DIASKEDASI.INFO

Η διασκέδαση On Line

Σαν σήμερα 21 Φεβρουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε

01-Tsarouxis-Mines-Flevaris

Σαν σήμερα 21 Φεβρουαρίου 
ας θυμηθο
ύμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Παγκόσμιες ημέρες
Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας
Παγκόσμια Ημέρα του Ξεναγού

Εορτάζουν
Ευσταθίου αρχιεπισκόπου Αντιοχείας
Ζαχαρίου πατριάρχου Ιεροσολύμων
Ιωάννου Γ' πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του από Σχολαστικών

21 Φεβρουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

362: Ο εξόριστος Πατριάρχης Αλεξανδρείας Αθανάσιος επιστρέφει στην Αλεξάνδρεια.

1431: Αρχίζει η δίκη της Ιωάννας της Λωραίνης, στο Ρουέν της Γαλλίας, έδρα της αγγλικής κυβέρνησης κατοχής.

1613: Στη Ρωσία, ανακηρύσσεται Τσάρος ο Μιχαήλ Ρομανώφ. Η δυναστεία των Ρομανώφ έμεινε στο θρόνο για 3 αιώνες, έως την Οκτωβριανή Επανάσταση το 1917.

1804: Πραγματοποιείται στην Ουαλία το πρώτο δρομολόγιο αυτοπροωθούμενης ατμομηχανής.

1821: Σημειώνεται η πρώτη ένοπλη σύγκρουση Ελλήνων και Τούρκων στο Γαλάτσι της Μολδοβλαχίας, δύο μέρες πριν από την έναρξη της Επανάστασης από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη.

1842: Ο Τζον Γκρίνο πατεντάρει τη ραπτομηχανή.

1848: Οι Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς δημοσιεύουν στο Λονδίνο το «Κομουνιστικό Μανιφέστο», τη Βίβλο του Κομουνισμού.

1878: Εκδίδεται στις ΗΠΑ ο πρώτος τηλεφωνικός κατάλογος. Οι σελίδες του περιλαμβάνουν 50 ονόματα.

1885: Εγκαινιάζεται το πρόσφατα ολοκληρωμένο Μνημείο του Ουάσινγκτον.

1893: Ο Τόμας Έντισον παίρνει για τις εφευρέσεις του δύο πατέντες από τις ΗΠΑ, τη μία εκ των οποίων για τις πυρακτωμένες λυχνίες.

1901: Οι συμμαχικές δυνάμεις συμφωνούν για την Κίνα, ότι δεν πρόκειται να γίνουν άλλες εδαφικές παραχωρήσεις χωρίς διεθνή συγκατάθεση.

1913: Ο ελληνικός Στρατός κυριεύει το οχυρωμένο Μπιζάνι και απελευθερώνει τα Γιάννενα από τους Τούρκους. Υπογράφεται το πρωτόκολλο παράδοσης της πόλης και οι άνδρες του τουρκικού στρατού, περίπου 30.000, παραδίδονται στον Ελληνικό Στρατό και θεωρούνται αιχμάλωτοι πολέμου.

1915: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος παραιτείται από πρωθυπουργός, κατόπιν διαφωνίας του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο για τη συμμετοχή της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το γεγονός σηματοδοτεί την αρχή του εθνικού διχασμού.

1915: Κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί Ναζί νικούν τους Ρώσους στη δεύτερη μάχη των Λιμνών της Μασουρίας. Οι Ρώσοι χάνουν περισσότερους από 200.000 άνδρες.

1916: Αρχίζει η Μάχη της Βερντέν στη Γαλλία, στην οποία θα χάσουν τη ζωή τους 250.000 άνθρωποι.

1919: Δολοφονείται ο Γερμανός σοσιαλιστής Κουρτ Άισνερ.

1921: Οι Σύμμαχοι αρχίζουν στο Λονδίνο διεθνή διάσκεψη για την Εγγύς Ανατολή. Οι συζητήσεις επικεντρώνονται στις ελληνοτουρκικές συνοριακές διαμάχες.

1922: Ο Ντε Βαλέρα ανακηρύσσει τους Ρεπουμπλικανούς τη μόνη νόμιμη εξουσία στην Ιρλανδία.

1924 - Η ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζει τα Σοβιέτ της Ρωσίας, με την πεποίθηση να διευκολυνθεί η υπογραφή ελληνορωσικής σύμβασης εμπορικών ανταλλαγών.

1925: Κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του περιοδικού «New Yorker».

1926: Κάνει πρεμιέρα η πρώτη αμερικανική κινηματογραφική ταινία της "θείας" Γκρέτα Γκάρμπο, στη Νέα Υόρκη.

1930: Οι Γερμανοί αρχίζουν την κατασκευή του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς.

1932: Η ΕΣΣΔ αφαιρεί τη ρωσική υπηκοότητα από το Λέων Τρότσκι, έναν από τους ηγέτες της Οκτωβριανής Επανάστασης.

1934: Γαλλικά στρατεύματα πολεμούν τους Βερβερίνους στο ΝΔ Μαρόκο.

1939: Αρχίζει στην Ελλάδα η Βαλκανική Διάσκεψη Βουκουρεστίου, με τη συμμετοχή του Έλληνα Πρωθυπουργού.

1941: Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου επτά ιταλικά αεροπλάνα καταρρίπτονται στην Ελλάδα.

1943: Στη Βόρεια Αφρική, γερμανικά τανκ και δυο τάγματα πεζικού σπάνε τις γραμμές των Συμμάχων και καταλαμβάνουν το πέρασμα Κασερίνε.

1947: Στη Νέα Υόρκη ο Έντουν Λαντ παρουσιάζει την πρώτη φωτογραφική μηχανή, που βγάζει στιγμιαίες φωτογραφίες, την Πόλαροϊντ.

1948: Εγκαθιδρύεται η NASCAR.

1949: Η Νικαράγουα και η Κόστα Ρίκα υπογράφουν Σύμφωνο Φιλίας με το οποίο τερματίζονται οι εχθροπραξίες στα σύνορα των δύο χωρών.

1950: Η Γιουγκοσλαβία ξεκινά διπλωματικές σχέσεις με την κυβέρνηση του Χο Τσι-μινχ στο Βιετνάμ.

1952: Ο Ντικ Μπάτον εκτελεί το πρώτο triple jump σε αγώνα καλλιτεχνικού πατινάζ.

1952: Καταργούνται οι αστυνομικές ταυτότητες στην Βρετανία.

1954: Γίνεται γνωστό ότι 3.000 μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γεωργίας έχουν διαγραφεί τα τελευταία δυο χρόνια στην ΕΣΣΔ.

1958: Ο Άγγλος εικαστικός Τζέραλντ Χόρτομ σχεδιάζει το γνωστό σήμα της ειρήνης με το διχαλωτό σχήμα.

1959: Ο Βρετανός πρωθυπουργός Χάρολντ Μακμίλαν γίνεται ο πρώτος δυτικός ηγέτης, που επισκέπτεται μεταπολεμικά τη Σοβιετική Ένωση.

1960: Ο Φιντέλ Κάστρο κρατικοποιεί όλες τις επιχειρήσεις στην Κούβα.

1963: Η Σοβιετική Ένωση προειδοποιεί τις ΗΠΑ, ότι μια επίθεση στην Κούβα θα μπορούσε να σημάνει την έναρξη ενός παγκόσμιου πολέμου.

1963: Με στροφή προς την ΚΟΜΕΚΟΝ απειλεί η Τουρκία εάν δεν υπογραφεί η συμφωνία σύνδεσής της με την Ε.Ο.Κ. και δη με τους ίδιους όρους που εξασφάλισε η Ελλάδα.

1964: Σε τετράωρη εγχείρηση στο στομάχι υποβάλλεται ο βασιλιάς Παύλος στα ανάκτορα του Τατοΐου παρουσία Βρετανού ραδιολόγου. Ο διάδοχος Κωνσταντίνος ορίζεται αντιβασιλιάς.

1964: Νομοσχέδιο για την άρση των έκτακτων μέτρων ασφαλείας της περιόδου 1945-1949 εξαγγέλλει ο Γεώργιος Παπανδρέου διευκρινίζοντας παράλληλα ότι δεν θα περιλαμβάνει τη νομιμοποίηση του Κ.Κ.Ε. και την "επάνοδο των συμμοριτών εκ του παραπετάσματος".

1965: Δολοφονείται στη Νέα Υόρκη σε ηλικία 40 ετών ο Μάλκομ Χ, ο Αφροαμερικανός εθνικιστής και μουσουλμάνος θρησκευτικός ηγέτης από τρεις αντίπαλους μαύρους μουσουλμάνους. Είχε αποχωρήσει από το "Έθνος του Ισλάμ" πριν από περίπου ένα χρόνο ενώ είχε γλιτώσει από αρκετές απόπειρες εναντίον της ζωής του τους τελευταίους μήνες.

1967: Απαγορεύεται στις υπαλλήλους των υπουργείων Προνοίας και Υγιεινής να φορούν μίνι φούστες καθώς, όπως εξηγεί ο αρμόδιος υπουργός Ιωάννης Χρυσικός, "το θέαμα αποστά την προσοχή των ανδρών υπαλλήλων και δεν αποδίδουν στην εργασία των".

1967: Σε οικτρή κατάσταση βρίσκουν τον, υπέργηρο πλέον, ζωγράφο Κωνσταντίνο Παρθένη οι δικαστικοί που επισκέπτονται το σπίτι του κατόπιν αιτήματος του γιου του να τεθεί υπό δικαστική αντίληψη ο μεγάλος ζωγράφος, ο οποίος συντηρείται από την κόρη του. Ο ίδιος ο Παρθένης εμφανίζει σαφή ίχνη άνοιας, το δε σπίτι του έχει μεταβληθεί σε πραγματική τρώγλη.

