DIASKEDASI.INFO

Ο Κώστας Πρέκας είναι ένας τεράστιος ηθοποιός με πολύ σπουδαία καριέρα, με πολλές και σημαντικές συνεργασίες/επιτυχίες. Μα πάνω απ΄όλα είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης, που αγαπάει που κάνει, με σεμνότητα, σοβαρότητα, με ήθος και αξίες που σπανίζουν και θυμίζουν μία άλλη εποχή. Πρόσφατα είχα την τύχη και την χαρά λίγο πριν από την παράσταση "Η ληστέια" που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, να τον συναντήσω στο Θέατρο Αυλαία, έναν υπέροχο χώρο, στην γειτονιά του Πειραιά και να ακολουθήσει μια πάρα πολύ ωραία συνέντευξη, που δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσει. Για πρώτη φορά θίγει πολλά πράγματα, μιλάει έξω απ΄τα δόντια και λέει πολλές και σκληρές αλήθειες. Μία συνέντευξη που αξίζετε να διαβάσετε και σίγουρα θα συζητηθεί. Απολαύστε τον μόνο στο site Diaskedasi.info.

Από τον Σπύρο Καλαματιανό

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε την συνέντευξη μας με τις δράσεις σας και το νέο ξεκίνημα που γίνεται στο Θέατρο Αυλαία…
Ωραία, είναι ευτυχία το να έχεις ένα τέτοιο κλασικό θέατρο…Ο εκπαιδευτικός σύνδεσμος «Αρχιμίδης» με τίμησε παραχωρώντας μου το θέατρο «Αυλαία» για 10 ολόκληρα χρόνια, εδώ στη 2ας Μεραρχίας και Κουντουριώτου, κοντά στο Λιμάνι Ζέα. Είναι για εμένα μία ιστορική στιγμή, γιατί μετά από έναν κύκλο 60 ετών, γιατί μεγάλωσα στον Πειραιά, δεν γεννήθηκα, θέλησα να δώσω μια ξεχωριστή παρουσία και όταν λέω ξεχωριστή, εννοώ πολιτιστική, γιατί ο Πειραιάς έχει απόλυτη ανάγκη από ένα δεύτερο θέατρο, πέρα από αυτό το εκπληκτικό θέατρο του Πειραιά. Δώσαμε πνοή στο θέατρο αυτό, παρουσιάζοντας τρια έργα, τα οποία είχαν παιχτεί και στην Αθήνα με μεγάλη επιτυχία, όπως «Ο Χορός του Έρωτα» του Μιχάλη Μαστούρου, με εξαιρετικούς συντελεστές, που συμμετέχουν σε όλα τα έργα, όπως είναι «Η Ληστεία» και τον «Δαίδαλο και Ίκαρο» που είναι η παιδική σκηνή του Θεάτρου «Αυλαία». Ήδη από τώρα ξεκινάει για του χρόνου μια επίσης σημαντικότατη παράσταση, ακόμα και για τα παιδιά.

Η συνέχεια του 17,18,19 έχουν σειρά δυο σημαντικές παρουσίες συγγραφέων, όπως είναι ο δημοσιογράφος Μιλτιάδης Βιτάλης ο οποίος έγραψε τον «Άγιο Παίσιο» και θα ερμηνεύσω τον μονόλογο από τον Μάρτιο.

Το 18 Και το 19 ανεβάζουμε την  «Γενοκτονία Των Ποντίων». Ο τίτλος είναι «Η Οργή Των Νεκρών» του δημοσιογράφου Βαγγέλη Παπαδόπουλου… Θέλω να υπογραμμίσω με τον καλύτερο τρόπο ότι είμαι ένας απλός άνθρωπος, κοινωνικός, αγαπώ την τάξη, την οικογένεια, την Ελλάδα, αγαπώ αυτό που ενώνει όλους τους Έλληνες. Δεν έχω και δεν είχα ποτέ σχέση με το "Παραθέατρο" γιατί σήμερα υπάρχει δυστυχώς, δεν είχα επίσης ποτέ σχέση με την αλαζονεία.

