DIASKEDASI.INFO

Η διασκέδαση On Line

Σαν σήμερα 23 Ιανουαρίου ας θυμηθούμε τι έγινε

Tsarouxis-Mines-Genaris

Σαν σήμερα 23 Ιανουαρίου
ας θυμηθούμε τι έγινε
από τον Mr George Almanac

Εορτάζουν
Αγίων Κλήμη και Αγαθαγγέλου, (Αγαθάγγελος, Αγαθαγγέλα, Αγαθαγγέλη)
Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω, (Διονύσιος, Διονύσης, Νιόνιος, Νύσης, Ντένης, Διονυσία, Διονυσούλα, Νύσα, Σίσσυ, Ντενίζ *)

 23 Ιανουαρίου

Γεγονότα σαν σήμερα

393: Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α' ανακηρύσσει συναυτοκράτορα τον εννιάχρονο γιο του Ονόριο.

1368: O Ζου Γιουάν Ζανγκ ανεβαίνει στο θρόνο της Κίνας ως αυτοκράτωρ Χονγκ Βου. Είναι ο πρώτος εστεμμένος της δυναστείας των Μινγκ, που θα κυβερνήσει τη χώρα για τρεις αιώνες.

1480: Η Βενετία συμμαχεί με τους Τούρκους και επικηρύσσει ως προδότη τον αρχηγό των Μανιατών, Κροκόδειλο Κλαδά, τον οποίον προηγουμένως έχει ανακηρύξει ιππότη του Αγίου Μάρκου, και ορίζει υπέρογκο για την εποχή ποσό για τη σύλληψη ή εξόντωσή του.

1556: O καταστροφικότερος σεισμός στην ανθρώπινη ιστορία πλήττει την επαρχία Σαντζί της Κίνας, σκοτώνοντας πάνω από 830.000 ανθρώπους.

1571: Ανοίγει στο Λονδίνο το βασιλικό χρηματιστήριο.

1668: Συγκροτείται Τριπλή Συμμαχία μεταξύ Ολλανδίας, Βρετανίας και Σουηδίας, για την αποφυγή επέκτασης της Γαλλίας.

1719: Δημιουργείται το πριγκιπάτο του Λίχτενσταϊν, στους κόλπους της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους.

1793: Ρωσία και Πρωσία διαμοιράζουν για δεύτερη φορά την Πολωνία.

1822: Τουρκικές δυνάμεις του Ρεθύμνου, για να εκδικηθούν το θάνατο του αρχηγού τους Γεντίμ Αλή στη μάχη του Αρκαδίου, επιτίθενται κατά της θέσεως Ακόνια Ρεθύμνου, την οποία κατέχουν Κρήτες επαναστάτες. Η μάχη θα λήξει με νίκη των Ελλήνων.

1831: Συλλαμβάνεται ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, εξαιτίας των αντικαποδιστριακών ταραχών στη Μάνη.

1845: Το Κογκρέσο των ΗΠΑ ανακηρύσσει την Τρίτη, μετά την πρώτη Δευτέρα του Νοεμβρίου ως ημέρα διεξαγωγής των προεδρικών εκλογών.

1849: Η Ελίζαμπεθ Μπλάκγουελ αποφοιτά από το Geneva College της Νέας Υόρκης και γίνεται η πρώτη γυναίκα που αποκτά άδεια εξάσκησης του ιατρικού επαγγέλματος στις ΗΠΑ.

1851: Το στρίψιμο ενός νομίσματος δίνει τελικά τη λύση στο πώς θα ονομαστεί μία νέα πόλη στο Όρεγκον των ΗΠΑ: Βοστόνη ή Πόρτλαντ; Νικητήριο... όνομα είναι το Πόρτλαντ.

1878: Ο ελληνικός στρατός, που είχε εισβάλλει στη τουρκοκρατούμενη Θεσσαλία δυο μέρες νωρίτερα, υπό τις διαταγές του Αντιστράτηγου Σκαρλάτου Σούτσου απελευθερώνει τη πόλη του Δομοκού.

1897: Οι Τούρκοι αρχίζουν φοβερές σφαγές και πυρπολήσεις χωριών στα Χανιά. Οι βιαιότητες θα διαρκέσουν δύο ημέρες και θα επεκταθούν και σε άλλες πόλεις του νησιού. Εκατό περίπου επαναστάτες θα συγκεντρωθούν στο Ακρωτήρι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν με κάθε μέσο την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.

1901: Μεγάλη πυρκαγιά σαρώνει το Μόντρεαλ στον Καναδά, με αποτέλεσμα να χαθούν περιουσίες 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων.

1907: Ο Τσάρλς Κέρτις, ο πρώτος ιθαγενής Αμερικανός, μέλος της Γερουσίας των ΗΠΑ, αρχίζει τη θητεία του ως πολιτικός. Αργότερα θα παραιτηθεί από το συγκεκριμένο αξίωμα προκειμένου να χριστεί αντιπρόεδρος του Προέδρου Χέμπερτ Χούβερ.

1912: Υπογράφεται στη Χάγη η Διεθνής Συνθήκη για το Όπιο. Είναι η πρώτη συνθήκη για τον έλεγχο και την απαγόρευση των ναρκωτικών.

1919: Η γαλλική Ακαδημία Επιστημών, αρνούμενη να ξεπεράσει τις προκαταλήψεις της έναντι του γυναικείου φύλου, απορρίπτει την υποψηφιότητα της Μαντάμ Κιουρί κι επιλέγει ως μέλος της τον Ερρίκο Μπεκερέλ.

1920: Μετά από διαφωνία του με τον αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος Δημήτριο Γούναρη, παραιτείται ο πρωθυπουργός Δημήτριος Ράλλης.

1921: Παραιτείται ο πρωθυπουργός Δημήτριος Ράλλης, μετά από διαφωνία του με τον αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος, Δημήτριο Γούναρη. Σχηματίζεται νέα κυβέρνηση, υπό το Νικόλαο Καλογερόπουλο, ο οποίος αναχωρεί για τη Διάσκεψη του Λονδίνου.

1922: Ο 14χρονος Καναδός, Λέοναρντ Τόμσον, είναι ο πρώτος διαβητικός στον οποίο χορηγείται ινσουλίνη σε ενέσιμη μορφή.

1923: Δημοσιεύεται το νομοθετικό διάταγμα, που ψηφίστηκε 5 ημέρες πριν (18/1) και με το οποίο αντικαθίσταται το Ιουλιανό ημερολόγιο από το Γρηγοριανό. Όμως ο εορτασμός του ορθόδοξου Πάσχα θα συνεχίσει να γίνεται με βάση το Ιουλιανό ημερολόγιο, με αποτέλεσμα να συνεχιστεί η διαφορά με το δυτικό, που ορίζεται μεταξύ 22/3 και 25/4, ενώ το ορθόδοξο μεταξύ 4/4 και 8/5.

1924: Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου καλεί στη Βουλή τον Ελευθέριο Βενιζέλο να ηγηθεί του αγώνα κατά της βασιλείας και υπέρ της Δημοκρατίας.

1925: Αυστηρές κυρώσεις επιβάλλονται εναντίον των αφισοκολλητών, για τον ευπρεπισμό της ελληνικής πρωτεύουσας.

1929: Πυρκαγιά καίει τη μισή σχεδόν ελληνική συνοικία των Ταταύλων στην Κωνσταντινούπολη.

1930: Ο Βίλχελμ Φρικ αναλαμβάνει καθήκοντα υπουργού Εσωτερικών της Θουριγγίας κι γίνεται ο πρώτος Ναζί υπουργός στη Γερμανία.

1932: Ιδρύεται ο Ολυμπιακός Λευκωσίας, που θα αγωνιστεί και στο ελληνικό πρωτάθλημα τρεις φορές. Κατά τη περίοδο της επταετίας 1967-1974, οι ομάδες, που ανακηρύσσονται πρωταθλήτριες Κύπρου αγωνίζονται την επόμενη χρονιά στο ελληνικό πρωτάθλημα.

1933: Οι πυγμάχοι Άρτσι Σέξτον και Λόρι Ράιτερ δίνουν αγώνα επίδειξης σε τηλεοπτικό στούντιο στο Λονδίνο, στον πρώτο πυγμαχικό αγώνα, που μεταδίδεται τηλεοπτικά, έστω και σε πειραματικό στάδιο.

