DIASKEDASI.INFO

Ο Θοδωρής Κοτονιάς και τα Μακρινά Ξαδέρφια  δίνουν ραντεβού το Σάββατο στις 26  Οκτωβρίου στο Θέατρο Χυτήριο καλωσορίζοντας έναν από τους νέους συνεχιστές της Κρητικής μουσικής παράδοσης τον  Αλέξανδρο Αγγελάκη (Νάντης)...
Ένας ιδιαίτερος λυράρης Συνθέτης και  τραγουδιστής από το Ρέθυμνο.

Μουσική συνάντηση ξαδερφιών για ενα ταξίδι με τραγούδια που αγαπήσαμε  ,από την "Άνοιξη" ως τα "Κλειδιά" και αγαπημένα τους τραγούδια απ τη παράδοση  περνώντας από στεριά και θάλασσα με τελικό προορισμό τη Κρήτη...

Κλαρίνα ,λύρες ηλεκτρικές κιθάρες και βιολιά σμίγουν  για να μας παρασύρουν απτή μυσταγωγία στο πανηγύρι ....πάντα με  Rock διαθέσεις.

Ώρα έναρξης : 22.30
Τιμή εισιτηρίου :  5 ευρώ

Χυτήριο Theatre & ART Cafe
Ιερά Οδός 44
Γκάζι

Την Κυριακή 13 Οκτωβρίου, στο θέατρο ΠαSάγιο8, στο πλαίσιο του START Festival θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ "Welcome to the Show".

Το Welcome to the show είναι μια καταγραφή της μουσικής κληρονομιάς του Σιδηρόπουλου όπως αυτή πέρασε στις επόμενες γενιές καλλιτεχνών και έφτασε ως τις μέρες μας. Είναι η παρουσίαση του καλλιτεχνικού αποτυπώματος ενός ανθρώπου που αποτέλεσε έμπνευση και άνοιξε το δρόμο για εκατοντάδες συγκροτήματα και τραγουδοποιούς.

Στην ταινία, λόγια του Παύλου ντύνονται με τα animation του Νίκου Μπλεμπουτζάκη, με γνωστές και ανέκδοτες φωτογραφίες, βίντεο, ποιήματα και τραγούδια του ερμηνευμένα από τον ίδιο ή άλλους καλλιτέχνες.

Συνεργάτες του, μουσικοκριτικοί και καλλιτέχνες που σφράγισαν με τη μουσική τους τις δεκαετίες του ’90 και του 2000 μιλούν για το έργο του Σιδηρόπουλου και την επιρροή του. Μεταξύ αυτών οι Μάκης Μηλάτος, Οδυσσέας Ιωάννου, Απροσάρμοστοι, Σπυριδούλα, Γιάννης Αγγελάκας, Παύλος Παυλίδης, Δημήτρης Μητσοτάκης, Σπύρος Γραμμένος, Στάθης Δρογώσης, Υπόγεια Ρεύματα, Κώστας Φέρρης, Κωνσταντίνος Τζούμας κ.α.

Πολυχώρος ΠαSάγιο 8
Θεραπειών 8
Κολωνός

Ο  Δώρος Δημοσθένους  για πρώτη φορά στην σκηνή του Χυτηρίου Theatre & Art Café ερμηνεύει τραγούδια από διαφορετικά είδη και εποχές, εμπνευσμένα από την θαλπωρή του φθινοπώρου.

Η θεατρικότητα, η ευαισθησία και ο δυναμισμός της φωνής του χτίζουν ένα πλούσιο πρόγραμμα με μελωδίες από τον κινηματογράφο και το θέατρο  αλλά και διασκευές από το χώρο της jazz,του rock n’roll μέχρι το ελαφρό και το ρεμπέτικο τραγούδι(H.Mancini, N.Piovani, E.Presley, Beatles, Κ.Καπνίση, Γ.Μουζάκη, Μ.Χατζιδάκι, Β.Τσιτσάνη, Γ.Παπαϊωάννου κ.ά.)