Δυστυχώς πολλοί συνάδελφοι μου είναι αλαζόνες και κάνουν πολύ κακό στον τόπο. Ο καλλιτέχνης γενικότερα πρέπει να είναι απλός να αγκαλιάσει το κοινό και το κοινό να αγκαλιάσει εκείνον. Τα λέω αυτά γιατί τελευταία είδα και άκουσα συναδέλφους να λένε φράσεις εις βάρος του κοινού. Ας πούμε κάτι άλλο, δεν δέχονται να φωτογραφηθούν με το κοινό. Τώρα που σε έχει φτάσει το κοινό, ξαφνικά το σνομπάρεις; Αυτούς δηλαδή που πραγματικά πλήρωσαν για να σε δουν; Και τώρα τους κάνεις πέρα; Αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα…

Στη συνέχεια αυτός ο χώρος πιστεύω ότι θα τον αγκαλιάσουν όλοι οι λογοτέχνες, γιατί θα έχουμε πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις εδώ, ποίηση, παρουσιάσεις βιβλίων κ.α, μία πραγματική κυψέλη…Όταν ένας άνθρωπος όπως είμαι εγώ που σηκώνεται απ΄το πρωί στις 6 και 7 είμαι εδώ μέχρι το βράδυ στις 2, αντιλαμβάνεστε το τι τον ενδιαφέρουν; Ποια είναι τα κίνητρα του και τι είναι αυτό που τον μαγεύει;. Μόνο ο πολιτισμός και επειδή τα τελευταία χρόνια γενικώς λείπει ο πολιτισμός λόγο των οικονομικών δυσκολιών που έχουν σήμερα οι Έλληνες, εμείς πρέπει να σταθούμε στο ύψος μας. Πρέπει να προσφέρουμε στο κοινό πνευματική τροφή. Έχουν γίνει ωραία πράγματα το τελευταίο διάστημα εδώ και θα συνεχιστεί ελπίζω για πολλά χρόνια αυτό. Γι΄αυτή τη δεκαετία έχω βάλει στοίχημα με τον εαυτό μου ότι θα τα καταφέρω, γιατί τώρα είμαι 76, να φτάσω 86 και να είμαι επί σκηνής.

Επίσης βλέπω ότι ασχολείστε και με την σκηνοθεσία…
Ναι ασχολούμαι. Εγώ έχω σκηνοθετήσει όλα μου τα έργα.

Σας δυσκόλεψε καθόλου αυτό;
Σκηνοθεσία με ερμηνεία έχει βεβαίως κάποια δυσκολία, αλλά από εκεί και πέρα μιλάω για μία δουλειά που την λατρεύω. Δεν με εμποδίζει να ερμηνεύσω παράλληλα έναν ρόλο. Πολλοί συνάδελφοι μου δυστυχώς, (επιμένω σε αυτό) δεν έχουν αποδεχτεί τον σκηνοθέτη-ηθοποιό. Κάπου τον σνομπάρουν, κάπου τον γελοιοποιούν, όμως θα πρέπει κανείς να αδιαφορήσει, να χαμογελάσει και να συγχωρέσει έστω αυτή την αταξία των συναδέλφων του. Έχω σκηνοθετήσει 250 έργα. Ε κάτι δεν είναι και αυτό;

Βέβαια τι λέτε τώρα; Θίξατε πολλά ενδιαφέροντα θέματα προηγουμένως. Θεωρείτε ότι την σήμερον εποχή πέραν απ΄τις οικονομικές δυσκολίες που θίγουν πρώτα το θέαμα, θίγουν την διασκέδαση γενικότερα, θεωρείτετ ότι υπάρχει και κάπου αλλού κρίση εκτός απ΄την οικονομική; Βλέπετε και κάποια άλλα στοιχεία που δεν υπήρχαν παλαιότερα;
Εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι η κρίση δεν είναι οικονομική, είναι πνευματική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αδιαφορώ γι΄αυτό που συμβαίνει σήμερα στους Έλληνες, στην Ελληνική οικογένεια, ναι μεν περνάμε δύσκολα, αλλά στο βάθος η κρίση είναι πνευματική. Γι΄αυτό και έχει απομακρυνθεί ο κόσμος από όλα αυτά τα πνευματικά αν θέλεις, από όλες αυτές τις πνευματικές τελετές που μ΄αρέσει να ονομάζω. Δεν αντιλαμβάνεται ο πολύς κόσμος τα πράγματα που συμβαίνουν και ιδιαίτερα οι νέοι, δεν αντιλαμβάνονται την αξία που έχει μια παλιά καρέκλα, δεν σέβονται τους μεγαλύτερους, η τηλεόραση έχει κάνει πολύ κακό στους νέους σήμερα…