1933: Η χωροφυλακή στη Νάουσα ανοίγει πυρ κατά των 3.000 εργατών που πέταξε ο Λαναράς στους δρόμους και των οικογενειών τους, οι οποίοι διαμαρτύρονταν μπροστά στο Δημαρχείο. Ως αποτέλεσμα 4 εργάτες έπεσαν νεκροί και 20 τραυματίστηκαν. Τα γεγονότα ξεσήκωσαν κύμα διαμαρτυριών σ' όλη την Ελλάδα.

1934: Στις ΗΠΑ, ο Πρόεδρος Ρούσβελτ αναγνωρίζει την Κυβέρνηση της Κούβας.

1937: Στη Μόσχα 17 ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος παραπέμπονται σε δίκη κατηγορούμενοι ότι συμμετείχαν σε συνωμοσία οδηγούμενη από τον Τρότσκι, η οποία είχε στόχο την ανατροπή του Στάλιν.

1939: Καταπλέει στο Ναύσταθμο το νέο ελληνικό αντιτορπιλικό "Βασιλεύς Γεώργιος Α", το οποίο ναυπηγήθηκε στην Αγγλία.

1940: Αρχίζει η κατασκευή των μεγάλων έργων του αποχετευτικού αγωγού της Αθήνας.

1941: Ο Τσαρλς Λίντμπεργκ καταθέτει ενώπιον του Κογκρέσου των ΗΠΑ και προτείνει οι ΗΠΑ να διαπραγματευτούν με τον Χίτλερ συμφωνία ουδετερότητας.

1943: Ο Ντιουκ Έλιγκτον παίζει για πρώτη φορά στο Canergie Hall της Νέας Υόρκης.

1943: Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι βρετανικές δυνάμεις καταλαμβάνουν την Τρίπολη της Λιβύης από τους Ναζί. Την ίδια μέρα, οι αμερικανικές και οι αυστραλιανές δυνάμεις νικούν τους Ιάπωνες στην Παπούα, σηματοδοτώντας την αρχή του τέλους για την ιαπωνική εισβολή στον Ειρηνικό Ωκεανό.

1944: Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, ο Κόκκινος Στρατός πλησιάζει τον ποταμό Όντερ στη Γερμανία.

1950: Με ψήφισμα της Κνεσέτ (Ισραηλινή Βουλή), η Ιερουσαλήμ ανακηρύσσεται επίσημα ως η νέα πρωτεύουσα του Ισραήλ.

1952: Σύμφωνα με υπολογισμούς, ο κεκλιμένος πύργος της Πίζας στην Ιταλία θα χάσει την ισορροπία του και θα γκρεμιστεί το έτος 2151.

1956: Οι Κύπριοι μαθητές απέχουν από τα μαθήματά τους, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις συλλήψεις συμμαθητών τους που διαδήλωναν υπέρ της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα.

1957: Η εταιρία Wham-o Company λανσάρει στην αμερικανική αγορά το πρώτο φρίσμπι.

1959: Καθιερώνεται η άμεση εκλογή δημάρχων με το σύστημα της απλής αναλογικής.

1960: Ο Ελβετός εφευρέτης, Ογκίστ Πικάρ, σημειώνει ρεκόρ κατάδυσης με το βαθυσκάφος "Τεργέστη". Φτάνει σε βάθος 10.900 μέτρων στην τάφρο Γκουάμ στις Φιλιππίνες.

1964: Ο δρ. Τζέιμς Χάρντι επιχειρεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Μισσισιπή την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς ζώου (χιμπατζή) σε άνθρωπο. Ο ασθενής Μπόιντ Ρας, 68 ετών, θα πεθάνει 90 λεπτά μετά την εγχείρηση.

1968: Η Βόρεια Κορέα αιχμαλωτίζει στα ανοικτά των ακτών της το αμερικανικό πλοίο "Πουέμπλο" και συλλαμβάνει το 83μελές πλήρωμά του. Ο λόγος, σύμφωνα με τις αρχές της χώρας, είναι ότι παραβίασε τα χωρικά της ύδατα και επιδόθηκε σε εχθρικές ενέργειες. Ενταση στις σχέσεις των δύο χωρών.

1972: Επιβάλλεται 24ωρη κράτηση σε όλους τους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης!

1973: Στις 7 το απόγευμα της Τρίτης 23ης Ιανουαρίου 1973 ο Αλέξανδρος Ωνάσης αφήνει την τελευταία του πνοή στο ΚΑΤ σε ηλικία 25 ετών. Τη Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 1973, το αεροπλάνο που πιλοτάριζε, ένα αμφίβιο «Πιάτζιο 136», κατέπεσε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του. Ο Αλέξανδρος τραυματίστηκε βαριά και οι δύο συνεπιβάτες του ελαφρότερα. Διακομίστηκε στο ΚΑΤ, όπου άφησε την τελευταία του πνοή την επόμενη μέρα.

1973: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, ανακοινώνει στον αμερικανικό λαό, μέσω τηλεόρασης και ραδιοφώνου, την επίτευξη συμφωνίας για επίσημη κατάπαυση του πυρός στο Βιετνάμ.

1978: Η Σουηδία απαγορεύει την κυκλοφορία των σπρέι με αεροζόλ, εξαιτίας της ζημιάς που προκαλούν στο όζον.

1982: Η Γαλλία υπογράφει με την ΕΣΣΔ ένα 25ετές συμβόλαιο, που θα ίσχυε από το 1984, για την προμήθεια 8 δισ. κυβικών μέτρων σιβηρικού αερίου το χρόνο.

1989: Δολοφονείται ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Αναστάσιος Βενάρδος, κοντά στο σπίτι του στα Κάτω Πατήσια. Την ευθύνη αναλαμβάνει η οργάνωση «1η Μάη».

1991: Στο διαγωνιστικό τμήμα του κινηματογραφικού Φεστιβάλ Βερολίνου, προκρίνεται η ταινία του Παντελή Βούλγαρη "Ήσυχες μέρες του Αυγούστου".

1992: Αεροσκάφος HU-16 Albatross της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας συντρίβεται σε κατοικημένη περιοχή της Ελευσίνας, σκοτώνοντας τα τρία μέλη του πληρώματός του. Την ίδια μέρα, η Ελλάδα υποβάλλει επίσημα στη Λωζάνη υποψηφιότητα για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, με πρόεδρο της Επιτροπής Διεκδίκησης τη Γιάννα Αγγελοπούλου.

1996: Η Ελλάδα υποβάλλει επίσημα υποψηφιότητα για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στη Λοζάννη. Πρόεδρος της Επιτροπής Διεκδίκησης είναι η Γιάννα Αγγελοπούλου, που μαζί με τον σύζυγό της Θεόδωρο Αγγελόπουλο, αποτελούν τον βασικό άξονα της προσπάθειας για την επίτευξη του στόχου. Το σύνολο των υποψηφιοτήτων, που υποβάλλονται στην ΔOΕ είναι 11 και τον ελληνικό φάκελο στηρίζουν παράλληλα ο Δήμος Αθηναίων και η Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων.

1996: Κυκλοφορεί η πρώτη έκδοση της γλώσσας προγραμματισμού java.

1997: Ο 23χρονος Αντώνης Δαγκλής, καταδικάζεται σε 13 φορές ισόβια και κάθειρξη 25 ετών για τη δολοφονία τριών ιερόδουλων και απόπειρες δολοφονίας άλλων έξι, καθώς και για άλλα αδικήματα. Αυτοκτόνησε τον Αύγουστο του 1997 στην ψυχιατρική κλινική των φυλακών Κορυδαλλού.

1997: Ο Μιρ Αϊμάλ Κασί, καταδικάζεται σε θάνατο, μετά την ένοπλη επίθεσή του έξω από τα αρχηγεία της CIA, κατά την οποία σκοτώθηκαν 2 και τραυματίστηκαν 3 άτομα.

1997:  Η Μαντλίν Ολμπράιτ γίνεται η πρώτη γυναίκα υπουργός Εξωτερικών στην ιστορία των ΗΠΑ.

2004: Ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ανακοινώνει ότι αποχωρεί από την ενεργό πολιτική. Είχε εκλεχθεί για πρώτη φορά βουλευτής το 1946, σε ηλικία 28 ετών.

2004: H Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία ανακοινώνει ότι το ευρωπαϊκό διαστημικό σκάφος Mars Express εντόπισε νερό υπό μορφή πάγου στο νότιο πόλο του πλανήτη Άρη.

2007: Η σιαγόνα ενός ρινόκερου που έζησε πριν από 5-9 εκατομμύρια χρόνια εντοπίζεται στην περιοχή των Σερβίων Κοζάνης.

 

Γεννήσεις σαν σήμερα

1752 - Μούτσιο Κλεμέντι, Ιταλός συνθέτης και πιανίστας.

