Είσοδος Μελών
Σαν σήμερα 25 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε
| 
| Εμφανίσεις: 1820
Σαν σήμερα 25 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac
Εορτάζουν
Γρηγορίου του Θεολόγου, (Γρηγόρης, Γρηγόριος, Γόλης, Γρηγορία *)
Αγίας Μαργαρίτας, (Μαργαρίτα *)
25 Ιανουαρίου
Γεγονότα σαν σήμερα
1554: Ιδρύεται από Ιησουίτες ιεραπόστολους η πόλη του Σάο Πάολο στη Βραζιλία.
1755: Ιδρύεται το Πανεπιστήμιο της Μόσχας.
1815: Ο Μπετόβεν συνοδεύει στο πιάνο την τενόρο Φραντς Βιλντ σε εκδήλωση για τα γενέθλια της Τσαρίνας, κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου της Βιέννης. Είναι η τελευταία δημόσια εμφάνιση του Μπετόβεν ως πιανίστα.
1817: Κάνει πρεμιέρα στη Ρώμη η όπερα του Τζιοακίνι Ροσίνι "Η Σταχτοπούτα".
1822: Απεσταλμένοι της Υψηλής Πύλης δολοφονούν τον Αλή Πασά στη Μονή Αγίου Παντελεήμονα, στη νησίδα της λίμνης των Ιωαννίνων. Το πτώμα του αποκεφαλίζεται και το κεφάλι του στέλνεται ταριχευμένο στην Κωνσταντινούπολη.
1833: Αποβιβάζεται στο Ναύπλιο από τη βρετανική φρεγάτα «Μαδαγασκάρη», ο πρώτος βασιλιάς της Ελλάδας, Όθων, σε ηλικία 17 ετών εν μέσω λαϊκών επευφημιών, συνοδευόμενος από τριμελή Αντιβασιλεία Βαυαρών (που θα κυβερνήσει μέχρι την ενηλικίωσή του το 1835) και πολυμελή βαυαρικό τακτικό στρατό (3.850 στρατιώτες).
1833: Ο Σπυρίδων Τρικούπης διορίζεται πρωθυπουργός (ως Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου) και υπουργός Εξωτερικών του Βασιλείου της Ελλάδος. Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος διορίζεται υπουργός Οικονομικών.
1835: Αρχίζει η ισχύς του Οργανισμού των Δικαστηρίων. Είχε εκδοθεί ως νόμος το 1834.
1836: Θεμελιώνεται το κτίριο των Ανακτόρων στο λόφο της Mπουμπουνίστρας, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Φρειδερίκου Γκέρτνερ. Πρόκειται για το σημερινό κτίριο της Βουλής.
1837: Δημοσιεύεται διάταγμα του Όθωνα «Περί συστάσεως επιτροπής επί της εμψυχώσεως της εθνικής βιομηχανίας», που αποτελεί την πρώτη επίσημη προσπάθεια ανάπτυξης βιομηχανίας στο ελεύθερο ελληνικό κράτος. Πρώτος πρόεδρος της επιτροπής διορίζεται ο Γεώργιος Κουντουριώτης.
1847: Μουσουρικά: Σοβαρό επεισόδιο ανάμεσα στον Όθωνα και στον πρεσβευτή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην Αθήνα, Κωστάκη Μουσούρο Μπέη. Ο Μουσούρος αρνείται να χορηγήσει διαβατήριο στον υπασπιστή του βασιλιά Όθωνα, Τσάμη Καρατάσο, με την αιτιολογία ότι είχε συμμετάσχει στο κίνημα της Mακεδονίας. Αποτέλεσμα ήταν η διακοπή των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών για ένα έτος.
1858: Το γαμήλιο εμβατήριο του Φέλιξ Μέντελσον ακούγεται για πρώτη φορά στο γάμο της πριγκίπισσας της Αγγλίας Βικτώριας και του πρίγκιπα της Πρωσίας, Φρειδερίκου.
1881: Ιδρύεται η πρώτη τηλεφωνική εταιρία, που έφερε το όνομα "Oriental Telephone Company", από τον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ και τον Τόμας Έντισον.
1890: Η δημοσιογράφος Νέλι Μπλάι ολοκληρώνεται το Γύρο του Κόσμου σε 72 ημέρες, ξεπερνώντας το ρεκόρ του φανταστικού ήρωα του Ιουλίου Βερν, Φιλέα Φόγκ.
1897: Οι επαναστάτες των Χανίων, μεταξύ των οποίων ηγετική θέση είχε ήδη ο Ελευθέριος Βενιζέλος, υπογράφουν στο Ακρωτήρι ψήφισμα, με το οποίο κηρύσσουν την κατάλυση της τουρκικής κατοχής της Κρήτης και την ένωση με την Ελλάδα και καλούν το βασιλιά Γεώργιο Α’ να καταλάβει το νησί.
1902: Η Ρωσία καταργεί τη θανατική ποινή.
1911: Σοβαρά επεισόδια σημειώνονται στην Αθήνα, εξαιτίας της απεργίας των ταχυδρομικών.
1913: Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος επισκέπτεται τη Σόφια.
1915: Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ καλεί από τη Νέα Υόρκη τον Τόμας Γουότσον στο Σαν Φρανσίσκο, εγκαινιάζοντας την πρώτη διηπειρωτική τηλεφωνική γραμμή.
1917: Οι Δυτικές Ινδίες, που ήταν αποικία της Δανίας, πωλούνται στις ΗΠΑ έναντι 25 εκατομμυρίων δολαρίων.
1919: Η Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων, η οποία επιδιώκει μια μόνιμη ειρήνη μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, εγκρίνει την πρόταση δημιουργίας της Κοινωνίας των Εθνών.
1921: Στις ΗΠΑ, 3,5 εκατομμύρια άτομα είναι άνεργα, σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας.
1924: Ξεκινούν οι 1οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες στο Σαμονί της Γαλλίας, οι οποίοι αρχικά ονομάζονταν "Εβδομάδα Χειμερινών Σπορ". Συμμετέχουν 281 αθλητές και 13 αθλήτριες από 16 χώρες σε 14 αγωνίσματα.
1929: Στην Ελλάδα εντείνεται ο αγώνας εναντίον των αφροδίσιων νοσημάτων.
1930: Στην Ισπανία, παραιτείται ο δικτάτορας Μιγκέλ Πρίμο ντε Ριβέρα.
1931: Στην Ινδία, αποφυλακίζεται ο Μαχάτμα Γκάντι, ο οποίος αγωνιζόταν υπέρ της ανεξαρτησίας της χώρας του.
1932: Η ΕΣΣΔ υπογράφει σύμφωνο μη επίθεσης με την Πολωνία.
1935: Ο ποιητής Ανδρέας Εμπειρίκος δίνει μία ιστορικά σημαντική διάλεξη «Περί σουρρεαλισμού» στη Λέσχη Καλλιτεχνών, εισάγοντας ουσιαστικά τον υπερρεαλισμό στον ελληνικό χώρο.
1937: Η δικτατορία Μεταξά θεσπίζει μεταξύ άλλων τον Αναγκαστικό Νόμο 445 «Περί κινηματογράφων» για τον συνολικό έλεγχο της βιομηχανίας του κινηματογράφου και τον Αναγκαστικό Νόμο 446 «Περί θεάτρου» για το συνολικό έλεγχο του θεατρικού κυκλώματος και την υποβολή του σε αυστηρή λογοκρισία.
1942: Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου η σύμμαχος της Ιαπωνίας, Ταϊλάνδη, κηρύττει πόλεμο κατά της Βρετανίας και των ΗΠΑ.
1945: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Με νίκη των Συμμάχων τελειώνει η Μάχη των Αρδεννών.
1946: Η Αμερικανική Ένωση Μεταλλωρύχων ξαναγίνεται μέλος της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας.
1949: Απονέμονται στο Χόλιγουντ τα πρώτα βραβεία ΕΜΜΥ.
1950: Με 63 ψήφους υπέρ και 19 κατά, η αμερικανική Γερουσία αποδέχεται τα ψηφίσματα περί ισοπολιτείας των πολιτών της χώρας.
1953: Φτάνουν στην Ελλάδα τα πρώτα ελικόπτερα.
1955: Το Ανώτατο Σοβιέτ τερματίζει και επίσημα την εμπόλεμη κατάσταση με τη Γερμανία.
1955: Οι αγγλικές αρχές κατοχής συλλαμβάνουν στην Πάφο το ιστιοφόρο «Αγιος Γεώργιος», το οποίο μεταφέρει από την Ελλάδα πολεμικό υλικό για την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ.
1961: Στις ΗΠΑ, μεταδίδεται για πρώτη φορά "ζωντανά" η συνέντευξη Τύπου του Προέδρου Τζον Κένεντι.
1962: Παραιτείται ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, Ιάκωβος Βαβανάτσος, σε βάρος του οποίου υπάρχουν φήμες για διαβλητή ηθική συμπεριφορά.
1969: Κατασκευάζονται οι εγκαταστάσεις του κρατικού ραδιοφώνου (ΕΙΡ) και της τηλεόρασης στην Αγία Παρασκευή.
