DIASKEDASI.INFO

Η διασκέδαση On Line

  •  

    Dorean diples proskliseis
           
  •  

    THEATRO PROVA 2 H kyria den penthei An Stage Volume 1

    Tin Pan Alley

    Lazy Cabaret Voltaire Micra Asia Ianos

    Kakogiannis

Το Στοίχημα του Άντον Τσέχωφ, παράταση παραστάσεων στη θεατρική σκηνή Μικρή Πλάνη, έως την 1η Φεβρουαρίου 2015

To-Stoixima Tsexof-Plani

Το Στοίχημα

του Άντον Τσέχωφ

Η ομάδα Πλάνη τιμώντας τα 110 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου ρώσου δραματουργού Άντον Τσέχωφ ανεβάζει στη θεατρική σκηνή Μικρή Πλάνη από τις 25 Οκτωβρίου 2014 «Το Στοίχημα». Είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε πως λόγω της μεγάλης απήχησης που είχε η παράσταση μέχρι στιγμής παρατείνουμε για δεύτερη φορά τον κύκλο των παραστάσεών μας θέτοντας ως νέα ημερομηνία λήξης την 1η  Φεβρουαρίου 2015.

Το μεγαλύτερο στοίχημα που έβαλε ποτέ άνθρωπος, μια απίστευτη ιστορία συμφωνίας μεταξύ δύο ανδρών και η σχέση του ανθρώπου με το χρήμα με έναν μοναδικό τρόπο.

Ένας πλούσιος τραπεζίτης και ένας φιλόδοξος νεαρός δικηγόρος συναντιούνται σε μια κοσμική εκδήλωση όπου η μοίρα θα τους δέσει σ’ ένα απόλυτο στοίχημα: ο νεαρός δικηγόρος δέχεται την πρόκληση να κλειστεί σ’ ένα μικρό δωμάτιο απομονωμένος από τον κόσμο για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, και αν αντέξει, ο τραπεζίτης θα είναι υποχρεωμένος να του δώσει δύο εκατομμύρια ρούβλια. Τα δεκαπέντε χρόνια περνούν, η τελευταία νύχτα φτάνει. Θα μπορέσει ο τραπεζίτης να κρατήσει το λόγο του και να πληρώσει το στοίχημα; Και τι είδους άνθρωπος θα βγει ο δικηγόρος μέσα από το μικροσκοπικό δωμάτιο μετά από τόσα χρόνια;

To-Stoixima

 

Για την παράσταση διασκευάστηκαν τα εξής διηγήματα:
Α΄ Μέρος
Το στοίχημα
Το τυχερό λαχείο
Καλά ξεμπερδέματα
Ο ιδιόρρυθμος
Ο πνιγμός

Β’ Μέρος
Η γκουβερνάντα
Η αναστάτωση

Κάθε Σάββατο στις 9:00μμ
& Κυριακή στις 7.30 μμ

Τιμή εισιτηρίου 10 ευρώ  
Φοιτητικό 8 ευρώ - Άνεργοι 5 ευρώ

Πρεμιέρα: Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014
Διάρκεια: 100’

Διασκευή - Σκηνοθεσία: Άννα Ετιαρίδου
Παίζουν: Κώστας Δελακούρας, Άννα Ετιαρίδου, Έρη Μανουρά, Ιουλία Σταμούλη.

Ομάδα Πλάνη                                                            
Δικαιάρχου 106 – 108, 116 32
Αθήνα
Τηλ. 210-70 19 616 & 6944 418987
www.omadaplani.gr
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Θεατρική Σκηνή "Μικρή Πλάνη"
Δικαιάρχου 106-108
Παγκράτι
Τηλ. 210 7019616

Omada-Plani

Λίγα λόγια για την ομάδα Πλάνη
Η ομάδα Πλάνη κλείνει φέτος επιτυχώς 18 χρόνια θεατρικής δράσης!

