.

Η σορός της εκτέθηκε σε προσκύνημα και αποφασίστηκε να ταφεί σε χώρο μπροστά από τον ναό του Αγίου Ραφαήλ.

Έργα της
Η Ηγουμένη Ευγενία έγραψε περισσότερα από 150 βιβλία. Τα 70 από αυτά αναφέρονται σε θαύματα του Αγίου Ραφαήλ. Πολλά από τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες, ενώ 3 έργα της εγκρίθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας για την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Το Ιστορικό της Ιεράς Μονής Αγίου Ραφαήλ, μεταφράστηκε σε αγγλικά, αραβικά, γαλλικά, γερμανικά, βουλγαρικά, ιταλικά, ρουμανικά και ρωσικά.
Η οσιακή ζωή του πατρός Αμβροσίου Λεβέντη (βιογραφία)
Πάσα πνοή
Σε ένα βιβλίο βρήκε το Θεό η Βαλεντίνη
Σκοτεινοί δρόμοι (διήγημα)
Λαμπροτρίτη
Δροσοσταλίδες (ομιλίες)
Ηλιαχτίδες (ποιήματα)
Φωτεινές ελπίδες (ποιήματα)
Η Πνευματική Λέσβος (μελέτη)
Λίγη δροσιά στο λιοπύρι της ζωής (ομιλίες)
Θείες ακτινοβολίες (ποιήματα)
Οι καιροί μας βοούν (διήγημα)
Στις κουρασμένες ψυχές (μεταφράστηκε και στα αγγλικά)
Ο Άγιος Γέροντας Σάββας Σταυροβουνιώτης
Χριστέ, μου, στείλε το Φως Σου στη Γη, διώξε τον πόνο
Ψυχικές αναγεννήσεις (3 τόμοι) (μετάφραση και στα αγγλικά)
Ποιήματα πόνου και αγάπης
Η εποχή μας (θεατρικό έργο)
Ο σύγχρονος άνθρωπος (διασκευή σε θεατρικό έργο)
Αιωνιότητα (ποιήματα)
Σώσε Κύριε τον κόσμο σου (ποιήματα)
Επίπονη πνευματική πορεία
Η Αγία Μαγδαληνή
Κλίμακα των αρετών (μεταφράστηκε και στα ρουμανικά)
Έχεις αθάνατη ψυχή (μεταφράστηκε και στα αγγλικά)
Φτερουγίσματα σε όμορφους κόσμους (μεταφρασμένα και στην αγγλική) (ποιήματα)
Βραβεύσεις

Η Ηγουμένη Ευγενία είχε τιμηθεί με πολλά μετάλλια, παράσημα και διακρίσεις. Μεταξύ άλλων, τιμήθηκε με:
Μετάλλιο Πνευματικής Αξίας Α΄ Τάξεως μετά Διπλώματος της Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών
Διδακτορικό δίπλωμα της Ακαδημίας Φελγκέιρας της Πορτογαλίας
Αριστείο Ορφικής Λύρας
Έμβλημα Ανωτάτης Σχολής Πολέμου (1987)
Χρυσό Μετάλλιο και Δίπλωμα του Δήμου Πλωμαρίου Λέσβου
Δίπλωμα Τιμής Συνδέσμου Πλωμαριτών Αττικής «Βενιαμίν ο Λέσβιος»
Μεγαλόσταυρος Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού
Χρυσή Πλάκα της Παγκύπριας Ένωσης Ελλήνων Θεολόγων
Διεθνές Βραβείο Λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, Πανεπιστήμιο Κέμπριτζ
Βραβείο Διεθνής Γυναίκα της Χρονιάς (1993), Αμερικανικό Βιογραφικό Ινστιτούτο
Δίπλωμα Τιμής Εκπολιτιστικού Συλλόγου Ηρακλείου Κρήτης
Μετάλλιο Αξίας και Τιμής από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας
Μετάλλιο της Σχολής Ευελπίδων
Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Ρουμανίας

Ανατόλι Κάρποφ

Ο Ανατόλι Γεβγκένιεβιτς Κάρποφ, είναι Ρώσος συγγραφέας, πολιτικός και γκρανμαίτρ στο σκάκι, που έγινε ο δωδέκατος Παγκόσμιος Πρωταθλητής Σκακιού. (Ζλατοούστ, 23 Μαΐου 1951) 

Σκακιστική καριέρα
Είναι ο πιο επιτυχής σκακιστής όλων των εποχών σε επιδόσεις σε τουρνουά κατακτώντας πάνω από 140 πρώτες θέσεις.