1970: Φεύγει από τη ζωή η τραγουδίστρια της όπερας, Ζαν Μπαθόρι.
1971: Πραξικόπημα στην Ουγκάντα: Ο αντιστράτηγος Ίντι Αμίν Νταντά, αρπάζει την εξουσία και ανακηρύσσει τον εαυτό του δικτάτορα. Ο πρόεδρος, Μίλτον Ομπότε, δε βρίσκεται στη χώρα, όταν οι επαναστάτες ανατρέπουν την κυβέρνησή του. Οι αντάρτες με επικεφαλής τον Αμίν Νταντά, επιδίδονται σε λουτρό αίματος, σκοτώνοντας όλους τους στρατιώτες και αστυνομικούς, που είναι πιστοί στον Ομπότε.
1971: Στις ΗΠΑ, ο Τσαρλς Μάνσον κρίνεται ένοχος φόνου εκ προμελέτης της ηθοποιού Σάρον Τέιτ, συζύγου του σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι κι άλλων έξι ατόμων στο σπίτι της στο Μπέβερλι Χιλς, τον Αύγουστο του 1969, καθώς και του ζεύγους Λα Μπιάνκα, στο Λος Άντζελες.
1980: Στις ΗΠΑ, η εταιρία πετρελαίου Έξον ανακοινώνει καθαρά κέρδη για το 1979 3 δις. δολάρια, ποσό, που αποτελεί ρεκόρ.
1981: Η χήρα του Μάο Τσε Τούνγκ, Τζιανγκ Κινγκ, καταδικάζεται σε θάνατο, αφού κρίνεται ένοχη για «αντι - επαναστατικά εγκλήματα».
1983: Συλλαμβάνεται στη Βολιβία ο Ναζί, καταζητούμενος για εγκλήματα πολέμου, Κλάους Μπάρμπι.
1991: Τέσσερις βόμβες εκρήγνυνται στα υποκαταστήματα της τράπεζας Citibank στο Χαλάνδρι, και την Αγία Παρασκευή, στην τράπεζα Barclay’s στο Μαρούσι και στο γραφείο του γάλλου στρατιωτικού ακόλουθου στο Mετς. Την ευθύνη αναλαμβάνει η «17 Νοέμβρη».
1991: Οι ΗΠΑ κατηγορούν το Ιράκ ότι, αφήνει να διαρρέει αργό πετρέλαιο στη θάλασσα του Κόλπου, που μπορεί να προκαλέσει τεράστια οικολογική καταστροφή. Από την πλευρά του το Ιράκ ανακοινώνει ότι, 231 άτομα έχουν σκοτωθεί σε βομβαρδισμούς, ενώ η αντιιρακινή Συμμαχία υποστηρίζει ότι, οι νεκροί είναι 48.
1993: Στις ΗΠΑ, ένοπλος σκοτώνει δύο εργαζομένους στο αρχηγείο της CIA στο Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια.
1994: Δεν θα αλλάξουμε το όνομα μόνο και μόνο επειδή μας το ζητεί η Ελλάδα", δηλώνει ο Πρόεδρος της ΠΓΔΜ Κίρο Γκλιγκόροφ.
1995: Στη Σικελία, ο αρχηγός της Μαφίας, Σαλβατόρε Τότο Ρίινα, καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη από το δικαστήριο του Παλέρμο.
1996: Η Ρωσία γίνεται δεκτή στους κόλπους του Συμβουλίου της Ευρώπης.
1998: Η ΕΟΚ (Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης) αποκτά νέο πρόεδρο έπειτα από 21 χρόνια. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, γενικός γραμματέας από το 1980, αναλαμβάνει στην θέση του Ζαχαρία Αλεξάνδρου, που ήταν πρόεδρος από το 1977. Οι δυο αυτοί παράγοντες έχουν οδηγήσει το μπάσκετ στις μεγαλύτερες διεθνείς διακρίσεις της ιστορίας του όντας στην εμπροσθοφυλακή της ΕΟΚ από το 1970.
1999: Φονικός σεισμός 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σκοτώνει τουλάχιστον 1.000 ανθρώπους στην Κολομβία.
2004: Προσεδαφίζεται στη φωτεινή πλευρά του Άρη, το Opportunity, ένα από τα δύο ρομποτικά οχήματα της ΝΑΣΑ.
2005: Συνωστισμός σε ναό στην Ινδία οδηγεί στο θάνατο 258 άτομα.
2006: Στο Μεξικό συλλαμβάνεται η επαγγελματίας παλαιστής Χουάνα Μπαράτσα για τη δολοφονία 10 ηλικιωμένων γυναικών.
2006: Η «Χαμάς», που αποτελεί «κόκκινο πανί» για την Δύση, κερδίζει την πλειοψηφία των εδρών στο νέο Παλαιστινιακό Κοινοβούλιο.
2010: Αεροσκάφος των αιθιοπικών αερογραμμών συντρίβεται στη Μεσόγειο και σκοτώνονται και οι 90 επιβαίνοντες.
2011: Ξεκινά το πρώτο μεγάλο κύμα διαδηλώσεων στην Αίγυπτο που τελικά οδήγησε στην πτώση του καθεστώτος Μουμπάρακ.
2010: Εκτελείται δι απαγχονισμού στο Ιράκ ο Αλι Χάσαν αλ Ματζίντ, ξάδελφος του Σαντάμ Χουσεΐν, ο επονομαζόμενος και «Χημικός Αλί». Είχε καταδικαστεί τέσσερις φορές σε θάνατο, κυρίως για τη σφαγή περίπου 5.000 Κούρδων το 1988.
2013: Εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ,δηλώνει από τις Ηνωμένες Πολιτείες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.
2015: Εκλογές για κυβέρνηση Ελλάδος τις οποίες κέρδισε για ο ΣΥΡΙΖΑ. Επρόκειτο για πρόωρες εκλογές, οι οποίες προκλήθηκαν από την αδυναμία εκλογής προέδρου της δημοκρατίας από τη Βουλή των Ελλήνων. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα κέρδισε τη νίκη στις εκλογές και μετά από συνεννόηση του Αλέξη Τσίπρα με τον αρχηγό των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Πάνο Καμμένο, συμφωνήθηκε η δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού αποτελούμενη από τα δύο κόμματα.
2022: Αργία για την Τρίτη 25 Ιανουαρίου, λόγω της σπάνιας χιονοθύελλας "Ελπίς" σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Η σφοδρή χιονοθύελλα "Ελπίς" που έντυσε στα λευκά την Ελλάδα προκαλώντας μπλακ άουτ στην Αθήνα και τα προάστιά της, υποχρέωσε την κυβέρνηση να διατάξει ιδιωτικές εταιρείες και δημόσιες υπηρεσίες να κατεβάσουν ρολά. "Σχολεία, ιδιωτικές εταιρείες, πλην σουπερμάρκετ και φαρμακείων, παραμένουν κλειστά σε Αθήνα, Εύβοια, Κρήτη κι άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Η σφοδρή χιονόπτωση παρέλυσε την κυκλοφορία κι εγκλώβισε οδηγούς, ενώ ακυρώθηκαν πτήσεις στο διεθνές αεροδρόμιο των Αθηνών".
Η Αττική Οδός θα δώσει αποζημίωση 2.000 ευρώ για κάθε εγκλωβισμένο οδηγό, μετά από αίτημα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η κακοκαιρία παρέλυσε την κυκλοφορία στην Αθήνα κι έθεσε εκτός λειτουργίας τα περισσότερα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Στρατός και πυροσβεστική επιστρατεύθηκαν αργά το βράδυ της Δευτέρας για να απεγκλωβίσουν εκατοντάδες οδηγούς ΙΧ, που είχαν παγιδευτεί επί ώρες στα αυτοκίνητά τους, μεταφέροντάς τους σε νοικιασμένα δωμάτια ξενοδοχείων.
Ορισμένοι εγκατέλειψαν τα οχήματά τους και επέστρεψαν στα σπίτια τους πεζή μέσα στο χιόνι.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι και η επόμενη μέρα Τετάρτη 26 Ιανουαρίου θα είναι αργία.
Σε ισχύ είναι απαγορευτικό απόπλου από τα λιμάνια Πειραιά, Ραφήνας και Λαυρίου.
Αυτή η εξέλιξη έρχεται λόγω των ισχυρών βόρειων ανέμων που πνέουν σε πολλές θαλάσσιες περιοχές, που σύμφωνα με την ΕΜΥ φθάνουν στο Αιγαίο τα 8 με 9 μποφόρ. Για τα νησιά του Αργοσαρωνικού τα δρομολόγια εκτελούνται μόνο με πλοία κλειστού τύπου. Κλειστές είναι επίσης οι γραμμές Αγ.Μαρίνα -Νέα Στύρα και Κεραμωτή -Λιμένα Θάσου.
Το "Επιτελικό Κράτος" υπέστη βαρύτατη ήττα και εκτέθηκε για ακόμη μια φορά ανεπανόρθωτα, βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή των πολιτών του.
Γεννήσεις σαν σήμερα
750 - Λέων Δ΄, Βυζαντινός αυτοκράτορας.
