DIASKEDASI.INFO

Η διασκέδαση On Line

Συνέντευξη στην ηθοποιό Μαρία Κατσανδρή

Συνέντευξη στην ηθοποιό Μαρία Κατσανδρή
Από τον Νεκτάριο – Γεώργιο Κωνσταντινίδη

katsandriΠοιότητα και ήθος χαρακτηρίζουν τις επιλογές μιας πολύχρονης θεατρικής και τηλεοπτικής πορείας. Η Μαρία Κατσανδρή, που το χειμώνα θα δούμε στις, Τρίχες, τη νέα σειρά του Αλέξανδρου Ρήγα, σε μια επί της ουσίας συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.

Πώς προέκυψε η πρόταση για τη σειρά Τρίχες;
Με πήρανε τηλέφωνο. Χαίρομαι πολύ γι’ αυτό. Πάντα ήθελα να συνεργαστούμε με τον Αλέξανδρο Ρήγα κι επιτέλους ήρθε η στιγμή.

Ποιο ρόλο θα υποδυθείτε;
Την κυρία Πολυκάρπου, μια περίεργη ιδιοκτήτρια ακινήτων που στάζει ταυτόχρονα μέλι και φαρμάκι. Ζητάει να εισπράξει τα ενοίκιά της, που κανείς δεν έχει να της πληρώσει και η ίδια βρίσκει τρόπους επιβίωσης του κομμωτηρίου. Τώρα τι θα καταφέρει θα το δούμε στην πορεία.

Τι σας άρεσε περισσότερο όταν πήρατε τα κείμενα στα χέρια;
Το σενάριο είναι τόσο έξυπνο και με τέτοιο χιούμορ που σίγουρα θα κάνει τον κόσμο όχι μόνο να γελάσει πολύ αλλά και να ψυχαγωγηθεί επί της ουσίας. Μου άρεσαν πολύ οι ολοκληρωμένοι χαρακτήρες και οι ευφυείς ατάκες.

Πού και πότε θα γίνουν τα γυρίσματα;
Στα Μελίσσια. Έχουνε ξεκινήσει από τα μέσα Ιουλίου και θα ολοκληρωθούν περίπου σε 3 μήνες.

Σας βρίσκουμε στο θέατρο «Λαμπέτη» με την κωμωδία των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου, Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Πόσο μας αφορά σήμερα;
Πολύ. Και σήμερα και πάντα. Γιατί τα θέματα που διαχειρίζεται το έργο είναι αιώνια. Η απιστία, η αγάπη, η συγχώρεση και η αποδοχή. Και όλα αυτά δοσμένα από τους μάστορες της κωμωδίας. Δεν είναι καθόλου παρωχημένο το έργο και ο τρόπος που ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης το σκηνοθέτησε είναι απόλυτα σύγχρονος.

Katsandri Oute-Gata

Πώς βλέπετε τη γενικότερη τάση να μεταφέρονται στο θέατρο παλιές ελληνικές ταινίες;
Δεν το θεωρώ κακή ιδέα. Ίσα-ίσα έχει κι ένα ενδιαφέρον να βλέπουμε μια κινηματογραφική ταινία σε μια θεατρική σκηνή. Έχουμε δει όλοι τις σπουδαίες κωμωδίες κι έχουμε γελάσει και σαν παιδιά και σαν ενήλικες και πραγματικά είναι μερικά έργα που δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Θέλουμε να τα ξαναβλέπουμε, να ξαναγελάμε και να θυμόμαστε και τους γονείς μας που γελούσαν με αυτά, άρα και την παιδική μας ηλικία.

Γυρίσματα, παραστάσεις, γεμάτο το καλοκαίρι. Διακοπές;
Ούτε μια μέρα. Ίσως κάνω καμιά βουτιά στα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης.

Γενικότερα, ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας προορισμοί;
Οι Κυκλάδες γιατί με τρελαίνει η πέτρα και ο ήλιος πάνω της που δεν αφήνει τίποτα κρυφό. Όλα στο φως.