1782 - Γεώργιος Καραϊσκάκης ή Καραΐσκος ήταν Έλληνας επαναστάτης ο οποίος αρχικά υπήρξε κλέφτης και μετέπειτα σπουδαίος αρματολός και στρατάρχης της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

1783 – Σταντάλ, Γάλλος συγγραφέας.
Ο Μαρί-Ανρί Μπεϊγέ (γαλλικά:Marie-Henri Beyle, 23 Ιανουαρίου 1783 – 23 Μαρτίου 1842), γνωστότερος με το φιλολογικό του ψευδώνυμο Σταντάλ (Stendhal), ήταν Γάλλος συγγραφέας. Οι βαθύτατες ψυχολογικές αναλύσεις του στα «μυθιστορήματα μαθητείας» που έγραψε, τον τοποθετούν στην πρώτη σειρά των μυθιστοριογράφων του 19ου αιώνα. Τα περιφημότερα από τα μυθιστορήματα αυτά, Το Κόκκινο και το Μαύρο και Το μοναστήρι της Πάρμας, αναφέρονται σε νέους με ρομαντικούς πόθους, δύναμη αισθημάτων και όνειρα δόξας.
Διορίστηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας (Conseil d'État) το 1810 και έλαβε μέρος ως αξιωματικός της Επιμελητείας στην εκστρατεία του Ναπολέοντα στη Ρωσία (1812). Εγκαταστάθηκε μετά στο Μιλάνο ως το 1821 και διετέλεσε πρόξενος της Γαλλίας στην Τεργέστη και στην Τσιβιταβέκκια. Υπήρξε λάτρης της Τέχνης, της Ιταλίας και των γυναικών.

1832 – Εντουάρ Μανέ, ήταν Γάλλος ζωγράφος. Θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της μοντέρνας τέχνης ενώ συνδέθηκε έντονα και με το κίνημα του ιμπρεσιονισμού.

1857 - Άντριγια Μοχορόβιτσιτς, Κροάτης σεισμολόγος.

1862 – Ντάβιντ Χίλμπερτ, Γερμανός μαθηματικός.
Ο Ντάβιντ Χίλμπερτ (David Hilbert, Καίνιξμπεργκ, Πρωσία, 23 Ιανουαρίου 1862 - Γκέτινγκεν, Γερμανία, 14 Φεβρουαρίου 1943) ήταν Γερμανός μαθηματικός. Ο Χίλμπερτ επινόησε και ανέπτυξε ένα ευρύ φάσμα από νέες ιδέες, στο οποίο συμπεριέλαβε την αμετάβλητη θεωρία και τα Αξιώματα Χίλμπερτ. Επίσης διατύπωσε τη θεωρία του Χώρου του Χίλμπερτ, η οποία είναι ένα από τα θεμέλια της συναρτησιακής ανάλυσης .
Ο Χίλμπερτ υιοθέτησε και υπερασπίστηκε θερμά τη θεωρία του Γκέοργκ Κάντορ και των υπερπερασμένων αριθμών. Ένα διάσημο παράδειγμα της ηγεσίας του στα μαθηματικά είναι η παρουσίασή του το 1900 των προβλημάτων του Χίλμπερτ, η οποία έθεσε την αρχή για περισσότερη μαθηματική έρευνα του 20ού αιώνα.
Ο Χίλμπερτ και οι μαθητές του συνεισέφεραν σημαντικά στην ίδρυση αυστηρών και στην ανάπτυξη σημαντικών εργαλείων, τα οποία χρησιμοποιούνται στη μοντέρνα μαθηματική φυσική. Ο Χίλμπερτ είναι γνωστός ως ένας από τους ιδρυτές της αποδεικτικής θεωρίας και της Μαθηματικής λογικής, καθώς επίσης ήταν και από τους πρώτους διακεκριμένους μαθηματικούς και μεταμαθηματικούς.

1872 – Πολ Λανζεβέν, Γάλλος φυσικός.
Ο Πολ Λανζεβέν (Paul Langevin, 23 Ιανουαρίου 1872 – 19 Δεκεμβρίου 1946) ήταν σημαντικός Γάλλος φυσικός, γνωστός για τη «Δυναμική Λανζεβέν» και την «Εξίσωση Λανζεβέν».
Ο Λανζεβέν γεννήθηκε στο Παρίσι. Σπούδασε στην École Supérieure de Physique et de Chimie Industrielles και στην École Normale Supérieure. Μετά πήγε στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και σπούδασε στο εκεί Εργαστήριο Κάβεντις υπό τον Τζόζεφ Τζον Τόμσον. Επέστρεψε στη Σορβόνη και πήρε το διδακτορικό του με επιβλέποντα τον Πιέρ Κιουρί το 1902. Το 1904 έγινε καθηγητής της Φυσικής στο Collège de France. Το 1926 ο Λανζεβέν έγινε διευθυντής στην École de Physique et Chimie, ενώ το 1934 εκλέχθηκε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών.
Ο Λανζεβέν διακρίθηκε για τις έρευνές του στον παραμαγνητισμό και τον διαμαγνητισμό, και για τη σύγχρονη ερμηνεία τους. Περίφημη είναι η παραγωγή από αυτόν υπερήχων με χρήση του Πιεζοηλεκτρικού φαινομένου. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εργάσθηκε στη χρήση των υπερήχων για την ανίχνευση υποβρυχίων, αλλά ο πόλεμος τελείωσε πριν λειτουργήσει η σχετική διάταξη.
Το 1910 διαδόθηκε ότι είχε μια ερωτική σχέση με τη Μαρία Κιουρί, χήρα πλέον και πέντε χρόνια μεγαλύτερή του. Ο ίδιος ο Λανζεβέν ήταν τότε παντρεμένος, αλλά σε διάσταση, και πατέρας 4 παιδιών — σήμερα, τα εγγόνια τους είναι παντρεμένα μεταξύ τους: η Ελέν Λανζεβέν-Ζολιό (Hélène Langevin-Joliot) και ο Μισέλ Λανζεβέν (Michel Langevin).
Ο Λανζεβέν απομακρύνθηκε από τη θέση του από τη ναζιστική Κυβέρνηση του Βισύ εξαιτίας της αντιθέσεώς του στη ναζιστική ιδεολογία. Πέθανε στο Παρίσι δύο χρόνια μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας.

1900 – Αδαμάντιος Διαμαντής, ήταν Κύπριος ζωγράφος. Από τους σημαντικότερους Κύπριους καλλιτέχνες, θεωρείται ο πατέρας της Κυπριακής τέχνης.

1907 – Χιντέκι Γιουκάβα, Ιάπωνας φυσικός.
Ο Χίντεκι Γιουκάβα (23 Ιανουαρίου 1907 - 8 Σεπτεμβρίου 1981) ήταν Ιάπωνας φυσικός. Είναι κυρίως γνωστός για τη θεωρητική πρόβλεψη της ύπαρξης του μεσονίου και για το δυναμικό Γιουκάβα (Yukawa potential), που περιγράφει την ισχυρή εξάρτηση της ισχυρής πυρηνικής δύναμης από την ακτίνα δράσης της. Για τη συνεισφορά του αυτή στη θεωρητική φυσική έγινε ο πρώτος Ιάπωνας που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1949.
Ο Γιουκάβα γεννήθηκε στο Τόκυο το 1907 και αποφοίτησε από το Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Κιότο το 1929 όπου και εργάστηκε ως λέκτορας για τέσσερα χρόνια. Έδειξε ενδιαφέρον στη θεωρητική φυσική και κυρίως στη φυσική στοιχειωδών σωματιδίων. Το 1933 έγινε βοηθός καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Οσάκα, σε ηλικία 26 ετών.
Το 1935 πρότεινε την ύπαρξη ενός σωματιδίου που ονόμασε "μεσοτρόνιο", το οποίο θα έπαιζε το ρόλο του φορέα της πυρηνικής δύναμης. Ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ του οποίου ο πατέρας ήταν καθηγητής της ελληνικής γλώσσας, του ανέφερε πως δεν υπάρχει "τρ" στη λέξη "μέσος", οπότε και η ονομασία που χρησιμοποιήθηκε για το υποθετικό σωματίδιο έγινε "μεσόνιο". Από την υπόθεση ότι το σωματίδιο αυτό κινείται με ταχύτητα περίπου ίση με την ταχύτητα του φωτός από νουκλεόνιο σε νουκλεόνιο, ο Γιουκάβα υπολόγισε ότι η μάζα του μεσονίου θα πρέπει να είναι 250 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του ηλεκτρονίου.
Το 1936 οι Καρλ Άντερσον και Σεθ Νέντερμαγιερ ανακάλυψαν τα σωματίδια που ονομάζονται σήμερα μιόνια. Αυτά έχουν μάζα περίπου 200 φορές τη μάζα του ηλεκτρονίου και υπήρχε η υποψία ότι ήταν τα σωματίδια των οποίων την ύπαρξη είχε προβλέψει ο Γιουκάβα. Αργότερα όμως ανακαλύφθηκε ότι αντιδρούν ασθενικά με τους πυρήνες, πράγμα που σήμαινε ότι η υποψία δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα.
Έντεκα χρόνια αργότερα, το 1947 ανακαλύφθηκαν από τον Σεσίλ Πάουελ, τα "μεσόνια π" ή "πιόνια", και αποδείχτηκε ότι ήταν τα σωματίδια που είχε προβλέψει ο Γιουκάβα.
Ο Γιουκάβα κέρδισε το Αυτοκρατορικό Βραβείο της Ιαπωνικής Ακαδημίας το 1940, το 1949 έγινε καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια και το ίδιο έτος του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ για την πρόβλεψη της ύπαρξης των πιονίων. Έγραψε εισαγωγικά βιβλία για την Κβαντομηχανική και τη Φυσική Στοιχειωδών Σωματιδίων, στα Ιαπωνικά και απέκτησε τιμητικές διακρίσεις από το Πανεπιστήμιο των Παρισίων και από τη Βασιλική Κοινότητα του Εδιμβούργου.
Ήταν ένας από τους έντεκα επιστήμονες που υπέγραψαν το Μανιφέστο Ράσελ - Αϊνστάιν που υπογράμμιζε τους κινδύνους που εγείρονται από τη χρήση πυρηνικών όπλων.