Ο Λέων Δ' ο Χάζαρος (25 Ιανουαρίου 750 - 8 Σεπτεμβρίου 780) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας από το 775 έως το 780. Γιος του Κωνσταντίνου Ε' και της πριγκίπισσας των Χαζάρων Σισάκ (η οποία μετονομάστηκε Ειρήνη), γεννήθηκε το 750 και σε ηλικία ενός έτους στέφθηκε από τον πατέρα του συμβασιλεύς. Ανατράφηκε σε εικονομαχικό περιβάλλον, παντρεύτηκε όμως το 770 την εικονόφιλη Ειρήνη την Αθηναία από την οποία απέκτησε το διάδοχό του Κωνσταντίνο ΣΤ'. Το 776 ο Κωνσταντίνος στέφθηκε με τη σειρά του συμβασιλεύς ώστε να εξασφαλιστεί από τις βλέψεις των ετεροθαλών αδελφών του Λέοντος.
Η πολιτική του Λέοντος σε σχέση με το ζήτημα των εικόνων υπήρξε αμφιλεγόμενη. Αφενός μεν προώθησε σε μητροπολιτικούς θρόνους ηγουμένους μοναστηριών και δέχτηκε τη χειροτονία του εικονόφιλου Παύλου του Κύπριου ως Πατριάρχη, από την άλλη πλευρά όμως τιμώρησε με δημόσια διαπόμπευση εικονόφιλους αξιωματούχους του παλατιού.
Στο αραβικό μέτωπο δεν ηγήθηκε προσωπικά κάποιας εκστρατείας. Τις επιχειρήσεις διηύθηνε ο στρατηγός του θέματος των Θρακησίων Μιχαήλ Λαχανοδράκων. Οι σχέσεις με του Βουλγάρους υπήρξαν ειρηνικές μετά τους μακροχρόνιους πολέμους του Κωνσταντίνου Ε'. Ο ηγεμόνας των Βουλγάρων Τέλεριγ ασπάστηκε το Χριστιανισμό και παντρεύτηκε μια ξαδέλφη της Ειρήνης, η κίνησή του όμως αυτή δεν είχε ως συνέχεια τον εκχριστιανισμό του λαού του.
Ο πρόωρος θάνατός του έφερε στην εξουσία τη σύζυγό του Ειρήνη, ως επίτροπο του ανήλικου διαδόχου.
1615 – Χόφερτ Φλινκ, Ολλανδός ζωγράφος της μπαρόκ εποχής.
O Χόφερτ Φλινκ (Govert Flinck, 25 Ιανουαρίου 1615 - 2 Φεβρουαρίου 1660) ήταν Ολλανδός ζωγράφος της μπαρόκ εποχής. Γιος εμπόρου υφασμάτων από το Cleve της Γερμανίας, εκπαιδεύτηκε σε νεαρή ηλικία υπό την εποπτεία του Μεννονίτη ζωγράφου Lambert Jacobsz., στην ολλανδική πόλη Leeuwarden. Στο εργαστήριο του, γνώρισε επίσης τον ζωγράφο Γιάκομπ Μπάκερ (1609-51), ο οποίος άσκησε σημαντική επιρροή στον Φλινκ. Το 1633 εγκαταστάθηκε στο Άμστερνταμ, όπου ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στο εργαστήριο του Ρέμπραντ.
Τα παλαιότερα σωζόμενα έργα του χρονολογούνται το 1636, χρονιά κατά την οποία πιθανότατα διακόπηκε η συνεργασία του με τον Ρέμπραντ και ξεκίνησε να λειτουργεί δικό του εργαστήριο. Τα πρώιμα έργα του φανερώνουν την ισχυρή επίδραση του δασκάλου του, αν και τα επόμενα χρόνια ο Φλινκ ενσωμάτωσε στους πίνακές του στοιχεία από τους σημαντικότερους φλαμανδούς ζωγράφους της εποχής. Στις πρώτες του ιστορικές συνθέσεις, μεγάλης κλίμακας, ανήκει η Ευλογία του Ιακώβ (1638, Rijksmuseum), έργο που θεωρείται ασυνήθιστο στα πλαίσια της σχολής του Ρέμπραντ και ενδεικτικό της τάσης του Φλινκ για καλλιτεχνική αυτονομία. Διακρίθηκε κυρίως σε προσωπογραφίες και ιστορικά θέματα. Στις σημαντικότερες παραγγελίες που ανέλαβε ανήκει η διακόσμηση του νέου δημαρχείου της πόλης του Άμστερνταμ, το 1655.
1627 – Ρόμπερτ Μπόιλ, Ιρλανδός χημικός.
Ο Ρόμπερτ Μπόιλ (Robert William Boyle, 25 Ιανουαρίου 1627 - 31 Δεκεμβρίου 1691) ήταν Ιρλανδός χημικός.
Ο Μπόιλ ήταν εκείνος που αντιλήφθηκε τη πραγματική φύση των στοιχείων, προσδίδοντας σ΄ αυτά τη χημική έννοια και ότι οι διάφορες ουσίες αποτελούν χημικές ενώσεις χημικών στοιχείων και αντίστροφα ότι τα χημικά στοιχεία μπορούν να απομονωθούν με διάσπαση των χημικών ενώσεων. Επιπλέον ο Μπόιλ διατύπωσε, νόμο των αερίων που φέρει το όνομά του.Ο Boyle θεωρείται ο τελευταίος των αλχημιστών και ταυτόχρονα ο πρώτος των χημικών. Στο βιβλίο του ''ο σκεπτικιστής χημικός'' εισάγει την έννοια του ατόμου απορρίπτοντας τα τέσσερα στοιχεία του Αριστοτέλη (γη, νερό, αέρας, φωτιά).
1736 – Ζοζέφ Λουί Λαγκράνζ, Ιταλός μαθηματικός.
Ο Ζοζέφ Λουί Λαγκράνζ (Joseph-Louis Lagrange ή Giuseppe Lodovico Lagrangia) (25 Ιανουαρίου 1736 – 10 Απριλίου 1813) ήταν Ιταλός μαθηματικός, φυσικός και αστρονόμος, που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Πρωσία και τη Γαλλία. Έκανε πολύ σημαντικές μελέτες συνεισφέροντας σε όλα τα πεδία της μαθηματικής ανάλυσης, στη θεωρία αριθμών, αλλά και στην κλασσική μηχανική και ουράνια μηχανική.
Το 1766, κατόπιν υποδείξεως του Όιλερ και του ντ' Αλαμπέρ, διαδέχτηκε τον πρώτο στη θέση του διευθυντή Μαθηματικών στην Πρωσική Ακαδημία Επιστημών, στο Βερολίνο, θέση όπου παρέμεινε για είκοσι χρόνια, παράγοντας μεγάλο έργο και κερδίζοντας πολλά βραβεία.
Η πραγματεία του Λαγκράνζ στην αναλυτική μηχανική (Traite de Μecanique Αnalytique), που γράφτηκε στο Βερολίνο και εκδόθηκε το 1788, ήταν η πιο συστηματική μελέτη της κλασσικής μηχανικής από την εποχή του Νεύτωνα και αποτέλεσε τη βάση της μετέπειτα εξέλιξης της μαθηματικής φυσικής στον δέκατο ένατο αιώνα.
Οι γονείς του Λαγκράνζ ήταν Ιταλοί, αν και ο προ-παππούς του, από το γενεαλογικό δένδρο του πατέρα του, ήταν Γάλλος. Το 1787, στην ηλικία των 51, ??μετακόμισε από το Βερολίνο στη Γαλλία και έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Παρέμεινε στη Γαλλία μέχρι το τέλος της ζωής του. Επομένως, ο Λαγκράνζ εναλλακτικά θεωρείται Γάλλος και Ιταλός επιστήμονας. Ο Λαγκράνζ επέζησε της Γαλλικής Επανάστασης και έγινε ο πρώτος καθηγητής της ανάλυσης στο Πολυτεχνείο Ecole μετά το άνοιγμά του το 1794. Ο Λαγκράνζ διορίστηκε γερουσιαστής το 1799, και ο Ναπολέων του έδωσε τον τίτλο της Λεγεώνα της Τιμής το 1803 και τον έκανε Κόμη της αυτοκρατορίας το 1808.
Είναι θαμμένος στο Πάνθεον και το όνομά του εμφανίζεται ανάμεσα στα 72 ονόματα που είναι χαραγμένα στον Πύργο του Άιφελ.
1759 - Ρόμπερτ Μπερνς, Σκωτσέζος ποιητής.
1783 – Γουίλιαμ Κολγκέιτ, αγγλος επιχειρηματίας, ιδρυτής της γνωστής εταιρίας ειδών ατομικής υγιεινής. (Θαν. 25/3/1857)
1874 – Γ. Σόμερσετ Μομ, Άγγλος συγγραγέας.
O Γουίλιαμ Σόμερσετ Μομ (William Somerset Maugham, 25 Ιανουαρίου 1874 – 16 Δεκεμβρίου 1965) ήταν Άγγλος θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος. Ήταν από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς της εποχής του και λέγεται ότι ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος συγγραφέας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930. Πολλά έργα του έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο.
Γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν ιρλανδικής καταγωγής. Ήταν το τέταρτο απ' τα έξι παιδιά του νομικού συμβούλου της βρετανικής πρεσβείας. Όταν σε ηλικία δέκα χρονών έχασε τους γονείς του πήγε στην Αγγλία. Σπούδασε ανθρωπιστικές σπουδές για ένα χρόνο στη Χαϊδελβέργη και ύστερα ιατρική, την οποία όμως εγκατέλειψε μετά την επιτυχία των μυθιστορημάτων του. Το 1903 έγραψε το πρώτο του θεατρικό (A man of honour) κι ακολούθησαν κι άλλα. Το 1917 βρέθηκε στη Ρωσία ως βρετανός πράκτορας και κάλυψε τα γεγονότα της Οκτωβριανής επανάστασης ως ρεπόρτερ. Πέθανε στη Νίκαια της Γαλλίας σε ηλικία 91 χρονών.
Ο Σόμερσετ Μομ ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους (και καλύτερα αμειβόμενους) συγγραφείς της εποχής του. Παρά την τεράστια όμως επιτυχία της πρόζας του και των θεατρικών του έργων, ποτέ δεν κέρδισε την ανεπιφύλακτη αναγνώριση των κριτικών και των ομότεχνών του. Έγραψε σε ύφος παραδοσιακό και απολύτως κατανοητό σε εποχή κατά την οποία άρχισε να εμφανίζεται η μοντέρνα μορφή λογοτεχνίας των Ουίλιαμ Φόκνερ, Τζέιμς Τζόις, Βιρτζίνια Γουλφ κ.λ.. Ο ίδιος έλεγε για τον εαυτό του : «Είμαι στην πρώτη σειρά των δευτέρας τάξεως συγγραφέων».
Πρωτότυπος, φλεγματικός και κοσμοπολίτης, ταξίδευε και παρατηρούσε (διακρίνεται για τη βαθιά γνώση της ανθρώπινης φύσης), σατίριζε κυνικά και ανάλαφρα τα ήθη της ανώτερης αγγλικής τάξης καθώς και τις σχέσεις των δύο φύλων του. Το ημιαυτοβιογραφικό μυθιστόρημά του Ανθρώπινη Δουλεία και το Στην Κόψη του Ξυραφιού είναι από τα γνωστότερα έργα του. Πέθανε πλήρης ημερών στις 16 Δεκεμβρίου του 1965 σε ηλικία 91 ετών.
1875 - Σωτήριος Βεζανής, Έλληνας νομικός και βιομήχανος.
1882 - Βιρτζίνια Γουλφ, Αγγλίδα συγγραφέας.
Η Βιρτζίνια Γουλφ (ή Βιργινία Γουλφ (Virginia Woolf, πλήρες όνομα Αντελίν Βιρζίνια Στήβεν - Adeline Virginia Stephen), 25 Ιανουαρίου 1882 - 28 Μαρτίου 1941) υπήρξε σπουδαία Αγγλίδα μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, που θεωρήθηκε πρωτοπόρος και νεοτερίζουσα λογοτέχνις στον 20ό αιώνα και μια από τους μέγιστους καινοτόμους στην αγγλική γλώσσα. Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου υπήρξε σημαντική μορφή στη λογοτεχνική κοινωνία του Λονδίνου και μέλος της Ομάδας Μπλούμσμπερυ. Τα διασημότερα έργα της είναι τα μυθιστορήματα Η κυρία Ντάλογουεη (Mrs Dalloway, 1925), Στο φάρο (To The Lighthouse, 1927), το Ορλάντο (Orlando, 1928), και το δοκίμιο Ένα δωμάτιο ολοδικό σου (A Room of One's Own, 1929) με τη παροιμιώδη φράση της: «Μια γυναίκα πρέπει να έχει τα χρήματα και ένα δωμάτιο κατάδικό της, εάν πρόκειται να γράψει μυθιστοριογραφία». Τα μυθιστορήματά της διακρίνονται για το ψυχολογικό τους βάθος και το εκφραστικό τους ύφος. Άλλα γνωστά έργα της είναι: Νύχτα και μέρα, Τα κύματα, Τα χρόνια, Τρεις γκινέες, κ.ά.
1886 - Βίλχελμ Φούρτβενγκλερ, Γερμανός διευθυντής ορχήστρας.
1917 - Ιλιά Πριγκόζιν, Ρώσος επιστήμονας.
1925 – Γιώργος Ζαμπέτας ήταν Έλληνας συνθέτης, τραγουδιστής και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού.
Τα πρώτα μαθήματα στο μπουζούκι τα πήρε από τον κουρέα πατέρα του και από το 1950 άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά σε λαϊκά κέντρα.
1925 - Έντουαρντ Κόλμαν, Αμερικανός κινηματογραφιστής.
1928 - Έντβαρντ Σεβαρντνάτζε, Γεωργιανός πολιτικός.
1929 - Ρομπέρ Φωρισόν, Γάλλος ακαδημαϊκός.
1933 - Κορασόν Ακίνο, Φιλιππινέζα πολιτικός.
1938 - Βλαντίμιρ Βισότσκι, Ρώσος ηθοποιός, μουσικός και ποιητής.
1938 - Έτα Τζέιμς, Αμερικανίδα τραγουδίστρια.
1939 - Τζόρτζιο Γκάμπερ, Ιταλός τραγουδοποιός.
1942 – Εουσέμπιο (ντα Σίλβα Φερέιρα), ποδοσφαιριστής από τη Μοζαμβίκη.
Ο Εουσέμπιο Ντα Σίλβα Φερέιρα (Eusebio da Silva Ferreira, η ορθή προφορά είναι Εουζέμπιο: ευρωπαϊκή πορτογαλική προφορά, 25 Ιανουαρίου 1942-5 Ιανουαρίου 2014), γνωστότερος απλά ως Εουσέμπιο, ήταν Πορτογάλος ποδοσφαιριστής από τη Μοζαμβίκη (πρώην πορτογαλική αποικία), που αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού.
Αναγνωρισμένος ως ένας από τους σημαντικότερους Πορτογάλους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ο Εουσέμπιο έπαιξε σε πολλές ομάδες, αλλά αναδείχτηκε με την ομάδα της Μπενφίκα, σκοράροντας 319 γκολ σε μόνο 313 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, γινόμενος ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην ομάδα του και οδηγώντας την στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1962. Tο 1965 κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα.
Σημαντική ήταν και η συνεισφορά του σε επίπεδο εθνικών ομάδων, βοηθώντας την Εθνικής Πορτογαλίας να κατακτήσει την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, που διεξήχθη στην Αγγλία. Μέχρι το 2005 ήταν ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της Εθνικής Πορτογαλίας, όταν και ο Παουλέτα έσπασε το ρεκόρ του.
Πέθανε στις 5 Ιανουαρίου 2014.
1943 - Τόμπι Χούπερ, Αμερικανός σκηνοθέτης.
1948 - Χαλίφα μπιν Ζαγέντ αλ Ναχαγιάν, πρόεδρος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
1954 - Ρικάρδο Μποτσίνι, Αργεντινός ποδοσφαιριστής.
1954 - Κώστας Τσίκας, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1971 - Λούκα Μπαντοέρ, Ιταλός παλαίμαχος οδηγός αγώνων.
1974 – Αδάμ Μπουσδούκος, Έλληνας ηθοποιός.
Ο Αδάμ Μπουσδούκος (Αμβούργο, 25 Ιανουαρίου 1974) είναι Γερμανός ηθοποιός ελληνικής καταγωγής που ζει και εργάζεται στη Γερμανία.
Ο γιος Ελλήνων μεταναστών γεννήθηκε το 1974 στην Άλτονα, μια πολυεθνική περιοχή του Αμβούργου όπου μεγάλωσε μαζί με τον κατοπινό σκηνοθέτη Φατίχ Ακίν.
Η καριέρα του ηθοποιού Μπουσδούκου είναι άμεσα συνδεδεμένη με το όνομα Ακίν, ο οποίος παρέα με τον Μπουσδούκο παρουσίασε το 1993 το σενάριο της πρώτης του κινηματογραφικής επιτυχίας «Ακαριαίο Χτύπημα» στην παραγωγική εταιρεία Hamburger Wuste Film Produktion γραμμένο σε μπλοκ σερβιτόρου. Με εξαίρεση την «Geturkt» ο Μπουσδούκος έχει εμφανίσεις σε όλες τις ταινίες του Ακίν. Η συνεργασία τους ξεκίνησε με την μικρού μήκους ταινία «Sensin - Du bist es!» και συνεχίστηκε μεταξύ άλλων με το πολυβραβευμένο κοινωνικό δράμα «Ακαριαίο Χτύπημα» και την βραβευμένη με τη Χρυσή Άρκτο ταινία «Μαζί ποτέ» στη Μπερλινάλε του 2004. Η ερμηνεία του Μπουσδούκου και των άλλων δυο πρωταγωνιστών της ταινίας «Ακαριαίο Χτύπημα» Μεχμέτ Κουρτουλούς και Αλεξάνταρ Τζοβάνοβιτς βραβεύτηκε με το Μπρούντζινο Λιοντάρι του Διεθνούς Φεστιβάλ του Λοκάρνο της Ελβετίας το 1998 και με το βραβείο Adolf-Grimme 2001. Κατόπιν ο Μπουσδούκος είχε διάφορες μικρές εμφανίσεις σε ταινίες του Ακίν όπως π.χ. στην «Η Ιουλία τον Αύγουστο» (2000) και στο «Σολίνο» (2002) αλλά και σε διάφορες τηλεοπτικές ταινίες και σειρές. Το 2009 ήταν ο πρωταγωνιστής της ταινίας «Κουζίνα με ψυχή», επίσης σε σκηνοθεσία Φατίχ Ακίν.