1967: Αποκαλύπτεται ότι σήμα της Επιθεώρησης Εμπορικών Πλοίων με το οποίο δόθηκε παράταση των δρομολογίων του Ηράκλειον (Ε/Γ-Ο/Γ) από την 1η ως τη 10η Δεκεμβρίου 1966 (διάστημα κατά το οποίο έγινε το ναυάγιο), ήταν παραποιημένο και στην πραγματικότητα ανέφερε την ανάγκη άμεσου δεξαμενισμού του για να καταστεί αξιόπλοο.

1969: Μετατρέπεται σε καζίνο το ξενοδοχείο "Μον Παρνές".

1970: Σκοτώνονται 47 άνθρωποι μετά από έκρηξη και συντριβή ελβετικού αεροσκάφους με προορισμό το Ισραήλ.

1972: Ο Μάο Τσε Τουνγκ συναντάται στην Κίνα με τον Αμερικανό Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον.

1972: Πραγματοποιείται η ιστορική επίσκεψη του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ρίτσαρντ Νίξον στην Κίνα, όπου συναντάται με το Μάο Τσε Τουνγκ.

1973: Οι φοιτητές καταλαμβάνουν τη Νομική την περίοδο της Επταετίας. Από την ταράτσα του κτιρίου καλούν το λαό της Αθήνας να συμπαρασταθεί στον αγώνα τους για δημοκρατικές ελευθερίες. Οι πρυτανικές αρχές δεν ζητούν την επέμβαση της αστυνομίας. Πολιτικοί, πνευματικοί άνθρωποι, ακόμη και στρατηγοί εν αποστρατεία σπεύδουν να υπερασπιστούν τους φοιτητές.Το βράδυ της επόμενης ημέρας άρχισε η αποχώρηση των καταληψιών, με την κάλυψη χιλιάδων διαδηλωτών, που κατέκλυσαν τους δρόμους γύρω από τη Νομική. Ωστόσο, υπήρξαν συγκρούσεις με την αστυνομία και παρακρατικούς, με αποτέλεσμα τραυματισμούς και συλλήψεις διαδηλωτών.

1973: Οι φοιτητές της Νομικής Αθηνών εξεγείρονται κατά της χούντας των συνταγματαρχών.

1975: 32 μέλη της Επιτροπής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα κατηγόρησαν το Ισραήλ για ενέργειες που στρέφονται κατά των Αράβων στα κατεχόμενα εδάφη.

1975: Σκάνδαλο Γουοτεργκέιτ: ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζον Μίτσελ, και δύο πρώην σύμβουλοι του Λευκού Οίκου καταδικάζονται σε φυλάκιση.

1985: Η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» δολοφονεί στην οδό Τσακάλωφ στο Κολωνάκι τον εκδότη της εφημερίδας «Απογευματινή» Νίκο Μομφεράτο και τον οδηγό του Παναγιώτη Ρουσέτη.

1989: Φυλακίζεται από τις κομμουνιστικές αρχές της Πράγας ο Τσέχος θεατρικός συγγραφέας και μετέπειτα Πρόεδρος της Τσεχίας, Βάτσλαβ Χάβελ, με τις κατηγορίες της υοκίνησης σε στάση και παρεμπόδιση Δικαιοσύνης.

1992: Απεργούν οι Αλβανοί αστυνομικοί διαμαρτυρόμενοι για τις κακές συνθήκες διαβίωσης και εργασίας.

1993: Ο Τούρκος Πρόεδρος Τουργκούτ Οζάλ κατηγορεί τους Έλληνες για "σοβινισμό", σχετικά με το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων.

1994: Κυκλοφορεί στην Ελλάδα το πρώτο φύλλο της αθλητικής εφημερίδας "Sportime" σε μορφή ταμπλόιντ δημιουργώντας νέα δεδομένα στο χώρο του αθλητικού Τύπου. Η καινοτομία της νέας εφημερίδας έγκειται στο γεγονός ότι, περιλαμβάνονται και σελίδες με πολιτικές ειδήσεις.

1995: Πιλοτικό πρόγραμμα δημιουργίας πολυδύναμων αστυνομικών τμημάτων, στα οποία θα συγχωνευθούν πολλές αστυνομικές υπηρεσίες, ανακοινώνει ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Στέλιος Παπαθεμελής.

1996: Θύελλα αντιδράσεων από Κυβέρνηση και κόμματα προκαλεί η βίαιη εισβολή των ΕΚΑΜ σε τσιγγάνικο καταυλισμό στον Ασπρόπυργο.

1997: Η FIFA προτείνει την χρήση video replay σε ποδοσφαιρικούς αγώνες για την διαλεύκανση των αμφισβητούμενων φάσεων.

1999: Για πρώτη φορά στο ισπανικό ποδόσφαιρο, στον αγώνα Εσπανιόλ-Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, ο τέταρτος διαιτητής είναι γυναίκα.

2000: Ο Βαγγέλης Ρούπακας οδηγεί την Μπαρτσελόνα στην κατάκτηση του πρώτου για τον σύλλογο Κυπέλλου Ισπανίας στο πόλο και μπαίνει στο πάνθεον των Ελλήνων τεχνικών, που κερδίζουν τίτλους στον πάγκο ευρωπαϊκών ομάδων με πρώτο το Γιάννη Γιαννουρή, Κυπελλούχο Ιταλίας με την Πεσκάρα.

2004: Στη Ρώμη ιδρύεται η πρώτη ευρωπαϊκή πολιτική οργάνωση, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι.

2008: Το σχέδιο Νίμιτς για το Σκοπιανό διαρρέει στην εφημερίδα Το Βήμα. Τα πέντε ονόματα που προτείνει ο διαπραγματευτής του ΟΗΕ: Συνταγματική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας, Ανεξάρτητη Δημοκρατία της Μακεδονίας, Νέα Δημοκρατία της Μακεδονίας και Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας.

2013: Δύο βόμβες στην ινδική πολη Χιντεραμπάντ σκοτώνουν 17 άτομα.

2014: Μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο ο Σάκης Μπουλάς σβήνει σε ηλικία 60 ετών.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1791 - Τζον Μέρσερ, Άγγλος χημικός και βιομήχανος.
Ο Τζον Μέρσερ (John Mercer, 21 Φεβρουαρίου 1791 - 30 Νοεμβρίου 1866) ήταν Βρετανός χημικός και βιομήχανος. Ανακάλυψε τη μέθοδο επεξεργασίας βαμβακερών υφασμάτων που φέρουν το όνομά του (μερσεριζέ υφάσματα). Ήταν επίσης πρωτοπόρος της έγχρωμης φωτογραφίας.

1817 - Χοσέ Θορρίγια, Ισπανός δραματουργός.
Ο Χοσέ Θορρίγια ι Μοράλ (José Zorrilla y Moral, 21 Φεβρουαρίου 1817 - 23 Ιανουαρίου 1893) ήταν Ισπανός ρομαντικός ποιητής και δραματουργός.
Γεννήθηκε στο Βαγιαδολίδ, γιος δικαστή τον ποιον ο Φερδινάνδος Ζ΄ εμπιστευόταν ιδιαίτερα.
Ήταν εκπαιδευμένος από τους Ιησουίτες στο Real Seminario de Nobles στη Μαδρίτη, έγραψε τους στίχους όταν ήταν δώδεκα χρονών, έγινε ένας ενθουσιώδης θαυμαστής του Γουόλτερ Σκοτ και του Σατωμπριάν, συμμετείχε κατά τις σχολικές παραστάσεις θεατρικών έργων του Λόπε δε Βέγα και Καλντερόν δε λα Μπάρκα.
Ο θάνατος του σατιρικού Μαριάνο Χοσέ ντε Λάρρα, ήταν μια προειδοποίηση στον Θορρίγια, του οποίου το ελεγειακό ποίημα του, διαβάστηκε στην κηδεία του Λάρρα, αυτό τον εισήγαγε στους ανθρώπους των γραμμάτων.
Μετά από την συνεργασία του με τον Αντόνιο Γκαρθία Γκουτιέρρεθ στο θεατρικό έργο Juán Dondolo (1839), ο Θορρίγια άρχισε τη μεμονωμένη καριέρα του ως δραματουργός του Cada cual con su razón (1840), και κατά τη διάρκεια των επόμενων πέντε ετών έγραψε είκοσι δύο θεατρικά έργα.
Το θεατρικό έργο του Δον Χουάν Τενόριο είναι ένας συνδυασμός των στοιχείων από «Ο Απατεώνας της Σεβίλλης» (Burlador de Sevilla) του Τίρσο δε Μολίνα και από το Don Juan de Marana του Αλέξανδρου Δουμά, πατέρας
Μετά το θάνατο της μητέρας του το 1847 ο Θορρίγια έφυγε από την Ισπανία και διέμενε για λίγο στο Μπορντώ, και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου το ελλιπές ποίημα του Γρανάδα δημοσιεύθηκε το 1852. Μετανάστευσε στο Μεξικό τρία χρόνια αργότερα, που έμεινε έντεκα χρόνια και έγραψε πολύ λίγο, και έπειτα επέστρεψε στην Ισπανία το 1866.

1836 - Λεό Ντελίμπ, Γάλλος συνθέτης.
Ο Λεό Ντελίμπ (Clément Philibert Léo Delibes, 21 Φεβρουαρίου 1836 - 16 Ιανουαρίου 1891) ήταν Γάλλος συνθέτης όπερας και μπαλλέτου. Τα πιο γνωστά έργα του είναι τα μπαλλέτα Coppélia και Sylvia και οι όπερες Le roi l'a dit και Lakmé. Κάποιοι μουσικολόγοι πιστεύουν ότι τα μπαλλέτα που περιλαμβάνονται στην όπερα του Σαρλ Γκουνό Faust στην πραγματικότητα συνετέθησαν από τον Ντελίμπ. Πέθανε στο Παρίσι στις 16 Ιανουαρίου 1891.