Από το 1978 έως το 1998 έπαιξε σε όλα τα ματς για τον τίτλο του παγκοσμίου πρωταθλητή της FIDE.

Το τρέχον ρεκόρ του σε επαγγελματικό επίπεδο είναι 1.118 νίκες, 287 ήττες και 1.480 ισοπαλίες σε 3.163 παρτίδες. Η μέγιστη βαθμολογία ΕΛΟ την οποία είχε ποτέ είναι 2780.

Πολιτική καριέρα
Από το 2005 ο Κάρποφ διατελεί μέλος του Δημόσιου Επιμελητηρίου της Ρωσίας, ενώ πρόσφατα έχει συμμετάσχει σε διάφορες ανθρωπιστικές κινήσεις, όπως η υποστήριξη της χρήσης του ιωδιούχου άλατος. Στις 17 Δεκεμβρίου 2012, ο Κάρποφ υποστήριξε στο ρωσικό κοινοβούλιο τον νόμο για την απαγόρευση της υιοθέτησης των ορφανών της Ρωσίας από πολίτες των ΗΠΑ.

Συγγραφικό έργο
Ο Κάρποφ έγραψε αρκετά βιβλία, πολλά από τα οποία έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες.
Κάρποφ, Ανάτολι (1988). The Open Game in Action. Batsford. ISBN 978-0713460964.
Κάρποφ, Ανάτολι (1988). The Semi-Open Game in Action. Collier. ISBN 978-0020218012.
Κάρποφ, Ανάτολι (1990). The Closed Openings in Action. Collier/MacMillan. ISBN 978-0020339854.
Κάρποφ, Ανάτολι (1990). The Semi-Closed Openings in Action. Collier/MacMillan. ISBN 978-0020218050.
Κάρποφ, Ανάτολι (1990). Karpov on Karpov: Memoirs of a chess world champion. Liberty Publishing. ISBN 0-689-12060-5. (επίσης το 1992 σε εκδόσεις Simon & Schuster)
Κάρποφ, Ανάτολι (1992). Beating the Grünfeld. Batsford. ISBN 978-0-7134-6468-9.
Κάρποφ, Ανάτολι (2006). Caro-Kann Defence: Advance Variation and Gambit System. Batsford. ISBN 0-7134-9010-1.
Κάρποφ, Ανάτολι; Χένλεϊ, Ρον (2007). Elista Diaries: Karpov–Kamsky, Karpov–Anand, Anand Mexico City 2007 World Chess Championship Matches. Batsford. ISBN 0-923891-97-8.

Βραβεύσεις
Παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι, Τάγμα του Λένιν, Σκακιστικό Όσκαρ (1973)
Σκακιστικό Όσκαρ (1974)
Σκακιστικό Όσκαρ (1975)
Σκακιστικό Όσκαρ (1976)
Σκακιστικό Όσκαρ (1977)
Σκακιστικό Όσκαρ (1979)
Σκακιστικό Όσκαρ (1980)
Σκακιστικό Όσκαρ (1981)
Σκακιστικό Όσκαρ (1984)
Tάγμα της Αξίας (Ουκρανία) (11 Νοεμβρίου 2006), Βραβείο 3ου βαθμού για τις υπηρεσίες στην πατρική γη, Τάξη του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας και Βραβείο της Φιλίας.

Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος

Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, ήταν Έλληνας επιχειρηματίας και ο τελευταίος ισχυρός άνδρας της Χαλυβουργικής. (11 Νοεμβρίου του 1945 - Αθήνα 24 Μαΐου 2021)

Την τελευταία του πνοή άφησε ο επιχειρηματίας Κωνσταντίνος Π. Αγγελόπουλος σε ηλικία 77 ετών μετά από χρόνια προβλήματα υγείας. Νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο.

Η οικογένεια Αγγελόπουλου είναι μια από τις μεγαλύτερες επιχειρηματικές οικογένειες της Ελλάδας. Η καταγωγή της είναι από το Βλαχόρραπτη Αρκαδίας.

Ήταν ο πατέρας των Γιώργου και Παναγιώτη Αγγελόπουλου και αδερφός του Θεόδωρου Αγγελόπουλου.