Βγήκε μια βουλευτής και είπε ότι οι συνταξιούχοι είναι κακομαθημένοι, τι χειρότερο δηλαδή μπορώ να ακούσω από έναν πολιτικό; Αυτή η γυναίκα είναι εκτός τόπου και χρόνου…Είναι λάθος όλη η νοοτροπία της σημερινής εποχής…Λέγονται και γίνονται τραγικά πράγματα..Ούτε εσύ ο νέος δεν σκέφτηκες ποτέ (και είμαι βέβαιος γι΄αυτό, γιατί η ποιότητα σου συγκεντρώνει το ενδιαφέρον, δηλαδή θέλω να πω απ΄τα λόγια σου και μόνο δείχνεις ότι σέβεσαι το παρελθόν, αυτής της χώρας, σέβεσαι τους ανθρώπους που υπηρέτησαν την τέχνη) σήμερα οι συνάδελφοι σου, οι δημοσιογράφοι και οι εκκολαπτόμενοι αν θέλεις ηθοποιοί δεν σέβονται το παρελθόν.

Λένε «Έλα μωρέ τώρα ο Πρέκας». Το «Έλα μωρέ ο Πρέκας» έχει 30 ταινίες στην πλάτη, έχει παίξει σε 350 έργα, έχει φτιάξει 13 θέατρα, έχει διακρίσεις…Που πας βρε άνθρωπε και μόνο να τα διαβάσεις αυτά ντρέπεσαι που ζεις τόσο πολύ… Λυπάμαι, πραγματικά λυπάμαι…

Έλλειψη σεβασμού ή έλλειψη παιδείας;                                                                              
Αυτό είναι πρωταρχικό. Από εκεί ξεκινούν όλα δεν το συζητάω. Όμως δεν θέλω να φτάσω σε αυτό το σημείο.  Σαφώς και είναι θέμα παιδείας, όμως έχει μπει μέσα στο επάγγελμα και αντί να μαθαίνεις, ξεμαθαίνεις, δηλαδή ο παλιός θα σου μάθει πράγματα. Ήρθε εδώ προχτές ένας νέος, ενώ του είχα δώσει τον ρόλο, ήρθε κάποια στιγμή στην Τρίτη πρόβα να μου πει «Κύριε Πρέκα βιάζομαι, μπορούμε να κάνουμε την σκηνή μας και να φύγω;». Λέω χρυσό μου παιδί άφησε το κείμενο εδώ και φύγε δεν θα σε ξαναχρειαστώ. Αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα. Αυτή η αλαζονεία, γι΄αυτή την αλαζονεία μιλάω που οι νέοι βέβαια το έχουν περισσότερο, αλλά και κάποιοι φτασμένοι έχουν φτάσει δυστυχώς σε αυτό το σημείο και λένε πράγματα που εμένα με προσβάλλουν, αν είμαι συνάδελφος τους. Εμένα θα μου το επιτρέψεις δεν τους θεωρώ συνάδελφους. Γιατί οι πραγματικοί συνάδελφοι μου, έχουν δώσει πολλά. Έχουν γεράσει βέβαια, είναι σπίτια τους, εγώ τους τιμώ με τον καλύτερο τρόπο και δεν το λέω γιατί μεγάλωσα και εγώ. Έχω την δύναμη έφηβου σας το λέω με δύναμη ψυχής αυτό. Γι΄αυτό και βρίσκομαι εδώ και φτιάχνω αυτά που φτιάχνω. Δεν έχω παροπλιστεί, δεν είμαι στο καφενείο, δεν είμαι στις πισίνες (που δεν έχουμε κι΄όλας), η Κηφισιά είναι μακριά από΄ μένα.  Όλο αυτό έχει υποβαθμίσει τον πολιτισμό της χώρας σήμερα, συν τα οικονομικά πάει να διαλυθεί το Ελληνικό Έθνος. Δεν πρόκειται να γίνει όμως γιατί υπάρχουν ήρωες που στέκονται, βάζοντας τα στήθει μπροστά και υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο την οικογένεια, την θρησκεία και το Έθνος μας. Ένας απ΄ αυτούς είμαι εγώ.