Η πορεία της ξεκινάει το 1996 με το ανέβασμα των «Ατρειδών», μιας σύνθεσης από έργα των τριών τραγικών με κοινό άξονα το μύθο της βασιλικής οικογένειας των Μυκηνών. Από το 1998, η ομάδα στρέφει το ενδιαφέρον της σε εναλλακτικούς χώρους παραστάσεων και επικεντρώνεται στο είδος του bar theatre, γράφοντας και ανεβάζοντας τα έργα «Χωροχρόνος», «Να φύγη ο Τρελλός απ’ την Αυλή», «Σκηνές από ένα μπαρ». Αποκορύφωμα αυτής της προσέγγισης αποτελεί η παράσταση «Μια μπύρα με τον Χένρυ...» και «Άλλη μια μπύρα με τον Χένρυ», οι οποίες είναι εμπνευσμένες από κείμενα του Αμερικάνου συγγραφέα Τσαρλς Μπουκόφσκι και παρουσιάστηκαν τις σεζόν 2001-2002 και 2009-2010 αντίστοιχα, με εξαιρετική απήχηση στο κοινό.
Άλλα έργα που φέρουν την υπογραφή της ομάδας είναι τα «Μην το πεις... στον μπαμπά», «Ζητούνται νέες με ταλέντο για…» και «Ζωντανοί ή παντρεμένοι;», τα οποία όλα ανέβηκαν τη σεζόν 2003-2004.

Παραστάσεις της ομάδας Πλάνης έχουν παρουσιαστεί σε ποικίλες θεατρικές σκηνές και φεστιβάλ, όπως  το «Στοίχημα» του Άντον Τσέχωφ στο «Μικρό Φεστιβάλ» στη Θεσσαλονίκη (2008), το έργο του Λουίτζι Πιραντέλλο «Ο άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα» στο θέατρο Σημείο (2008), το έργο της Άννας Ετιαρίδου «Αδύνατος... χαρακτήρας» στο θέατρο της Ημέρας (2009), η σατιρική κωμωδία γραμμένη από τα μέλη της Πλάνης «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του ταλέντου»  στο φουαγιέ του θεάτρου της Ημέρας (2009).
Το 2012 η ομάδα εγκαινιάζει ένα νέο φιλόξενο χώρο, τη Μικρή Πλάνη, όπου και έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα τις παραστάσεις «Το Στοίχημα» του Άντον Τσέχωφ και «Ο χορός του Θανάτου» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ.
Παράλληλα με τη θεατρική της δράση, η ομάδα Πλάνη διατηρεί από το 2004 το θεατρικό εργαστήρι Περιπλάνηση, το οποίο προσφέρει μια ευρεία γκάμα εκπαιδευτικών προγραμμάτων γύρω από την τέχνη του θεάτρου και της σωματικής έκφρασης.
Η συνέχεια επί της σκηνής…

Περισσότερες πληροφορίες
Στην επίσημη ιστοσελίδα της ομάδας Πλάνη: www.omadaplani.gr

Σημείωμα σκηνοθέτη για το Στοίχημα

Λίγα λόγια για τον Άντον Τσέχωφ. Η πρώτη επαφή με το έργο του.
Τον Τσέχωφ τον πρωτογνώρισα στη Δραματική Σχολή. Οι δάσκαλοί μας μιλούσαν πάντα για το έργο του με μεγάλο δέος. Το πρώτο έργο του που διάβασα ήταν ο Γλάρος. Στην πρώτη ανάγνωση ένιωσα σχεδόν απογοήτευση, περίμενα κάτι πιο «εντυπωσιακό» και όταν το πρωτοδιάβασα μου φάνηκε σχεδόν απλοϊκό. Στη δεύτερη ανάγνωση, κάτι άρχισε να κινείται μέσα μου, άρχισαν να μου αποκαλύπτονται οι ήρωες και η αλήθεια τους, σχεδόν άρχισαν να ζωντανεύουν μπροστά μου. Από την τρίτη ανάγνωση και μετά, άρχισαν να ανοίγουν οι «πόρτες» του έργου του Τσέχωφ και κάθε πόρτα που άνοιγε μου αποκάλυπτε και άλλες πόρτες, τόσο που χάθηκα μέσα στο έργο του και τον λάτρεψα όσο λίγους συγγραφείς. Αυτό που θέλω να πω είναι πως, ο Τσέχωφ θέλει χρόνο για να τον καταλάβεις και δεν παύεις να τον ανακαλύπτεις όσα χρόνια κι αν τον μελετάς, γιατί είναι ανεξάντλητος.