Η οικογένεια συνέδεσε το όνομά της με τη Χαλυβουργική. Η Χαλυβουργική στις ημέρες δόξας της είχε φτάσει να απασχολεί έως και 2.500 τεχνεργάτες και οι Αγγελόπουλοι να φέρονται ότι είναι οι μεγαλύτεροι ιδιώτες παραγωγοί χάλυβα στον πλανήτη.

Ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος έπασχε από νεαρή ηλικία από μία σπάνια μορφής αρθρίτιδας η οποία με τα χρόνια που δυσκόλευε την κινητικότητα του.

Σε μία από τις σπάνιες φορές που μίλησε για αυτή, σε συνέντευξη στην Καθημερινή και τον Ηλία Μπέλλο είχε αναφέρει "Από την πρώτη στιγμή δεν το έβαλα κάτω. Πέρασα μια ολόκληρη ζωή παλεύοντας για να βγω από την ασθένεια. Επισκέφθηκα τους πιο εξειδικευμένους γιατρούς σε όλο τον κόσμο. Δοκίμασα φάρμακα που την εποχή εκείνη ήταν απαγορευμένα γιατί δεν είχαν ακόμη δοκιμασθεί. Ταξίδεψα κρυφά από όλους μόνος μου με έναν σκαραβαίο στην Ελβετία και έκανα εγχείρηση για να μου βάλουν βίδες τιτανίου, την εποχή που ήταν ακόμη απαγορευμένες στην Αμερική. Γενικά ήμουν άφοβος απέναντι στην ασθένεια και αυτό με αντάμειψε. Οι εγχειρήσεις αυτές και τα φάρμακα με ανακούφισαν σημαντικά και διευκόλυναν τη ζωή μου".

Μια πλούσια διαδρομή
Ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος υπήρξε ο τελευταίος ισχυρός άνδρας της Χαλυβουργικής, της εταιρείας που έμελλε να ταυτιστεί με τη νεώτερη βιομηχανική ιστορία της χώρας. Υπήρξε επίσης ένας από τους βασικούς πρωτεργάτες - μετόχους και οικονομικούς υποστηρικτές στην ιδιωτικοποίηση και γιγάντωση της Τράπεζας Πειραιώς στην οποία κατέχει για χρόνια την θέση του αντιπροέδρου.

Τελείωσε το Κολλέγιο Αθηνών, σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ, μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελβετία, ωστόσο, επέστρεψε στη χώρα ώστε να διοικήσει τη μεγαλύτερη τότε ελληνική βιομηχανία μετάλλου.

Αν και η επιχείρηση ξεκίνησε με εμπορικό χαρακτήρα από τον παππού της οικογένειας Θ. Αγγελόπουλο και τους γιους του Δημήτρη, Παναγιώτη και Γιάννη, ήταν πριν 70 χρόνια περίπου που ιδρύθηκε η Χαλυβουργική ως βιομηχανία, ενώ πριν από 60 χρόνια θεμελιώθηκε η πρώτη υψικάμινος στη χώρα, που σηματοδότησε την μεγάλη ανάπτυξη της.

Στην πορεία των χρόνων, ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος (γιος του Παναγιώτη) αναδείχθηκε σε βασικό μέτοχο της εταιρείας (μετά το διαμοιρασμό των περιουσιών και την αποχώρηση του αδελφού του Θεόδωρου Αγγελόπουλου), αλλά η άνθηση άρχισε να ανακόπτεται από τη στιγμή της ένταξης της χώρας στην τότε ΕΟΚ, καθώς οι δασμοί καταργούνται δημιουργώντας πλέον ανταγωνισμό από τρίτες χώρες. Η Χαλυβουργική συνέχισε να αναπτύσσεται για τα επόμενα χρόνια και η οικογένεια Αγγελόπουλου να επενδύει σε χαλυβουργίες σε Ευρώπη και ΗΠΑ, ωστόσο, η κρίση της δεκαετίας του 2010 άρχισε να κλονίζει σοβαρά τα θεμέλια.

Ο Κ. Αγγελόπουλος ασχολήθηκε με σημαντική επιτυχία και με τη ναυτιλία εδραιώνοντας την ναυτιλιακή Arcadia Ship Management στην αγορά των δεξαμενοπλοίων, ωστόσο, η χαλυβουργία αποτελούσε το πιο εμβληματικό πετράδι στο στέμμα της επιχειρηματικής του πορείας.