1844 - Σαρλ - Μαρί Βιντόρ, Γάλλος οργανίστας και συνθέτης.
O Σαρλ-Μαρί Ζαν Αλμπέρ Βιντόρ (Charles-Marie Jean Albert Widor, 21 Φεβρουαρίου 1844 - 12 Μαρτίου 1937) ήταν Γάλλος οργανίστας και συνθέτης.
Ο Βιντόρ γεννήθηκε στη Λυών, σε μια οικογένεια κατασκευαστών οργάνων και αρχικά σπούδασε μουσική εκεί με τον πατέρα του, Φρανσουά-Σαρλ Βιντόρ, μόνιμο οργανίστα του Σαν-Φρανσουά-ντε-Σαλ από το 1838 μέχρι το 1889. Ο Γάλλος κατασκευαστής εκκλησιαστικών οργάνων Αριστίντ Καβαγιέ-Κολλ, που συντέλεσε στην επαναφορά της τέχνης της κατασκευής εκκλησιαστικών οργάνων, ήταν φίλος της οικογένειας Βιντόρ. Κανόνισε να σπουδάσει ο ταλαντούχος νεαρός οργανίστας στις Βρυξέλλες το 1863 με τον Ζακ-Νικολά Λεμάν την τεχνική του εκκλησιαστικού οργάνου και με τον ηλικιωμένο Φρανσουά-Ζοζέφ Φετί, διευθυντή του Ωδείου των Βρυξελλών, συνθεση. Μετά από αυτήν την περίοδο σπουδών ο Βιντόρ μετακόμισε στο Παρίσι, όπου διέμεινε το υπόλοιπο της ζωής του. Στην ηλικία των 24 ετών ορίστηκε βοηθός του Καμίγ Σαιν-Σανς στην Εκκλησία της Μαγδαληνής.
Τον Ιανουάριο του 1870, μετά από συντονισμένες προσπάθειες των Καβαγιέ-Κολλ, Σαιν-Σανς και του Σαρλ Γκουνώ, ο 25-χρονος Βιντόρ ορίστηκε προσωρινός οργανίστας της εκκλησίας του Αγίου Σουλπικίου (Σαν-Σουλπίς) του Παρισιού, θέση με εξαιρετικό γόητρο για έναν οργανίστα. Το όργανο του Σαν-Σουλπίς ήταν το αριστούργημα του Καβαγιέ-Κολλ. Οι εκπληκτικές δυνατότητες του οργάνου αποδείχθηκαν έμπνευση για τον Βιντόρ. Παρά την "προσωρινότητα" της θέσης του, ο Βιντόρ παρέμεινε οργανίστας στον Σαν-Σουλπίς για περίπου 64 χρόνια, μέχρι το τέλος του 1933. Το 1934 τον διαδέχθηκε ο πρώην μαθητής και βοηθός του, Μαρσέλ Ντυπρέ.

1893 - Αντρές Σεγκόβια, Ισπανός κιθαρίστας.
Ο Αντρές Σεγόβια Τόρρες (ισπανικά: Andrés Segovia Torres, ισπανική προφορά ΔΦΑ: [anˈdɾes seˈɣoβja ˈtores], 21 Φεβρουαρίου 1893 - 2 Ιουνίου 1987)[1] ήταν Ισπανός κιθαριστής, βιρτουόζος στην κλασσική κιθάρα. Πλέον, θεωρείται ως ένας από τους σπουδαιότερους κιθαριστές όλων των εποχών. Πολλοί σημερινοί επαγγελματίες κιθαριστές υπήρξαν μαθητές του ή μαθητές των μαθητών του.

1903 - Ρεϊμόν Κενώ, Γάλλος συγγραφέας.
Ο Ρεϊμόν Κενώ (Raymond Queneau, 21 Φεβρουαρίου 1903 - 25 Οκτωβρίου 1976) ήταν Γάλλος συγγραφέας, ποιητής, στιχουργός, μεταφραστής και μαθηματικός. Πολυσχιδής προσωπικότητα, με αίσθηση του χιούμορ και φαντασία, ανανέωσε τη γαλλική γλώσσα και λογοτεχνία εισάγοντας τον προφορικό λόγο και υπογραμμίζοντας την έννοια του αστείου στα γαλλικά γράμματα.

1903 - Αναΐς Νιν, Γαλλίδα συγγραφέας.
Η Αναΐς Νιν (Anaïs Nin, 21 Φεβρουαρίου 1903 - 14 Ιανουαρίου 1977) ήταν Γαλλίδα συγγραφέας, ταξιδεύτρια και δοκιμιογράφος. Έγινε περισσότερο γνωστή μέσα από την έκδοση των ημερολογίων της. Ξόδεψε πάνω από 40 χρόνια, στο μεγάλο ταξίδι της αυτογνωσίας κι έγινε πασίγνωστη για τούτο ακριβώς. Πίστευε πως την ελευθερία μας τη χαρίζει μόνο το μακρύ κι επίπονο ταξίδι προς την αυτογνωσία («Είναι εντάξει για μια γυναίκα, να 'ναι πάνω απ' όλα άνθρωπος. Εγώ ήμουν πρωτίστως γυναίκα»).

1907 - Ουίσταν Ώντεν, Άγγλος ποιητής.
Ο Ουίσταν Χιου Ώντεν (Wystan Hugh Auden, 21 Φεβρουαρίου 1907 - 29 Σεπτεμβρίου 1973) ήταν Άγγλος ποιητής, δοκιμιογράφος και θεατρικός συγγραφέας.
Γεννήθηκε στο Γιορκ της Αγγλίας το 1907. Μετά τις σπουδές του στην Οξφόρδη εργάστηκε ως εκπαιδευτικός περίπου επί μία πενταετία. Τα πρώτα ποιήματά του εμφανίστηκαν στη δεκαετία τού 1920 και εντυπωσίασαν προσωπικότητες όπως ο Έλιοτ, ο οποίος του έδωσε τη δυνατότητα να τυπώσει άμεσα στις εκδόσεις Faber & Faber την πρώτη του συλλογή. Η φήμη του εξαπλώθηκε γρήγορα στην Αγγλία και τη δεκαετία του 1930 καθιερώθηκε ως ο σημαντικότερος ποιητής της νέας γενιάς. Η εθελοντική συμμετοχή του στον Εμφύλιο της Ισπανίας, με την πλευρά των Δημοκρατικών, και η επικαιρική έκδοση του πολύστιχου ποιήματός του «Ισπανία 1937», θα του δώσουν ακόμη μεγαλύτερο κύρος στους πνευματικούς κύκλους.
Ό Ώντεν δέχθηκε επιδράσεις από έναν ευρύ πολιτισμικό χώρο: από τον Μαρξ, τον Φρόυντ, τον Γέητς, τον Καβάφη, τον Έλιοτ, τον Γκαίτε, τον Μπρεχτ. Θεματικά τα ποιήματά του καλύπτουν πλήθος διαφορετικών όψεων του 20ου αιώνα αλλά και τα παντοτινά ζητούμενα της ποίησης: την πολιτική, τον έρωτα, πολιτικά δικαιώματα, μυθολογίες, θρησκείες, ζητήματα ηθικής, ανθρώπινες σχέσεις κι επικοινωνία, συμβάντα σε χώρους της πολιτείας και της υπαίθρου, στοιχεία της ύλης και της απρόσωπης φύσης.
Ο Ώντεν πέθανε στη Βιέννη το 1973. Ο Τσέστερ Κάλμαν, μετά το θάνατο του Ώντεν, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 1975, χωρίς να είναι γνωστός στους ελληνικούς λογοτεχνικούς κύκλους.
Το έργο του Ώντεν έχει κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση. Αλλεπάλληλες εκδόσεις και μελέτες εμπλουτίζουν διαρκώς τη βιβλιογραφία του και τον τοποθετούν στους μεγάλους δημιουργούς του 20ου αιώνα.

1909 - Χανς Ερνί, Ελβετός ζωγράφος και γλύπτης.
Ο Χανς Ερνί (Hans Erni, 21 Φεβρουαρίου 1909 – 21 Μαρτίου 2015) ήταν ζωγράφος και γλύπτης από την Ελβετία. Γεννημένος στη Λουκέρνη, είναι κυρίως γνωστός για τη φιλοτέχνηση γραμματοσήμων, λιθογραφιών για τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό και για τη συμμετοχή του στην Ολυμπιακή Επιτροπή. Το Μουσείο Χανς Ερνί βρίσκεται στο ισόγειο του Ελβετικού Μουσείου Μεταφορών στη Λουκέρνη και περιέχει μία μεγάλη συλλογή από καλλιτεχνικά έργα. Ο Ερνί γιόρτασε τα εκατοστά του γενέθλια το Φεβρουάριο του 2009. Η αδερφή του, Μαρία Στρεμπί-Ερνί (14 Ιανουαρίου 1907 - 29 Ιανουαρίου 2014) απεβίωσε σε ηλικία 107 ετών.