Katsandri kare

Στην τηλεόραση σας πρωτοείδαμε στα, Πέτρινα λιοντάρια, της ΕΡΤ και στη συνέχεια στην πολύ επιτυχημένη σειρά του Mega, Καρέ της ντάμας. Τι θυμάστε από εκείνη την εποχή;
Τα πάντα θυμάμαι. Πρώτα απ’ όλα την εξαιρετική σχέση που είχαμε μεταξύ μας, ξεκινώντας από τον σκηνοθέτη μας, τον Γρηγόρη Πετρινιώτη. Δεν θυμάμαι ούτε μια εκνευρισμένη του στιγμή. Και οι τέσσερις μας, η Τζόυς Ευείδη, η Χρύσα Σπηλιώτη, η Μαίρη Σταυρακέλη κι εγώ σε πάρα πολύ μικρό διάστημα γίναμε πραγματικά φίλες. Ήταν ένα υπέροχο κλίμα κι αυτός νομίζω ήταν κι ένας από τους λόγους που σημείωσε τόσο μεγάλη επιτυχία. Είναι πολύ σημαντικό να πηγαίνεις με χαρά στα γυρίσματα που κρατάνε δύο χρόνια. Και βέβαια πολύ σημαντικό ρόλο έπαιζε και το σενάριο της Ντίνας Πανταλέων.

Katsandri kare 1Υπάρχουν φιλίες στον καλλιτεχνικό χώρο;
Φυσικά και υπάρχουν. Εμένα εξάλλου όλες μου οι φιλίες που κρατάνε χρόνια είναι άνθρωποι του χώρου.

Και ο ανταγωνισμός;
Δεν τον έχω ζήσει, δεν τον ξέρω και δεν θα τον μάθω ποτέ. Εξάλλου όλα τα πράγματα ο καθένας τα προκαλεί στη ζωή του…

Η σχέση σας με το ραδιόφωνο;
Σχεδόν ερωτική θα έλεγα. Έκανα εξάλλου για τρία χρόνια μια παραγωγή στον 902 FM. Ήταν η εκπομπή, Να θυμηθώ να σου διαβάσω κάτι πριν κοιμηθείς, κάθε μέρα στις δώδεκα τα μεσάνυχτα για δέκα λεπτά. Και γι’ αυτά τα δέκα λεπτά δούλευα οχτώ ώρες.

Γεννηθήκατε στο Σικάγο αλλά μεγαλώσατε στο Λόφο Σκουζέ στην Αθήνα. Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;Maria Katsandri
Ονειρεμένα. Για πάρα πολλούς λόγους. Πρώτα απ’ όλα μεγάλωσα στην απόλυτη ασφάλεια κι εννοώ με δύο γονείς που ήταν ερωτευμένοι μεταξύ τους. Δεν ήξερα ότι οι άνθρωποι τσακώνονται παρά μόνο όταν πήγα στη δραματική σχολή. Για καυγάδες διάβαζα μόνο στα λογοτεχνικά έργα και νόμιζα ότι οι έχθρες και οι κακές συμπεριφορές συνέβαιναν μόνο στα μυθιστορήματα ή στον κινηματογράφο. Ένας άλλος λόγος ήταν ότι ζούσα στο κέντρο της Αθήνας σαν να ζούσα στην επαρχία. Είχαμε ολόκληρο κήπο. Δέντρα, κούνιες, ζώα, καλαμιώνα, κόβαμε τα καλαμπόκια και τα ψήναμε, τρώγαμε μούρα, σύκα, βερίκοκα, κορόμηλα και λεμόνια. Μέχρι και ελιές είχαμε. Και όλα αυτά στην Αθήνα.