Το τέλος της Χαλυβουργικής
Η κρίση οδήγησε σε μαρασμό την εταιρεία και το 2019 πλέον ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος προχώρησε στην απόφαση απόλυσης και των 200 τελευταίων εργαζομένων της βιομηχανίας, χαρακτηρίζοντας την κίνηση απαραίτητη επιχειρηματική επιλογή, καθώς ήδη από το 2015 η εταιρεία δεν είχε κανένα αντικείμενο παραγωγής. Κατά τον ίδιο, η κατάρρευση της χαλυβουργίας στην Ελλάδα ήταν αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσεως, αφού η εσωτερική ζήτηση χαλυβουργικών προϊόντων κατακρημνίστηκε. Στο μεταξύ η εταιρεία είχε δημιουργήσει ένα τεράστιο όγκο μη εξυπηρετούμενου δανεισμού.

Στα τέλη Φεβρουαρίου 2021, η Εθνική Τράπεζα κατέθεσε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών αίτηση για την υπαγωγή της Χαλυβουργικής, στο καθεστώς της Ειδικής διαχείρισης, ωστόσο η αίτηση της απορρίφθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών πριν λίγες μέρες. Η τράπεζα, ως ο μεγαλύτερος πιστωτής της εταιρείας με απαιτήσεις 344 εκατ. ευρώ, κατέθεσε την αίτηση υπαγωγής με στόχο, εάν αυτή εγκρινόταν, τη διενέργεια πλειοδοτικών διαγωνισμών για την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων της βιομηχανίας.

Η Χαλυβουργική θα ήταν η τελευταία εταιρεία που θα υπαγόταν σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης, αφού από 1ης Μαρτίου ο σχετικός νόμος έπαψε να ισχύει και πλέον αντίστοιχες περιπτώσεις θα οδηγούνται απευθείας σε πτώχευση και εκκαθάριση. Ωστόσο, δεδομένου ότι η αίτηση υπαγωγής σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης κατατέθηκε στις 23 Φεβρουαρίου, δηλαδή όσο ίσχυαν οι προηγούμενες διατάξεις της νομοθεσίας, η αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου δεν εμποδίζει την άσκηση έφεσης. Εναλλακτικά, εξετάζεται η πιθανότητα η Χαλυβουργική να οδηγηθεί σε εκκαθάριση εν λειτουργία ή να επισπευσθεί η αναγκαστική εκτέλεση μεμονωμένων περιουσιακών στοιχείων. Η περίπτωση της Χαλυβουργικής συνιστά τη μεγαλύτερη εκκαθάριση ελληνικής βιομηχανίας με βάση το ύψος των υποχρεώσεων, που διαμορφώνονται σε 562 εκατ. ευρώ.

Εκτός από την Εθνική, οι απαιτήσεις της Τράπεζας Πειραιώς στα τέλη του 2018 ανέρχονταν σε 132,8 εκατ., της Alpha Bank σε 10,4 εκατ. και της Eurobank σε 8,7 εκατ. Οι υποχρεώσεις προς νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και δημόσιες επιχειρήσεις ήταν 41,5 εκατ. (εκ των οποίων περίπου 30 εκατ. προς τη ΔΕΗ) και προς διάφορους προμηθευτές 6,5 εκατ. ευρώ.

Παράλληλα, καταγράφονται φορολογικές υποχρεώσεις 454.000 ευρώ το ίδιο έτος και υποχρέωση προς ασφαλιστικά ταμεία ύψους 1,3 εκατ. Επιπλέον 36,1 εκατομμύρια εμφανίζονται ως υποχρεώσεις προς διάφορους πιστωτές και έξοδα χρήσεως δεδουλευμένα, ενώ επίσης υπάρχουν αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις 26,4 εκατ.

Η ιστορία της Χαλυβουργικής

Η ιστορία της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ αρχίζει το 1925, όταν οι ιδρυτές της Θ. Αγγελόπουλος και τα παιδιά του Δημήτρης, Παναγιώτης και Γιάννης, ξεκίνησαν να ασκούν εμπόριο ειδών σιδήρου. Ο μεγαλύτερος αδελφός τους Άγγελος, ακολούθησε πανεπιστημιακή σταδιοδρομία ως καθηγητής των οικονομικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διετέλεσε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Το 1932 όμως, εγκαθιστούν ένα εργοστάσιο παραγωγής ειδών συρματουργίας, στην οδό Πειραιώς 197, με την επωνυμία Ελληνικά Συρματουργεία Θ.Α. Αγγελόπουλος & Υιοί και περνούν έτσι στον κλάδο της μεταποίησης. Τα παραγόμενα σύρματα αποτελούν και την πρώτη ύλη για να παραχθούν γαλβανισμένα συρματοπλέγματα, καρφιά και πεταλόκαρφα.

