DIASKEDASI.INFO

Ο Θεατρικός Οργανισμός "Ακροπόλ" συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον σκηνοθέτη και νέο Πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών, Σπύρο Α. Ευαγγελάτο, παρουσιάζοντας μια κωμωδία επίκαιρη όσο ποτέ, τον «Επιθεωρητή» του Νικολάι Γκόγκολ από τις 15 Μαρτίου στην Κεντρική σκηνή του θεάτρου «Ακροπόλ» (Ιπποκράτους 9-11).

Σε μια μακρινή επαρχιακή πόλη της τσαρικής Ρωσίας, ο διοικητικός μηχανισμός του κράτους χαρακτηρίζεται από διαπλοκή, διαφθορά, απάτες και δωροδοκίες. Ωστόσο, όταν αναγγέλλεται ότι θα έρθει ο Κρατικός Επιθεωρητής, τότε αναδεικνύεται όλη η αυθαιρεσία της τοπικής εξουσίας. Πριν εμφανιστεί ο επιθεωρητής, στην πόλη έχει φτάσει ένας νεαρός δημόσιος υπάλληλος, ο Χλεστακώφ, που χάρη στη φυσιογνωμία του και στην ενδυμασία του, εκλαμβάνεται ως επιθεωρητής. Η παρεξήγηση αυτή γίνεται η αιτία για συναρπαστικές κωμικές καταστάσεις και παρεξηγήσεις.

Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης που υποδύεται τον Χλεστακώφ, μαζί με τον Γιώργο Αρμένη, που ενσαρκώνει τον Έπαρχο, την Αριέττα Μουτούση, τον Μιχάλη Μητρούση, τη Δανάη Σκιάδη, τον Θόδωρο Κατσαφάδο, τον Θανάση Κουρλαμπά και έξι ακόμα έξοχους ηθοποιούς παρουσιάζουν μια αιχμηρή κωμωδία καταστάσεων, που εξελίσσεται από σάτιρα της τσαρικής κοινωνίας σε σάτιρα της διαφθοράς χωρίς τόπο και χρόνο.

"Μία από τις εντελώς κορυφαίες κοινωνικές σάτιρες του παγκόσμιου δραματολογίου. Σε μία -χαμένη στο “πουθενά”- επαρχιακή πόλη της τσαρικής Ρωσίας κατέχουν τις Αρχές φαύλοι απατεώνες. Κι όμως, αυτοί οι δεξιοτέχνες της απάτης έντρομοι πέφτουν θύματα ενός πανούργου κομψευόμενου πρωτευουσιάνου που τους τρομοκρατεί, αλλά και τους συναρπάζει", σημειώνει ο σκηνοθέτης της παράστασης, Σπύρος Α. Ευαγγελάτος.
"Η πλοκή του έργου είναι εκπληκτική, το χιούμορ, οι κωμικές καταστάσεις δεσπόζουν. Ωστόσο, οι σπαρταριστοί χαρακτήρες -σωστότερα: οι τύποι- κάποιες στιγμές σπάνε τα γκροτέσκ καλούπια τους και αφήνουν να αναδυθεί μια ποιητική ατμόσφαιρα απελπισίας", προσθέτει ο Σ. Ευαγγελάτος.

Η ταυτότητα της παράστασης
Απόδοση-Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος
Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας
Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Μουσική: Γιάννης Αναστασόπουλος
Βοηθοί σκηνοθέτη: Παναγιώτης Μιχαλόπουλος, Χριστιάννα Μαντζουράνη

Παίζουν:
Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης (Χλεστακώφ), Γιώργος Αρμένης (Έπαρχος), Αριέττα Μουτούση (Άννα), Μιχάλης Μητρούσης (Όσιπ), Δανάη Σκιάδη (Μαρία), Θοδωρής Κατσαφάδος (Αρτέμι), Γιώργος Ψυχογιός (Άμος), Θανάσης Κουρλαμπάς (Σπέκιν), Θανάσης Δήμου (Μπομπτσίνσκι), Άγγελος Μπούρας (Ντομπτσίνσκι), Βαγγέλης Ψωμάς (Λούκα), Θωμάς Γκαγκάς (Γκαρσόνι, Β΄ έμπορος, Κορόμπκιν), Γιώργος Μπούγος (Αστυνομικός, Μίσκα, Α΄ έμπορος).

