DIASKEDASI.INFO

Μαγειρεύοντας με τον Έλβις, παράσταση Σταθμός, στην Θεατρική Σκηνή του Σταθμός.

Ροκ, ερωτεύσιμη, αγαπησιάρικη, μαύρη κωμωδία σε φόντο έντονα χρωματιστό. Λένε ότι ο Βασιλιάς της Ροκ κατ' ουσία δεν πέθανε ποτέ. Έρχεται και τρυπώνει κρυφά στις ζωές των ανθρώπων που σκέφτονται, αλλά κυρίως ζουν την ροκάδικη εμπειρία, την ερωτική διάχυση συναισθημάτων και μελωδίας παιχνιδιάρικης και σκανδαλιστικής. Στην κουζίνα ενός καθημερινού σπιτιού μαγειρεύονται  διαθέσεις και προθέσεις.
Ο Έλβις με τα αστραφτερά κοστούμια της ανδρικής τρέλας, με τον χορό του, αλλά κυρίως με την παιδική του πρόθεση να κάνει σκανδαλιές προϊδεάζει τον θεατή.

Η παράσταση νεανικό πάρτι με χιούμορ και καυστικότητα μαζί.
Ο σκηνοθέτης Βασίλης Μυριανθόπουλος ροκάρει τρελά από το 50 στο σήμερα, δημιουργεί από το μύθο μια τρελή ροκ πραγματικότητα και σε αυτήν την παράσταση το χιούμορ αποθεώνεται.

Χαχαχαχα και γίνεται σαρκαστικά μελωδικό. Έλατε σε αυτή την περίεργη κουζίνα και δοκιμάστε να πειράξετε ελαφρά τις μαγεριές του "Αθάνατου Βασιλιά".
Χαχαχαχα και πιστέψτε με θα φύγετε χορτασμένοι..!!..!!

Πρωταγωνιστούν: Νικολέτα Βλαβιανού, Ιωάννα Πηλιχού, Πέτρος Μπουσουλόπουλος και στο ρόλο του "Έλβις" ο μοναδικός και πραγματικά ταλαντούχος Κώστας Δόξας.    

Νέα παιδιά, με ροκ καταβολές ερμηνεύουν και μας κάνουν να χαμογελάμε, αλλά και να βιώνουμε ανομολόγητες επιθυμίες της ηδονής και του έρωτα που μας χαρίζει η εισβολή ενός νέου άνδρα στην απελπισμένη ζωή τους.

Η φρεσκάδα του ο ερωτισμός και κυρίως η επιθυμία πραγματώνονται στα πρόσωπα της μάνας και της κόρης δίνοντας μετάγγιση νέου αίματος ζωής στον είδη ταλαιπωρημένο πατέρα «Elvis”.

Ο παλιός Έλβις και ο νέος Έλβις, ροκάρουν και αποθεώνουν.
Τρέλα με κορδέλα, δηλαδή, η ίδια η ζωή.
Ήδη το ροκ τραίνο της χαράς ξεκίνησε, μόλις και προλαβαίνετε να επιβιβαστείτε, το ταξίδι άρχισε, ροκάρω και ονειρεύομαι...

Περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες για την θεατρική παράσταση Μαγειρεύοντας με τον Elvis.

Ν. Φ. Αλεκτρύων.

Επιμέλεια και διόρθωση κειμένου Τζένη Νικολαΐδου

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015, έγινε η πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης Φαχισέ Τσίκα, το αφηγηματικό έργο του Θωμά Κοροβίνη,  σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του Στρατή Πανούριου, με τη Νικολέττα Βλαβιανού σε έναν ιδιαίτερο μονόλογο, στο Θέατρο Σταθμός στο Μεταξουργείο.

Για όσους δεν γνωρίζουν το Θέατρο Σταθμός, είναι το πρώην Θέατρο Μαίρη Αρώνη, ένα πολύ ωραίο, ζεστό και με θετική ενέργεια θέατρο, που σε προδιαθέτει να δεις ευχάριστα μια παράσταση.