Με σημαντικές συνεργασίες όλα αυτά τα χρόνια με την Ορχήστρα των Χρωμάτων, τον Νίκο Κυπουργό, την Μαρία Φαραντούρη, την Νανά Μούσχουρη, την Λένα Πλάτωνος, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη απέκτησε πλούσια εμπειρία και κατέκτησε ένα ρεπερτόριο κλασσικό και  ταυτόχρονα σημερινό.

Τραγούδια γνώριμα κι αγαπημένα, απρόβλεπτες ενορχηστρώσεις, επιλογές από το ελληνικό και διεθνές ρεπερτόριο, όλα μπερδεύονται γλυκά κι εμείς γινόμαστε μια παρέα για να τραγουδήσουμε ,να διασκεδάσουμε και να ονειρευτούμε στο ξεκίνημα μιας νέας εποχής.
Ο Δώρος Δημοσθένους στην ερμηνεία τον συνοδεύει τριμελής μπάντα .

Πέμπτη, 17 Οκτωβρίου 2013
Έναρξη: 21:30
Είσοδος: 6€

Χυτήριο Theatre & ART Cafe
Ιερά Οδός 44
Γκάζι

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013, στα πλαίσια του StART Festival, η Μουσικοθεατρική παράσταση "Ας θυμηθούμε χωρίς νοσταλγία", με την Μάνια Παπαδημητρίου - κείμενα, τραγούδι και τον Άρης Γραικούσης - πιάνο, τραγούδι , στον Πολυχώρο ΠαSάγιο στον Κολωνό.

Ζούμε σε μια χώρα που όλα γύρω μας λένε: «Θυμήσου… Τότε που… όπως γράφουν τα βιβλία… την παλιά την εποχή…. Τότε που οι γονείς μας ήταν στα θρανία… Όλα τότε ήταν πιο… κάπως… περισσότερο…» κι άλλα τέτοια συγκριτικά ,που βγάζουν πάντα σκάρτο το παρόν κι εμάς μαζί του.

Ας  προσπαθήσουμε να θυμηθούμε λοιπόν μια φορά δίχως νοσταλγία… να θυμηθούμε τα γεγονότα χωρίς το εξιδανικευμένο χτες… όπως ακριβώς έγιναν… Είναι η δική μας η νεότητα που όπως αποχωρεί θέλει να κρατήσει όλα τα καλά και να μας αφήσει μόνο με τις λύπες; Και αν είναι παιχνίδι των αισθήσεων του παρόντος η μνήμη του καθενός, τότε τί είναι η περίφημη συλλογική μνήμη;

Όλα αυτά που μας μαθαίνανε στο σχολείο να αγαπάμε; Η ιστορία, η ποίηση, τα τραγούδια, οι ζωγραφιές. Όλα αυτά συνιστούν την έννοια της πατρίδας- όχι με την εθνικιστική έννοια -  αλλά με την έννοια της ταυτότητας και της καταγωγής; Όλα αυτά που μοιάζουν να μετασχηματίζονται τα τρία τελευταία χρόνια σε κινούμενη άμμο και να αλλάζουν κάθε δευτερόλεπτο μπροστά στα μάτια μας ; Τι γίνεται με όλα αυτά που ακόμα κι αν λάθος  μάθαμε να τα αγαπάμε… τώρα όμως έγινε και δεν αλλάζει;…

Γιατί η μνήμη είναι χημεία και όταν γράψει κάτι στην ψυχή του ενήλικα δεν ξεγράφει όσο κι αν το θέλουν οι εποχές. Τι θα κάνουμε λοιπόν με όλα αυτά; Με την κατάθλιψη που ελλοχεύει να μας ρίξει η σημερινή μιζέρια; Μήπως το μόνο που μένει να κάνουμε για να αντισταθούμε είναι Τέχνη; Να φτιάχνουμε δομές για να δικαιολογούμε αυτές τις μνήμες; Για μας αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αντέξουμε την πραγματικότητα…

Θέατρο ΠαSάγιο 8
Θεραπειών 8
Κολωνός