1910 – Τζάνγκο Ράινχαρντ, τσιγγάνος από το Βέλγιο, βιρτουόζος της κιθάρας.
Ο Τζάνγκο Ράινχαρντ (Django Reinhardt, 23 Ιανουαρίου 1910 - 16 Μαΐου 1953) ήταν πρωτοποριακός βιρτουόζος κιθαρίστας της τζαζ και συνθέτης, που ξεχώρισε για την τεχνική και τη δεξιοτεχνία του, ενώ εφηύρε ένα εντελώς νέο στυλ τεχνικής τζαζ κιθάρας, που πλέον είναι μουσική παράδοση στη γαλλική τσιγγάνικη κουλτούρα. Ανάμεσα στις δημοφιλέστερες συνθέσεις του οι οποίες θεωρούνται πλέον κλασικά κομμάτια της τζαζ μουσικής, είναι τα "Minor Swing", "Daphne","Belleville", "Djangology", "Swing '42", "Nuages".
Ο Ζαν Τζάνγκο Ράινχαρντ γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1910 στη Liberchies, μια μικρή πόλη στο ανατολικό Βέλγιο, από τσιγγάνους γονείς. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών του χρόνων σε καταυλισμούς των Ρομά κοντά στο Παρίσι, παίζοντας μπάντζο, κιθάρα και βιολί από μικρή ηλικία. Ήδη στα 13 του, ο Ράινχαρντ ήταν σε θέση να βγάζει τα προς το ζην από τη μουσική.
Στην ηλικία των 18, τραυματίστηκε από πυρκαγιά στο τροχόσπιτο που έμενε με την πρώτη του σύζυγο. Ο ίδιος υπέστη εγκαύματα 1ου και 2ου βαθμού σε πολλά μέρη του σώματός του, ενώ το τρίτο και τέταρτο από τα δάχτυλα του αριστερού χεριού του έμειναν μερικώς παράλυτα. (παράμεσος & μικρός). Έτσι, αναγκάστηκε να επανέλθει στην οργανοπαιξία με έναν εντελώς νέο τρόπο. Έπαιζε όλα τα κιθαριστικά σόλο του με τα δύο δάχτυλα, και χρησιμοποιούσε τα δύο τραυματισμένα μόνο για την απόδοση συγχορδιών. Η περίοδος μεταξύ των ετών 1929 και 1933 ήταν καθοριστική για την εξέλιξή του. Εγκατέλειψε το μπάντζο υπέρ της κιθάρας, ενώ επηρεάστηκε από τις μουσικές των Έντι Λανγκ και Τζο Βενούτι, Λούις Άρμστρονγκ, Ντιούκ Έλινγκτον. Το 1933, συναντιέται με το βιολιστή Stéphane Grappelli, με τον οποίο το 1934 σχηματίζουν στο Παρίσι το Quintette du Hot Club de France.
Το 1946 περιόδευσε για σύντομο χρονικό διάστημα με τον Ντιούκ Έλινγκτον στις Η.Π.Α. αλλά οι εμφανίσεις του εκεί δεν έτυχαν ιδιαίτερα ευνοϊκής αποδοχής. Κατόπιν, επιστρέφει στη Γαλλία (Φεβρουάριος 1947). Το 1949 ηχογραφεί έναν από τους σημαντικότερους δίσκους του, το Djangology.
Το 1951, αποσύρθηκε στο χωριό Samois-sur-Seine, κοντά στο Φοντενμπλό, όπου και έζησε μέχρι το θάνατό του. Συνέχισε να εμφανίζεται σε τζαζ κλαμπς στο Παρίσι, ενώ ξεκίνησε να παίζει ηλεκτρική κιθάρα, παρά τους αρχικούς δισταγμούς του προς το συγκεκριμένο όργανο.
Πέθανε το 1953 από εγκεφαλική αιμορραγία, σε ηλικία 43 ετών.


1914 – Αλεξάντερ Τρεμούλης, ελληνοαμερικανός σχεδιαστής αυτοκινήτων. (Θαν. 29/12/1991)

1914 - Γιάννης Φύριος, Έλληνας ηθοποιός.

1920 – Γουόλτερ Φρέντερικ Μόρισον, Αμερικανός εφευρέτης.
Ο Γουόλτερ Φρέντρικ Μόρισον (Walter Fredrick "Fred" 'Morrison, 23 Ιανουαρίου 1920 – 9 Φεβρουαρίου 2010) ήταν Αμερικανός πολιτικός μηχανικός, περισσότερο γνωστός ως ο άνθρωπος που εφηύρε το φρίσμπι.
Γεννήθηκε στο Ρίτσφιλντ της πολιτείας Γιούτα των ΗΠΑ και κατοικούσε στη Μονρόε.Ήταν παντρεμένος με τη Λου. Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου παρακολούθησε τις πτήσεις βομβαρδιστικών στην Ιταλία, ενώ συνελήφθη και παρέμεινε αιχμάλωτος πολέμου επί 48 ημέρες.
Ο Μόρισον ισχυριζόταν ότι ο ίδιος είχε συλλάβει την αρχική ιδέα για το φρίσμπι όταν έριξε ένα καπάκι από ένα μεταλλικό κουτί με ποπ κορν μαζί με την τότε φιλενάδα του, Λου. Επειδή το καπάκι έφυγε μακριά, βρέθηκε από τον Μόρισον ότι τα κατσαρολάκια για γλυκά πετούσαν καλύτερα και ήταν πιο κοινά. Μαζί με τη Λου έφτιαξαν μια μικρή επιχείρηση και πουλούσαν "Flyin' Cake Pans" (ιπτάμενα κατσαρολάκια για γλυκά) στις ακτές της Σάντα Μόνικα, στην Καλιφόρνια.
Το 1946 ο 26χρονος από την Γιούτα συνέλαβε την ιδέα ενός σχεδίου για τον πρώτο στον κόσμο ιπτάμενο δίσκο, τον οποίο ονόμασε Whirlo-Way. Το 1948 στην επιχείρηση εισήλθε και ο επενδυτής Γουόρεν Φραντσιόνι, ο οποίος κάλυψε το κόστος για να επικαλυφθεί ο δίσκος με πλαστικό. Το 1955 ο Μόρισον και η Λου σχεδίασαν τον "Δίσκο του Πλούτωνα" (Pluto Platter), που ήταν το αρχέτυπο όλων των σύγχρονων ιπτάμενων δίσκων. Η ονομασία οφείλεται στην μανία με τα ΑΤΙΑ, που κυριαρχούσε στην Αμερική τη δεκαετία του 1950. Στις 23 Ιανουαρίου 1957 τα δικαιώματα του Pluto Platter πωλήθηκαν στην εταιρεία κατασκευής παιχνιδιών Wham-O, η οποία το 1958 Wham-O πρόσθεσε το όνομα Frisbee στο αρχικό όνομα του δίσκου, το οποίο ήταν μια δυσορθογραφία της εταιρείας Frisbie Pie Company. Το παιχνίδι σύντομα απέκτησε δημοφιλία, κυρίως μεταξύ των φοιτητών στις ΗΠΑ. Σχεδόν 100 εκατομμύρια πλαστικοί δίσκοι «φρίσμπι» είχαν πουληθεί έως τα τέλη της δεκαετίας του 1980, ενώ είχαν δημιουργηθεί και πανεπιστημιακά τουρνουά για αγώνες με «φρίσμπι».
Ο Μόρισον απεβίωσε το 2010. Το όνομά του φέρει ένα γήπεδο ντισκ γκολφ στην πόλη Χολαντέι της Γιούτα.

