Άρθρα
"Τα ΦΩΤΕΙΝΆ ΜΥΑΛΆ δεν έχουν πατρίδα" της Βάσως Μιχοπούλου
"Τα ΦΩΤΕΙΝΆ ΜΥΑΛΆ δεν έχουν πατρίδα"
Της Βάσως Μιχοπούλου
«Οι επιστήμονες του 21ου αιώνα: ανθρώπινες ιστορίες πίσω από τους εργαστηριακούς πάγκους» θα ήταν ο εναλλακτικός τίτλος του βιβλίου της βιολόγου και δημοσιογράφου Βάσως Μιχοπούλου, η οποία αναλαμβάνει να μας συστήσει 40 κορυφαίους επιστήμονες, Έλληνες και ξένους, που διαμορφώνουν τις συνθήκες της σύγχρονης επιστημονικής πραγματικότητας παγκοσμίως, να προχωρούν ένα βήμα μπροστά την ανθρωπότητα και να επηρεάζουν τη ζωή μας.
Πώς και γιατί διάλεξαν το συγκεκριμένο δρόμο, τι τους ελκύει στην επιστήμη τους, τι ερευνούν και ποια είναι τα αποτελέσματα των ερευνών τους, τι συναισθήματα βιώνουν μετά από μια ανακάλυψη, τι ώρα τελειώνουν από το πανεπιστήμιο, σε τι σπίτι γυρνάνε; Έχουν ζωή έξω από το εργαστήριο; Είναι ερωτήματα στα οποία απαντούν οι ξεχωριστές αυτές προσωπικότητες κάνοντας τον αναγνώστη κοινωνό της έρευνάς τους.
Οι ίδιοι σε απλή και κατανοητή γλώσσα περιγράφουν την επιστημονική τους πορεία, εξηγούν τους στόχους, τη μεθοδολογία και τη σημασία του ερευνητικού τους έργου για την Επιστήμη και την κοινωνία, καθώς και τον αντίκτυπο που αυτό έχει στην καθημερινότητά μας και στη ζωή μας γενικότερα.
Χάρη στο βιβλίο της Βάσως Μιχοπούλου, "Τα φωτεινά μυαλά δεν έχουν πατρίδα" ο μη ειδικός αναγνώστης μπορεί να «ταξιδέψει» μαζί με τους πρωταγωνιστές σε πολλά επιστημονικά πεδία, να εμπνευστεί από αυτές τις ξεχωριστές ανθρώπινες ιστορίες τους και να τους ακολουθήσει ως πρότυπα σε μια εποχή που η ελληνική κοινωνία, ανερμάτιστη, παρακολουθεί σαστισμένη όλα όσα συμβαίνουν γύρω της και βρίσκεται εγκλωβισμένη στη μετριοκρατία και στην προβολή αναλώσιμων και συνήθως ευτελών ειδώλων.
Το βιβλίο, που περιλαμβάνει πλούσιο φωτογραφικό υλικό και βιογραφικά σημειώματα των επιστημόνων, προλογίζει ο ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής.
Γνωρίζοντας τη Βάσω Μιχοπούλου
Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα.
Σπούδασε Βιολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, στο οποίο σήμερα εκπονεί τη διδακτορική της διατριβή στο πεδίο των Διεθνών Σχέσεων. Ταυτόχρονα έχει μετεκπαιδευτεί στη Δημοσιογραφία της Επιστήμης με υποτροφίες σε ευρωπαϊκά «Σχολεία Επιστημονικής Δημοσιογραφίας» (Schools of Science Journalism).
Είναι δημοσιογράφος με εικοσαετή και πλέον επαγγελματική εμπειρία σε εφημερίδες, περιοδικά, on-line έντυπα και τηλεόραση. Έχει εργαστεί στην Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση ΕΡΤ Α.Ε. ως εσωτερική συντάκτρια στη Διεύθυνση Ειδήσεων και Ενημέρωσης της ΝΕΤ, στην ΕΤ1, αλλά και στην Κρατική Ραδιοφωνία ως δημοσιογράφος – παραγωγός, ενώ έχει συνεργαστεί κατά καιρούς και με άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς (ALPHA, STAR CHANNEL, Newsbomb.web TV, κ.ά.)