Θέατρο «Ακροπόλ»,
Ιπποκράτους 9 – 11,
τηλ. 210-3643700

Πρεμιέρα: Παρασκευή 15 Μαρτίου
Παραστάσεις:
Τετάρτη στις 18.00, Πέμπτη στις 20.00, Παρασκευή στις 21.00, Σάββατο στις 18.00 & στις 21.00, Κυριακή στις 19.00.
Τιμές εισιτηρίων:
Τετάρτη & Σάββατο λαϊκή απογευματινή 15 ευρώ, Πέμπτη γενική είσοδος 18 ευρώ,
Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή 10, 15, 20, 25 ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων:
Θέατρο «Ακροπόλ» (Ιπποκράτους 9 -11), www.ticketservices.gr (και στο τηλ. 210-7234567), καταστήματα «Public»

Η Αγγελική Δαλιάνη σε μια συνέντευξη στον Σπύρο Καλαματιανό

H Αγγελική Δαλιάνη είναι μια πάρα πολύ καλή και πετυχημένη και πανέμορφη ηθοποιός. Πάνω απ΄ όλα είναι ένας γλυκύτατος και καλοσυνάτος άνθρωπος. Πρόσφατα την συνάντησα στον υπέροχο χώρου του Χυτηρίου Θεάτρου, στο καμαρίνι της , μετά την άκρως πετυχημένη παράσταση "Πετάει-Πετάει" όπου πρωταγωνιστεί και μου παραχώρησε μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, για λογαριασμό του site Diaskedasi.info. Απολαύστε την.
Από τον Σπύρο Καλαματιανό                                                                                                            

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο της Αγγελικής Δαλιάνη

Θα ήθελα να μου πεις δύο λόγια για τον ρόλο που ενσαρκώνετε στην παράσταση Πετάει-Πετάει που ανεβαίνει στο θέατρο Χυτήριο...
Υποδύομαι μια από τις τρεις αεροσυνοδούς, που έχει συνάψει σχέση με τον Μάνο, που είναι αρχιτέκτονας της εποχής και έχει την δική του "άποψη" για τον έρωτα, έχοντας τρεις ερωμένες… Έτσι λοιπόν είμαι μια Τουρκάλα αεροσυνοδός, η οποία έχει μια ιδιαίτερη άποψη για την ζωή, είναι πάρα πολύ άνετη, απελευθερωμένη και πολύ μπροστά για την εποχή, γιατί το έργο έχει γραφτεί την δεκαετία του ΄60 και έχει γίνει μια πάρα πολύ καλή και προσεγμένη διασκευή από τον Γιώργο Βάλαρη και τον Στέλιο Παπαδόπουλο… Σε αυτό το σημείο θέλω να σου πω ότι με ιντρίγκαρε απ΄ την πρώτη στιγμή ο ρόλος, είναι μια πρόκληση, ήταν δημιουργικές οι "δυσκολίες" που αντιμετώπισα...

Βλέπω εξαιρετικούς συντελεστές σε αυτή την παράσταση. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Όντως. Είναι μια πολύ καλή παραγωγή, με εξαίρετους συντελεστές, έρχονται και μας λένε τα καλύτερα και χαίρομαι που συνεχίζουμε… Αυτή η συνεργασία προέκυψε σε εμένα και τον σύζυγό μου ταυτόχρονα, πέρυσι το καλοκαίρι, από την κ.Βάσια Παναγοπούλου και τον κ. Γιώργο Βάλαρη και φυσικά την δεχτήκαμε με χαρά.

Πως είναι να μοιράζεσαι μαζί με τον Μάνο Παπαγιάννη την σκηνή και την ζωή;
Είναι μια χαρά. Ίσα, ίσα έχουμε χημεία, πολύ καλή επικοινωνία, αυτό θεωρώ μας βοηθάει και στην σκηνή και στην ζωή… Μάλιστα χαιρόμαστε που σε λίγο καιρό θα μεγαλώσει και η οικογένεια μας...