1921 – Μαρίγια Γκιμπούτας, Λιθουανή αρχαιολόγος.
Η Μαρίγια Γκιμπούτας (Birutė Marija Alseikaitė-Gimbutienė, Βίλνιους, Λιθουανία, 23 Ιανουαρίου 1921 - Λος Άντζελες, 2 Φεβρουαρίου 1994) ήταν Λιθουανή αρχαιολόγος, εξέχουσα μορφή της αρχαιολογίας, κυρίως για την έρευνά της τόσο στους νεολιθικούς πολιτισμούς όσο και εκείνους της εποχής του Χαλκού, οι οποίοι κατά την άποψή της συνέθεταν τον "αρχαίο ευρωπαϊκό πολιτισμό", όρο που η ίδια εισήγαγε σε έργα της που δημοσεύθηκαν μεταξύ του 1946 και του 1971 και άνοιξαν νέους δρόμους στην αρχαιολογία συνδυάζοντας τον παραδοσιακό τρόπο έρευνας με τη γλωσσολογία και τη μυθολογία.
Καθηγήτρια της Αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας από το 1963 έως το 1989, ερεύνησε και δημοσίευσε ένα σημαντικό αριθμό αρχαιολογικών ευρημάτων, ενώ παράλληλα έσκαψε βαθύτερα από οποιονδήποτε άλλο στην προσπάθειά της να ανασύρει στην επιφάνεια σημαντικό αριθμό αντικειμένων τέχνης και καθημερινής ζωής των νεολιθικών πολιτισμών της Ευρώπης.
Η Μαρίγια Γκιμπούτας κέρδισε παγκόσμια φήμη ως ειδική της Ινδοευρωπαϊκής Εποχής του Χαλκού και της λαϊκής τέχνης της Λιθουανίας και της προϊστορίας της Βαλτικής και των Σλάβων, έτσι όπως τη συνόψισε στο Πολιτισμοί της εποχής του Χαλκού της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (1965). Μεγάλη αναταραχή προκάλεσε με τα τρία τελευταία της βιβλία: Οι Θεές και οι Θεοί της αρχαίας Ευρώπης (1974), Η Γλώσσα της Θεάς (1989) και το τελευταίο της βιβλίο Ο Πολιτισμός της Θεάς (1991), στο οποίο παρουσίασε μια επισκόπηση των θεωριών της για τους νεολιθικούς πολιτισμούς της Ευρώπης: αρχιτεκτονικά πρότυπα, κοινωνική δομή, τέχνη, θρησκεία, και ερμηνεία γραπτών πηγών. Έδωσε έμφαση στην άποψη ότι υπήρξε σημαντική διαφορά ανάμεσα στο αρχαίο μητριαρχικό σύστημα -εστιασμένο στη λατρεία της Μητέρας Θεάς- και τα πατριαρχικά πολιτισμικά στοιχεία της Ινδοευρωπαϊκής κουλτούρας, τα οποία διαμόρφωσαν τις κλασικές ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Στο έργο της η Γκιμπούτας επανερμήνευσε της ευρωπαϊκή προϊστορία στο φως στην γλωσσολογικής έρευνας, της εθνολογίας, και της ιστορίας των θρησκειών και προκάλεσε τις παραδοσιακές απόψεις για τις απαρχές του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ο Τζόζεφ Κάμπελ και ο Άσλεϊ Μόνταγκιου, ο καθένας με τον τρόπο του, εξέφρασαν τις απόψεις τους για τη θεωρία της Γκιμπουτάς σε ό,τι αφορά στη Στήλη της Ροζέττας και την αποκρυπτογράφηση των αιγυπτιακών ιερογλυφικών

1928 – Ζαν Μορώ, ήταν σημαντική Γαλλίδα ηθοποιός στο θέατρο και τον κινηματογράφο, σκηνοθέτρια και σεναριογράφος.

1928 - Άλεν Στακ, Αμερικανός κολυμβητής.

1929 – Αλέκος Ζαρταλούδης, Έλληνας ηθοποιός. (Χίος 23 Ιανουαρίου 1929 – 7 Φεβρουαρίου 2007)
Το 1965 αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Κώστα Μιχαηλίδη και την ίδια χρονιά έγινε μέλος του ΣΕΗ. Στο θέατρο συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τον θίασο Αλίκης Βουγιουκλάκη - Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Έζησε για αρκετό καιρό στις ΗΠΑ. Εμφανίστηκε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες και σε τηλεοπτικές σειρές.


1930 – Ντέρεκ Γουόλκοτ (αγγλ. Derek Walcott) είναι κάτοχος του Νόμπελ συγγραφέας και σκηνοθέτης από την Καραϊβική.
Γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1930 στη Σάντα Λουτσία των Μικρών Αντίλλων. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο των Δυτικών Ινδιών στη Τζαμάικα και σπούδασε θέατρο στις Η.Π.Α., με υποτροφία του Ιδρύματος Ροκφέλερ. Το 1953 εγκαταστάθηκε στο Τρινιντάντ, όπου εργάστηκε ως κριτικός θεάτρου και τέχνης και από το 1959 μέχρι το 1979 διηύθυνε το Θεατρικό Εργαστήριο του Τρινιντάντ, το οποίο ίδρυσε ο ίδιος. Το 1962 δημοσιεύθηκε η συλλογή του In a Green Night και η ποίηση του άρχισε να κερδίζει τη διεθνή αναγνώριση. Το 1998 τιμήθηκε από τη Βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου για το έργο του, το 1990 το έργο του Όμηρος κέρδισε το βραβείο W.H.Smith και το 1992του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ. Είναι επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών. Δίδαξε δημιουργική γραφή ποίησης και θεάτρου στα Πανεπιστήμια Κολούμπια, Γέηλ και Χάρβαρντ. Από το 1981 είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Το 2006 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκτός από τη μεγάλη ποιητική του προσφορά, είναι γνωστός και για τα θεατρικά έργα του τα οποία έχουν παιχτεί σ' όλο τον κόσμο και έχουν σημειώσει ιδιαίτερη επιτυχία στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη.

1943 - Σόλομον Μαμαλόνι, πρωθυπουργός των νήσων Σολομώντα.

1944 - Σεργκέι Μπέλοφ, Ρώσος καλαθοσφαιριστής και προπονητής.

1949 - Ανδρέας Μιχαλόπουλος, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

1957 - Καρολίνα, πριγκίπισσα του Μονακό.

1961 - Πέτρος Δουρδουμπάκης, Έλληνας τραγουδοποιός.

1964 - Μπάρατ Τζάγκντεο, πρόεδρος της Γουιάνας.

1967 – Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου, Τούρκος αρσιβαρίστας.
Ο Ναίμ Σουλεϊμάνογλου (Naim Süleymanoğlu, 23 Ιανουαρίου 1967) είναι πρώην αθλητής της άρσης βαρών.
Γεννήθηκε στο Πτιχάρ της Βουλγαρίας στις 23 Ιανουαρίου 1967 σαν Ναούμ Σουλεμάνοβ (Naum Shalamanov) και ήταν Τουρκικής καταγωγής. Σε όλη του την καριέρα κέρδισε τρία ολυμπιακά πρωταθλήματα, επτά παγκόσμια πρωταθλήματα και έξι ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και βελτίωσε το παγκόσμιο ρεκόρ 46 φορές, όλα σαν αθλητής της Τουρκίας. Το πρώτο του ρεκόρ το έκανε σε ηλικία 16 ετών και λόγω του ύψους του (1.47 cm) αποκαλούνταν Ηρακλής τσέπης. Έγινε μέλος της εθνικής ομάδας της Βουλγαρίας αλλά το 1984 δε συμμετείχε στους Ολυμπιακούς αγώνες λόγω του μποϋκοτάζ των κομμουνιστικών κρατών στο οποίο συμμετείχε και η Βουλγαρία. Το 1988 αποκτά την Τουρκική υπηκοότητα και συμμετέχει από τότε εκπροσωπώντας την Τουρκία και κατακτώντας μετάλλια σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις.
Έχει κατακτήσει τρία χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια το 1988,1992 και 1996.
Είναι ο μοναδικός προς το παρόν αθλητής άρσης βαρών που έχει καταφέρει να σηκώσει 2.5 φορες το βάρος του στην κίνηση του αρασέ και ένας εκ των 7 αθλητών που σήκωσαν 3 φορές το βάρος τους στήν κίνηση του εμπολέ-ζετέ.