Η Ευθαλία, μια κοσμοπολίτισσα θυγατέρα της Ανατολής αφηγείται την πολυτάραχη ζωή της στην Πόλη μας, την Κωνσταντινούπολη.

Το κορίτσι με το χαμόγελο που δε γέρασε ποτέ, ξαναζεί τη ζωή της κάθε βράδυ μέσα στο δωμάτιο της. Πάνω στο κορμί της είναι χαραγμένη σπιθαμή προς σπιθαμή η περιπετειώδης ζωή του Ελληνισμού της Προποντίδας και της Κωνσταντινούπολης. Ούτε η προσφυγιά, ούτε η γενοκτονία μπόρεσαν να τις στερήσουν την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Η τύχη, που ορίζει τις ζωές των ανθρώπων, μπορεί να της  έδωσε εμπειρίες και θύμησες γεμάτες δάκρυ και πόνο αλλά συγχρόνως της χάρισε τον απόλυτο έρωτα, το χαμόγελο και το τραγούδι. Η καθάρια και γενναιόδωρη καρδιά της δεν άλλαξε ποτέ.

Σε ένα γεμάτο θέατρο, από συναδέλφους, φίλους και απλούς θεατές, η Νικολέτα Βλαβιανού έδωσε ένα μοναδικό "ρεσιτάλ" ηθοποιίας, μεταφέροντάς μας τα συναισθήματα της χαράς, της αγάπης, του έρωτα, του φόβου, της οργής, συναισθήματα μιας 16άχρονης που ξεκίνησε από την Κερασούντα του Πόντου και φτάνοντας, νεαρό κορίτσι, στα σοκάκια του Γαλατά και στο "Παρίσι της Ανατολής", συναντά το μοιραίο έρωτα στα φλογερά μάτια του σπανιόλου αξιωματικού του αμερικανικού ναυτικού. Μια ζωή γεμάτη αντιθέσεις, αρώματα και χρώματα της Ανατολής. Μια ζωή που ξετυλίγεται και ακολουθεί την ακμή της ελληνικής παροικίας στην Πόλη και φτάνει μέχρι τις μέρες μας.

Μια Νικολέττα Βλαβιανού που σίγουρα δεν έχετε ξαναδεί, που μέσα από το χαμόγελο, τα λαμπερά ή βουρκωμένα της μάτια, σου μετέφερε όλα τα συναισθήματα που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος που έχει βιώσει μια έντονη ζωή.
Αποτύπωνε, μέχρι την τελευταία εικόνα που μπορεί να διαβάσει κάποιος, στα βιβλία που αναφέρονται για την Μικρασιατική καταστροφή.
Η Νικολέττα Βλαβιανού έμοιαζε, ίσως και η μοναδική που θα μπορούσε να ερμηνεύσει έναν τέτοιο ρόλο με το παίξιμο αυτό.

Φυσικά δεν μπορούμε να παραλείψουμε και το μοναδικό γράψιμο του αφηγηματικού αυτού έργου του Θωμά Κοροβίνη, αλλά και τη θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του Στρατή Πανούριου, που σαν μαέστρος ορχήστρας κατάφερε να επιλέξει το επιτελείο που έβγαλε αυτήν την αριστουργηματική δουλειά.
Από τα σκηνικά, μέχρι τη μουσική, το μακιγιάζ, την κίνηση, τα κουστούμια, το φωτισμό, και φυσικά την απαστράπτουσα Νικολέτα Βλαβιανού. Όλα ήταν ιδανικά, για να μας παρουσιάσουν όλοι οι συντελετές, αυτή την ιδανική παράσταση.

Μια θεατρική παράσταση, που κατά την άποψή μας, όχι μόνο θα πάει εξαιρετικά εισπρακτικά αλλά και θα συζητηθεί θεατρικά.
Για τη δε Νικολέττα Βλαβιανού ο ρόλος της Ευθαλίας, θα είναι από αυτούς που θα μείνουν σαν ερμηνεία και για εκείνη, αλλά και για όσους την δουν.