Πόσο εύκολα συνδυάζονται οικογένεια και καριέρα;
Συνδυάζονται… Ειδικά όταν έχεις την τύχη να κάνεις την δουλειά που αγαπάς, όλα αυτόματα γίνονται καλύτερα, σε όλους τους τομείς.

Ποιες είναι οι συμβουλές που δίνετε στην κόρη σας;
Θα σου πω τι της λέω ακριβώς κάθε πρωί πριν πάει σχολείο, "Να΄σαι καλή, να μην μαλώνεις, να περάσεις πάρα πολύ ωραία την μέρα σου, να ευχαριστηθείς τις ώρες που είσαι στο σχολείο, να παίξεις με τις φίλες σου και να γελάς, να γελάς"…

 Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε. Ωστόσο θα ήθελα να μου πεις τι είναι αυτό
που θυμάσαι πιο έντονα από την Μαρία την Άσχημη;
Θυμάμαι πολύ έντονα, το πολύωρο και απαιτητικό ωράριο εργασίας, χώρια (να καλή ώρα, όπως κάνουμε τώρα την συνέντευξη) ότι είχα πολλές υποχρεώσεις εκτός πλατό… Ήταν όμως μια πάρα πολύ ωραία εμπειρία, το ευχαριστιόμουνα τόσο πολύ όλο αυτό…

Θεωρείς ότι είναι εύκολες οι φιλίες στον καλλιτεχνικό χώρο;
Είναι όσο εύκολες οι φιλίες γενικά… Δεν ξέρω, δεν το έχω μελετήσει για να σου πω ακριβώς, αλλά θεωρώ ότι οι φιλίες είναι θέμα επιλογών.

Είσαι ένα πρόσωπο που έχει τραβήξει πολλές φορές τα βλέμματα, πέραν των πολύ πετυχημένων δουλειών που έχεις κάνει. Σε ενοχλεί όταν τα ΜΜΕ ασχολούνται έντονα με την προσωπική σου ζωή;
 Από την στιγμή που επιλέγεις να ασχοληθείς με αυτό τον χώρο, πρέπει να ξέρεις ότι είναι ένα κομμάτι της δουλειάς. Οφείλω να σου πω ότι δεν με έχει ενοχλήσει κάτι, δεν έχει υπάρξει κάτι που να με έχει προσβάλει σαν άνθρωπο και σαν επαγγελματία. Εάν υπάρξει κάτι στο μέλλον, θα αντιδράσω…

Έχεις ανεκπλήρωτα όνειρα που θέλεις να εκπληρώσεις στο άμεσο μέλλον;
Τα όνειρα και οι στόχοι δεν σταματάνε ποτέ, διότι εάν σταματήσουν παύεις να ζεις… Συνέχεια βάζω νέους στόχους και συνέχεις ονειρεύομαι... Μετά από πολλά χρόνια πάλι θα το κάνω. Νιώθω ότι μου δίνει δύναμη να ονειρεύομαι κάτι και να προσπαθώ να το πετύχω, ή να έχω έναν νέο στόχο που να θέλω να φτάσω… Βέβαια νιώθω πολύ τυχερή, διότι πολλά απ΄ αυτά που έχω ονειρευτεί ή έχω βάλει σαν στόχο, τα έχω πετύχει, αλλά συνεχίζουμε ακάθεκτοι.

Τώρα θα ήθελα να κλείσουμε ως εξής: Με μία εικόνα από τα παιδικά σου χρόνια που θυμάστε με νοσταλγία ...
Θυμάμαι με νοσταλγία τις καλοκαιρινές μου διακοπές, στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς μου, πήγαινα και καθόμουν μήνες… Είχα ωραία παιδικά χρόνια και περίμενα πως και πώς να έρθει το καλοκαίρι για να πάω να κάνω διακοπές μαζί με τον παππού και την γιαγιά, στην φύση… Είναι μια εικόνα που μου άρεσε πολύ…

Ο Κωνσταντίνος Μουτάφτσης είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός και πάνω απ΄όλα ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Πρόσφατα είχα την μεγάλη χαρά να τον συναντήσω και να μου παραχωρήσει μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη για λογαριασμό του Diaskedasi.info. Απολαύστε την.
Από τον Σπύρο Καλαματιανό