1921 - Τζον Ρωλς, Αμερικανός φιλόσοφος.
Ο Τζον Ρωλς (John Bordlay Rawls, 21 Φεβρουαρίου 1921 - 24 Νοεμβρίου 2002) ήταν Αμερικανός φιλόσοφος, κυρίαρχη φιγούρα της ηθικής και πολιτικής φιλοσοφίας του 20ού αιώνα. Κατείχε καθηγεσία στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και υποτροφία Fulbright στο κολλέγιο Christ Church της Οξφόρδης. Έχει βραβευτεί με το Βραβείο Schock Λογικής και Φιλοσοφίας και με το Εθνικό Μετάλλιο των ΗΠΑ στις Ανθρωπιστικές επιστήμες που παρέλαβε από τον Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον σε αναγνώριση του έργου του Ρωλς που «βοήθησε μια ολόκληρη γενιά εγγράμματων Αμερικανών να αναζωογονήσουν την πίστη τους στη δημοκρατία την ίδια».
Το magnum opus του, Θεωρία της Δικαιοσύνης (1971), χαιρετήθηκε κατά την χρονιά δημοσίευσής του ως «το σημαντικότερο έργο στην ηθική φιλοσοφία από την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου» και σήμερα θεωρείται ως «ένα από τα κύρια κείμενα πολιτικής φιλοσοφίας». Το έργο του στην πολιτική φιλοσοφία, που ονομάστηκε ρωλσιανισμός, λαμβάνει ως εναρκτήριο σημείο τον ισχυρισμό ότι «οι πιο εύλογες αρχές δικαιοσύνης είναι εκείνες που ο καθένας θα αποδεχόταν και θα συμφωνούσε με αυτές, από μια ακριβοδίκαιη θέση». Ο Ρωλς εφαρμόζει έναν αριθμό νοητικών πειραμάτων—συμπεριλαμβανομένου του διάσημου «πέπλου της άγνοιας»—για να προσδιορίσει σε τι συνίσταται μια επιεικής/ακριβοδίκαιη συμφωνία στην οποία «ο καθένας τίθεται αμερόληπτα ως ίσος» ώστε να προσδιορίσει τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι από τους σημαντικότερους στοχαστές της παράδοσης των φιλελεύθερων πολιτικών φιλοσόφων. Ο Άγγλος φιλόσοφος Jonathan Wolf υποστηρίζει ότι «ενώ ίσως υπάρχει κάποια διαφωνία για το ποιος είναι ο δεύτερος σημαντικότερος πολιτικός φιλόσοφος του 20ου αιώνα, δεν υπάρχει διαφωνία για τον σημαντικότερο: ο Τζων Ρωλς. Ο φοιτητής του Samuel Freeman λέει ότι το έργο του Ρωλς θα αναγνωρίζεται στους επόμενους αιώνες».

1922 - Ρούντολφ Ιλόφσκι, Ούγγρος ποδοσφαιριστής και προπονητής.

1922 - Κολέτ Μπροσέ, Γαλλίδα ηθοποιός.
Η Κολέτ Μπροσέ (21 Φεβρουαρίου 1922 - 1 Μαρτίου 2007) ήταν Γαλλίδα ηθοποιός. Γεννήθηκε και πέθανε στο Παρίσι. Ήταν σύζυγος του Γάλλου ηθοποιού Ρομπέρ Ντερί. Συμμετείχε στο μιούζικαλ «La Plume de Ma Tante», δημιουργία του συζύγου της, για το οποίο και βραβεύτηκε μαζί με τους υπόλοιπους συντελεστές, με το Βραβείο Τόνι το 1959.

1925 - Σαμ Πέκινπα, Αμερικανός σκηνοθέτης.
Ο Σαμ Πέκινπα (David Samuel "Sam" Peckinpah, 21 Φεβρουαρίου 1925 - 28 Δεκεμβρίου 1984) ήταν Αμερικανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Αποτελούσε μέλος της γενιάς σκηνοθετών που κατά τη δεκαετία του 1960 δεν ακολούθησαν τους παραδοσιακούς κινηματογραφικούς κανόνες, τόσο σε τεχνικό όσο και σε αφηγηματικό επίπεδο. Το 1969 σκηνοθετεί την περίφημη "Άγρια Συμμορία" (The Wild Bunch). Η φήμη του κορυφώνεται, καθώς πλέον θεωρείται ένας από τους κύριους κινηματογραφιστές της δεκαετίας του '70. Η ρεαλιστικότητα των σκηνών δράσης και βίας, καθώς και η επαναπροσέγγιση του γουέστερν σαν κατηγορία με έναν πιο ατίθασο τρόπο αποτέλεσαν τα δύο κύρια χαρακτηριστικά του.

1927 - Ιμπέρ Ντε Ζιβανσί, γάλλος σχεδιαστής μόδας.

1933 - Νίνα Σιμόν, Αμερικανίδα τραγουδίστρια στιχουργός και πιανίστρια.
Αν και οι ειδικοί την κατατάσσουν στους καλλιτέχνες της τζαζ μουσικής, η ίδια δεν αποδέχτηκε ποτέ αυτήν την τυποποίηση. Η φωνή της χαρακτηρίζεται από πάθος, μεγάλες αναπνοές και τρέμουλο.

1946 - Άλαν Ρίκμαν, Άγγλος ηθοποιός.
Ο Άλαν Σίντνεϊ Πάτρικ Ρίκμαν (Alan Sidney Patrick Rickman, 21 Φεβρουαρίου 1946 – 14 Ιανουαρίου 2016) ήταν Άγγλος σκηνοθέτης και ηθοποιός, γνωστός από μια πληθώρα ρόλων τους οποίους ενσάρκωσε σε θέατρο και κινηματογράφο, συχνά ερμηνεύοντας τον πολυσύνθετο ανταγωνιστή που αντιμάχεται τον κεντρικό ήρωα.

1947 - Ολυμπία Σνόου, Αμερικανίδα πολιτικός.

1957 - Άγγελος Διονυσίου, Έλληνας τραγουδιστής.

1958 - Νίκος Νικολόπουλος, Έλληνας πολιτικός.

1959 - Λία Αργυριάδου, Ελληνίδα δημοσιογράφος.
Η Τριανταφυλλιά Αργυριάδου (21 Φεβρουαρίου 1959 - 26 Δεκεμβρίου 1994) ήταν Ελληνίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Γεννήθηκε στη Βουδαπέστη και έμαθε τα πρώτα της γράμματα στην Ουγγαρία, ενώ οι γονείς της κατάγονται από την Κορνοφωλιά Έβρου. Η Λία ήταν η δημιουργός της πεντάλεπτης καθημερινής σειράς ντοκιμαντέρ «Σαν σήμερα», που θύμιζε στους τηλεθεατές της ΕΤ-2 τα γεγονότα του παρελθόντος, που είχαν γίνει τη συγκεκριμένη ημερομηνία προβολής του επεισοδίου. Η ερευνήτρια και δημοσιογράφος έχασε τη ζωή της σε τροχαίο δυστύχημα το 1994 στην εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας. Τρία χρόνια μετά, ο πατέρας της Αργύρης Αργυριάδης, ο οποίος εργάστηκε ως διευθυντής ειδήσεων της ΕΤ-2, επιμελήθηκε την έκδοση του βιβλίου "Σαν σήμερα" με υλικό κυρίως από την εκπομπή.

1962 - Τσακ Παλάνιουκ, Αμερικανός συγγραφέας.
Ο Τσαρλς Μάικλ "Τσακ" Παλάνιουκ (Charles Michael "Chuck" Palahniuk, 21 Φεβρουαρίου 1962) είναι Αμερικανός συγγραφέας και δημοσιογράφος, γεννημένος στην πόλη Πάσκο της Ουάσιγκτον. Είναι περισσότερο γνωστός από το βραβευμένο μυθιστόρημα του Fight Club (1996), στο οποίο βασίστηκε και η ομώνυμη ταινία. H σωστή προφορά του επωνύμου του είναι Πόλανικ, όπως αναφέρεται και στο βιογραφικό σημείωμα της αμερικανικής έκδοσης του "Haunted".

1966 - Ντέγιαν Μπρντζόβιτς, Σέρβος πετοσφαιριστής.

1973 - Μπρόντους Κλέι, Αμερικανός παλαιστής.

1978 - Μπεράτ Αλμπαϊράκ, Τούρκος επιχειρηματίας και πολιτικός.

1979 - Καρλίτο Κολόν, Πορτορικανός παλαιστής.

1979 - Τζένιφερ Λαβ Χιούιτ, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Τζένιφερ Λαβ Χιούιτ (Jennifer Love Hewitt, 21 Φεβρουαρίου 1979) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, παραγωγός και σκηνοθέτης της τηλεόρασης και πρώην τραγουδιστρία-τραγουδοποιός. Η Χιούιτ ξεκίνησε την καριέρα της ως παιδί με την εμφάνιση από το Disney Channel και την σειρά Kids Incorporated. Ανήλθε στην εφηβική λαϊκή κουλτούρα σε σειρές όπως Σπίτι για Πέντε (Party of Five) ως Σάρα και στην ταινία Ξέρω τι Κάνατε Πέρυσι το Καλοκαίρι (I Know What You Did Last Summer, 1997) και στην συνέχειά του ως Tζούλι Τζέιμς.
Ως τραγουδίστρια, η Χιούιτ είχε υπογραψεί με την Atlantic Records και και την Jive Records. Είναι κυρίως γνωστή για ηχογραφήσεις της στο ποπ ύφος. Πιο επιτυχημένο της single στο Billboard Hot 100 είναι το "How Do I Deal", που κυκλοφόρησε το 1999 και το οποίο έφτασε στο Νο. 59. Επιπλέον, έχει συμβάλει μουσικά στην προώθηση ή soundtracks ταινιών.
Η εμφάνιση της Χιούιτ έχει αποτελέσει αντικείμενο της προσοχής των μέσων σε ολόκληρη την καριέρα της. Έχει επαινεθεί ως μία από τις πιο ελκυστικές γυναίκες στη βιομηχανία του θεάματος και ονομάστηκε η πιο σέξι γυναίκα στον κόσμο το 1999 και το TV Guide την ονόμασε η πιο σέξι γυναίκα στην τηλεόραση το 2008. Το 2007, φωτογραφίες απο παπαράτσι της Χιούιτ σε μια παραλία οδήγησε σε μια πολύ μεγάλη δημοσιότητα το θέμα στο οποίο υπερασπίστηκε το βάρος της, και υποστηρίχθηκε από άλλες προσωπικότητες. Το περιστατικό αυτό έλαβε κάλυψη από το περιοδικό People.
Η Χιούιτ έχει επίσης υπηρετήσει ως παραγωγός σε κάποιες από τις ταινίες της και τηλεοπτικά προγράμματα. Το 2010, η Χιούιτ έγραψε ένα βιβλίο για τις σχέσεις με τίτλο "The Day I Shot Cupid". Πρωταγωνίστησε επίσης στην επιτυχημένη τηλεοπτική CBS Ghost Whisperer στον ρόλο της Μελίντα Γκόρντον, μια νεαρή γυναίκα που μπορεί να επικοινωνήσει με φαντάσματα. Κέρδισε ένα Saturn Award το 2007 και το 2008 για την καλύτερη ηθοποιό στην τηλεόραση. Ήταν υποψήφια για [[Χρυσές Σφαίρες|Χρυσή Σφαίρα για την τηλεοπτική ταινία The Client List.