Η δραστηριότητα αυτή συνεχίζεται στην ίδια περιοχή μέχρι το 1938. Τότε εγκαθίστανται μικροί ηλεκτρικοί κλίβανοι των 6-8 τόννων οι οποίοι παράγουν χάλυβα, ο οποίος στη συνέχεια διαμορφώνεται στις τότε εγκαταστάσεις ελάστρων σε χάλυβα οπλισμού σκυροδέματος. Η προσπάθεια αυτή σταματά με τον πόλεμο και την κατοχή.

Μετά την απελευθέρωση αρχίζει νέα επιχειρηματική δραστηριοποίηση με την σύσταση Ανωνύμου Εταιρείας, η οποία είναι από τότε γνωστή ως ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ A.E.. Το 1951 οι δραστηριότητες μεταφέρονται στην Ελευσίνα και το 1953 αρχίζει η λειτουργία ηλεκτρικών κλιβάνων των 20 τόννων.

Το 1958 εγκαθίσταται ένας κλίβανος Siemens Martin των 40 τόννων, ενώ διακόπτεται η λειτουργία των μικρών κλιβάνων της οδού Πειραιώς.

Προς το τέλος όμως της δεκαετίας του 50 οι απαιτήσεις της αγοράς σε χάλυβα αυξάνονται με την εντατική ανοικοδόμηση της χώρας και τότε αρχίζουν να παρουσιάζονται σοβαρά προβλήματα, γιατί δέκα χρόνια μετά τον εμφύλιο, τα παλιοσίδερα (κ. scrap), που αποτελούν την πρώτη ύλη για την παραγωγή του χάλυβα, αρχίζουν να σπανίζουν και δε φτάνουν να ικανοποιήσουν τα χαλυβουργεία μας. Για εισαγωγή παλαιοσιδερικών από το εξωτερικό δε γίνεται λόγος, γιατί το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στην ευρωπαϊκή και τη διεθνή αγορά.

Τότε λαμβάνεται μια μεγάλη και ριψοκίνδυνη απόφαση και μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο καθετοποίησης της παραγωγής. Έτσι, το 1961 θεμελιώνεται η πρώτη υψικάμινος στη χώρα μας. Δύο χρόνια αργότερα αποπερατώνεται η εγκατάσταση της πρώτης και ταυτόχρονα ξεκινάει και η κατασκευή της δεύτερης υψικαμίνου.

Παράλληλα ετοιμάζεται το χαλυβουργείο, όπου ο παραγόμενος στις υψικαμίνους χυτοσίδηρος μετατρέπεται μέσα σε σύγχρονους μεταλλάκτες LD και με την εμφύσηση καθαρού οξυγόνου σε χάλυβα. Η ανάγκη χρήσης καθαρού οξυγόνου οδηγεί και στην εγκατάσταση 3 μονάδων παραγωγής του αερίου αυτού, παραγωγικής ικανότητας 7500 – 8000 κυβικών μέτρων την ώρα.

Στις 27 Ιουνίου του 1963 αρχίζει η παραγωγή χυτοσιδήρου και χάλυβα από σιδηρομετάλλευμα.

Στο διάστημα 1963-75 ακολουθεί και η δεύτερη υψικάμινος, η οποία ανεβάζει τη συνολική δυναμικότητα σε πάνω από 1 εκατομμύριο τόννους χυτοσιδήρου το χρόνο, ενώ ολοκληρώνεται η εγκατάσταση και μπαίνουν σε λειτουργική διαδικασία μία μονάδα παραγωγής κωκ για τις ανάγκες της υψικαμίνου και μία μονάδα ελασματουργείου για την παραγωγή θερμής και ψυχρής έλασης χαλυβδοφύλλων σε ρόλλους και φύλλα.

Από το 1977 αρχίζει και η παράλληλη λειτουργία της νέας μονάδας τριών ηλεκτρικών κλιβάνων των 100 τόννων.