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από τα νέα σας επαγγελματικά βήματα...
Φέτος είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γιατί εκτός από τους “12 ενόρκους” που συνεχίζονται για 4η χρονιά στο θέατρο Αλκμήνη θα συμμετέχω σε άλλες δύο εξαιρετικές παραγωγές, στο θεότρελο μιούζικαλ των Μόντυ Πάιθονς “SPAMALOT” βασισμένο στην ταινία τους “Οι ιππότες της ελεεινής τραπέζης” σε σκηνοθεσία Άγγελου Κλωνάρη κάθε Δευτέρα και Τρίτη βράδυ στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο αλλά και στην παιδική παραγωγή του Θεάτρου Τέχνης “Ρομπέν των Δασών” σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Δεγαίτη στο ιστορικό θέατρο της οδού Φρυνίχου.

Αν δεν κάνω λάθος για ακόμα μια χρονιά θα παίξετε στους 12 Ενόρκους, μια τεράστια θεατρική επιτυχία... Πως νιώθετε γι' αυτό;
Αν με ρωτούσε κάποιος μερικά χρόνια πίσω πως θα αισθανόμουν 4η χρονιά σε ένα έργο θα τον κορόιδευα σίγουρα αφού δεν πίστευα ότι θα άντεχα να παίζω τόσες φορές το ίδιο έργο, ήρθαν όμως να με διαψεύσουν οι συγκυρίες, οι 12 ένορκοι είναι πλέον ένας ζωντανός οργανισμός, μια καθημερινή αναμέτρηση με τον ρόλο τον δικό μου και των συναδέρφων, οι φετινές ανανεώσεις στο καστ δώσανε μια καινούργια πνοή στην παράσταση χωρίς να έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα από τις ήδη υπέροχες ερμηνείες των καλών φίλων και συνεργατών που έφυγαν. Έτσι παλιοί και νέοι συνεργάτες συνθέτουν μια μεγάλη οικογένεια, την οικογένεια των 12 ενόρκων.

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Το να θες να ασχοληθείς με την υποκριτική θεωρώ ότι είναι κάτι που το ξέρεις από μικρός, το μόνο που διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι το πόσο θα αργήσουν να το συνειδητοποιήσουν. Έμενα το κλικ έγινε όταν είδα την παράσταση “7ο ρούχο” του Δημήτρη Μαυρίκιου με την τεράστια Αλέκα Παΐζη. Τότε το κατάλαβα.

Ποιες ήταν οι δυσκολίες στα πρώτα σας βήματα;
Οι δυσκολίες είναι για όλους το ίδιο, ίσως το ότι είμαι αγόρι να τα έκανε λίγο ευκολότερα τα πράγματα. Στον κλάδο μας δυστυχώς το να αμείβεσαι για την εργασία σου έχει γίνει κάτι σπάνιο, ελπίζω σε καλύτερες μέρες για όλους μας.

Τι έχετε αποκομίσει από το μέχρι τώρα ταξίδι σας στην υποκριτική τέχνη;
Νιώθω ευτυχισμένος μιας και το επάγγελμα μου είναι κάτι που αγαπώ. Έχω γνωρίσει πολύ κόσμο και έχω πάρει πολλές εμπειρίες αν και το ταξίδι είναι ακόμα στην αρχή του θέλω να πιστεύω.

Είναι γνωστό ότι αδελφή σας είναι η επίσης εξαιρετική ηθοποιός Ελισάβετ Μουτάφη. Πως είναι οι σχέσεις σας και ποιες συμβουλές δίνετε ο ένας στον άλλον;
Είμαστε αρκετά κοντά σαν αδέρφια έτσι και αλλιώς, το ότι ακολούθησα το ίδιο επάγγελμα απλώς προσθέτει παραπάνω θέματα προς συζήτηση!!! Ψάχνω και εκτιμώ την συμβουλή της αφού την θεωρώ εκτός από υπέροχο άνθρωπο και εξαιρετική επαγγελματία και εκτιμώ επίσης και το γεγονός ότι με ακούει και αυτή και αναζητά την δικιά μου συμβουλή. Θεωρώ ότι είμαστε ένα pit stop από την καθημερινότητα ο ένας για τον άλλο.