1980 - Τιτσιάνο Φέρο, Ιταλός τραγουδιστής.

1983 - Μελανί Λοράν, Γαλλίδα ηθοποιός και σκηνοθέτρια.

1985 - Γιώργος Σαμαράς, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
giorgos-samaras-1Ο Γιώργος Σαμαράς (Ηράκλειο Κρήτης, 21 Φεβρουαρίου 1985) είναι Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής.
Προέρχεται από τα τμήματα υποδομής του ΟΦΗ, όπου αγωνίστηκε ως το 2001. Ο πατέρας του, Γιάννης Σαμαράς, παλιός διεθνής παίκτης του ΟΦΗ και του Παναθηναϊκού, όταν ανέλαβε τεχνικός διευθυντής της Χέρενφεν τον πήρε μαζί του στον ολλανδικό σύλλογο. Αυτός ήταν άλλωστε ο λόγος που ο μικρός τότε Γιώργος πήρε τη μεγάλη απόφαση να δοκιμάσει τις δυνατότητές του στο εξωτερικό. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, σε ποικίλες συνεντεύξεις του, ο ίδιος δεν έχει καμιά διάθεση να επιστρέψει σύντομα στην Ελλάδα, εκτός βέβαια από τις περιπτώσεις που θα φορά τη φανέλα με το εθνόσημο αλλά και για τον ΟΦΗ.

Το 2002 προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα της Χέρενφεν όπου και παρέμεινε μία τετραετία (2002-06). Τον Ιανουάριο του 2006 αποκτήθηκε από τη Μάντσεστερ Σίτι, έναντι 8,5 εκατομμυρίων ευρώ.
Δύο χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2008, ανακοινώθηκε η απόκτησή του με τη μορφή δανεισμού για 6 μήνες από τη σκωτσέζικη Σέλτικ, στην οποία υπέγραψε συμβόλαιο με κανονική μεταγραφή τον Ιούλιο του 2008, καθώς με τις εξαιρετικές του εμφανίσεις αμέσως καθιερώθηκε στη βασική ενδεκάδα του συλλόγου.

Με την ομάδα της Γλασκώβης κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα Σκωτίας (2007–08, 2011–12, 2012-13, 2013-14), ένα κύπελλο (2008–09) και ένα Σούπερ Καπ (2010–11). Κατά την επταετή παραμονή του στην ομάδα, υπήρξε ένας από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές των φιλάθλων για την προσφορά του στον σύλλογο αλλά και για την ανθρωπιά του. Χαρακτηριστική ήταν η στιγμή όταν στον τελευταίο του αγώνα πήρε στην αγκαλιά του ένα εντεκάχρονο αγόρι με σύνδρομο Down, κερδίζοντας το χειροκρότημα των φιλάθλων.

Στις 22 Αυγούστου 2014 ανακοινώθηκε η απόκτησή του από την αγγλική Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον, με την οποία υπέγραψε διετές συμβόλαιο συνεργασίας, όμως στις 3 Φεβρουαρίου 2015 υπέγραψε ως δανεικός μέχρι τη λήξη της περιόδου στην Αλ Χιλάλ από τη Σαουδική Αραβία.
Τον Μάρτιο του 2016 ανακοινώθηκε η συμφωνία του με την Οκλαχόμα Σίτι Ράγιο, ενώ περίπου έναν χρόνο αργότερα, τον Φεβρουάριο του 2017, υπέγραψε στη Ρεάλ Σαραγόσα.

Στις εθνικές ομάδες
Στις 28 Φεβρουαρίου 2006 έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική Ελλάδας στο τουρνουά της Κύπρου, σημειώνοντας το μοναδικό τέρμα στον αγώνα εναντίον της Λευκορωσίας (1-0). Την αμέσως επόμενη ημέρα, αγωνίστηκε στον αγώνα της Ελλάδας απέναντι στο Καζακστάν (2-0), στον οποίο χρίστηκε και πάλι σκόρερ. Είναι από τους ελάχιστους ποδοσφαιριστές που έχουν καταφέρει να σκοράρουν και στους δύο πρώτους αγώνες τους με την εθνική τους ομάδα.
Ο Γιώργος Σαμαράς συμμετείχε στις αποστολές της Ελλάδας για τις τελικές φάσεις του Euro 2008, του Μουντιάλ 2010 και του Euro 2012, στις οποίες αποτέλεσε βασικό στέλεχος της ομάδας.
Σημαντική ήταν η προσφορά του στην πορεία της Ελλάδας στα προκριματικά του Euro 2012, καθώς είχε οκτώ συμμετοχές και ένα καθοριστικό τέρμα, το πρώτο στον εντός έδρας αγώνα με την Κροατία (2-0) στις 7 Οκτωβρίου 2011, ενώ μία από τις σημαντικότερες στιγμές του με τη "γαλανόλευκη" ήταν στις 22 Ιουνίου 2012, όταν σκόραρε εναντίον της Γερμανίας (2-4) στον προημιτελικό αγώνα για την τελική φάση της διοργάνωσης, ισοφαρίζοντας προσωρινά σε 1-1.
Υπήρξε μέλος της αποστολής που συμμετείχε στο Μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία, αγωνιζόμενος και στους τέσσερις αγώνες. Στις καθυστερήσεις του τελευταίου αγώνα της φάσης των ομίλων εναντίον της Ακτής Ελεφαντοστού (2-1), σημείωσε με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι, που λίγο νωρίτερα είχε κερδίσει ο ίδιος, το νικητήριο τέρμα της Ελλάδας οδηγώντας την στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Σε ένα ακόμα δείγμα της ποιότητας του χαρακτήρα του, με τη λήξη του αγώνα έσπευσε να παρηγορήσει τον αντίπαλο τερματοφύλακα ως ένδειξη fair play.
Υπήρξε επίσης μέλος της εθνικής Ελπίδων την περίοδο 2004-06, καταγράφοντας συνολικά 5 συμμετοχές.

1987 - Άσλεϊ Γκριν, Αμερικανίδα ηθοποιός.
Η Άσλεϊ Γκριν (Ashley Michele Greene, 21 Φεβρουαρίου 1987) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός και μοντέλο.
Γεννήθηκε στο Τζάκσονβιλ (Φλόριντα), ΗΠΑ και μεγάλωσε εκεί, καθώς και στο Μιντλμπουργκ, στην Φλόριντα.Είναι κυρίως γνωστή για τον ρόλο της Ο Άλις Κάλεν στις κινηματογραφικές προσαρμογές των βιβλίων του Λυκόφωτος, της Στέφανι Μεΐερ. Μέχρι στιγμής ήταν υποψήφια για 7 βραβεία και από αυτά έχει κερδίσει τα 5.

1987 - Τάπενς Μίντλετον, Αγγλίδα ηθοποιός.
Η Τάπενς Μίντλετον (Tuppence Middleton, 21 Φεβρουαρίου 1987) είναι Αγγλίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε το 1987 στο Μπρίστολ. Το ασυνήθιστο όνομά της προέρχεται από το υποκοριστικό με το οποίο η γιαγιά της φώναζε τη μητέρα της. Είναι απόφοιτος της δραματικής σχολής Arts Educational School του Λονδίνου.
Έχει παίξει στις ταινίες Το Παιχνίδι της Μίμησης και Το πεπρωμένο της Τζούπιτερ και στις τηλεοπτικές σειρές Sense8 και War & Peace.

1987 - Έλεν Πέιτζ, Καναδή ηθοποιός.

1989 - Κόρμπιν Μπλου, Αμερικανός ηθοποιός και τραγουδιστής.
O Κόρμπιν Μπλου (Corbin Bleu Reivers, 21 Φεβρουαρίου 1989) είναι Αμερικανός ηθοποιός και τραγουδιστής.
Ο Κόρμπιν Μπλου έγινε γνωστός από το ρόλο του ως Τσαντ στην επιτυχημενη σειρά ταινιών της ντίσνευ Μιούζικαλ στο Σχολείο και στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στην επιτυχημένη ταινία της Ντίσνεϋ Jump In. Το πρώτο του σόλο άλμπουμ κυκλοφόρησε το Μάιο του 2007

1993 - Στηβ Λέο Μπέλεκ, Καμερουνέζος ποδοσφαιριστής.

1994 - Χάρης Μαυρίας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
O Χαράλαμπος (Χάρης) Μαυρίας (Ζάκυνθος, 21 Φεβρουαρίου 1994) είναι Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως μεσοεπιθετικός ή ακραίος επιθετικός.

1996 - Σόφι Τέρνερ, Αγγλίδα ηθοποιός.
Η Σόφι Τέρνερ (Sophie Turner, 21 Φεβρουαρίου 1996) είναι Αγγλίδα ηθοποιός της τηλεόρασης και του κινηματογράφου. Ευρέως γνωστή έγινε στην τηλεοπτική σειρά του HBO, Game of Thrones, ως Sansa Stark. Έχει υπάρξει, μαζί με το υπόλοιπο καστ, τετράκις υποψήφια από το Σωματείο Αμερικανών Ηθοποιών, μία φορά για Βραβεία Young Artist. Πέρα από το Game of Thrones, η Τέρνερ, έχει εμφανιστεί και στην τηλεταινία The Thirteenth Tale, ενώ το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, έγινε το 2013, στην ταινία, όπου πρωταγωνίστησε κιόλας, Another Me.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

4 - Γάιος Καίσαρας, Ρωμαίος ύπατος.

