DIASKEDASI.INFO

Η διασκέδαση On Line

Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος, ήταν σημαντική προσωπικότητα της πορτογαλικής πολιτικής που δραστηριοποιήθηκε στον τομέα των ναυτικών εξερευνήσεων

Errikos o Thalassoporos

Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος

Ο ινφάντης Ερρίκος της Πορτογαλίας, δούκας του Βιζέου, περισσότερο γνωστός ως Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος από τον Οίκο των Αβίς , ήταν σημαντική προσωπικότητα της πορτογαλικής πολιτικής του 15ου αιώνα και των πρώτων ημερών της Πορτογαλικής Αποικιακής Αυτοκρατορίας. Ήταν επίσης μία από τις διασημότερες μεσαιωνικές φυσιογνωμίες που δραστηριοποιήθηκε στον τομέα των ναυτικών εξερευνήσεων. (Infante Dom Henrique de Avis, 4 Μαρτίου 1394 – 13 Νοεμβρίου 1460)

Γεννήθηκε στο Πόρτο. Ήταν ο τρίτος γιος του βασιλιά της Πορτογαλίας Ιωάννη Α΄ του μέγα, του ιδρυτή της Δυναστείας των Αβίς και της Φιλίππης του Λάνκαστερ, κόρης του Ιωάννη της Γάνδης. Σε ηλικία 21 ετών ενθάρρυνε τον πατέρα του να κατακτήσει την Θέουτα, λιμάνι στην βόρεια Αφρική, από το οποίο πειρατές έκαναν επιθέσεις στην Ιβηρική καταστρέφοντας τις ακτές.

Η κατάκτηση της Θέουτα, πόλης στρατηγικής σημασίας για την χώρα του, δημιούργησε το ενδιαφέρον να εξερευνήσει την Μαυριτανία και τις Αφρικανικές ακτές νότια του Μαρόκου.

Στην σχολή του στην χερσόνησο του Σάγκρες συγκέντρωσε ναυτικούς οδηγούς και χάρτες. Περιγράφεται σαν χαρακτήρας καλοκάγαθος, ήρεμος, με διάθεση πάντοτε να προσφέρει. Το 1419 διορίστηκε από τον πατέρα του κυβερνήτης της Αλγκάρβε.

Τα πλοία εκείνη την εποχή ήταν βαριά και αργά ακατάλληλα για τις εξερευνήσεις που ήθελε να κάνει στον ωκεανό, γι' αυτό ο Ερρίκος ο θαλασσοπόρος δημιούργησε έναν νέο τύπο πλοίου πιο ελαφρύ και ευκίνητο, την καραβέλα.

Ο Ερρίκος διορίστηκε ισόβια διοικητής του τάγματος των εναπομείναντων Ναϊτών ιπποτών και έβαλε σαν πρώτο βασικό στόχο του να κατακτήσει τα Κανάρια νησιά που είχαν ανακαλύψει οι Πορτογάλοι από το 1346.

Ο αδελφός του, βασιλιάς Εδουάρδος, του δώρησε όλους τους ναυτικούς χάρτες και πληροφορίες που είχε στην διάθεση του Ερρίκου για να τον βοηθήσουν στο ταξίδι που ήθελε να κάνει στο νοτιότερο σημείο του τότε γνωστού κόσμου, το ακρωτήρι Μπογιαδόρ.

Όταν πέθανε ο Εδουάρδος, ο Ερρίκος υποστήριξε τον αδελφό του Πέτρο στην προσπάθεια του να αναλάβει την αντιβασιλεία για λογαριασμό του ανήλικου ανιψιου του.

Erricos o thalassoporos 1

Ναυτικές εξερευνητικές επιχειρήσεις
Στη διάρκεια της αντιβασιλείας του Πέτρου (1439 – 1448) πραγματοποίησε εποικισμό στις Αζόρες. Στην Αλγκάρβε δημιούργησε μια πόλη, την Τερσαναμπάλ, που την χρησιμοποίησε σαν το επίκεντρο των ναυτικών του εξερευνητικών αποστολών στην Μαυριτανία, και μετέφερε στην πόλη του Λάγκος πολυάριθμους Αφρικάνους σκλάβους και αγαθά.

Την πόλη του Λάγκος την έκανε κέντρο δουλεμπορίου, ενώ παράλληλα δημιούργησε εκεί το νέο ναυτικό του λιμάνι για τις εξερευνήσεις στην Αφρική. Τα ταξίδια γίνονταν με μικρές καραβέλες κατά μήκος της ακτής, ενώ τις νύχτες αποβιβάζονταν στις ακτές.

Περί το 1420 ο Ερρίκος με τους άντρες του εποίκησαν την νήσο Μαδέρα, στην συνέχεια ανακάλυψαν τις Αζόρες (1427) και τις εποίκησαν (1430). Το 1434 αποφάσισαν να περάσουν το ακρωτήρι Μπογιαδόρ, επικίνδυνο εγχείρημα, γιατί το συγκεκριμένο ακρωτήρι θεωρείτο το τέλος του κόσμου εκείνη την εποχή.

Τα κατάφερε μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες που κράτησαν μια δεκαετία. Ακολούθησε (1437) η αποτυχημένη εκστρατεία στην Ταγγέρη, όπου ο μικρότερος αδελφός του, Φερνάντο, δόθηκε σαν όμηρος στους μουσουλμάνους για να εκπληρωθούν οι όροι της ειρήνης και πέθανε στην αιχμαλωσία σε άθλιες συνθήκες.

Οι μουσουλμάνοι δεν κράτησαν τους όρους της ειρήνης λεηλατώντας αργότερα πολλές Πορτογαλικές πόλεις.

Άνοιξε τον δρόμο στους ναυτικούς εξερευνητές
Τα επόμενα χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε τόσο με ναυτικές εξερευνήσεις όσο και στην Πορτογαλία με την οργάνωση του Πανεπιστημίου της Λισαβόνας.

Την περίοδο (1452 – 1456) συνεργάστηκε με τους πάπες, που με δύο παπικές βούλες έδωσαν τα αποκλειστικά δικαιώματα του εμπορίου στη δυτική Αφρική στους Πορτογάλους βασιλιάδες και απαγόρευσαν σε ολα τα χριστιανό να την επισκεφθεί χωρίς την άδειά τους.

Τους μαύρους πολλές φορές τους χρησιμοποιούσαν σαν διερμηνείς με τους γηγενείς κατοίκους στις επόμενες περιοχές που είχαν σκοπό να ανακαλύψουν.