Το 1981 – 82 ολοκληρώνεται η εγκατάσταση μιας νέας υπερσύγχρονης μονάδας παραγωγής χαλυβδοφύλλων ψυχρής έλασης σε ρόλλους και φύλλα.

Τα προϊόντα της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ εξυπηρετούν τις ανάγκες της Ελληνικής αγοράς χάλυβα, αλλά και αγορών του εξωτερικού, δεδομένου ότι ο εξαγωγικός προσανατολισμός της εταιρείας είναι ήδη σημαντικός. Τα προϊόντα της εταιρείας εξάγονται σε διάφορες χώρες (από τη γειτονική Ιταλία έως τη μακρινή Ιαπωνία) και συνοδεύουν την καλή φήμη που ακολουθεί την εταιρεία και τα προϊόντα της.

Το 1994 η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ είναι η πρώτη Ελληνική εταιρεία στην οποία απονέμεται ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ από τον ΕΛΟΤ για τους παραγόμενους χάλυβες οπλισμού του σκυροδέματος.

Το 2001 η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ πιστοποιείται από τον ΕΛΟΤ για το εφαρμοζόμενο ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ κατά ΕΛΟΤ EN ISO 9002. Παράλληλα, λαμβάνεται η απόφαση για ριζικό εκσυγχρονισμό των παραγωγικών μονάδων και εγκατάσταση εξοπλισμού βέλτιστης διαθέσιμης τεχνολογίας.

Το 2003, ολοκληρώνεται η πρώτη φάση της επένδυσης αξίας 150.000.000 € και ξεκινά η λειτουργία των νέων παραγωγικών εγκαταστάσεων πρωτοποριακής τεχνολογίας. Το Σύστημα Διαχείρισης Ποιότητας της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ, πιστοποιείται κατά το πρότυπο ΕΛΟΤ EN ISO 9001:2000.

Το 2006, το Σύστημα Περιβαλλοντικής Διαχείρισης της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ, πιστοποιείται κατά το πρότυπο ΕΛΟΤ EN ISO 14001:2004. Παράλληλα, ολοκληρώνεται η δεύτερη φάση της επένδυσης, ύψους 100.000.000 €, με την λειτουργία του δεύτερου υπερσύγχρονου ελασματουργείου καθώς και δύο νέων μονάδων παραγωγής πλεγμάτων στο εργοστάσιο Ελευσίνας, οι οποίες εξασφαλίζουν στην ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ ετήσια παραγωγική ικανότητα ύψους 1.000.000 τόννων, ενώ επίσης, κατασκευάζονται και νέοι, υπερσύγχρονοι αποθηκευτικοί χώροι.

Το 2007, πραγματοποιείται μια νέα επένδυση σε μια μονάδα παραγωγής “Spooler” η οποία παρέχει τη δυνατότητα παραγωγής προϊόντων χάλυβα οπλισμού σκυροδέματος σε ειδικού τύπου κουλούρες, διεθνώς γνωστές ως “Compact Rebar Coils”. Αποτελεί την πρώτη μονάδα αυτού του τύπου που εγκαθίσταται στην Ελλάδα, γεγονός που καθιστά τη ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ τον πρώτο και μοναδικό παραγωγό τέτοιου τύπου προϊόντων χάλυβα οπλισμού σκυροδέματος στη χώρα μας.

Πηγή: news247.gr, newsbeast.gr

Γουίλιαμ Γκλάντστον

Ο Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, ήταν διαπρεπής Άγγλος πολιτικός του Φιλελεύθερου Κόμματος που διετέλεσε πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου. (William Ewart Gladstone, 29 Δεκεμβρίου 1809 – 19 Μαΐου 1898, στην παλαιά ελληνική βιβλιογραφία ως Ουίλιαμ Γλάδστων)

Διακρίθηκε για τη ρητορική του δεινότητα και το φιλελληνισμό του. Ήταν επίσης εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας και μέλος της Βασιλικής Στατιστικής Εταιρείας.

Το 1834 έγινε δεύτερος λόρδος θησαυροφύλακας και το 1835 υφυπουργός Αποικιών, οπότε τάχθηκε επανειλημμένα υπέρ της κατάργησης της δουλείας στις αποικίες.

Το 1862, ως Υπουργός Οικονομικών στην Κυβέρνηση Πάλμερστον, ψήφισε υπέρ της ενώσεως των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα.

