DIASKEDASI.INFO

Η διασκέδαση On Line

Κώστας Ταχτσής, ήταν διακεκριμένος Έλληνας λογοτέχνης της λεγόμενης μεταπολεμικής γενιάς, κορυφαίο έργο του είναι το μυθιστόρημα "Το τρίτο στεφάνι"

Kostas Taxtsis-5

Κώστας Ταχτσής

Ο Κώστας Ταχτσής, ήταν διακεκριμένος Έλληνας λογοτέχνης της λεγόμενης μεταπολεμικής γενιάς. (Θεσσαλονίκη, 8 Οκτωβρίου 1927 – Αθήνα, πιθανόν 25 Αυγούστου 1988)

Kostas Taxtsis-neos Ο Κώστας Ταχτσής γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1927 στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του Ταχτσή, Γρηγόριος, και η μητέρα του, Έλλη (το γένος Ζάχου), κατάγονταν από την Ανατολική Ρωμυλία.

Οι πρόγονοι του πατέρα του ήταν Έλληνες που ήρθαν στην Θεσσαλονίκη πρόσφυγες γύρω στα 1860, όταν η Βουλγαρία έκανε την εθνική της επανάσταση κι ανακηρύχτηκε ανεξάρτητο κράτος.

Σε ηλικία επτά ετών, μετά τον χωρισμό των γονέων του, αναγκάστηκε να πάει στην Αθήνα για να ζήσει με τη γιαγιά του.

Στην Αθήνα τελειώνει δημοτικό και γυμνάσιο,εκτός από μία τάξη του δημοτικού (συγκεκριμένα τη δευτέρα, στην οποία γράφτηκε απευθείας ως κατ΄οίκον διδαχθείς) που την τέλειωσε στη Βέροια.

Το 1945 υποβάλει τα χαρτιά του στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων, αλλά τις ημέρεςτων εξετάσεων αρρωσταίνει από τυφοειδή πυρετό. Εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις σπουδές του, αφού φοίτησε μόνο για δύο χρόνια. Στρατεύεται και ενώ αρχικά υπηρετεί ως απλός φαντάρος, του απονέμεται αργότερα ο βαθμός του ανθυπολοχαγού.

Ο Κώστας Ταχτσής ήταν ο δευτερότοκος γιος της οικογένειας. Το πρώτο παιδί του ζεύγους που ήταν και αγόρι είχε πεθάνει λίγες μέρες μετά την γέννα. Αυτός ο αδερφός που έχασε πριν να γεννηθεί ο ίδιος, ήταν και μια από τις έμμονες ιδέες του συγγραφέα.

Το 1951 προσλήφθηκε ως βοηθός του αμερικανού διευθυντή στα έργα για το φράγμα του Λούρου.

Το φθινόπωρο του 1954 φεύγει γιαKostas Taxtsis-2 την Αγγλία μέχρι το καλοκαίρι του 1955, οπότε επιστρέφει στην Αθήνα και ζει από τη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας.

Τον Μάρτιο του 1956 πηγαίνει στην Γερμανία και στο Αμβούργο μπαρκάρει με δανέζικο πλοίο ως καμαρότος. Ξεμπαρκάρει στο Λιβόρνο και επιστρέφει στην Αθήνα.

Εργάζεται ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία Το παιδί και το δελφίνι. Το φθινόπωρο ξεκινάει για τη Βιέννη για να συνεχίσει το γράψιμο ενός μυθιστορήματος.

Το 1957 ακολουθεί ως μάνατζερ τον πιανίστα Τώνη Παπαγεωργίου στην περιοδεία του στην Ανατολική Αφρική.

Από το Ναϊρόμπι φέυγει για την Αυστραλία όπου εργάζεται σε κάποιο πολυκατάστημα και στη συνέχεια ως σιδηροδρομικός υπάλληλος επί δύο χρόνια.