 


1970 - Άριαν Κόμαζετς, Κροάτης καλαθοσφαιριστής.

1974 - Τίφανι Θίσεν, Αμερικανίδα ηθοποιός.

1982 - Μύρωνας Στρατής, Έλληνας τραγουδιστής.

1984 - Άριεν Ρόμπεν, Ολλανδός ποδοσφαιριστής.

1986 - Χοσέ Ενρίκε, Ισπανός ποδοσφαιριστής.

1989 - Γιάνι Τσενγκ, γκόλφερ από την Ταϊβάν.

1998 - XXXTentacion, Αμερικανός τραγουδιστής.

 

Θάνατοι σαν σήμερα

619 – Ιωάννης ο Ελεήμων, Πατριάρχης Αλεξανδρείας.
Ο Ιωάννης ο Ελεήμων (556 - 23 Ιανουαρίου 619) ήταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας περί τα έτη 610-619.
Γεννήθηκε το 556 στην Αμαθούντα της Κύπρου. Η μητέρα του ονομαζόταν Ευκοσμία ή Κοσμία και ο πατέρας του Επιφάνιος, και ήταν έπαρχος Κύπρου. Ο Ιωάννης παντρεύτηκε και απέκτησε και παιδιά, όμως η σύζυγός του και τα παιδιά του πέθαναν σύντομα, και έμεινε μόνος. Τότε αφιερώθηκε στο Θεό. Χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και έγινε ευρύτατα γνωστός για τις φιλάνθρωπες πράξεις του.
Μετά το θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου Α΄, ο λαός και ο πατρίκιος Νικήτας, έπαρχος της Αιγύπτου και εξάδελφος του αυτοκράτορα Ηράκλειου, ζήτησαν από τον Αυτοκράτορα να τοποθετηθεί ο Ιωάννης στη θέση αυτή, πράγμα που έγινε το 610.
Ως επίσκοπος (Πατριάρχης) Αλεξαδρείας έκανε πλουσιότατο έργο. Αύξησε τους ναούς της πόλης από 7 σε 70, πολέμησε τον Μονοφυσιτισμό, έχτισε νοσοκομεία, ξενοδοχεία, πτωχοτροφεία, οργάνωνε συσσίτια και γενικά ελεούσε αυτούς που είχαν ανάγκη σε τέτοιο βαθμό, ώστε να του δοθεί το προσωνύμιο «Ελεήμων». Όταν οι Πέρσες κατέκτησαν την Αλεξάνδρεια, αναγκάστηκε να καταφύγει στην πατρίδα του, την Κύπρο, όπου και πέθανε στις 23 Ιανουαρίου του 619.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του ως αγίου στις 12 Νοεμβρίου.
Μετά το θάνατό του, το σκήνωμά του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Το 1249 μεταφέρθηκε στη Βενετία, ενώ ένα μέρος του εστάλη το 1489 από τον Σουλτάνο Βαγιαζήτ Β΄ στο Βασιλιά Ματθία Κορβίνο της Ουγγαρίας και τοποθετήθηκε στο βασιλικό παρεκκλήσι του Κάστρου της Βούδα.
Σήμερα, μέρος του σκηνώματός του βρίσκεται σε παρεκκλήσι του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Μαρτίνου στη Μπρατισλάβα και άλλο στο Ναό San Giovanni in Bragora της Βενετίας.
Ο άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων είναι πολιούχος άγιος της Λεμεσού και της κωμόπολης Casarano της Νότιας Ιταλίας. Ναός αφιερωμένος σε αυτόν, χρονολογούμενος στον 12ο αιώνα, έχει βρεθεί στο Λυγουριό Αργολίδας, ενώ άλλος ναός αφιερωμένος σε αυτόν κατεδαφίστηκε πρόσφατα στη Βέροια[2]. Τέλος, αξιόλογος είναι ο ναός του αγίου Ιωάννη του Ελεήμονος στη Βενετία (San Giovanni Elemosinario), που χρονολογείται στο 1071.

1002 – Όθων Γ’, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Ο Όθων Γ΄ (Otto III, Ιούνιος/Ιούλιος 980 - 23 Ιανουαρίου 1002) ήταν αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 996 έως τον πρόωρο θάνατό του το 1002. Μέλος της δυναστείας των Οθώνων, ο Όθων Γ΄ ήταν ο μόνος γιος και διάδοχος του αυτοκράτορα Όθωνα Β΄ και της συζύγου του, Θεοφανούς Σκλήραινας.
Εξελέγη βασιλιάς της Γερμανίας στην Βερόνα τον Ιούνιο 983 και σε ηλικία τριών ετών στέφθηκε αυτοκράτορας στο Άαχεν στις 25 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου. Στις αρχές του 984 ο δούκας Ερρίκος που είχε εκθρονιστεί στην Βαυαρία από τον πατέρα του, Όθωνα Β΄, απαιτούσε την αντιβασιλεία σαν μέλος του βασιλικού οίκου. Για να πετύχει τον σκοπό του έκανε συμμαχία με τον βασιλιά της Γαλλίας Λοθάριο. Ο Βίλιγκις, αρχιεπίσκοπος του Μάιντς, πίεσε τον Ερρίκο να απελευθερώσει τον αιχμάλωτο βασιλιά. Ο Όθων επέστρεψε στην μητέρα του, την πριγκίπισσα Θεοφανώ, που ήταν αντιβασίλισσα, που εγκατέλειψε την ιμπεριαλιστική πολιτική του συζύγου της και αφοσιώθηκε ιδιαίτερα στην εκκλησία. Μετά τον θάνατο της μητέρας του (991) η γιαγιά του, Αδελαΐδα της Ιταλίας, έγινε αντιβασιλέας για λογαριασμό του ανήλικου Όθωνα μέχρι την ενηλικίωση του (994).

1297 - Φλωρέντιος, πρίγκιπας της Αχαΐας.

1312 - Ισαβέλλα Α΄, πριγκίπισσα της Αχαΐας.

1348 - Κάρολος, δούκας του Δυρραχίου.

1516 - Φερδινάνδος Β΄, βασιλιάς της Αραγωνίας.

1698 - Ερνέστος Αύγουστος, εκλέκτορας του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ.

1806 - Ουίλιαμ Πιτ ο νεότερος, Άγγλος πολιτικός.

1893 - Χοσέ Θορρίγια, Ισπανός συγγραφέας.

1939 - Ματίας Ζίντελαρ, Αυστριακός ποδοσφαιριστής.