Ελπίζουμε να επιλέξετε το ταξίδι που σας προσφέρει η θεατρική παράσταση Φαχισέ Τσίκα, γιατί σίγουρα θα σας μείνει και θα είναι από τις καλύτερες της σεζόν.

Ακόμη και για τους θεατρόφιλους που δεν επιλέγουν τους μονολόγους, αυτός, θα είναι μια πρόκληση.

Καλή θέαση.

Ένας Δύσκολος Άνθρωπος, ο δικός μας άνθρωπος, ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, ένας άνδρας -γονιός- τόσο παλιός όσο και η φύτρα η Ελληνική που τον γέννησε, ίδιος και απαράλλαχτος σαν σε καθρέφτη, σύγχρονος Έλλην, κατεργάζεται παντοίους τρόπους προς αποκατάσταση του τέκνου του. Η μέθοδος αρχαία όσο και η μοναδική σωζόμενη κωμωδία του παππού Μενάνδρου.

Ο Κνήμων, ως πρωταγωνιστής πατέρας, αρνείται και δυσκολεύει την πραγμάτωση του ονείρου, και της αγάπης των δυο νέων.
Η παράσταση χαρακτηρίζεται παιδική, όμως η διδακτική της και η παιδεία της είναι αυστηρά κατάλληλη για ενηλίκους.
Η σκηνοθεσία του Γιάννη Κλειδάρη είναι άρτια δομημένη.

Οι ήρωες ενώ κρατούν το ύφος της εποχής τους, εντούτοις άνετα θα μπορούσαν να σαγηνεύουν μια εφηβική σύγχρονη νεανική καρδιά, που ζει τον έρωτα ενάντια σε χρόνιες προκαταλήψεις και σε κοινωνία δύσκολη και πεισμωμένη ως σαν των Κνήμων.

Η θεατρική εταιρία Replica, μετά την περσινή επιτυχία του Φουρτουνάτου, μας εκπλήσσει ευχάριστα με τη διασκευή του έργου του Μενάνδρου. Διδάσκει με αυτές τις θεατρικές απόπειρες ήθος και κλασσική δραματική παιδεία σε όλα τα παιδιά που ξεφεύγουν πια από τον αστικό μύθο των παραμυθιών, τύπου κοκκινοσκουφίτσας, και μυούνται σε ένα πιο μαγικό κόσμο, τον κόσμο του αληθινά ωραίου μέσα από έργα κλασσικά διασκευασμένα για παιδιά, αλλά και για μεγαλύτερα παιδιά. Ένας δύσκολος άνθρωπος μπορεί τελικά να νικήσει, όταν νικά, η τέχνη και ο πολιτισμός, όταν το ήθος πραγματώνεται ονειρικά στην ψυχή ενός μικρού παιδιού.

Χορός, κίνηση, αλλά και ένδυση μας ξεσηκώνουν να ζήσουμε τον δικό μας μύθο, και πιστέψτε με, παραδινόμαστε χωρίς καμία δυσκολία.

Δείτε αυτή την παιδική παράσταση και χαμογελάστε.
Ένα μπουκέτο από νέους ανθρώπους μας κομίζουν μια φρεσκάδα και τρέλα απολαυστική που μας καθηλώνει.
Χαρείτε και αφήστε τον Κνήμων να κάνει τα πείσματά του. Έχει και αυτός μεγάλη παιδική καρδιά.
Σας περιμένω.
Ν.Φ. Αλεκτρύων

Επιμέλεια και διόρθωση κειμένου: Τζένη Νικολαΐδου

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση, Ένας δύσκολος άνθρωπος.

Περισσότερες φωτογραφίες από την παράσταση, Ένας δύσκολος άνθρωπος.