Με ποιον άλλον τρόπο θα το κάνετε αυτό;                                                                                   
Πας να βγάλεις λαβράκι τώρα…Θα απαντήσω, το θέμα δεν είμαι εγώ, υπάρχει ανάγκη από μία κίνηση και μια πνευματική ηγεσία. Πρέπει να βρεθεί ένας μπροστάρης να συγκεντρώσει όλους αυτούς τους ανθρώπους που πραγματικά μοχθούν για τον τόπο και αν θέλετε οι ψηφοφόροι των κομμάτων αυτών. Αντί να διαλυθούν γιατί είναι 8 κόμματα αυτή τη στιγμή, αντί να έχει ο καθένας 1,5%, γιατί να μην ενωθούν και να πάρουν 7-8% ή και 10% και να είναι όλοι στη Βουλή. Αυτή είναι η προσπάθεια μου. Εγώ προς θεού δεν μπαίνω στην πολιτική. Εάν θα μπω είναι βέβαιο ότι σε 24 ώρες θα είμαι νεκρός, γιατί οι θέσεις μου δεν μπορούν να ταυτιστούν με τις ιδέες των συμφερόντων. Εν πάση περιπτώσει μόνο εάν υπάρξει μια τέτοια κίνηση, τότε μόνο μπορεί να υπάρξει μία ελπίδα.Πρέπει να υπάρξουν καινούργια πράγματα για να φύγουμε από τα σάπια κατεστημένα του παρελθόντος και μιλάω για όλους, για να μην παρεξηγηθώ.

Είστε ένας άνθρωπος που υπηρετήσατε επάξια τον κινηματογράφο και το θέατρο…
Και τον αθλητισμό, υπήρξα για 10 χρόνια, (οι νεότεροι δεν το ξέρετε) πρωταθλητής Ελλάδος στις καταδύσεις. Μάλιστα το 1965 κέρδισα τον Ολυμπιονίκη της Ρώμης κ.α.

Ήσαστε ένας άνθρωπος που πάντα επιλέγατε τις συνεργασίες σας;
Ναι από μικρό παιδί. Ωραία ερώτηση. Δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να φθαρεί. Πάμπολλες προτάσεις όπως και σε κάθε νέο. Οι πειρασμοί βέβαια πάρα πολλοί. Εδώ θα μιλήσω και για τον αγαπημένο μου Ανδρέα Μπάρκουλη ο οποίος έφυγε πρόσφατα και πόνεσα, λύγησα. Βέβαια όλοι θα φύγουμε αλλά ήθελα να φύγει διαφορετικά. Θεωρούσα ότι ο Ανδρέας ήταν μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στο Ελληνικό θέατρο και στον Ελληνικό κινηματογράφο. Έκανε σφάλματα, ατύχησε, πέρα από αυτό όμως έκανε και ένα μεγάλο σφάλμα στην καριέρα του. Εγώ το θεωρώ σφάλμα, για εκείνον ίσως ήταν διαφορετικό. Έπαιξε σε πάρα πολλές ταινίες. Ο κόσμος κουράζεται. Άλλο είναι το θέατρο που είμαστε από το πρωί μέχρι το βράδυ και όλη την σεζόν και άλλο ο κινηματογράφος, ο οποίος θέλει 2 ή 3 ταινίες στο χρόνο πάνω. Ότι έκανε ο Κούρκουλος, η Αλίκη, ο Πρέκας… Είχα προτάσεις για βιντεοκασέτες, προτάσεις να δουν τα μάτια σου, ούτε μια. Ήξερα με μαθηματική ακρίβεια ότι αυτή η κασέτα (μην κοιτάτε που παίζονται τώρα και παίρνουν οι πρωταγωνιστές κάποια χρήματα), η φθορά είναι πολύ μεγάλη γι΄αυτό και έπεσαν απότομα. Εγώ επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι παραμένω ακόμα εν δυνάμει, δηλαδή δεν έχω φθαρεί πια και με θεωρούν έκπληξη και τους ευχαριστώ πάρα πολύ.