1944 – Έντβαρντ Μουνκ, νορβηγός συμβολιστής ζωγράφος.
Ο Έντβαρτ Μουνκ (Edvard Munch, 12 Δεκεμβρίου 1863 - 23 Ιανουαρίου 1944) ήταν Νορβηγός ζωγράφος, που ανήκει στους προδρόμους του εξπρεσιονισμού. Γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1863 στο χωριό Άνταλσμπρουκ της Νορβηγίας και μεγάλωσε στο Όσλο. Πέθανε στις 23 Ιανουαρίου 1944 στο Όσλο. Το πιο γνωστό του έργο είναι «Η Κραυγή».
Το 1879 ο Μουνκ εγγράφηκε σε τεχνικό κολλέγιο, με θέμα μελέτης την εφαρμοσμένη μηχανική, αλλά διέκοψε τις σπουδές του λόγω συχνών ασθενειών. Το 1880, άφησε το κολλέγιο για να γίνει ζωγράφος. Το 1881, εγγράφηκε στο βασιλικό σχολείο τέχνης και σχεδίου της Κριστιάνια. Οι δάσκαλοί του ήταν ο γλύπτης Julius Middelthun και ο ζωγράφος Christian Krohg.
Ενώ επηρεάζεται καλλιτεχνικά από τους μετα-ιμπρεσσιονιστές, ο Μουνκ είναι συμβολιστικός σε περιεχόμενο, απεικονίζοντας μια κατάσταση του μυαλού παρά μια εξωτερική πραγματικότητα. Ο Μουνκ υποστήριξε ότι ο ιδιωματισμός των ιμπρεσσιονιστών δεν ταίριαξε στην τέχνη του. Δεν αποσκοπούσε στην απεικόνιση μιας τυχαίας στιγμής της πραγματικότητας, αλλά σε καταστάσεις που υπάρχει έντονο συναισθηματικό περιεχόμενο και εκφραστική ενέργεια. Υπολόγιζε προσεκτικά τις συνθέσεις του για να δημιουργήσει μια ανήσυχη, τεταμένη ατμόσφαιρα.
Στη δεκαετία του '30 και τη δεκαετία του '40, οι Ναζί θεώρησαν τα έργα του "εκφυλισμένη τέχνη" και αφαίρεσαν τη δουλειά του από τα γερμανικά μουσεία. Ο Μουνκ πληγώθηκε βαθιά, καθώς είχε αρχίσει να αισθάνεται τη Γερμανία σαν την δεύτερη πατρίδα του.
Έχτισε ένα στούντιο και ένα σπίτι στο κτήμα Ekely στο Skøyen του Όσλο, όπου και πέρασε τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του. Πέθανε εκεί στις 23 Ιανουαρίου 1944, έναν μήνα μετά από τα 80ά γενέθλιά του.

1948 - Ξενοφών Σγουρός, Έλληνας γιατρός και πολιτικός.

1958 – Φρεντ Φράνσις Μπόσγουορθ, Αμερικανός ευαγγελιστής.
Ο Φρεντ Φράνσις Μπόσγουορθ (αγγλ.: Fred Francis Bosworth, 17 Ιανουαρίου 1877 - 23 Ιανουαρίου 1958) ήταν Αμερικανός Πεντηκοστιανός ευαγγελιστής. Συγκαταλέγεται στους λεγόμενους "faith healers" (θεραπευτές διαμέσου της πίστεως). Γεννήθηκε σε ένα αγρόκτημα στη Νεμπράσκα και ανατράφηκε σε μια οικογένεια Μεθοδιστών. Στην ηλικία των 17, αναγεννήθηκε και μετά από δύο χρόνια θεραπεύτηκε από σημαντικά πνευμονικά προβλήματα. Μετά από αυτό, ο Μπόσγουορθ άρχισε να ακολουθεί πιστά τις Χριστιανικές αρχές, αν και αρχικά άλλαξε διάφορες εκκλησίες. Αρκετά χρόνια μετά τη θεραπεία του, παρευρέθηκε στην εκκλησία του Αλεξάντερ Ντόουι στο Ιλλινόις, και έπειτα παρευρέθηκε σε Πεντηκοστιανές συναθροίσεις.
Όταν ο Μπόσγουορθ έλαβε την εμπειρία της Πεντηκοστής το 1906, απέκτησε μια έντονη επιθυμία να κηρύξει το Ευαγγέλιο, αφήνοντας τις επιχειρησιακές δρατηριότητές του και εναποθέτωντας την επιβίωσή του στην πίστη. Περίπου το 1909 μετακόμισε στο Τέξας, και το 1910 ξεκίνησε μια εκκλησία στο Ντάλλας. Το 1914 ήταν ένας από τους ιδρυτές των Συνάξεων του Θεού, με τις οποίες συνεργάστηκε μέχρι το 1918. Αρχισε έπειτα μια νέα εκκλησία στο Ντάλλας. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '20 ήταν γνωστός για τις περιοδείς του που περιλάμβαναν μεγάλες συναθροίσεις στις οποίες υπεράσπισε τις θεραπείες διαμέσω της πίστης, με παρεύρισκόμενους ανθρώπους από όλη τα δόγματα. Περίπου το 1930 άρχισε ένα από τα πρώτα πετυχημένα Χριστιανικά ραδιοφωνικά προγράμματα. Σήμερα είναι περισσότερο γνωστός για το βιβλίο του Χριστός ο Θεραπευτής που είχε εκδοθεί περισσότερες από 7 φορές όταν ακόμα ήταν εν ζωή, και σήμερα έχει κυκλοφορήσει σε 500.000 αντίτυπα.

1973 – Αλέξανδρος Ωνάσης, γιος του έλληνα μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση.
Είχε αναλάβει τη γενική διεύθυνση της "Ολυμπιακής Αεροπορίας". Τραυματίστηκε θανάσιμα σε αεροπορικό δυστύχημα που συνέβη αμέσως μετά την απογείωση μέσα στο αεροδρόμιο του Ελληνικού (Αθήνα) και που πιθανολογήθηκε με βάσιμα στοιχεία ως εγκληματική πράξη.

1980 - Λιλ Ντάγκοβερ, Γερμανίδα ηθοποιός.

1986 - Γιόζεφ Μπόις, Γερμανός καλλιτέχνης.

1989 – Σαλβαντόρ Νταλί, Ισπανός σουρεαλιστής ζωγράφος.
Συνδέθηκε με το καλλιτεχνικό κίνημα του υπερρεαλισμού, στο οποίο ανήκε για ένα διάστημα. Αποτελεί έναν από τους πιο γνωστούς ζωγράφους του 20ου αιώνα και μια πολύ εκκεντρική φυσιογνωμία της σύγχρονης τέχνης.

1989 – Αναστάσιος Βερνάρδος, Έλληνας νομικός και φιλόσοφος.
Ο Αναστάσιος Βερνάρδος (1928 - 1989) ήταν Έλληνας νομικός και συγγραφέας,ο οποίος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιουλίου 1928. Πατέρας του ο Αριστείδης Βερνάρδος από το Προγκί Κυθήρων και μητέρα του η Πόπη το γένος Σικάκη από το Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1956 διορίστηκε ειρηνοδίκης στο Ειρηνοδικείο Νέστου με έδρα το Σιδηρόνερο Δράμας, όπου γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγο και σύντροφο της υπόλοιπης ζωής του Σωτηρία. Απέκτησαν τρία παιδιά, την Πόπη, την Όλγα και τον Αριστείδη.
Το 1957 πέτυχε στις εξετάσεις για πάρεδρος και τοποθετήθηκε στο Πρωτοδικείο Αθηνών. Από το 1985 έως το 1987 διετέλεσε Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών. Το Σεπτέμβριο του 1986 έλαβε μέρος ως εκπρόσωπος των Ελλήνων Δικαστών στη συνάντηση των δικαστών των 12 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έγινε στο Λουξεμβούργο.
Το 1987 ιδρύθηκε το Διεθνές Κέντρο Μελετών Φιλοσοφίας - Θεωρίας - Κοινωνιολογίας και Επιστημολογίας του Δικαίου, στο οποίο εκλέχθηκε πρώτος Πρόεδρος. Σκοπός του Κέντρου ήταν η συμβολή στην ανάπτυξη του ενδιαφέροντος των νομικών για προβλήματα φιλοσοφίας και θεωρίας του δικαίου με την ευρύτερη έννοια. Στα ιδρυτικά μέλη του περιλαμβάνονταν αρκετοί ξένοι πανεπιστημιακοί. Το ίδιο έτος γίνεται μέλος της Εταιρείας Νομικής Μεθοδολογίας (Association Internationale de Methodologie Juridique), που εδρεύει στην Αιξ-αν-Προβάνς της Γαλλίας. Είχε προσκληθεί εκεί για ένα συνέδριο κατά τις 5-7 Σεπτεμβρίου 1988, στο οποίο τελικά δεν πήγε, έστειλε όμως τη σχετική εργασία του που δημοσιεύτηκε στο Revue de la Recherche Juridique – Droit Prospectif (1988 - 4).
Την 23 Ιανουαρίου 1989 ο Αναστάσιος Βερνάρδος δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση 1η Μάη σε απόσταση πενήντα μέτρων από το σπίτι του. Ήταν η επομένη ημέρα της ονομαστικής του γιορτής.

1990 - Άλεν Κόλινς, Αμερικανός μουσικός (Lynyrd Skynyrd).

1992 - Γεώργιος Μπακατσέλος, Έλληνας πολιτικός.

1992 - Φρέντι Μπαρθόλομιου, Άγγλος ηθοποιός.

1998 - Μοχαμάντ Γιουσούφ, Πρωθυπουργός του Αφγανιστάν.

1999 - Τζο Ντ'Αμάτο, Ιταλός σκηνοθέτης.

2002 - Ρόμπερτ Νόζικ, Αμερικανός φιλόσοφος.