1975 - Τιμ Μοντγκόμερι, Αμερικανός αθλητής
1976 - Δημήτρης Ναλιτζής, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1979 – Κατερίνα Παπουτσάκη, Ελληνίδα ηθοποιός.
Κατάγεται απο τη Σητεία της Κρήτης. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή «Ίασμος» του Βασίλη Διαμαντόπουλου και παρακολούθησε επίσης μαθήματα κλασικού τραγουδιού, χορού και μπαλέτου.
Έχει συμμετάσχει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, θεατρικές παραστάσεις και ταινίες. Η πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1999 με τη συμμετοχή της σε μικρούς ρόλους στις ταινίες "Μαύρο Γάλα" του Νίκου Τριανταφυλλίδη και "Προπατορικό Αμάρτημα" του Δημήτρη Μακρή. Ακολούθησε η κωμωδία "Τρία Πουλάκια Κάθονται" (2003) σε σκηνοθεσία Νικόλαου Σπανού και η τούρκικη παραγωγή (2005). Το 2007 πρωταγωνίστησε στην κωμωδία του Νίκου Ζαπατίνα "Το Φιλί Της Ζωής" δίπλα στους Λαέρτη Μαλκότση, Ζέτα Δούκα και Θέμο Αναστασιάδη. Η ταινία έκοψε πάνω από 250.000 εισιτήρια πανελλαδικά και αποτέλεσε μια από τις πιο επιτυχημένες ελληνικές παραγωγές της χρονιάς. Το 2009 πρωταγωνίστησε στην ταινία "I Love Karditsa" του Στράτου Μαρκίδη, μαζί με τον Κώστα Αποστολάκη, την Μπέσυ Μάλφα και το Γεράσιμο Σκιαδαρέση. Η ταινία έκανε πολύ μεγάλη επιτυχία σε όλη την Ελλάδα. Το 2011 πρωταγωνίστησε στην ταινία "Το Έτερον Ήμισυ" μαζί με τον Κρατερό Κατσούλη, τη Δάφνη Λαμπρόγιαννη και το Βλαδίμηρο Κυριακίδη. Για χάρη της ταινίας η Κατερίνα τραγούδησε το τραγούδι "Το άλλο μου μισό" σε συνεργασία με το ελληνικό συγκρότημα C?Real.
Στις 3 Ιανουαρίου προβλήθηκε στους κινηματογράφους η ταινία "Λάρισα Εμπιστευτικό" του Στράτου Μαρκίδη. Η τηλεοπτική της καριέρα ξεκινάει από το 1999. Έχει κάνει guest εμφάνιση στις σειρές Κωνσταντίνου και Ελένης και Μίλα μου βρώμικα. Έχει πρωταγωνιστήσει σε σειρές αυτοτελών επεισοδίων, όπως σε πέντε ιστορίες της σειράς Κόκκινος Κύκλος, στην Απρόβλεπτη πεθερά στις Επτά Θανάσιμες Πεθερές, σε τρεις ιστορίες στην 10η Eντολή, στους Κομπάρσους από Το κόκκινο δωμάτιο και στην ιστορία του Τοξότη με τον Υδροχόο στον "Πόλεμο των άστρων". Έχει πρωταγωνιστήσει στις σειρές "Ανίσχυρα ψεύδη", "Αέρινες σιωπές", "Πεθαίνω για σένα", "Η απλή μέθοδος των τριών", "Επαφή", "Αν μ' αγαπάς" και "Τα κορίτσια του μπαμπά".
Τη σεζόν 2008 - 2009 πρωταγωνίστησε στη βιογραφική σειρά εποχής "Έχω ένα μυστικό" (σειρά για τη ζωή της Αλίκης Βουγιουκλάκη, με στοιχεία μυθοπλασίας). Έχει εμφανιστεί σε χοροθέατρο στις παραστάσεις Ο Θυμός και Ομάδα εκτός βάρους. Οι εμφανίσεις της στο θέατρο περιλαμβάνουν τις παραστάσεις "Ιστορία για Ελέφαντες", "Οι Ηλίθιοι", "Δεν είμαι εγώ", "Ένα Καπέλο Γεμάτο Βροχή","Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα" "No Shakespeare, Please!", "Πειρατές", "Κεκλεισμένων των θυρών", "Δούλες", "Απατεώνες και Τζέντλεμαν", "Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος, "Annie, NINE(2015 - 2016). Επίσης, έχει εμφανιστεί στις καλοκαιρινές παραστάσεις "Λαμπηδόνια", "Ο μικρός ήρωας", "Λυσιστράτη", "Ο Κατά Φαντασίαν Ασθενής" και "Μαρινέλλα, το μιούζικαλ". Εμφανίστηκε στο φιλανθρωπικό σόου "Just the 2 of us" για την προώθηση της ταινίας της και εκεί ερμήνευσε το τραγούδι "Summer Wine" μαζί με το Γιώργο Καπουτζίδη. Το 2011 τραγούδησε προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη μαζί με τον Παναγιώτη Πετράκη. Επιπλέον, συνεργάστηκε με το Δημήτρη Κρητικό και τον Κώστα Μάντο για το τραγούδι "Κάποιος Σε Είδε". Τον Ιανουάριο του 2015 προβλήθηκε το πρώτο επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς του Γιώργου Καπουτζίδη "Εθνική Ελλάδος", στην οποία η Κατερίνα Παπουτσάκη έχει έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Όσον αφορά τη προσωπική της ζωή, στις 28 Αυγούστου 2012, ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας με τον επιχειρηματία Παναγιώτη Πιλαφά και τον Μάιο του 2013, ήρθε στον κόσμο ο γιος τους, Μάξιμος.
1980 - Τσάβι Ερνάντεθ, Ισπανός ποδοσφαιριστής.
1980 - Μισέλ ΜακΚουλ, Αμερικανίδα παλαιστής.
1980 - Στάθης Ταυλαρίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.
1981 - Τόσε Πρόεσκι, Σλαβομακεδόνας τραγουδιστής.
1981 - Ντιόγκο Ροντρίγκες Σιστόν, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
1984 - Στέφαν Κίσλινγκ, Γερμανός ποδοσφαιριστής.
1984 - Ρομπίνιο, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής.
1985 - Τίνα Κάρολ, Ουκρανή τραγουδίστρια.
Θάνατοι σαν σήμερα
389 – Γρηγόριος ο Θεολόγος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, άγιος και εκ των Μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός (329 – 25 Ιανουαρίου 390), γνωστός και ως Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και Γρηγόριος της Ναζιανζού, ήταν Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως τον 4ο αιώνα μ.Χ. Θεωρείται ευρέως ως ο πιο ταλαντούχος ρήτορας μεταξύ των Πατέρων της Εκκλησίας. Ως κλασικά εκπαιδευμένος ομιλητής και φιλόσοφος του Ελληνισμού, κατάφερε να συνδυάσει τον Ελληνισμό με την πρώτη εκκλησία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Ο Γρηγόριος είχε σημαντικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση της Τριαδικής θεολογίας τόσο μεταξύ των ελληνόφωνων και λατινοφώνων θεολόγων και έγινε γνωστός ως «Τριαδικός Θεολόγος». Τα περισσότερα από τα έργα του επηρεάζουν τους σύγχρονους θεολόγους, ειδικά όσον αφορά τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Επίσης ήταν φίλος με δύο αδέρφια, το Βασίλειο και τον Ιωάννη.
Ο Γρηγόριος είναι άγιος και της Ανατολικής και της Δυτικής Χριστιανικής Εκκλησίας. Στη Ρωμαϊκή Καθολική Εκκλησία θεωρείται ως ένας από τους Δασκάλους της Εκκλησίας - στην Ανατολική Ορθόδοξη και στη Δυτική Καθολική Εκκλησία είναι γνωστός ως ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, μαζί με το Βασίλειο τον Μέγα και τον Ιωάννη το Χρυσόστομο.
477 - Γιζέριχος, βασιλιάς των Βανδάλων.
750 - Ιμπραήμ ιμπν αλ-Ουαλίντ, Άραβας χαλίφης.
844 - Πάπας Γρηγόριος Δ΄.
863 - Κάρολος, βασιλιάς της Προβηγκίας.
1138 - Αντίπαπας Ανάκλητος Β΄.
1139 - Γοδεφρείδος Α΄, κόμης του Λουβαίν.
1431 - Κάρολος Β΄, δούκας της Λωρραίνης.
1494 - Φερδινάνδος Α΄, βασιλιάς της Νάπολης.