Αρθρογραφεί στον ελληνικό και ξένο Τύπο (όπως το «ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ», το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», «H ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, η «ΗΜΕΡΗΣΙΑ», ο «ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ», περιοδικό Cancer World, κ. ά.), και έχει σημειώσει αρκετές δημοσιογραφικές επιτυχίες με αποκλειστικές και μοναδικές μέχρι σήμερα συνεντεύξεις στην Ελλάδα.
Έχει ασχοληθεί με την επικοινωνία της Επιστήμης και έχει συνεργαστεί με αρκετά ελληνικά πανεπιστημιακά τμήματα στον τομέα της προώθησης της επιστημονικής πληροφορίας στον Τύπο, ενώ έχει αναλάβει τη διοργάνωση αρκετών επιστημονικών συνεδρίων, ημερίδων και άλλων δράσεων.
Έχει παρουσιάσει επιστημονικές ανακοινώσεις και εισηγήσεις σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά και δημοσιογραφικά συνέδρια, έχει λάβει μέρος με υποτροφία σε πολλά διεθνή επιμορφωτικά σεμινάρια και εργαστήρια (workshops), έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα ως η μοναδική Ελληνίδα δημοσιογράφος Επιστήμης σε διεθνή study press trips, έχει αναλάβει το ρόλο του συντονιστή πάνελ σε στρογγυλά τραπέζια στο πλαίσιο αρκετών επιστημονικών δράσεων, ενώ έχει προσκληθεί από αρκετές επιστημονικές εταιρείες στο εξωτερικό ως σύμβουλος επικοινωνίας στον τομέα της υγείας.
Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοεπιστημόνων (ΠΕΒ), τακτικό μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (EΣΗΕΑ), αλλά και η μοναδική Eλληνίδα δημοσιογράφος που είναι επίσημο μέλος της International Science Writers Association, καθώς και πολλών διεθνών δημοσιογραφικών ενώσεων.
Μιλάει Αγγλικά, Γερμανικά και λίγα Τουρκικά.
Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης
Εmail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Αλέξης Σταμάτης, 2016, είκοσι χρόνια μετά
Ο ΕΒΔΟΜΟΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ
(ΕΚΔ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, 2016)
ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΓΡΑΦΗΣ
Ο «Έβδομος Ελέφαντας» δημοσιεύτηκε το 1998. Είναι η πρώτη μου πεζογραφική
απόπειρα μετά από τρεις ποιητικές συλλογές.
Η ιδέα για το βιβλίο μου ήρθε τέλη καλοκαιριού του 1996, καθώς καθόμουν στο κατάστρωμα ενός πλοίου που με πήγαινε στην Πάρο. Περνούσα μια πολύ ιδιαίτερη περίοδο της ζωης μου, και με τα βλέμμα χαμένο στη θάλασσα, σκεφτόμουν, αναπολούσα, συνειδητοποιούσα όσα κατακλυσμιαία είχαν συμβεί το τελευταίο διάστημα. Μια ποιητική εικόνα μου ήρθε στο νου. Μια σύλληψη «συνολική» κάτι που θα μπορούσε να εξελιχτεί σε ένα ποίημα μεγάλων διαστάσεων. Το «ποίημα» όμως αυτό, «άπλωσε» και «έπαθε» πλοκή.
Μόλις πριν από κάποιους μήνες και συγκεκριμένα στις 10 Απριλίου του 1996 είχα κόψει τα πότο ύστερα από δέκα χρόνια βαρέως αλκοολισμού που παραλίγο να με οδηγήσει στο τέλος. Οι γιατροί μου έδιναν 2% πιθανότητες επιβίωσης εάν έπινα έστω και μια σταγόνα και εγώ συνέχιζα ακάθεκτος. Η εκδίκηση του Βάκχου ήταν άγρια. Κι όμως, έτσι απότομα, έτσι όπως γυρνάνε ανάποδα τα ρολόγια και τα αίματα, εκείνη την σημαδιακή μερα, η ζωή μου άλλαξε άρδην.