Ποιες είναι οι προτάσεις που σας χαρακτηρίζουν;
Κανονικά αυτό πρέπει να το απαντήσουν οι γύρω μου αλλά αν έκανα μια προσπάθεια να απαντήσω εγώ θα έλεγα ότι με το χιούμορ και την ηρεμία μπορώ να αντιμετωπίσω σχεδόν τα πάντα.

Ανεκπλήρωτα όνειρα έχετε που θέλετε να εκπληρώσετε στο άμεσο μέλλον;
Έχω την εντύπωση ότι μπορώ να μιλάω μέρες για όνειρα, αυτό που με χαροποιεί είναι ότι τα τελευταία χρόνια διαγράφω όλο και περισσότερα από την λίστα μου.

Τι θα θέλατε να πείτε κλείνοντας;
θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την συνέντευξη και να ευχηθώ σε όλους κάθε μέρα που έρχεται να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.

Συνέντευξη της Κατερίνας Μάντζιου στον Σπύρο Καλαματιανό

Η Κατερίνα Μάντζιου είναι μια εξαιρετική ηθοποιός, ένας πολύ ωραίος και ζεστός άνθρωπος, που με υποδέχτηκε με μεγάλη χαρά και σε ένα πολύ όμορφο, φιλικό κλίμα, μου παραχώρησε μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, για λογαριασμό του site Diaskedasi.info που δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσει. Απολαύστετ την.
Από τον Σπύρο Καλαματιανό                                                                                                            

Οι φωτογραφίες είναι απ΄το προσωπικό αρχείο της Κατερίνας Μάντζιου

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε την συνέντευξη μας, λέγοντας μου δύο λόγια για τον ρόλο σας στην πολύ πετυχημένη και όμορφη παράσταση "Οκτώ Τρόποι Να Μου Πεις Αντίο"...
Είναι μια γυναίκα της εποχής, η οποία ανήκει στην αριστοκρατική τάξη, ανήκει στην αυλή του βασιλιά, είναι ευνοούμενη και έχει παντρευτεί έναν πλούσιο αριστοκράτη, μεγάλης ηλικίας, χωρίς επιλογή. Ο γάμος ήταν συμβατικός και η γυναίκα είχε μια ζωή εγκλοβισμένη και με μια περίεργη ψυχοσύνθεση που δεν ήταν ακριβώς ο ευατός της. Είναι ένας άνθρωπος που αγωνιά και θέλει να κάνει πράγματα. Με αφορμή την συνάντηση που είχε με τον Βιβάλτνι βρίσκει κάποιες διεξόδους, δημιουργίας και ελευθερίας.

Βλέποντας κανείς την παράσταση, ειδικά την ηρωίδα που ενσαρκώνεται, περνάει από πολλές καταστάσεις και πράγματα που είναι πολύ επίκαιρα. Θεωρείτε ότι την σήμερον εποχή, με την εξέλιξη που έχουμε σε πολλούς τομείς, ξεπερνιούνται πιο εύκολα;
Η καταπίεση υπάρχει ανα τους αιώνες, απλά λόγο της κρίσης, υπάρχει μια άλλη καταπίεση, εσωτερική και εξωτερική, κυρίως στις νεότερες γενιές. Παρόλαυτα η ελπίδα, η αγάπη, η δημιουργία και η επιθυμία πρέπει να υπάρχει στις ψυχές όλων μας, για να μπορέσουμε να βρούμε διεξόδους και να προχωρήσουμε παρακάτω.

Εσείς βλέπετε δικές σας πτυχές μέσα απ΄τον ρόλο;
Φυσικά. Αυτή η γυναίκα θεωρώ ότι είναι αντισυματική. Εγώ έχω αυτό το στοιχείο στον χαρακτήρα μου, όπως ακολουθώ και τις επιθυμίες μου και τα θέλω μου, όμως με έναν άλλο τρόπο αντιμετώπισης, σε καμοία περίπτωση δεν θα ακολουθούσα τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισης της ηρωίδας, διότι αυτή ΄΄εκπορνεύεται΄΄ και φυσικά μιλάμε για μια άλλη εποχή…