Στη συνέχεια προσλαμβάνεται στην υπηρεσία δημοσίων σχέσεων της Κρατικής Τράπεζας της Αυστραλίας.

Την άνοιξη του 1960 επιστρέφει στην Ελλάδα και επιχειρεί να κάνει τον γύρο της Ευρώπης με μια βέσπα,με την οποία έφτασε ως το Εδιμβούργο.

Στη διάρκεια αυτής της περιοδείας γράφει μερικά κεφάλαια από Το τρίτο στεφάνι. Ξαναβρίσκεται για λίγο χρονικό διάστημα στην Αυστραλία από όπου στέλνει στην Ελλάδα για τύπωμα τα χειρόγραφα του Τρίτου στεφανιού που απορρίπτεται ως ακατάλληλο.

Τελικά το εξέδωσε τον Νοέμβριο του 1962 ο ίδιος με δικά του έξοδα. Δυο μήνες μετά πηγαίνει στην Αμερική και μένει εκεί ως τον Δεκέμβριο του 1964. Επιστρέφει και συνεργάζεται με το περιοδικό Πάλι και εργάζεται για δύο καλοκαίρια ως ξεναγός και μεταφραστής.

Στη δικτατορία του 1967 πρωτοστατεί στη δήλωση των 18 και καλείται επανειλημμένος στην Ασφάλεια, ενώ κατά τη Μεταπολίτευση πάλεψε για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, όντας ομοφυλόφιλος και ο ίδιος. Την ίδια περίοδο εκδιδόταν ως τραβεστί.

Στις 27 Αυγούστου 1988, η αδελφή του τον βρήκε δολοφονημένο στο σπίτι του στον Κολωνό. Η Αστυνομία δεν μπόρεσε ποτέ να διαλευκάνει το έγκλημα. Η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε μόνον ότι ο θάνατος είχε επέλθει από στραγγαλισμό περί τα δύο εικοσιτετράωρα νωρίτερα.

Kostas Taxtsis-7

Το έργο του
Ο Ταχτσής εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα στις αρχές της δεκαετίας του 1950 με τις ποιητικές συλλογές "Ποιήματα" (1951), "Μικρά ποιήματα" (1952) και "Περί ώραν δωδεκάτην" (1953), που αργότερα αποκήρυξε. Ακολούθησαν οι ποιητικές συλλογές Συμφωνία του «Μπραζίλιαν» (1954) και Καφενείο «Το Βυζάντιο»κι άλλα ποιήματα (1956).

Με πολλές δυσκολίες, το 1962 εξέδωσε με δικά του έξοδα το μυθιστόρημα "Το τρίτο στεφάνι", με το οποίο αργότερα καθιερώθηκε ως ένας από τους καλύτερους πεζογράφους της γενιάς του. Μαζί με τον Νάνο Βαλαωρίτη και άλλους συμμετείχε στη συντακτική ομάδα του πρωτοποριακού λογοτεχνικού περιοδικού "Πάλι" (1964–1967). Το 1972 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων "Τα ρέστα" και το 1979 μία συλλογή αυτοβιογραφικών κειμένων με τίτλο "Η γιαγιά μου" η Αθήνα.

Kostas Taxtsis-4Μετά τον θάνατό του εκδόθηκαν τα βιβλία του.
Το φοβερό βήμα (ημιτελής αυτοβιογραφία, 1989),
Από τη χαμηλή σκοπιά (1992),
Συγγνώμην, εσείς δεν είσθε ο κύριος Ταχτσής; (1996)
Τετράδιον εκθέσεων Κωνσταντίνου Γρηγ. Ταχτσή (εκθέσεις από τα σχολικά χρόνια του συγγραφέα, 1996), και
Ένας έλληνας δράκος στο Λονδίνο (2002).

Μετέφρασε επίσης αρχαία ελληνική και ξένη λογοτεχνία, κυρίως κωμωδίες του Αριστοφάνη.