Πώς προέκυψε η υποκριτική στη ζωή σας;
Από ένα στοίχημα. Τον καιρό που έδινα εισαγωγικές για το πανεπιστήμιο, μια μεγαλύτερη φίλη πίστευε ότι μπορώ να κάνω θέατρο. Εγώ της είπα αυτό δεν γίνεται και βάλαμε στοίχημα ένα μηχανάκι. Το έχασα. Τελείωσα τη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, δούλεψα για λίγο στο θέατρο και μετά για τρία χρόνια σπούδαζα στο Παρίσι. Εκεί μου ανοίχτηκαν ορίζοντες που δεν μπορούσα να φανταστώ.

Έχετε μια πολύ αξιόλογη πορεία στο χώρο με σημαντικές συνεργασίες σε παραστάσεις-σταθμούς. Με ποια κριτήρια επιλέγετε μια δουλειά;
Τώρα πια το βασικό κριτήριο είναι η αγάπη και ο σεβασμός. Θέλω να δουλεύω με ανθρώπους που αγαπώ, σέβομαι κι εκτιμώ. Η εμπειρία που απέκτησα με δίδαξε ότι κάθε φορά είναι σαν να ξεκινάς από το άλφα. Όσο μαθαίνεις τόσο συνειδητοποιείς ότι δεν ξέρεις τίποτα και ότι το θέατρο είναι μάθημα ζωής.

Είστε και δασκάλα υποκριτικής…
Δεν είμαι δασκάλα, είμαι προπονήτρια.

Δηλαδή;
Προετοιμάζω τα παιδιά όσο μπορώ καλύτερα για τον αγώνα που έχουν να δώσουν, όχι μόνο στη δουλειά αλλά και στη ζωή.

katsandri 3 Maria Katsandri2

fon dimitrakisΠοια συμβουλή τους δίνετε;
Να είναι διαθέσιμοι. Να έχουν ανοιχτή καρδιά, ανοιχτό μυαλό και να πατάνε στη γη με ανοιχτά φτερά. Θέλω να πω να είναι προσγειωμένοι αλλά ταυτόχρονα να μπορούν να ονειρευτούν, να πετάξουν.

Πού θα σας δούμε το χειμώνα στο θέατρο;
Θα είμαι, με μεγάλη χαρά, για δεύτερη χρονιά με τον Πέτρο Φιλιππίδη στον, Φον Δημητράκη, του Δημήτρη Ψαθά, στο Θέατρο Μουσούρη. Ένα έργο που ενώ είναι γραμμένο το 1944 είναι σαν να έχει γραφτεί σήμερα. Κι αυτό οφείλεται εν πολλοίς στον Πέτρο, στον τρόπο που το σκηνοθέτησε, στον τρόπο που το ανέγνωσε και στον τρόπο που ο ίδιος ενσαρκώνει μοναδικά τον Φον Δημητράκη.
Η γυναίκα του Φον Δημητράκη είναι ο δικός μου ρόλος. Μια κλασσική μαμά, μια στερεότυπη σύζυγος που όμως στο τέλος πέφτει κι αυτή στα δίχτυα της «αίγλης της εξουσίας». Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για τον Πέτρο Φιλιππίδη  που σέβομαι, εκτιμώ και αγαπώ. Υπάρχει  μεγαλύτερη χαρά από το να δουλεύεις, να συνεργάζεσαι με ανθρώπους που αγαπάς; Αυτό είναι το ζητούμενο για μένα.
Και λέω Δόξα τω Θεώ γιατί  η χαρά συνεχίζεται και το καλοκαίρι μιας και βρίσκομαι με τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, έναν άνθρωπο «παράδεισο», που τον αγάπησα στα «Εγκλήματα» όπου είχα μια μικρή συμμετοχή.
Και ξέρετε η Αγάπη που αναφέρω εδώ δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που λέμε όλοι «αχ! αγάπη μου τι κάνεις;, γεια σου αγάπη μου κλπ». Όχι , έχει να κάνει με μια βαθιά συγγένεια που νοιώθεις με κάποιους ανθρώπους. Και οι συγγενείς δεν είναι και πάρα πολλοί. Οι δικοί μου τουλάχιστον.

 

Maria Katsandri 1

Maria Katsandri Theatriki-Omada