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ
Ανδρέας Αριστοτέλους
Ιζαμπέλλα Φούλοπ
Παύλος Θωμόπουλος
Δώρα Μπογιατζή
Γιώργος Τσουρουνάκης
Δήμητρα Μάρακα

Συντελεστές
Διασκευή: Ανδρέας Αριστοτέλους- Γιάννης Κλειδέρης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Κλειδέρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μιράντα Τζανακάκη
Χορογραφίες: Γιάννης Κλειδέρης- Μιράντα Τζανακάκη- Ανδρέας Αριστοτέλους
Κοστούμια: Replica
Μουσική σύνθεση: Παυλίνα Κατσή
Επεξεργασία ήχου: Άννα Μουζάκη
Στίχοι: Ανδρέας Αριστοτέλους- Γιάννης Κλειδέρης
Σκηνικά: Replica- Λεωνίδας Σαμπάνης
Φωτισμοί: Γιώργος Λεβεντούρης
Σκηνοθ. Treiler: Βασίλης Θωμόπουλος

Μμμμμμμμμμμμμμ, ωχ τι βρώμικα κόλπα ανατρεπτικά, αναφωνείς, με κομμένη την ανάσα, παρακολουθώντας αυτή την συγκλονιστική παραγωγή του Θεάτρου Studio Κυψέλης…

Μια δυναμική γυναίκα παιχνιδίζει, γίνεται αντικείμενο πόθου αλλά και λάγνας επιθυμίας, με ορισμό, τον πλούτο.
Μια γυναίκα με δυναμική αρχαίας τραγωδίας, διεκδικεί τον έρωτα, ακόμα και με τίμημα τον θάνατο, μια γυναίκα γίνεται κλειδί, για ίντριγκες, επιθυμίες και ξεπεσμένα όνειρα.

Η Μαρία Αλιφέρη, στην αποθέωση της ωριμότητάς της, μας χαρίζει μια δυνατή ερμηνεία, που μας κόβει την ανάσα.  
Συναισθήματα που πηγαινοέρχονται, μας περικλείουν έντονα σε αυτή την παράσταση.
Οι δυο ανδρικές παρουσίες, (Χρήστος Λιακόπουλος, Απόστολος Κρίτσας), γοητεύουν, αλλά και δημιουργούν μια ένταση ανατρεπτική, σε κάθε στιγμή της εξαιρετικής πλοκής.

Χρήμα, πάθη ομόφυλα, ίντριγκες, πουλημένες στιγμές ηδονής, όλα, όλα μα όλα, γίνονται δίχτυ..., ένα πλέγμα που φυλακίζει τους ήρωες.

Τα σκηνικά (Δέσποινα Βολίδη), παραπέμπουν σε αθέατο παράθυρο της διπλανής πόρτας, όπου τα μάτια κοιτούν και διερευνούν, κάθε στιγμή ζωές, ξένες ζωές, ή τελικά τις δικές μας, ... τις πιο απόκρυφες.

Ο σκηνοθέτης (Γιώργος Λιβανός), μας εκπλήσσει ευχάριστα, αλλά αφήνει καίριο το ερώτημα ..., στο τέλος του δρώμενου, τελικά ο κλέφτης συλλαμβάνεται, ή δραπετεύει ;;;

Χαχαχα και είναι μια ανάσα από δίπλα μας…
Είδα αυτή την παράσταση..., με ένα χαμόγελο...
Χμμμμμ, ο κλέφτης ψυχών..., είναι εντός μας…, ζήστε μια παράσταση που και ο Χίτσκοκ  θα ζήλευε…,
και  νιώστε λίγο από άρωμα, καλού αστυνομικού θρίλερ...

Χαχαχαχα, μην φοβάστε..., είμαι εδώ. Ν.Φ. Αλεκτρύων

Περισσότερες φωτογραφίες από την Θεατρική παράσταση Βρώμικα Κόλπα το Θέατρο Studio Κυψέλης.

Περισσότερες πληροφορίες για την θεατρική παράσταση Βρώμικα Κόλπα