Το 1867 διαδέχθηκε τον Λόρδο Ρώσσελ στην αρχηγία του κόμματος των Φιλελευθέρων και το 1868 σχημάτισε την πρώτη υπό την προεδρία του κυβέρνηση, οπότε και κατάφερε να ψηφιστεί νόμος για τον χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος.

Παραιτήθηκε το 1873 κατόπιν απορρίψεως ενός νομοσχεδίου του και δεν έπαψε να παρακολουθεί τα πολιτικά γεγονότα, επιτιθέμενος με δριμύτητα κατά της φιλοτουρκικής πολιτικής του Μπέντζαμιν Ντισραέλι.

Κατά τη διάρκεια των εκλογών του 1880, με πλειοψηφία κέρδισε τις εκλογές και έγινε για δεύτερη φορά πρωθυπουργός. Έτσι πέτυχε να σταλεί στο Βερολίνο για τη συνδιάσκεψη, η οποία τελικά θα έδινε τη Θεσσαλία στην Ελλάδα, το 1881.

Το 1886 σχημάτισε την τρίτη του κυβέρνηση με πρόγραμμα τη χορήγηση πλήρους αυτονομίας στην Ιρλανδία. Επειδή η Βουλή καταψήφισε το σχετικό νομοσχέδιο, έγιναν εκλογές το 1892, οι οποίες τον έφεραν για τέταρτη φορά στη θέση του πρωθυπουργού.

Το νομοσχέδιο του ψηφίστηκε από την Βουλή, αλλά απορρίφθηκε από την Βουλή των Λόρδων. Τελικά, ο Γκλάντστοουν παραιτήθηκε οριστικά από την πολιτική το 1893, οπότε και ασχολήθηκε με τη μετάφραση των Ωδών του Ορατίου και άλλων συγγραφέων.

Γλάδστων και Ελλάδα
Στην νεότερη ελληνική ιστορία ο Γουίλιαμ Γλάδστων συνέδεσε το όνομά του τόσο με την ένωση των Ιονίων νήσων με την Ελλάδα όσο και με το Κυπριακό ζήτημα. Ειδικότερα επί του τελευταίου ένα χρόνο πριν πεθάνει (1897) έκανε την ακόλουθη εξομολόγηση:

"Αναλογίζομαι - έγραφε - τι ικανοποίηση θα αισθανόμουν αν είχα την τύχη πριν από το τέρμα της μικρής μου ζωής να δω τον πληθυσμό αυτής της Ελληνικής Νήσου (της Κύπρου) να ενσωματωθεί ύστερα από φιλικό διακανονισμό με τους αδελφούς του, του Βασιλείου της Ελλάδος".

Σημαντική είναι η απόφασή του να συνεχίσουν τα Ελληνικά σχολεία της Κύπρου να διδάσκουν στην Ελληνική γλώσσα, σε αντίθεση με εισήγηση που του έκαναν όταν υπουργός αποικιών, λέγοντας ότι δεν αξίζει να κάνουμε στους Έλληνες ό,τι κάναμε σε άλλους λαούς, δηλαδή να τους επιβάλουμε τη γλώσσα μας.

Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον μεγάλο φιλέλληνα, στήθηκε, από πανελλήνιο έρανο, ο ανδριάντας του στην είσοδο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Κατάλογος Πολιτικών Αξιωμάτων
Βουλευτής 1832-1845, 1847-1895
Υφυπουργός Πολέμου και Αποικιών 1835
Υφυπουργός Εμπορείου 1841-1843
Υπουργός Εμπορείου 1843-1845
Υπουργός Πολέμου και Αποικιών 1845-1846
Μέγας Θησαυροφύλακας 1852-1855
Κυβερνήτης των Ιονίων Νήσων 1859
Μέγας Θησαυροφύλακας 1859-1866
Ηγέτης της Συμπολίτευσης στη Βουλή των Κοινοτήτων 1865-1866
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου 1868-1874
Μέγας Θησαυροφύλακας 1873-1874
Μέγας Θησαυροφύλακας 1880-1881
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου 1880-1885
Ηγέτης της Συμπολίτευσης στη Βουλή των Κοινοτήτων 1880-1885
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου 1886
Ηγέτης της Συμπολίτευσης στη Βουλή των Κοινοτήτων 1886
Μέγας Σφραγιδοφύλακας 1886
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου 1892-1894
Ηγέτης της Συμπολίτευσης στη Βουλή των Κοινοτήτων 1892-1894
Μέγας Σφραγιδοφύλακας 1892-1894