Για εσάς ποιοι θα ήταν οι οκτώ τρόποι για να πείτε αντίο σε μια κατάσταση της ζωής σας;
Μου είναι πολύ δύσκολο να βρω οκτώ τρόπους για να πω αντίο (γέλια)... Αλλά για να πω αντίο, το επεργάζομαι και μου είναι πολύ δύσκολο, αλλά αναγκαίο κακό για να πας παρακάτω, εάν αισθάνεσαι ότι έχεις βαλτώσει…

Ένα απ΄τα πιο γνωστά έργα του Βιβάλντι είναι οι "4 Εποχές". Ποια είναι η αγαπημένη σας εποχή;
Παλιά, όταν ήμουν νεότερη, ήταν το φθινόπωρο. Τώρα μου αρέσει πολύ η άνοιξη και το καλοκαίρι.

Ποια ήταν τα συναισθήματα σας όταν ακούγατε τις υπέροχες μουσικές του Βιβάλντι στην παράσταση;
Ακούγοντας την κλασσική μουσική γενικότερα σου δημιουγεί διαφορετικές ωραίες αισθήσεις, μια αίσθηση ότι "θέλω να τα κάνω όλα". Εξευμενίζει τα πνεύματα, τις ψυχές... Πόσο μάλλον όταν άκουγα όλο τον χειμώνα Βιβάλντι...

Πρόσφατα γίνατε μητέρα και θα ήθελα να μου πείτε ποια είναι τα συναισθηματά σας...
Η ερώτηση σας αυτή ταιριάζει πάρα πολύ με την προήγουμενη, γιατί αυτό το πράγμα είχα στο μυαλό μου… Όταν γέννησα, ήμουν έγκυος (και ακόμα μέχρι σήμερα) έβαζα κλασσική μουσική, άκουγα κυρίως Μότζαρτ και όταν μιλάγαμε προηγουμένως για συναισθήματα μου ήρθαν πάλι αυτές οι εικόνες… Είναι ένα συναίσθημα που δεν περιγράφεται με λόγια, είναι κάτι μαγικό να είσαι μητέρα και να βιώνεις αυτή την αγάπη, η οποία εξελίσεται σε έναν "έρωτα ομιχλώδες" επίσης αντιλαμβάνομαι ότι η μητρότητα σου δίνει κ.α πράγματα, για να αντιμετωπίσεις κάποιες φοβίες και να προχωρήσεις παρακάτω…

Τόσα χρόνια έχετε κάνει μια πάρα πολύ ωραία καριέρα. Από πού αντλίτε δύναμη για να συνεχίζετε;
Εκτός απ΄την καθημερινότητα (ανθρώπους κτλ) αντλείς δύναμη απ΄τα κείμενα και τους ρόλους. Διότι μαθαίνεις άλλες πτυχές του εαυτού σου. Η αλήθεια είναι ότι και από αυτή την παράσταση έμαθα πολλά. Ευχαριστώ πάρα πολύ τον Γιάννη Καλατζόπουλο που με επέλεξε να κάνουμε μαζί αυτή την δουλειά, ήταν ένα διάστημα που ήταν λίγο δύσκολο, διότι ήταν η εγκυμοσύνη, αλλά χαίρομαι που μπήκα ξανά με μια τέτοια δουλειά. Κρίμα που τελείωσε η σεζόν…

Ήταν μια εξαιρετική παράσταση, υπάρχει περίπτωση να την ξαναδούμε του χρόνου;
Πράγματι ήταν μια εξαιρετική παράσταση, σε έναν πολύ ωραίο χώρο του Αγγέλων Βήμα. Ο κόσμος την αγάπησε και την αγκάλιασε μέχρι την τελευταία στιγμή, εγώ όπως σας είπα πριν την αγάπησα για τους δικούς μου λόγους, όλοι οι συντελεστές έδωσαν το καλύτερο ευατό τους, πολύ ωραία σεζόν. Υπάρχουν συζητήσεις για να ξαναπαίξουμε του χρόνου, θα το μάθετε σύντομα.

Ποιον ρόλο θέλετε να ενσαρκώσετε στο άμεσο μέλλον;
Τον σημαντικότερο ρόλο παίζουν οι συνεργασίες και τα έργα και όχι οι ρόλοι. Φυσικά είναι και το πότε έρχονται αυτές οι συναντήσεις-συνεργασίες-ρόλοι.