Διαισθητικό ήταν αυτό ή είχατε κάποιο δάσκαλο;
Όχι θεωρώ ότι είχα τα μυαλά στο κεφάλι μου. Ήξερα ότι κάποια μέρα θα φτάσω και ας πήγα από τον δρόμο με τα αγκάθια. Δούλευα πάρα πολύ σκληρά, πολλές ώρες, ενώ τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου έπαιζαν ή διασκέδαζαν εγώ εκεί, δουλειά και πάλι δουλειά. Είχα πείσμα και πολύ εγωισμό. Αλλά είχα και ισχυρό χαρακτήρα που με αυτόν γεννιέσαι.

Είχατε ποτέ κάποιο πρότυπο το οποίο επηρέασε τον τρόπο σκέψη σας;
Δεν ισχύουν  για εμένα αυτά. Αν θέλετε ήξερα πράγματα πριν γεννηθώ . Ρωτάω τα νέα παιδιά για πιο λόγο βγήκες στο θέατρο και όλοι σχεδόν μου λένε «Με εκφράζει». Το θεωρώ εγωιστικό. Το θέατρο θα έλεγα κάνοντας χιούμορ το ρώτησες εάν θέλει να το υπηρετείς;  Στο θέατρο αγαπητέ φίλε βγήκα το υπηρετώ γιατί πρώτον, είναι σχολείο και δεύτερον μπορείς να μεταλαμπαδεύσεις αρχές προς το κοινό. Δεν είναι τυχαίο που μιλάω μετά από κάθε παράσταση. Βεβαίως ευχαριστώ τις προσωπικότητες που έρχονται εδώ και μιλάνε, αλλά πρέπει να μιλάει και ο ηθοποιός. Να μην φέρεται εγωιστικά.  Ήξερα με μαθηματική ακρίβεια που πάω. Υπήρξε ένας σκηνοθέτης, δεν ζει πια και μου έκανε ανήθικη πρόταση, την οποία την αρνήθηκα και μου στέρησε 5 χρόνια απ΄την καριέρα μου. Ενώ έπρεπε να μπω 5 χρόνια νωρίτερα, μπήκα 5 χρόνια αργότερα.

Όμως όταν επίσης δουλεύεις με τέτοια τιμιότητα (μισώ το ψέμα και την κλοπή) τα 5 χρόνια συμπληρώθηκαν με άλλους παραγωγούς φτάνοντας να κάνω τις 3 υπερπαραγωγές, πρωτοφανές βέβαια στον Ελληνικό κινηματογράφο, που δεν τις έκανε ποτέ κανείς, ούτε στο παρελθόν αλλά ούτε και στο μέλλον. Μιλάω για το «ΟΧΙ» και για τα «Σύνορα της Προδοσία» που πήρα το Βραβείο Ερμηνείας και το μεγάλο «Η Μεσόγειος Φλέγεται». Κανείς δεν τα χει κάνει αυτά. Βγαίνουν παιδάκια και λένε εγώ, εγώ, άστο μέλλον να προχωρήσει, χαμήλωσε τους τόνους και όλα θα δείξει τα πάντα.

Ντρέπομαι που μιλάω γι΄αυτά αλλά πρέπει να ειπωθούν. Δεν πρέπει να τρέφεται το κοινό με τετριμμένα πράγματα και κουτσομπολιά. Είμαι ενάντια όλων αυτών. Υπάρχουν βέβαια σωστά και σοβαρά πράγματα στα ΜΜΕ που με τιμούν, αλλά έχουν πει και για εμένα πολλά ψέματα και με συκοφαντούν και δεν θα ήθελα να τους κάνω διαφήμιση τώρα μέσα απ΄αυτή την συνέντευξη.

Είστε ένας άνθρωπος που έχει περάσει πολλά σ΄αυτό τον χώρο, γιατί όλα αυτά τα οποία μας περιγράφετε τόση ώρα έχουν και πολλές δυσκολίες;
Τρομακτικές.

Από πού αντλούσατε αυτή τη δύναμη και αντιμετωπίζατε όλες αυτές τις δυσκολίες και συνεχίζετε μέχρι σήμερα αυτή την πορεία;
Είναι το όνερο. Δεν έπαψα ποτέ να ονειρεύομαι, το όνειρο του να φτάσεις κάπου όπως τώρα. Η δική μου παραγγελιά είναι ο Άγιος Παίσιος και η Γενοκτονία των Ποντίων. Ήθελα να κατεξευτιλίσω τον πρώην υπουργό παιδείας που μίλησε για Εθνοκάθαρση. Τι λέτε κύριε;  Για ποια Εθνοκάθαρση; Σφάξανε 350000 χιλιάδες ποντίους. Μετά αυτή την κ. Ρεπούση. Αντιλαμβάνεστε ότι είμαι απ΄τα παιδάκια που δεν συμβιβάζονται εύκολα. Τι με κρατάει; Αυτό το όνειρο να φύγω απ΄την ζωή και να δω τον Ελληνικό λαό να χαμογελάει.