1559 - Χριστιανός Β΄, βασιλιάς της Δανίας.
1578 - Μιχριμάχ, Οθωμανή σουλτάνα.
1670 - Νικόλαος Φραγκίσκος της Λωρραίνης δούκας της Λωρραίνης.
1884 - Περικλής Πανταζής, Έλληνας ζωγράφος.
Ο Περικλής Πανταζής, γνωστός και ως Pericles Pantazis (Αθήνα, 13 Μαρτίου 1849 – Βρυξέλλες, 25 Ιανουαρίου 1884), ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες ιμπρεσιονιστές ζωγράφους και ένας από τους πρωτοπόρους του είδους στο Βέλγιο, όπου πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της καλλιτεχνικής του δημιουργίας.
1907 - Δημήτριος Βερναρδάκης, Έλληνας συγγραφέας.
Ο Δημήτριος Βερναρδάκης (1833- 1907) υπήρξε πολυπράγμων λόγιος, θεατρικός συγγραφέας και καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Γεννήθηκε στην Αγία Μαρίνα της Λέσβου στις 21 Νοεμβρίου 1833. Ο πατέρας του ονομαζόταν Νικόλαος Βερναρδάκης και καταγόταν από την Κρήτη, ενώ η μητέρα του Μελισσηνή, το γένος Τραντάλη. Αδελφοί του ήταν οι λόγιοι Αθανάσιος και Γρηγόριος Βερναρδάκης. Ολοκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση υπό τον Γρηγόριο Γεννάδιο και από το 1849 σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ το 1856 αναγορεύθηκε διδάκτωρ φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου.
Σπούδασε με χρήματα που του έδωσε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Καλλίνικος από την σημερινή Σκοτίνα Πιερίας. Πολυγραφότατος, μετέφρασε και σχολίασε τραγωδίες του Ευριπίδη (Φοίνισσαι, Εκάβη, Ιππόλυτος, Μήδεια) αλλά έγινε γνωστός κυρίως χάρη στα έμμετρα δράματά του, με τα οποία θέλησε να δημιουργήσει ένα ρομαντικό ελληνικό θέατρο, επηρεασμένος από τον Σαίξπηρ, την ελληνική μυθολογία και την ελληνική ιστορία. Η πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνική σκηνή έγινε το 1850 με το βραβευμένο από τον Ράλλειο Διαγωνισμό Ποίησης έργο του «Εικασία». Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ιστορικού δράματος στην Ελλάδα. Τα έργα του είχαν μεγάλη επιτυχία στην εποχή τους αλλά ξεχάστηκαν γρήγορα κυρίως λόγω της αρχαΐζουσας γλώσσας τους.
Το 1861 διορίστηκε έκτακτος καθηγητής ιστορίας και φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και στη συνέχεια το 1865 διορίστηκε τακτικός. Η πανεπιστημιακή του καριέρα έληξε στις 27 Αυγούστου 1869 όταν αναγκάστηκε σε παραίτηση λόγω συνεχιζομένων φοιτητικών αντιδράσεων (Βερναρδάκεια), τις οποίες ο ίδιος απέδωσε σε συμπαιγνία των πανεπιστημιακών του αντιπάλων και της τότε πολιτικής εξουσίας. Διορίστηκε ξανά το 1882, αλλά παραιτήθηκε μετά από ένα εξάμηνο, όντας παράλληλα έφορος της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Διετέλεσε ακόμη καθηγητής των Βασιλοπαίδων, ενώ ο υπουργός παιδείας Αθανάσιος Ευταξίας του είχε προτείνει να διευθύνει την Ακαδημία που θα ιδρυόταν τότε, θέση όμως που δεν δέχθηκε.
Ο αδελφός του Αθανάσιος (αντεπιστέλλον μέλος της Academie de Stanislas, Nancy) το 1904 και το 1905 πρότεινε τον Δημήτριο Βερναρδάκη για το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Απεβίωσε στις 12 Ιανουαρίου (ιουλιανό ημερολόγιο) 1907 στη Μυτιλήνη.
1908 - Ουίντα, Αγγλίδα συγγραφέας.
1916 - Γεώργιος Θεοτόκης, Έλληνας πολιτικός.
Ο Γεώργιος Ν. Α. Θεοτόκης (Κέρκυρα, 1844 – Αθήνα, 12 Ιανουαρίου 1916/ 25 Ιανουαρίου 1916) ήταν Έλληνας πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε τέσσερις φορές πρωθυπουργός της χώρας στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα.
1956 - Γρηγόριος Παπαμιχαήλ, Έλληνας θεολόγος και ακαδημαϊκός.
Ο Γρηγόριος Παπαμιχαήλ (1875 - 1956) ήταν Έλληνας θεολόγος καθηγητής πανεπιστημίου και ακαδημαϊκός του 20ού αιώνα.
Γεννήθηκε στο χωριό Ιππείο του δήμου Αγιάσου της Λέσβου το 1875. Φοίτησε στη Λέσβο, τη Θεολογική Σχολή του Σταυρού στην Ιερουσαλήμ, στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης και στη Σάμο, όπου πήρε απολυτήριο γυμνασίου. Δίδαξε στην ελληνική κοινότητα της Σόφιας και αργότερα σπούδασε θεολογία στη θεολογική σχολή της Αγίας Πετρούπολης, όπου αποφοίτησε με δίπλωμα Μάγιστρου της Θεολογίας το 1905, χάρη στην διατριβή του «Ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης». Στη συνέχεια διορίστηκε καθηγητής στην θεολογική σχολή του Σταυρού στην Ιερουσαλήμ όπου δίδαξε για δύο χρόνια (1905-1907) δημοσιεύοντας τις μελέτες του στο περιοδικό «Νέα Σιών». Μετέβη στην Αλεξάνδρεια, όπου ίδρυσε και διηύθυνε για μια δεκαετία τα δύο θεολογικά περιοδικά του πατριαρχείου της Αλεξάνδρειας: «Πάνταινος» καί «Εκκλησιαστικός φάρος». Επίσης, ήταν ο πρώτος διευθυντής του περιοδικού «Θεολογία» της Εκκλησίας της Ελλάδας, ενώ διηύθυνε και τα περιοδικά «Εκκλησιαστικ?ς Κήρυξ», «Καινή Διδαχή» και «Εκκλησία». Ακόμη, υπήρξε ο επιμελητής των Ηπειρωτικών Χρονικών. Υπήρξε φίλος και συνεργάτης με τον θεολόγο Χρυσόστομο Παπαδόπουλο (μετ' έπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Α΄) από την περίοδο που σπουδάζαν μαζί στην Ιερουσαλήμ.
Το 1918 διορίστηκε τακτικός καθηγητής της απολογητικής του χριστιανισμού και της εγκυκλοπαίδειας της θεολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Αθηνών καί διευθυντής του θεολογικού περιοδικού «Εκκλησιαστικού κήρυκα» της Αθήνας. Στις πολιτικές ανωμαλίες της εποχής ο διορισμός του ακυρώθηκε το 1920, μέχρι το 1922, οπότε ξανά αποκαταστάθηκε στη θέση του. Δίδαξε, επίσης, στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή της οποίας υπήρξε διευθυντής από το 1937 έως το 1940. Το ακαδημαϊκό έτος 1936-1937 διετέλεσε πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών οργανώνοντας τις γιορτές της εκατονταετηρίδος και κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1924-1925, 1928-1929 και 1932-1933. Αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο το 1946.
Το 1945 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών[8], ενώ το 1954 ανέλαβε πρόεδρος της.
Απεβίωσε στις 25 Ιανουαρίου 1956 στην Αθήνα
1960 - Μπένο Γκούτενμπεργκ, Γερμανός σεισμολόγος.
Ο Μπένο Γκούτενμπεργκ (Beno Gutenberg, 4 Ιουνίου 1889 - 25 Ιανουαρίου 1960) ήταν Γερμανός σεισμολόγος με σημαντική επιστημονική συνεισφορά. Ήταν συνεργάτης του Τσαρλς Ρίχτερ στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια και σύντροφός του στην επινόηση της κλίμακας Ρίχτερ για τη μέτρηση του μεγέθους των σεισμών.
Ο Γκούτενμπεργκ γεννήθηκε στο Ντάρμστατ της Γερμανίας και πήρε το διδακτορικό του στη φυσική από το πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν το 1911. Σύμβουλος του ήταν ο Εμίλ Βίχερτ. Κατείχε θέσεις στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, τις οποίες έχασε το 1918, όταν η πόλη περιήλθε στη δικαιοδοσία της Γαλλίας. Μερικά χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια των οποίων έπρεπε μεταξύ άλλων να διοικεί και το εργοστάσιο σαπουνιού του πατέρα του, απέκτησε μία θέση στο πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, από την οποία λάμβανε μια πενιχρή πληρωμή. Αν και ήδη στη δεκαετία το 1920 ήταν ένας από τους σημαντικότερους σεισμολόγους διεθνώς, και σίγουρα ο σπουδαιότερος σεισμολόγος της Γερμανίας, ήταν ακόμη εξαρτημένος από τη θέση του στο εργοστάσιο του πατέρα του. Το 1928, η απόπειρά του να διαδεχτεί τον καθηγητή του Εμίλ Βίχερτ στο Γκέτινγκεν απέτυχε. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η εβραϊκή καταγωγή του Γκούτενμπεργκ μπορεί να έπαιξε ρόλο σε αυτό, καθώς ήδη από τη δεκαετία του 1920 υπήρχαν έντονες αντισημιτικές τάσεις στα γερμανικά πανεπιστήμια. Για παρόμοιους λόγους δεν αποδέχτηκε θέση καθηγητή στο Πότσδαμ, όπου θα διαδεχόταν τον Γκουστάβ Ανγκενχάιστερ.