Ένα θέμα που επαναλαμβάνεται στα ύστερα κείμενα του Ταχτσή είναι η ομοφυλοφιλία του, που άλλοτε την αποδέχεται και άλλοτε τη θεωρεί σαν μόνιμη κατάρα.

Σχετικά με το θέμα είχε αναφέρει σε συνέντευξή του στο περιοδικό Κράξιμο ότι «Ο ομοφυλόφιλος έρωτας έχει μια ποιητικότητα, αν θέλεις, ακριβώς επειδή δεν οδηγεί πουθενά. Εχει μια τραγική διάσταση. Ακριβώς γιατί ούτε παιδί γεννιέται, ούτε η κοινωνία πρόκειται ποτέ να τον αναγνωρίσει».

Το Τρίτο Στεφάνι
Το κορυφαίο έργο του Κώστα Ταχτσή είναι το μυθιστόρημα "Το τρίτο στεφάνι", που από το 1970 και μετά εξακολουθεί να συγκαταλέγεται στα πλέον ευπώλητα βιβλία και το οποίο έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

Το βιβλίο εκτυλίσσεται στα χρόνια πριν και μετά τον Β΄ Kostas Taxtsis-3Παγκόσμιο Πόλεμο μέσα από τη ρέουσα προσωπική αφήγηση δύο γυναικών: της Εκάβης και της Νίνας, οι οποίες με άμεση και καθημερινή γλώσσα μιλάνε για όσα έζησαν.

Οι διηγήσεις γίνονται σε γλώσσα «καθημερινή, ρέουσα, ανθρώπινη και οικεία», αναφέρει ο Γιώργος Μανιώτης. Σύμφωνα με τον ίδιο, όλα σχεδόν τα πρόσωπα έχουν διαμορφωθεί επάνω σε πρότυπα του οικογενειακού του περιβάλλοντος.)

Το Τρίτο στεφάνι δραματοποιήθηκε από το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας το 1979 σε παραγωγή του Γιώργου Παυριανού. Τους ρόλους της Εκάβης και της Νίνας ενσάρκωσαν αντίστοιχα η Σμάρω Στεφανίδου και η Ρένα Βλαχοπούλου.

Η ραδιοφωνική παραγωγή του βιβλίου αποτέλεσε και αυτή σημείο σύγκρουσης του συγγραφέα με την παραγωγή. Αρχικά οι ρόλοι της Εκάβης και της Νίνας είχαν προταθεί στη Μελίνα Μερκούρη και τη Δέσπω Διαμαντίδου, οι οποίες αρνήθηκαν.

Αργότερα ο ρόλος της Εκάβης δόθηκε στη Γεωργία Βασιλειάδου, αλλά μετά από ενστάσεις του συγγραφέα το ρόλο τελικά πήρε η Στεφανίδου. Ο Ταχτσής είχε αντιρρήσεις και για την συμμετοχή της Βλαχοπούλου στο ρόλο της Νίνας.

Kostas Taxtsis

O Κώστας Ταχτσής ως συγγραφέας
Ο Ταχτσής είναι ολιγογράφος συγγραφέας και καταγράφει την καθημερινότητα του μικροαστού νεοέλληνα, τη μιζέρια της μικροαστικής συνοικίας ενώ αφήνει να διαφανεί και ο μικρόκοσμος του υπόκοσμου. Επικεντρώνεται στις ιδέες των ηρώων του και όχι σε αυτούς τους ίδιους ως πρόσωπα. Η ενασχόλησή του με την ποίηση κάθε άλλο παρά επιπόλαιη και ευκαιριακή υπήρξε. Το περιεχόμενο αλλά και η μορφή των ποιημάτων του δείχνουν πως οι καταβολές του ήταν πεζογραφικές. Η θεματολογία της ποίησής του ήταν η καθημερινότητα, τα μικρά και ασήμαντα περιστατικά της. Δύο στοιχεία που συνδυάζει τόσο στην ποίησή του όσο και στην πεζογραφία του είναι ο ρεαλισμός και ο λυρισμός.