1624 - Ντιρκ φαν Μπαμπούρεν, Ολλανδός ζωγράφος.

1677 - Μπαρούχ Σπινόζα, Ολλανδός φιλόσοφος.
Ο Μπαρούχ Σπινόζα (Baruch Spinoza, 24 Νοεμβρίου 1632 - 21 Φεβρουαρίου 1677) ήταν Ολλανδός φιλόσοφος, εβραϊκής καταγωγής.
Το εύρος και η σημασία του έργου του Σπινόζα δεν έγιναν πλήρως κατανοητά παρά μόνο χρόνια μετά τον θάνατό του. Θέτοντας τα θεμέλια για τον Διαφωτισμό του 18ου αιώνα και τη σύγχρονη κριτική της Αγίας Γραφής, περιλαμβανομένων των σύγχρονων αντιλήψεων για το άτομο και, αναμφίβολα, το σύμπαν, θεωρείται ένας από τους μεγάλους ορθολογιστές της φιλοσοφίας του 17ου αιώνα. Το αριστούργημά του, η μεταθανάτια Ηθική, με το οποίο αντιτάχθηκε στο δυϊσμό πνεύματος-σώματος του Καρτέσιου, του χάρισε την αναγνώριση ως ενός από τους σημαντικότερους διανοητές της Δυτικής φιλοσοφίας. Με την Ηθική ο Σπινόζα έγραψε το τελευταίο αδιαμφισβήτητο αριστούργημα στα Λατινικά, στο οποίο οι εκλεπτυσμένες αντιλήψεις της μεσαιωνικής φιλοσοφίας στρέφονται τελικά ενάντια στον εαυτό τους και καταστρέφονται εντελώς. Ο φιλόσοφος Γκέοργκ Βίλχελμ Φρήντριχ Χέγκελ δήλωσε ότι από όλους τους σύγχρονους φιλοσόφους "Ή είσαι Σπινοζικός ή δεν είσαι καθόλου φιλόσοφος".
Το όνομα του Σπινόζα σε διάφορες γλώσσες είναι στα Εβραϊκά ברוך שפינוזה Μπαρούχ Σπινόζα, στα Πορτογαλικά Benedito ή Bento de Espinosa και στα Λατινικά Benedictus de Spinoza. Σε όλες αυτές τις γλώσσες ο πρώτος όρος σημαίνει "ο Ευλογημένος". Ο Σπινόζα μεγάλωσε στην Πορτογαλική Εβραϊκή κοινότητα του Άμστερνταμ. Ανέπτυξε ιδέες ιδιαίτερα αντίθετες προς την Εβραϊκή Βίβλο και τη φύση του Θείου. Οι Εβραϊκές θρησκευτικές αρχές (Πορτογαλική Συναγωγή του Άμστερνταμ) εξέδωσαν ένα χερέμ (ένα είδος απαγόρευσης, απομόνωσης, εξοστρακισμού, απέλασης ή αφορισμού) εναντίον του, αποκλείοντάς τον ουσιαστικά από την Εβραϊκή κοινωνία, στα 23 του. Τα βιβλία του περιελήφθησαν επίσης αργότερα στον Κατάλογο Απαγορευμένων Βιβλίων της Καθολικής Εκκλησίας.
Ο Σπινόζα έζησε μια εξαιρετικά απλή ζωή ως τροχιστής φακών, απορρίπτοντας επιβραβεύσεις και τιμές σε όλη του τη ζωή, περιλαμβανομένων υψηλού κύρους θέσεων διδασκαλίας. Την οικογενειακή κληρονομιά την άφησε στην αδελφή του. Τα φιλοσοφικά του επιτεύγματα και ο ηθικός του χαρακτήρας έκανε το φιλόσοφο του 20ού αιώνα Ζιλ Ντελέζ να τον αποκαλέσει πρίγκιπα των φιλοσόφων.
Ο Σπινόζα πέθανε σε ηλικία 44 ετών, μάλλον από κάποια ασθένεια των πνευμόνων, ίσως φυματίωση ή πνευμονοκονίαση, που επιδεινώθηκε από τη λεπτή σκόνη γυαλιού που εισέπνεε κατά το τρόχισμα των οπτικών φακών. Ο Σπινόζα έχει ταφεί στον περίβολο της Νιούε Κερκ (Νέα Εκκλησία) στη Χάγη.

1835 - Στάικος Σταϊκόπουλος, Έλληνας αγωνιστής.
Ο Στάικος Σταϊκόπουλος (1799 - 21 Φεβρουαρίου 1835) ήταν Έλληνας αγωνιστής του 1821.
Γεννήθηκε στη Ζάτουνα της Γορτυνίας και από νωρίς ασχολήθηκε με το εμπόριο δερμάτων. Στην Ύδρα, όπου είχε μεταβεί το 1818, μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία από τον Νικόλαο Σπηλιωτόπουλο.
Το 1821 με την έναρξη της επανάστασης σύστησε δικό του στρατιωτικό σώμα και από την Ύδρα πέρασε στο Άργος. Αμέσως οργάνωσε την πολιορκία του Ναυπλίου και γρήγορα μετατράπηκε σε έναν από τους πρωταγωνιστές αυτής. Τελικά στις 29 Νοεμβρίου του 1822 μαζί με τον Δημήτριο Μοσχονησιώτη κατέλαβε το Παλαμήδι, πράξη για την οποία έμεινε γνωστός στην ιστορία. Ύστερα από αυτό προβιβάσθηκε από χιλίαρχος σε στρατηγός. Στη συνέχεια του ανατέθηκε η πολιορκία του κάστρου της Κορίνθου όπου έληξε με την κατάληψη του. Ήταν ο πρώτος που αντιμετώπισε τον Ιμπραήμ Πασά με αποτέλεσμα να συλλάβει και να στείλει στο Ναύπλιο αιχμάλωτους 30 στρατιώτες του. Έλαβε μέρος στην Β΄ εθνοσυνέλευση του Άστρους. Με την έλευση του Όθωνα παρέμεινε στον στρατό αλλά φυλακίστηκε επειδή τάχθηκε εναντίον τους.
Απεβίωσε στις 21 Φεβρουαρίου του 1835, ημέρα αποφυλάκισης του, στις φυλακές Λεονάρδου στο Ναύπλιο από τα τραύματα και τις κακουχίες του πολέμου και ενταφιάστηκε στο παλαιό νεκροταφείο της πόλης. Σήμερα ο δήμος Ναυπλίου έχει δημιουργήσει προς τιμήν του το πάρκο Σταϊκόπουλου ενώ κάθε χρόνο στις 29 Νοεμβρίου πραγματοποιείται τιμητική εκδήλωση. Η Ζάτουνα, τόπος γέννησής του, και το Ναύπλιο, τόπος θανάτου του, έχουν αδελφοποιηθεί προς τιμήν του. Ήταν παντρεμένος με την Κατερίνα Δημητρακοπούλου και είχε μια κόρη την Ζαχαρούλα.

1884 - Ιάκωβος Παξιμάδης, Έλληνας αγωνιστής και πολιτικός.
Ο Ιάκωβος Παξιμάδης (1788/9 - 21 Φεβρουαρίου 1884) ήταν Έλληνας αγωνιστής του '21 και πολιτικός της νεοσύστατης Ελλάδας.
Γεννήθηκε στην Τήνο το 1788 ή 1789. Από νεαρή ηλικία ο Ιάκωβος Παξιμάδης αφιερώθηκε στην υπηρεσία του αγώνα. Διετέλεσε επίσης Πληρεξούσιος σε όλες σχεδόν τις Εθνικές Συνελεύσεις, Βουλευτής, Πρόεδρος της Βουλής, Γερουσιαστής, και σε άλλες ανώτατες δημόσιες υπηρεσίες.
Τιμήθηκε με το παράσημο των ανωτέρων Ταξιαρχών.
Απεβίωσε την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 1884 στην Αθήνα σε ηλικία άνω των ενενήντα ετών.

1893 - Λάζαρος Βούλγαρης, Έλληνας πολιτικός.

1900 - Τσαρλς Πιάτσι Σμάυθ, Ιταλός αστρονόμος.

1910 - Μπούτρος Γκάλι, Αιγύπτιος πολιτικός.

1919 - Κουρτ Άισνερ, Γερμανός σοσιαλιστής.

1926 - Χάικε Κάμερλιν, Ολλανδός φυσικός.
Ο Χάικε Κάμερλιν Όνες (Heike Kamerlingh Onnes, 21 Σεπτεμβρίου 1853 - 21 Φεβρουαρίου 1926) ήταν Ολλανδός φυσικός και νομπελίστας ο οποίος πρωτοπόρησε σε μεθόδους κατάψυξης και διερεύνησε πως συμπεριφέρονται τα υλικά όταν ψύχονται σε θερμοκρασίες κοντά στο απόλυτο μηδέν. Αυτό οδήγησε στην ανακάλυψη της υπεραγωγιμότητας δηλαδή σε μερικά υλικά η ηλεκτρική αντίσταση χάνεται σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.
Ο Κάμερλιν Όνες έλαβε ευρεία αναγνώριση για το έργο του, συμπεριλαμβανομένου το 1913 το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την (κατά τα λεγόμενα της επιτροπής) «για τις έρευνες στις ιδιότητες της ύλης σε χαμηλές θερμοκρασίες, οι οποίες οδήγησαν στην παραγωγή του υγρού ήλιου».
Ορισμένα από τα εργαλεία που επινόησε για τα πειράματά του μπορεί ακόμη κανείς να τα δει στο Μουσείο Boerhaave στο Λέιντεν. Η συσκευή που χρησιμοποιήθηκε για την υγροποίηση του ήλιου εκτίθεται στο λόμπι του τμήματος Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Λέιντε, ενώ το εργαστήριο χαμηλής θερμοκρασίας ονομάστηκε προς τιμήν του. Ο μαθητής και διάδοχός του ως διευθυντής του εργαστηρίου, Βίλεμ Χέντρικ Κέσσομ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που κατάφερε να στερεοποιήσει το ήλιο, το 1926.
Το φαινόμενο Όνες ονομάστηκε προς τιμή του. Ο κρατήρας Κάμερλιν Όνες στην Σελήνη ονομάστηκε προς τιμήν του.