Καθώς ο Γκούτενμπεργκ δεν είχε πιθανότητες να διαχωρίσει τον εαυτό του από την επιστημονική του εργασία στη Γερμανία, αποδέχτηκε τη θέση του καθηγητή γεωφυσικής που του προσφέρθηκέ από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια στην Πασαντίνα το 1930. Αν και κατείχε ήδη θέση καθηγητή στη Γερμανία, θα την είχε χάσει ούτως ή αλλιώς το 1933, όταν οι Ναζί πήραν την εξουσία στη Γερμανία, όπως τόσοι άλλοι επιστήμονες με εβραϊκές ρίζες, πολλοί από τους οποίους μετανάστευσαν στις ΗΠΑ.
Ο Γκούτενμπεργκ, κυρίως μέσω της συνεργασίας του με τον Ρίχτερ, έκανε το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια το σπουδαιότερο σεισμολογικό ινστιτούτο σε ολόκληρο τον κόσμο.
Σε συνεργασία με τον Ρίχτερ, ο Γκούτενμπεργκ ανέπτυξε μια σχέση μεταξύ του μεγέθους των σεισμών και της ενέργειας, η οποία αντιπροσωπεύεται από την εξίσωση
{\displaystyle \!\ \log E(s)=11.8+1.5M} {\displaystyle \!\ \log E(s)=11.8+1.5M}.
Ή εξίσωση αυτή δίνει την ενέργεια {\displaystyle E(s)} {\displaystyle E(s)} από σεισμούς και σεισμικά κύματα σε έργια. Ένα ακόμη γνωστό αποτέλεσμα είναι ο Νόμος Γκούτενμπεργκ-Ρίχτερ που δίνει την κατανομή πιθανοτήτων των σεισμών για δεδομένη ενέργεια.
Εργάστηκε επίσης στον καθορισμό του βάθους των ορίων πυρήνα - μανδύα και άλλων ιδιοτήτων της δομής της Γης.
Το 1960, αρρώστησε από μία ιώδη μορφή γρίπης, η οποία μετεξελίχθηκε σε πνευμονία και του στοίχισε τη ζωή.
1967 - Φατμά Ουλβιγιέ Σουλτάνα, Οθωμανή πριγκίπισσα.
1972 - Έρχαρντ Μιλχ, Γερμανός στρατάρχης.
1972 - Σοφία Αντωνιάδη, Ελληνίδα βυζαντινολόγος.
1985 - Ηλίας Ηλιού, Έλληνας πολιτικός.
Ο Ηλίας Ηλιού του Φιλίππου (Μύρινα Λήμνου, Μάιος 1904 - Αθήνα, 25 Ιανουαρίου 1985) ήταν Έλληνας βουλευτής, δικηγόρος, συγγραφέας και πρόεδρος του κόμματος Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ).
1990 - Ντάμασο Αλόνσο, Ισπανός ποιητής.
1990 - Άβα Γκάρντνερ, Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1922 στην Γκραμπτάουν της Βόρειας Καρολίνας και απεβίωσε στις 25 Ιανουαρίου 1990 στο Ουέστμινστερ του Λονδίνου. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της έλαβε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, ενώ θεωρείται από πολλούς μια από τις ομορφότερες παρουσίες που πέρασαν ποτέ από τη μεγάλη οθόνη. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 25η στη λίστα με τις 25 λαμπρότερες σταρ της ιστορίας του σινεμά.
1990 - Γεώργιος Παπαγεωργίου, Έλληνας γιατρός και πολιτικός.
Ο Γεώργιος Μιχ. Παπαγεωργίου ( 1908 - 25 Ιανουαρίου 1990) ήταν Έλληνας γιατρός και πολιτικός, βουλευτής Λασιθίου με το κόμμα της ΕΔΑ από το 1958 ως το 1961. Τιμήθηκε με το Μεγαλόσταυρο του Φοίνικα.
1994 - Στίβεν Κλέινι, Αμερικανός μαθηματικός.
Ο Στίβεν Κλέινι (Stephen Cole Kleene, 5 Ιανουαρίου 1909 – 25 Ιανουαρίου 1994) ήταν Αμερικανός μαθηματικός.
Γεννήθηκε στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ των Η.Π.Α. Ήταν μαθηματικός που έθεσε τις βάσεις για τη θεωρητική υπολογιστική επιστήμη. Είναι ευρέως γνωστός ως ιδρυτής της αναδρομικής θεωρίας, κλάδου της μαθηματικής λογικής.
2004 - Φάνι Μπλάνκερς-Κοέν, Ολλανδή αθλήτρια.
2005 - Φίλιπ Τζόνσον, Αμερικανός αρχιτέκτονας.
2008 - Λίτσα Φωκίδου, Ελληνίδα δημοσιογράφος.
Η Λίτσα (ή Έλσα) Παπαστεργίου Φωκίδου (19 Οκτωβρίου 1929 - 25 Ιανουαρίου 2008) ήταν φιλόλογος, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός και δημοτική σύμβουλος Πανοράματος. Έγινε γνωστή ως η πρώτη παρουσιάστρια της ελληνικής τηλεόρασης. Ήταν παντρεμένη με τον γνωστό αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων, Γιώργο Φωκίδη, με τον οποίο απέκτησε μια κόρη την Μαρίνα Φωκίδη.
Η Λίτσα Φωκίδου σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Τον Σεπτέμβριο του 1960 ανέλαβε το ρόλο της παρουσιάστριας της πρώτης τηλεοπτικής εκπομπής που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της πειραματικής εκπομπής της ΔΕΗ, από το χώρο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, μιας προσπάθειας που διήρκεσε μόλις 23 ημέρες. Είχε παρουσιάσει, στην 1η εκπομπή, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος απηύθυνε χαιρετισμό, την Μαίρη Λω στο τραγούδι και τον Νίκυ Γιάκοβλεφ στο πιάνο.
Ακολούθησε μακρά σταδιοδρομία ως δημοσιογράφος. Εργάστηκε επί 25 έτη στην Εφημερίδα "Ελληνικός Βορράς", ενώ παράλληλα ήταν τακτική συνεργάτιδα της ΕΤ3 και του ραδιοφωνικού σταθμού Αntenna Θεσσαλονίκης. Υπήρξε απο τα ιδρυτικά στελέχη και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του κολεγίου ICBS. Για πολλα συναπτά έτη παρουσίασε και επιμεληθηκε μαζί με τον ηθοποιο Διονύση Καλό την τηλεοπτική εκκπομή Εν Ολίγοις στην κρατική τηλεόραση ΕΤ3 .Τα τελευταία χρόνια παρουσίαζε τα πρωινά του Σαββατοκύριακου στον FM100, την εκπομπή "αισιόδοξα και από καρδιάς", με κεντρικό σύνθημα ότι η ζωή είναι ωραία και μπορούμε να ελπίζουμε σε ηλιόλουστες μέρες και καλύτερο αύριο. Ήταν αγαπητή στο κοινό και μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φωνές των ερτζιανών της Θεσσαλονίκης.
Ως πτυχιούχος Φιλοσοφικής, είχε αναλάβει μεταφράσεις βιβλίων, είχε συμμετάσχει ως εισηγήτρια σε παρουσιάσεις βιβλίων και επιμελούνταν εκπομπές για τη λογοτεχνία και την ποίηση. Επίσης, είχε εργαστεί αναλαμβάνοντας καθήκοντα υπεύθυνης δημοσίων σχέσεων.
Ενεργή στην πολιτική ζωή της περιοχής του Πανοράματος, όπου κατοικούσε, είχε εκλεγεί δύο φορές δημοτική σύμβουλος με το συνδυασμό του δημάρχου Ιγνάτιου Καϊτεζίδη. Διετέλεσε επί οκταετία γραμματέας του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Πανοράματος και το ίδιο χρονικό διάστημα άσκησε καθήκοντα αντιδημάρχου Πολιτισμού στον ίδιο δήμο.
Πεθανε αιφνίδα νωρίς το πρωί της Παρασκευής 25 Ιανουαρίου 2008, από πνευμονική εμβολή. Κηδεύτηκε στις 3μμ της επόμενης μέρας, στον ιερό ναό του Αγίου Παντελεήμονα Πανοράματος, δημοτική δαπάνη.
2009 - Μαμαντού Ντιά, Σενεγαλέζος πολιτικός.
2010 - Σέφης Αναστασάκος, Έλληνας δικηγόρος, πολιτικός και συγγραφέας.
2011 – Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, έλληνας μεγαλοεφοπλιστής και δημιουργός του τουριστικού θερέτρου Costa Navarino στην Μεσσηνία.
Ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, γνωστός και ως «καπετάν Βασίλης», γεννήθηκε το 1935, από φτωχή οικογένεια, στο Διαβολίτσι της Μεσσηνίας. Το 1948 ήρθε στην Αθήνα και έκανε διάφορες δουλειές μέχρι το 1953 όταν και μπαρκάρισε για πρώτη φορά. Από τότε εξελίχθηκε σε όλες τις βαθμίδες της ναυτικής ιεραρχίας. Πέθανε την 25η Ιανουαρίου 2011.
Σε ηλικία 27 ετών ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος αγοράζει με δάνειο ένα μικρό φορτηγό πλοίο. Το 1974 ιδρύει την εταιρεία Costamare Shipping SΑ. Κατά τη ναυτιλιακή κρίση, την περίοδο 1982 - 1984, o Βασίλης Κωνσταντακόπουλος αγοράζει οκτώ πλοία σε πολύ χαμηλή τιμή. Μετά τη χρεοκοπία της εταιρείας τακτικών γραμμών Ελληνικής του Γρηγορίου Καλλιμανόπουλου, προσλαμβάνει το εξειδικευμένο προσωπικό της και εισέρχεται στην αγορά των τακτικών γραμμών, ως ναυλωτής πλοίων σε εταιρείες που εξυπηρετούσαν ήδη τις γραμμές. Στα επόμενα είκοσι χρόνια η εταιρία αναπτύσσεται σημαντικά ανανεώνοντας τακτικά τον στόλο της. Το έτος 2000, η Costamare διαχειριζόταν 35 πλοία, των οποίων η μεταφορική ικανότητα έφθανε το 1.560.000 dwt.
Η εταιρεία ΤΕΜΕΣ Α.Ε. στην οποία προεδρεύει ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, ανακοίνωσε το 2005 ότι σκοπεύει να επενδύσει σταδιακά έως το 2010 περίπου 1 δισ ευρώ για την κατασκευή 4 ξενοδοχειακών μονάδων, δύο γηπέδων γκολφ, και άλλων τουριστικών και αθλητικών εγκαταστάσεων σε δύο παραθαλάσσιες εκτάσεις ιδιοκτησίας Κωνσταντακόπουλου στην περιοχή της Πύλου συνολικού εμβαδού 2.700 στρεμμάτων περίπου. Πρόκειται για την πρώτη υλοποίηση των λεγόμενων περιοχών Π.Ο.Τ.Α. (Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης) σύμφωνα με την ορολογία του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού και της σχετικής νομοθεσίας που διαμορφώθηκε. Η συγκεκριμένη ΠΟΤΑ Μεσσηνίας οριοθετήθηκε το 2001. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η επένδυση αυτή θα αποτελέσει σταθμό για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της περιοχής και της Πελοπονήσσου καθώς θα δημιουργηθούν 750 νέες θέσεις εργασίας (1η φάση υλοποίησης) και θα αναδειχθεί ο πολιτιστικός και περιβαλλοντικός πλούτος. Μερίδα κατοίκων της περιοχής, με επικεφαλής την περιβαλλοντική ομάδα ΚΙΝΩ (Κίνηση Πολιτών Μεσσηνίας), είχε εκφράσει αντιρρήσεις ως προς τη διαδικασία των απαλλοτριώσεων, την κατ' εξαίρεση μη πολεοδόμηση της αγορασμένης έκτασης, τη διαχείριση των τοπικών υδάτινων πόρων και την περιβαλλοντολογική επιβάρυνση εν γένει. Ωστόσο, πάνω από το 80% των κατοίκων της Μεσσηνίας αναγνωρίζει την προσφορά της Costa Navarino στην ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής, ενώ το 70% της Ελληνικής κοινωνίας αντιλαμβάνεται τη θετική επίδραση της επένδυσης (έρευνα QED, έρευνα ALCO).[11] Εκκρεμεί η έκδοση της απόφασης του ΣτΕ σχετικά με την αντισυνταγματικότητα ένταξης της περιοχής στις Π.Ο.Τ.Α., ενώ εφαπτόμενες εκτάσεις είναι υποψήφιες προς ένταξη στο οικολογικό δίκτυο NATURA 2000.
Σύμφωνα με ένα αφιέρωμα της Lloyd's List (2004) ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος ονομάστηκε «Greek King of Containers», καθώς τον Ιούνιο του 2007 η εταιρία του Costamare διέθετε 51 πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Επίσης, το 2009 σε εκδήλωση που έλαβε χώρα στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθήνας επτά Επιμελητήρια της Πελοποννήσου τίμησαν τον Βασίλη Κωνσταντακόπουλο για την προσφορά του στην ανάπτυξη της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου.
Το αεροδρόμιο Κρατικός Αερολιμένας Καλαμάτας «Καπετάν Βασ. Κωνσταντακόπουλος», φέρει προς τιμή του, το όνομά του, καθώς θεωρήθηκε επίσης ως ο πρωτεργάτης της αναβάθμισης του αεροδρομίου της πόλης της Καλαμάτας φέρνοντας νέους αερομεταφορείς (Aegean Airlines κ.α.), οι οποίοι τελικά συνδέουν αεροπορικώς, τη μεσσηνιακή πρωτεύουσα με αρκετές περιοχές της Ευρώπης.
Απεβίωσε στις 25 Ιανουαρίου 2011, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
2013 - Ειρήνη Κουμαριανού, Ελληνίδα ηθοποιός.
Η Ειρήνη Κουμαριανού (1931 - 25 Ιανουαρίου 2013) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός.
Γεννήθηκε στο Γαλάτσι. Υπήρξε μαθήτρια του Ελληνικού Ωδείου και μία από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες του Ελληνικού Θεάτρου. Η καριέρα της ξεκίνησε το 1951, πρωταγωνιστώντας σε αρκετές παραστάσεις κυρίως του Εθνικού Θεάτρου ενώ συμμετείχε σε πολλές αρχαίες τραγωδίες, κυρίως της Επιδαύρου. Τηλεοπτικά έχουν αγαπηθεί πολλές δουλειές της.
Είχε συμπρωταγωνιστήσει με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Τζένη Καρέζη, τη Ρένα Βλαχοπούλου κ.ά. και έχει στο ενεργητικό της 40 ταινίες, μεταξύ των οποίων τις: "Ιστορία μιας ζωής", "Κορίτσια για φίλημα" (1965), "Δάκρυα για την Ηλέκτρα" (1966), "Πολύ αργά για δάκρυα", "Καπετάν φάντης μπαστούνι" (1968), "Η νεράιδα και το παλικάρι" (1969) , "Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης", "Κρίμα το μπόι σου" (1970), "Ο κατεργάρης", "Η εφοπλιστίνα" (1971), "Η Μαρία της σιωπής", "Στον αστερισμό της παρθένου" (1973), συμμετοχές στο ραδιοφωνικό "Θέατρο της Δευτέρας".
Στην τηλεόραση είχε εμφανιστεί σε σειρές όπως ''Αναστασία'' (1994), Ο Πρίγκηπας (1996), "Προδοσία" (1996), Σαν αδελφές (ΕΤ1 - 1998),Alma libre" (2001) και Σ' αγαπώ-Μ' αγαπάς ενώ το 2004 είχε ένα μικρό ρόλο στις Σαββατογεννημένες του Γιώργου Καπουτζίδη.
Αυτό συνετέλεσε στην επιλογή της τον επόμενο χρόνο, 2005, για τη σειρά Στο Παρά 5 του ίδιου σεναριογράφου, όπου ήρθε η μεγάλη επιτυχία. Συμπρωταγωνίστησε με τη φίλη της Έφη Παπαθεοδώρου, με την οποία επίσης πρωταγωνιστεί στην Ελληνοαμερικανική ταινία Όπα.
Από τον Φεβρουάριο του 2007 συμμετείχε στην θεατρική παράσταση "Μάρτυρας κατηγορίας" της Αγκάθα Κρίστι με την Κάτια Δανδουλάκη, τον Δάνη Κατρανίδη, τον Κώστα Σπυρόπουλο, τον Απόστολο Τσακπίνη, τον Δημήτρη Λιτσικάκη κ.ά.
Πέθανε σε ηλικία 82 ετών. Tις τελευταίες μέρες, νοσηλευόταν στον Ευαγγελισμό με καρδιακά προβλήματα. Σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Γαλατσίου, τον Νοέμβριο του 2016, δόθηκε το όνομά της σε πλατεία στη συμβολή των οδών Μαραθώνος και Κουρτίου.
2015 - Ντέμης Ρούσσος, έλληνας τραγουδιστής με διεθνή καριέρα, μέλος των Aphrodite’s Child.
Πρωτοέγινε γνωστός διεθνώς ως μέλος του συγκροτήματος Aphrodite's Child μαζί με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και γνώρισε πολλές επιτυχίες κατά τη διάρκεια της προσωπικής του καριέρας, ιδίως τη δεκαετία του '70. Πούλησε παγκοσμίως πάνω από 70 εκατομμύρια δίσκους.
2017 - Τζον Χερτ, Άγγλος ηθοποιός.