2002 – Πιερ Μπουρντιέ, γάλλος κοινωνιολόγος.
Ο Πιέρ Μπουρντιέ (Pierre Bourdieu, 1930-2002) ήταν Γάλλος φιλόσοφος , κοινωνιολόγος και κοινωνικός επιστήμονας.
Σπούδασε φιλοσοφία στην École Normale Supérieure στο Παρίσι. Το 1964 γίνεται διευθυντής ερευνών στην École des Hautes Études, όπου τέσσερα χρόνια μετά ιδρύει το Centre de Sociologie Européenne. Επιπλέον, εκείνη τη χρονιά διευθύνει τη σειρά «Le Sens Commun» των εκδόσεων "Minuit", ενώ το 1975 γίνεται ιδρυτής και διευθυντής του περιοδικού Actes de la recherche en sciences sociales. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 κερδίζει την έδρα της κοινωνιολογίας στο Collège de France. Το 1989 ίδρυσε και διηύθυνε την ευρωπαϊκή επιθεώρηση βιβλίου LIBER και το 1996 τον εκδοτικό οίκο «Raison d'Agir».
Στα περισσότερα από 40 έτη παγκόσμιας επιστημονικής παρουσίας του παρήγαγε ένα τεράστιο επιστημονικό έργο εμπειρικής και θεωρητικής έρευνας, που μεταφράστηκε σε πολλές χώρες του κόσμου ( όπως στην Ελλάδα από τον καθηγητή Νίκο Παναγιωτόπουλο) και ενέπνευσε ένα σπουδαίο αριθμό ερευνών σε πολλούς επιστημονικούς κλάδους. Ο Μπουρντιέ είναι ο πλέον μεταφρασμένος επιστήμονας του τέλους του 20ού αιώνα, φιλόσοφος-κοινωνικός επιστήμονας με παγκόσμια αναγνώριση και έργο που σημαδεύει τη συζήτηση των ιδεών αυτού του αιώνα.

2004 – Χέλμουτ Νιούτον, ήταν Γερμανός φωτογράφος, που ασχολήθηκε κυρίως με τη φωτογραφία μόδας και τη γυμνή φωτογράφηση. Ο Χέλμουτ Νιούτον έπασχε από αχρωματοψία.

2006 - Σαβίνο Γκουλιελμέτι, Ιταλός γυμναστής.

2007 – Χάουαρντ Χαντ, Αμερικανός πράκτορας.
Ο Χάουαρντ Χαντ (Howard Hunt) (9 Οκτωβρίου 1918, Νέα Υόρκη - 23 Ιανουαρίου 2007 Φλόριντα), δούλευε στο Λευκό Οίκο κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ρίτσαρντ Νίξον, και ήταν πρωταγωνιστής στο σκάνδαλο Watergate. Καταδικάστηκε για διάρρηξη, συνωμοσία και υποκλοπή σε 33 μήνες φυλάκισης. Ο Χαντ, μαζί με τον Γκόρντον Λίντι και άλλους, ήταν ένας από τους "υδραυλικούς" του Λευκού Οίκου, μια μυστική ομάδα με σκοπό της να σταματάει τις "διαρροές".
Ήταν πράκτορας της CIA από το 1949 μέχρι το 1970 και λέγεται ότι συμμετείχε στην επέμβαση των ΗΠΑ στον Κόλπο των Χοίρων στην Κούβα, καθώς και στο σχεδιασμό για την ανατροπή του προέδρου Άρμπενς Γκουσμάν στη Γουατεμάλα, ενώ κατηγορήθηκε για ανάμειξη στη δολοφονία του Τζων Κένεντι. Για την τελευταία υπόθεση όμως δικαιώθηκε το 1981 από αμερικανικό δικαστήριο, μετά από μήνυση που άσκησε εναντίον της δεξιάς οργάνωσης "Liberty Lobby", που είχε δημοσιεύσει άρθρο που τον κατηγορούσε για ανάμειξη στην υπόθεση Κένεντι. Έγραψε πολλά μυθιστορήματα, εμπνευσμένα από τις εμπειρίες που απέκτησε από τη συμμετοχή του στις μυστικές υπηρεσίες. Μερικά από τα βιβλία του έγιναν κινηματογραφικές ταινίες.

2007 – Τατιάνα Μαμάκη, Ελληνίδα χορογράφος.
Η Τατιάνα Μαμάκη - Βαρούτη (Μάρτιος 1921 - 23 Ιανουαρίου 2007) ήταν Ελληνίδα χορογράφος. Γεννήθηκε στο Κίεβο της Ρωσίας τον Μάρτιο του 1921. Σπούδασε χορογραφία στην Αθήνα, στη σχολή μπαλέτου της Μαντάμ Ρεϋμόν, και στη συνέχεια στη Βαρσοβία όπου έλαβε δίπλωμα χορού και εμφανίσθηκε ως χορεύτρια στην Όπερα της πόλης. Από την Βαρσοβία συνέχισε σπουδές στο Λονδίνο και το Παρίσι. Με την επιστροφή της στην Ελλάδα υπήρξε πρώτη χορεύτρια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (1939 - 1949) και του Βασιλικού θεάτρου.
To 1949 μετέβη στο Παρίσι με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης όπου παρακολούθησε ιδιαίτερα μαθήματα στη σχολή Πρεομπραζέσκα. Με την επιστροφή της εργάσθηκε πλέον ως χορογράφος Έχει χορογραφήσει τις περισσότερες τραγωδίες αλλά και θεατρικές παραστάσεις, όπερες και οπερέτες καθώς και κινηματογραφικές ταινίες. Συνεργάσθηκε σε τακτικές εκπομπές της ραδιοφωνίας και τηλεόρασης. Σημαντικότερη χορογραφία της θεωρήθηκε εκείνη της παράστασης «Νόρμα» με την Μαρία Κάλλας που δόθηκε το 1960 στην Επίδαυρο.
Η Γαλλία την τίμησε με ανώτερο παράσημο τέχνης.
Η Τατιάνα Μαμάκη πέθανε στην Αθήνα στις 23 Ιανουαρίου του 2007 και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

2009 – Μιχάλης Ροζάκης, ήταν Έλληνας βιρτουόζος πιανίστας, συνθέτης, μαέστρος, τραγουδιστής και καθηγητής μουσικής.

2012 – Κωνσταντίνος Γκόγκας, Έλληνας τραγουδιστής.

2015 - Αμπντουλάχ, βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας.

2016 - Τζίμι Μπέην, Σκωτσέζος μπασίστας (Rainbow, Dio).

2017 - Βαγγέλης Πανάκης, Έλληνας ποδοσφαιριστής.

2020 - Κωνσταντίνος Φαραντάτος, Μητροπολίτης πρ. Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας.

2021 - Λάρι Κινγκ ήταν ένας Αμερικανός τηλεοπτικός παρουσιαστής και ραδιοφωνικός παραγωγός. (19 Νοεμβρίου 1933 – 23 Ιανουαρίου 2021)
Έχει βραβευτεί με δύο Βραβεία Peabody, ένα Βραβεία Έμμυ και 10 βραβεία Cable ACE. Θεωρείται ως ο πιο επιτυχημένος παρουσιαστής στην αμερικανική τηλεόραση.

Ξεκίνησε σαν τοπικός δημοσιογράφος και συνεντευκτής ραδιοφώνου τις δεκαετίες του 1950 και 1960. Το 1978 ανέλαβε παρουσιαστής του The Larry King Show, ένα ολονύχτιο ραδιοφωνικό πρόγραμμα κλήσης σε εθνικό επίπεδο στο MBS. Από το 1985 έως το 2019 παρουσίαζε την βραδινή τηλεοπτική εκπομπή Larry King Live στο CNN. Από το 2012 έως το 2020 παρουσίαζε το Larry King Now στο Hulu και RT America. Συνέχισε με την παρουσίαση του Politicking with Larry King, ενός εβδομαδιαίου πολιτικού ταλκ σόου, το οποίο προβαλλόταν από δύο σταθμούς από το 2013.

Το 2019 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο.
Τον Αύγουστο του 2020, έχασε δύο από τα πέντε παιδιά του, και συγκεκριμένα τον γιο της πρώην συζύγου του, Άντι, 65 ετών, από καρδιακή προσβολή, και την κόρη του Σάια, 51 ετών, από καρκίνο του πνεύμονα.
Πέθανε σε ηλικία 87 ετών, ενώ νοσηλευόταν σε νοσοκομείο του Λος Άντζελες με συμπτώματα κορωνοϊού.