1938 - Τζορτζ Χέιλ, Αμερικανός αστρονόμος.
Ο Τζορτζ Χέιλ (George Ellery Hale, 29 Ιουνίου 1868 - 21 Φεβρουαρίου 1938) ήταν σπουδαίος Αμερικανός αστρονόμος.
Στην αρχή εργάσθηκε στο αστεροσκοπείο του Χάρβαρντ μέχρι το 1893, στη συνέχεια ακολούθησε τις έρευνες και μελέτες του στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Το έτος 1892 διορίστηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου όπου και οργάνωσε αστεροσκοπείο στο οποίο και ανέλαβε διευθυντής μέχρι το 1904. Όταν ιδρύθηκε και οργανώθηκε το αστεροσκοπείο επί του όρους Ουΐλσον ανέλαβε τη διεύθυνσή του μέχρι το 1923.
Επίσης το 1916 εκλέχθηκε πρόεδρος της επιτροπής της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών. Το 1927 συνέχισε να εργάζεται σε ιδιωτικό αστεροσκοπείο όπου και κατασκεύασε ειδικό όργανο για τη μελέτη της φυσικής και χημικής σύστασης του Ηλίου, το γνωστό σήμερα φασματογράφο, θέτοντας έτσι και τα θεμέλια της φασματογραφίας. Το 1919 έγινε μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών των Παρισίων και στη συνέχεια της Βασιλικής Εταιρίας του Λονδίνου. Για τις εξαιρετικές εργασίες του τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις τόσο αμερικανικές όσο και από ευρωπαϊκές επιστημονικές εταιρίες και ινστιτούτα.
Τέλος το 1895 εξέδωσε την «Αστροφυσική εφημερίδα» καθώς και πλείστα έργα. Το όνομά του φέρει, «τιμής ένεκεν», το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο του κόσμου, (για πολλά χρόνια), στο Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ.

1942 - Δημήτριος Καμπούρογλου, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Δημήτριος Καμπούρογλου (14 Οκτωβρίου 1852 - 21 Φεβρουαρίου 1942) ήταν ιστοριοδίφης, λογοτέχνης, δικηγόρος, ποιητής και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Γρηγορίου Καμπούρογλου, ιδρυτή της Εθνικής σκηνής, και της λογίας Μαριάννας Σωτηριανού - Γέροντα, κόρης του Άγγελου Γέροντα. Βαφτίστηκε από τον αυλάρχη του Όθωνα, Π. Νοταρά. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1877 αναγορεύτηκε διδάκτορας.
Αρχικά εργάστηκε ως δικηγόρος και στη συνέχεια ασχολήθηκε με την ιστορική αναδίφηση. Από το 1873 έως το 1881 αναλαμβάνει την αρχισυνταξία της «Εφημερίδος», του εκδότη Δημήτριου Κορομηλά. To 1881 διαφωνώντας με τον Κορομηλά, αποχωρεί απο την αρχισυνταξία της εφημερίδας και ιδρύει τη δική του εφημερίδα, που την ονομάζει «Νέα Εφημερίς» ενώ το 1882 υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος.
Την περίοδο 1884-1886 ήταν διευθυντής του περιοδικού «Εβδομάς». Το 1891 προσλήφθηκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε επιμελητής των χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Την περίοδο 1904-1917 διετέλεσε διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης, αλλά το 1917 με τον νόμο περί άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων παύθηκε από τη θέση του. Το 1923 τιμήθηκε από την πολιτεία με το αριστείο γραμμάτων. Το 1927 έγινε το πρώτο δια εκλογής μέλος της Ακαδημίας των Αθηνών και την περίοδο 1934-1935 χρημάτισε πρόεδρος της Ακαδημίας.Στις αρχές του 1942 ασθένησε με πνευμονία, στις 10 Φεβρουαρίου υπέστη ένα ελαφρύ εγκεφαλικό επεισόδιο και στις 21 Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς πέθανε. Ήταν παντρεμένος με την Καλλιόπη Μαράτου από το1884 και είχε τρία παιδιά: Τον Γρηγόρη, την Ελένη και την Τζένη. Στις 19 Απριλίου του 1939 έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του στην πλατεία Φιλομούσου Εταιρείας στην Πλάκα.

1942 - Γιάννης Πούλακας, Έλληνας ζωγράφος.
Ο Γιάννης Πούλακας (Άγιος Γεώργιος Νηλείας Μαγνησίας, 1 Ιανουαρίου 1863 – Αθήνα, 21 Φεβρουαρίου 1942) ήταν Έλληνας ζωγράφος και πιθανώς ο πρώτος Έλληνας σκηνογράφος. Αν και γόνος φτωχής αγροτικής οικογένειας, κατόρθωσε να πάει σε νεαρή ηλικία στην Κωνσταντινούπολη για να σπουδάσει σκηνογραφία. Αργότερα πήγε στην Αθήνα και μαθήτευσε κοντά στον πολύ γνωστό θαλασσογράφο της εποχής Κωνσταντίνο Βολανάκη. Γύρω στα 1900 επέστρεψε στον Βόλο και άρχισε να διδάσκει καλλιγραφία και τεχνικά (ζωγραφική), ενώ ταυτοχρόνως ζωγράφιζε και πουλούσε θαλασσογραφίες. Περί το 1927, επέστρεψε στην Αθήνα, όπου και δίδαξε για λίγα χρόνια ζωγραφική στο Α΄ Γυμνάσιο και στον Φιλολογικό Σύλλογο «Ο Παρνασσός». Στην Αθήνα άφησε και την τελευταία του πνοή τον φοβερό χειμώνα του 1942.
Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις, ο Πούλακας ήταν ο πρώτος Έλληνας που ζωγράφισε σκηνογραφίες για το θέατρο, και πιο συγκεκριμένα, για το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά γύρω στα 1895. Άλλα ζωγραφικά του έργα βρίσκονται στο Δημαρχείο του Βόλου (Η ναυμαχία του Βόλου στα 1827, περί το 1920), στην Συλλογή Κουτλίδη. Ασχολήθηκε επίσης με την αγιογραφία και δικές του εικόνες αναγεννησιακής νοοτροπίας υπάρχουν σε ναούς της περιοχής Βόλου καθώς και στον Μητροπολιτικό Ναό της Καρδίτσας. Οι θαλασσογραφίες του παρουσίαζουν πολλές ομοιότητες με τις θαλασσογραφίες του Βολανάκη, σε βαθμό που κατά καιρούς να παρουσιάζονται σαν έργα του τελευταίου.

1949 - Ταν Μαλάκα, Ινδονήσιος κομμουνιστής.

1956 - Γρηγόρης Γεωργακόπουλος, Έλληνας αθλητής.

1958 - Ντάνκαν Έντουαρντς, Άγγλος ποδοσφαιριστής.

1959 - Πολ Ραντέν, Αμερικανός ανθρωπολόγος.
Ο Πολ Ράντιν (Paul Radin, 2 Απριλίου 1883 - 21 Φεβρουαρίου 1959) ήταν Αμερικανός ανθρωπολόγος. Γεννήθηκε στο Λοντς της Πολωνίας και ήταν γιος του ραββίνου Δρος Άντολφ Μ. Ράντιν και της Ιωάννας Τέοντορ Ράντιν. Παρακολούθησε το κολέγιο Σίτι, από όπου έλαβε και το πτυχίο του το 1902. Μετά από αρκετές σπουδές σε διαφορετικές κατευθύνσεις και σε διαφορετικές πόλεις της Ευρώπης ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, το 1911.
Ο Ράντιν έδρασε κυρίως ως εθνολόγος και διεξήγαγε εκτεταμένη έρευνα πεδίου ανάμεσα στους Οτζίμπουα και τους Ινδιάνους Γουινεμπάγκο στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών και υπήρξε πρωτοπόρος στη χρήση της αυτοβιογραφίας στην εθνολογία. Ήταν επικεφαλής του Τμήματος Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Μπράντις, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ και του Κέιμπριτζ, στο Πανεπιστήμιο του Φισκ, το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, καθώς και στα κολέγια Κένυον και Μπλακ Μάουντεν.

1962 - Κωνσταντίνος Νταής-Τσάρας, Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός.
Ο Κωνσταντίνος Νταής-Τσάρας (γνωστός και ως καπετάν Τσάρας ή Τσιάρας, 1879 - 21 Φεβρουαρίου 1962) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και βουλευτής. Χρημάτισε επίσης Δήμαρχος στο Παλαιό Φάληρο.
Πολέμησε εναντίον των Βουλγάρων. Συγκρότησε σώμα ανταρτών στο Παγγαίο το 1907. Συνέχισε τη στρατιωτική του σταδιοδρομία και μετα την απελευθέρωση, φθάνοντας στο βαθμό του Στρατηγού.
Βουλευτής Καβάλας εξελέγη στις εκλογές του 1923 και στις εκλογές του 1932 με το Προοδευτικό Κόμμα του Καφαντάρη.
Κηδεύτηκε από τον ιερό ναό του Αγίου Αλεξάνδρου στο Παλαιό Φάληρο.