Είναι γνωστό ότι έχετε διακριθεί σαν ηθοποιός, με το Βραβείο Ερμηνείας κ.α πολλές διακρίσεις. Πως νιώθετε γι΄αυτό;
Ένιωσα πολύ ωραία διότι επιβραβεύσαν τι δουλειά μου. Αλλά μην ασχολείσαι με αυτά όσο ψηλά και να φτάσεις πρέπει να μείνεις σεμνός και ταπεινός και να κοιτάς μπροστά και να μην ακολουθείς τα παραδείγματα του κ.Μπέζου, του κ. Λαζόπουλου και των άλλων, διότι όλα εδώ πληρώνονται και είναι απαράδεκτα πράγματα.

Άρα αυτό θα λέγατε σαν συμβουλή και σε έναν νέο ηθοποιό;
Ακριβώς αυτό, σεμνότητα, σοβαρότητα, αγάπη και προσήλωση, αυτά είναι τα πιο ακριβά πράγματα και όχι οι διάφορες "παραγωγές" και φράσεις "είμαι ο καλύτερος ηθοποιός της γενιάς μου". Σοβαρά ρε φίλε; Λέγονται αυτά τα πράγματα; Μόνο το κοινό κρίνει, τόσο απλά, είμαι ένας απλός εργάτης, για να δείτε όλα αυτά με τους εξαίρετους συντελεστές, εμείς δουλεύαμε μήνες εδώ….Τρώνε όμως ότι έχει αξία όπως έφαγαν και την Ελένη Παπαδάκη άδικα, εάν μπορούσαν θα έτρωγαν και σήμερα έτσι κόσμο, το καλό το τρώνε μία ζωή, διότι την έφαγαν επειδή ήταν σπουδαία ηθοποιός και σήμερα με τα μυαλά που κουβαλάνε θα τρώγανε κόσμο εάν μπορούσαν.

Είστε ένας άνθρωπος που τολμάτε και λέτε τα πράγματα, έτσι όπως τα σκέφτεστε…
Ναι λέω τα σύκα- σύκα και τη σκάφη- σκάφη.

Έχει κόστος όλο αυτό;
Μεγάλο κόστος. Οτιδήποτε κάνεις στην ζωή σου έχει κόστος. Ευγνωμονώ όλους εκείνους που μου στάθηκαν και μου στέκονται όλα αυτά τα χρόνια. Επίσης κλείνοντας να πω ότι πρέπει να αγκαλιάσουμε τους ηθοποιούς, τον χώρο του θεάματος, τον χώρο της Άννας Φόνσου το Σπίτι Του Ηθοποιού και το ΤΑΣΕΗ, έχουν ειποθεί πολλά γι΄αυτά, αλλά αξίζει να τα αγκαλιάσουμε όλα αυτά. Πονάμε οι ηθοποιοί και πρέπει να μεγαλώνουν τέτοιες κινήσεις. Θλίβομαι που δεν έχω την δύναμη να συμπαρασταθώ, γιατί εάν είχα την δύναμη θα το έκανα, απ΄τα βάθη της ψυχής μου και ο καθένας μπορεί να συνεισφέρει όπως μπορεί και νομίζει.

Πρέπει την σήμερον ημέρα να πιστέψουμε στην έννοια μαζί.

Κλείνοντας επειδή πρέπει να ετοιμαστώ κι΄όλας θέλω να σ΄ευχαριστήσω ειλικρινά μέσα απ΄τα βάθη της ψυχής μου και σου εύχομαι μία λαμπρή καριέρα, γιατί την αξίζεις.

Περισσότερες πληροφορίες για τη θεατρική παράσταση "Η ληστεία"   ΕΔΩ

Περισσότερες φωτογραφίες από τη θεατρική παράσταση "Η ληστεία"   ΕΔΩ