Ο Τσέχωφ μέσα από τα θεατρικά του, τις νουβέλες και τα διηγήματά του έχει μιλήσει για τα πάντα! Για ό,τι μπορεί να απασχολεί τους ανθρώπους στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Για το δράμα που κουβαλάει μέσα του ο καθένας από μας, γι’ αυτό που κρύβει, γι’ αυτό που αφήνει να αποκαλυφθεί. Στο συνολικό έργο του Τσέχωφ, αυτό που έχει πιο μεγάλη σημασία είναι ο άνθρωπος. Και το όραμα για μια καλύτερη ζωή, την οποία ενδεχομένως εμείς δεν θα προλάβουμε: «Αν σε χίλια χρόνια ο άνθρωπος είναι ευτυχισμένος, θα έχω βάλει κι εγώ το λιθαράκι μου!»
Το Στοίχημα αποτελείται από μια σύνθεση και μια προσαρμογή διαφορετικών ιστοριών του συγγραφέα. Δεν ήταν καθόλου εύκολη η επιλογή, γιατί τα διηγήματα του Τσέχωφ είναι σχεδόν όλα μικρά αριστουργήματα, μικρά διαμάντια της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που δύσκολα μπορείς να τα ξεχωρίσεις. Όμως επειδή η αφετηρία και η έμπνευση αυτής της παράστασης ήταν «Το Στοίχημα», η επιλογή μου έγινε με βάση το ρόλο του χρήματος στη ζωή των ανθρώπων. Μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε για να το αποκτήσουμε, πόσο μας διαφθείρει ακόμα και η ιδέα του, τι δημιουργεί η έλλειψή του, πόσο αμήχανα νιώθουμε όταν πρέπει να το διεκδικήσουμε. Και φυσικά, αν έχουμε τη δύναμη να το περιφρονήσουμε με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η Ομάδα Πλάνη είναι από τις πιο παλιές θεατρικές ομάδες στο χώρο, με ενεργή παρουσία από το 1996. Αυτοσυστηνόμασταν σαν ομάδα, τότε που οι θεατρικές ομάδες δεν ήταν καθόλου της μόδας. Έχουμε περάσει σχεδόν από όλα τα είδη του θεάτρου και είμαστε οι πρώτοι που έκαναν bar theatre, δηλαδή θέατρο μέσα σε μπαρ. Συγκεκριμένα, εμείς το ονομάσαμε έτσι στην πρώτη μας παράσταση σε μπαρ που έγινε το 1998. Η πιο γνωστή μας παράσταση bar theatre ήταν το «Μια μπύρα με το Χένρυ», μία διασκευή σε κείμενα του Τσαρλς Μπουκόφσκι, που παίχτηκε το 2001-2003 και που μας «σύστησε» στον περισσότερο κόσμο. Η επιτυχία της συγκεκριμένης παράστασης οδήγησε πολλές θεατρικές ομάδες να ξεχυθούν στα μπαρ και να ανεβάσουν δικές τους παραστάσεις, έτσι που καθιερώθηκε ένα νέο θεατρικό είδος και εμπλούτισε τις θεατρικές επιλογές. Αυτό μας κάνει πολύ περήφανους.

Η θέση και η αποστολή του θεάτρου στη σημερινή Ελλάδα, κατά τη γνώμη μου είναι αυτή που ήταν πάντα: να διδάξει ήθος. Το θέατρο στην Ελλάδα έχει μια αρκετά υψηλή θέση ανάμεσα στις Τέχνες, είμαστε μία κατ’ εξοχήν θεατρική χώρα. Και πιστεύω πως το ελληνικό θεατρικό κοινό είναι από τα πιο «διαβασμένα» και καλλιεργημένα της Ευρώπης. Γι ‘ αυτό και είναι αρκετά αυστηρό. Αυτό το απαιτητικό κοινό είναι που οδήγησε σ’ αυτόν τον υπέροχο θεατρικό πλουραλισμό που βλέπουμε σε κάθε θεατρική σεζόν, στο να ξεπηδούν μικροί θεατρικοί χώροι όπως είναι η «μικρή Πλάνη» και να παίζονται παραστάσεις από θεατρικές ομάδες, χωρίς να ακολουθούν «φόρμες» και «συνταγές», αλλά προβάλλοντας την «αλήθεια» τους, τη θέση και την άποψή τους απέναντι στα πράγματα και στην κοινωνία. Η αποστολή του θεάτρου είναι πάντα να αφυπνίζει, να δίνει «τροφή για σκέψη» και να δημιουργεί την κάθαρση στο θεατή, γιατί στην πραγματικότητα ο θεατής μόνο αυτό ζητάει. Ένα θέατρο που απλά ψυχαγωγεί, δεν με ενδιαφέρει. Ας υπάρχει, απλά εγώ βαριέμαι να ασχοληθώ μαζί του. Υπάρχουν τόσα πράγματα που πρέπει να ειπωθούν, τόσα συναισθήματα που φωνάζουν να εκφραστούν! Και όπως πολύ εύστοχα είχε πει κάποτε ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν: «Αν έχεις μέσα σου κάτι που σε καίει να το πεις, ακόμα και αν δεν έχεις τα απαραίτητα τεχνικά μέσα, θα βρεις  τον τρόπο να το πεις!»