1965 - Μάλκολμ Χ, Αμερικανός πολιτικός αγωνιστής.
O Μάλκολμ Χ (Malcolm X, 19 Μαΐου 1925 - 21 Φεβρουαρίου 1965), γεννημένος ως Μάλκολμ Λιτλ (Malcolm Little) και γνωστός επίσης ως Ελ-Χατζ Μαλίκ Ελ-Σαμπάζ (el-Hajj Malik el-Shabazz) ήταν Αμερικανός μουσουλμάνος ιερέας και ακτιβιστής πολιτικών δικαιωμάτων. Για τους θαυμαστές του, υπήρξε ένας θαρραλέος συνήγορος των δικαιωμάτων των Αφροαμερικανών, ένας άνθρωπος που κατηγόρησε τη «λευκή Αμερική» με τους πιο σκληρούς όρους για τα εγκλήματά της ενάντια στους μαύρους Αμερικανούς. Οι επικριτές του τον κατηγόρησαν για ρατσιστικό κήρυγμα, την υποστήριξη του στη μαύρη υπεροχή, τον αντισημιτισμό και τη βία. Παραμένει όμως ως ένας από τους μεγαλύτερους και πιο σημαντικούς Αφροαμερικανούς στην ιστορία.

1966 - Κωνσταντίνος Τριανταφυλλόπουλος, Έλληνας καθηγητής και ακαδημαϊκός.
Ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλόπουλος (1881 - 22 Φεβρουαρίου 1966) ήταν Έλληνας νομικός, διοικητής της Εθνικής Τράπεζας και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Γεννήθηκε στο Καρπενήσι, τελείωσε τις γυμνασιακές σπουδές του στο Β΄ Γυμνάσιο Πατρών και σπούδασε νομική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου και έγινε διδάκτωρ, συμπληρώνοντας τις σπουδές του στη Γερμανία. Το 1908 εξελέγη υφηγητής Ρωμαϊκού δικαίου και το 1918 τακτικός καθηγητής αστικού δικαίου παραμένοντας στη θέση αυτή μέχρι και το 1951 οπότε και αποχώρησε με τον τίτλο του ομότιμου καθηγητή. Ως πανεπιστημιακός, ασχολήθηκε επίσης με τη μελέτη του βυζαντινού δικαίου. Το 1921 απολύθηκε από την θέση του για πολιτικούς λόγους και επέστρεψε πάλι το 1923. Διετέλεσε δύο φορές κοσμήτορας της νομικής σχολής Αθηνών κατά τις περιόδους 1926 - 1927 και 1936 - 1937, διευθυντής του νομικού σπουδαστηρίου καθώς και μέλος της συντακτικής επιτροπής για την εκπόνηση Αστικού κώδικα. Το 1933 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος το 1948, και το 1938 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Συγκριτικού Δικαίου της Λιέγης.
Το 1913 διορίστηκε γενικός γραμματέας διοικήσεως των νήσων του Αιγαίου και το 1928 νομικός σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος. To 1913 δημοσίευσε την πρώτη νομική εργασία που γράφτηκε στη δημοτική. Συγκεκριμένα στα 1913, 1915 και 1921, είτε με τα αρχικά του (ΚΤ) είτε με το ψευδώνυμο Μαλαξός θα δημοσιεύσει στο Δελτίο Εκπαιδευτικών Ομίλου τέσσερις παρουσιάσεις νομικών βιβλίων γραμμένες στη δημοτική. Το 1944 τοποθετήθηκε διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1945. Είχε χρηματίσει υπουργός δικαιοσύνης στις κυβερνήσεις Γεωργίου Κονδύλη 1926 και Αλέξανδρου Παπαναστασίου 1932 καθώς και προσωρινός υπουργός εθνικής οικονομίας στην κυβέρνηση Παπαναστασίου (1932). Επίσης υπήρξε μέλος της κοινωνιολογικής Εταιρείας.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 22 Φεβρουαρίου 1966. Γιος του ήταν ο Ιωάννης Τριανταφυλλόπουλος.

1969 - Λεωνίδας Μπατρίνος, Έλληνας πολιτικός.

1978 - Φιλοκτήμων Παπαδόπουλος, Έλληνας πολιτικός.

1984 - Μιχαήλ Σόλοχοφ, Ρώσος συγγραφέας.
Ο Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Σόλοχοφ (24 Μαΐου 1905 - 21 Φεβρουαρίου 1984) ήταν Σοβιετικός συγγραφέας, που βραβεύτηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1965.
Γεννήθηκε στην περιοχή του Ροστόφ στον Ντον στη Ρωσία, τη γη των Κοζάκων. Ο πατέρας του ήταν μικροαστός και η μητέρα του χήρα ενός Κοζάκου από φτωχή αγροτική οικογένεια. Ο Σολόχοφ παρακολούθησε σχολεία στο Καργκίν, τη Μόσχα, τη Μπογκουτσάρ και τη Βετσένσκαγια μέχρι το 1918, όταν και εντάχθηκε στις τάξεις των επαναστατών μπολσεβίκων και πήρε μέρος στο Ρωσικό Εμφύλιο Πόλεμο.
Ξεκίνησε να γράφει στην ηλικία των 17 ετών. Στα 19 ολοκλήρωσε την πρώτη δουλειά του, Το Σημάδι της Γέννησης. Το 1922 μετακόμισε στη Μόσχα για να γίνει δημοσιογράφος, έπρεπε όμως να εργάζεται σε χειρωνακτικές δουλειές για να συντηρείται οικονομικά. Εργάστηκε ως εκφορτωτής, οικοδόμος και λογιστής από το 1922 έως το 1924, συμμετείχε όμως παράλληλα σε σεμινάρια συγγραφέων. Η πρώτη δημοσιευμένη δουλειά του ήταν το έργο Η Δοκιμασία (1923).
Το 1924 επέστρεψε στη Βετσένσκαγια και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη συγγραφή. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τη Μαρία Πετρόβνα Γκρομοσλάφσκαγια, κόρη του αταμάνου της περιοχής Μπουκανόφσκαγια, Πιοτρ Γκρομοσλάφσκι. Απέκτησαν μαζί δυο γιους και δυο κόρες.
Ο Μιχαήλ Σόλοχοφ έγινε γνωστός κυρίως από το πολυδιαβασμένο επικό μυθιστόρημα Ο Ήρεμος Δον. Από τους περισσότερο τιμημένους συγγραφείς του σοβιετικού κράτους, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους τεχνίτες του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, συνενώνοντας την ποιητική κληρονομιά του λαού του με τις επιτεύξεις του ρεαλιστικού μυθιστορήματος του 19ου και 20ού αιώνα. Το 1965 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας

1985 - Νικόλαος Μομφεράτος, Έλληνας εκδότης.
Ο Νικόλαος Μομφεράτος (28 Φεβρουαρίου 1924- 21 Φεβρουαρίου 1985) ήταν Έλληνας εκδότης και τραπεζίτης, στενός φίλος και συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες του κεντροδεξιού Τύπου, και από τα πιο γνωστά θύματα της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη.
Ήταν γιος του Γεωργίου Μομφερράτου και της Ελένης Σκουμπουρδή. Από την πλευρά της μητέρας του καταγόταν από τις παλιές οικογένειες Πατρινού, Βούλγαρη και Κουντουριώτη. Συγκεκριμένα ήταν δισέγγονος του Δημητρίου Πατρινού, δημάρχου Πατρέων, βουλευτή και υπουργού, τρισέγγονος του Δημητρίου Βούλγαρη, πρωθυπουργού, και τετρασέγγονος του Λάζαρου Κουντουριώτη, γερουσιαστή και πλοιοκτήτη. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο, σπούδασε στο London School of Economics και συνεργάσθηκε στενά με τον Κωνσταντίνο Δοξιάδη.
Υπήρξε Οικονομικός Σύμβουλος του Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή (1959-1963) καθώς και Υποδιοικητής της Αγροτικής Τράπεζας (1960-1963). Επί χούντας (1973) διετέλεσε Υπουργός Βιομηχανίας στην κυβέρνηση Μαρκεζίνη. Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ήταν εκδότης της εφημερίδας Απογευματινή (1980-1985).
Στις 21 Φεβρουαρίου 1985 δολοφονήθηκε μαζί με τον οδηγό του, Παναγιώτη Ρουσέτη, στην διασταύρωση των οδών Βουκουρεστίου και Τσακάλωφ στο Κολωνάκι από μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη.
Ήταν παντρεμένος και είχε έναν γιο, τον Γιώργο Μομφεράτο από τον πρώτο του γάμο με τη Σμαράγδα (Εσμέ) Πηλείδη. Διέμενε στο Κολωνάκι.

1989 - Αντώνιος Λιβιεράτος, Έλληνας πολιτικός.

1991 - Μαργκότ Φοντέιν, Αγγλίδα μπαλαρίνα.

1993 - Ίνγκε Λέμαν, Δανή σεισμολόγος.

1999 - Ουόλτερ Λίνι, πρωθυπουργός του Βανουάτου.

2009 - Γεώργιος Ανδρεάδης, Έλληνας πολιτικός.

2013 - Μάτζικ Σλιμ, Αμερικανός τραγουδιστής και κιθαρίστας.
Ο Μόρις Χολτ (Morris Holt, 7 Αυγούστου 1937 – 21 Φεβρουαρίου 2013), γνωστός ως Μάτζικ Σλιμ (Magic Slim) ήταν Αμερικανός τραγουδιστής και κιθαρίστας των μπλουζ. Γεννήθηκε στο Τόρενς του Μισισίπι σε οικογένεια κολίγων. Ακολούθησε μεγάλους καλλιτέχνες του μπλουζ όπως ο Μάντι Γουότερς και ο Χάουλινγκ Γουλφ στο Σικάγο, διαμορφώνοντας τη δική του θέση στη σκηνή Σικάγο μπλουζ.

2014 - Τζωρτζ Μοντέλσκι, Πολωνός πολιτικός επιστήμονας.

2014 - Σάκης Μπουλάς, ήταν Έλληνας ηθοποιός, στιχουργός, ερμηνευτής και παρουσιαστής θεαμάτων.