Από ποια συνεργασία-συνάντηση έχετε ακούσει την σημαντικότερη συμβουλή;
Δύσκολη ερώτηση. Έχω ακούσει πολλά λόγια αγάπης και συμβουλές από συναδέλφους. Όμως τώρα που κουβεντιάζουμαι θυμάμαι σε μια παράσταση, κάτι που με είχε πειράξει (διότι είμαι πολύ προσεκτική στην δουλειά μου) συνέβει κάτι στην σκηνή και δεν μπορούσα να συγκρατηθώ απ΄τα γέλια…Τότε έρχεται πίσω απ΄την σκηνή ένας άνθρωπος που με αγαπάει πολύ και μου είπε "Κοίταξε να δεις Κατερίνα αυτό το πράγμα να μην το ξανακάνεις στην σκηνή, διότι δεν σέβεσαι το κοινό"… Είναι πολύ σημαντικό να δίνεις την αξία και τον σεβασμό στο κάθε πράγμα και να μην παίρνεις τίποτα επιπόλαια…

Κάποιος/α που θα μας διαβάσει και θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο της υποκριτικής. Ποιες είναι οι συμβουλές που θα δίνατε;
Εάν το έχει το έχει μεγάλη επιθυμία και αγάπη ας το κάνει. Φυσικά περνάει πολύ μεγάλη κρίση, όπως όλα τα επαγγέλματα στην Ελλάδα, αλλά ας προσπαθήσει να το κάνει στην ουσία όμως του πράγματος…

Ποιες οι λέξεις οι φράσεις περιγράφουν τον εαυτό σας;
Είμαι φιλότιμη, ανυπόμονη, που όσο μεγαλώνω το βελτιώνω, μου αρέσει η λεπτομέρεια και να δουλεύω πολύ. Μου αρέσει το χιούμορ, επίσης είμαι νευρικό άτομο και τζόρας, αυτά, δεν μου αρέσει να περιαυτολογό, οπότε δεν θα συνεχίσω...

Εάν η ζωή σας ήταν ένας τίτλος βιβλίου. Ποιος θα ήταν αυτός;
Νομίζω θα ήταν "Οκτώ Τρόποι Να Πεις Αντίο" διότι ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου με αντιπροσώπευε…

Έχετε ανεκπλήρωτα όνειρα που θέλετε να κάνετε πραγματικότητα;
Δεν έχω εμμονές και οι εμμονές σε κρατάνε πίσω. Όμως πράγματα που θέλω με έναν μαγικό τρόπο έρχονται, κ.α που θέλω τα περιμένω. Το σημαντικότερο είναι να είμαστε καλά και να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν, αυτό θέλω και αυτό κάνω, σε όλους τους τομείς της ζωής μου.

Θεωρείτε ότι θα έρθει η άνοιξη στην κρίση;
Κάποια στιγμή θα έρθει, αλλά ας κρατίσουμε τα ουσιαστικά πράγματα που μας δίνει η ζωή, τα οποία δεν αγοράζονται…

Θα ήθελα να κλείσουμε ως εξής: Με μια ανάμνηση από κάποιο Φθινόπωρο που ήταν η αγαπημένη σας εποχή στα πιο νεανικά σας χρόνια…
Αφού είναι Φθινόπωρο είναι και πιο "ήσυχη"πιο μελαχγολική και είχα κατά κάποιο τρόπο μια ωραία εναρμόνηση με την μελαγχολία… Μια ωραία ανάμνηση που έχω στο μυαλό μου είναι όταν ήμουν δίπλα στο θολωμένο τζάμι, με τον αέρα έξω, που χουχούλιαζα, πίνοντας μια ωραία σοκολάτα και ονειροπωλόντας έναν νεανικό αθώο έρωτα… Μια άλλη ήταν όταν περπατούσα έξω σε μια ωραια Φθινοπωρινή ατμόσφαιρα… Μου έρχονται κυρίως πολλές τέτοιες μοναχικές, μελαχγολικές εικόνες, που έχουν χαραχτεί γλυκά στο μυαλό και την ψυχή μου…