Είναι μια περιπέτεια για την όποια έχω μιλήσει δημόσια και δεν έχει ίσως νόημα να επαναλάβω εδώ. Όταν όμως πρωτοβγήκε το βιβλίο, το όποιο περιέχει αρκετά αυτοβιογραφικά στοιχεία (αλλα και ένα μεγάλο κομμάτι μυθοπλασίας) κανείς σχεδόν δεν ήξερε ότι ο πρωτοεμφανιζόμενος αυτός συγγραφέας γνωρίζει από πρώτο χέρι όσα γράφει.
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ο ανώνυμος ήρωας του βιβλίου είναι ένας ανθρωπος σε μια οριακή φάση της ζωης του. Για να ξεπεράσει όσα τον βαραίνουν πρέπει να κατέβει πολύ χαμηλά. Πρέπει να φτάσει ως τον πάτο και ακόμη πιο κάτω, ώστε να μπορέσει κάποια στιγμή να αναρριχηθεί στο ύψος του παλιού του εαυτού.
Αυτή η αλλαγή επωάζεται μέσα του συστηματικά και όπως όλες οι μεγάλες ανατροπές θα εμφανιστεί ακαριαία και συμπαγώς. Κι αυτό γιατί το διάστημα εκείνο πριν τις σημαντικές ανθρώπινες πράξεις, τις σπάνιες εκείνες στιγμές όπου συντελείται μια συνοπτική δόξα του εαυτού μας, υπάρχει μια πυκνότητα, ένα «τώρα», πυκνό και αρραγές. Σε μια στιγμή μπορεί κανείς να τα δει όλα.
Αυτό το σπινθήρισμα είναι φυσικά στιγμιαίο, είναι μια εξέγερση της ψυχής, μια έξοδος που συντελείται κυρίως στον έρωτα αλλά όχι μόνον. Οι στιγμές αυτές της προσωπικής ακτινοβολίας διαρκούν απειροελάχιστα, επειδή αυτή είναι ακριβώς η φύση τους. Είναι θραύσματα, χρονικά ψιχία που δεν μπορούμε να τα κρατήσουμε για πάντα. Όμως είναι ακριβώς αυτή τους η φευγαλέα φύση που τροφοδοτεί και συντηρεί το όνειρο, εκείνη που πιστοποιεί την μοναδικότητα της ύπαρξης. Αυτές οι στιγμές είναι όπως η ποίηση, μια στιγμιαία μεταφυσική. Ένα διάστημα κατά το οποίο ο χρόνος δεν κυλάει. Αναβλύζει.
Έτσι, μετά απ αυτή την ανεμοδαρμένη περίοδο η ψυχή του ήρωα κάποια στιγμή θα αναβλύσει ολόκληρη και από τότε τίποτα δεν θα είναι πια όπως πριν.
Ξαναγυρίζω στο προσωπικό. Με την περιπέτεια της ζωής τόσο νωπή, η περιπέτεια της συγγραφής είχε μια αυθεντικότητα και ένα εξομολογητικό στοιχείο. Παρόλα αυτά, ξαναδιαβάζοντας το βιβλίο, αναγνωρίζω πως ακόμη και λίγους μήνες μετά από έναν τέτοιο ψυχικό κραδασμό, μια τόσο σημαντικη αναδιάταξη των τεκτονικών πλακών του είναι, υπάρχει μια απόσχιση, μια απόσταση από το «δράμα», που πιθανόν να ήταν και αυτή που να με βοήθησε κι εμένα να δω τα πράγματα αλλιώς και να ανοίξω τη ζωή και τη ψύχη μου, ώστε να ζήσω πια ως εγώ.
Το κείμενο παραμένει αυτούσιο χωρίς να αλλάξει ούτε ένα κόμμα. Έξαλλου τις παλιές μας φωτογραφίες δεν τις ρετουσάρουμε. Και οι παλιές μας ουλές είναι η περιουσία μας.
Αλέξης Σταμάτης, 2016, είκοσι χρόνια μετά
*link της εξομολόγησης μου στην εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη, Πρωταγωνιστές με θέμα τη εξάρτηση απο το αλκοόλ:
Αρχαιολογία και Ψυχανάλυση Κύκλος ανοικτών σεμιναρίων από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης & τη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή
Αρχαιολογία και Ψυχανάλυση
Κύκλος ανοικτών σεμιναρίων
από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης & τη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή
Οκτώβριος 2016 – Μάρτιος 2017
Κύκλο ανοικτών σεμιναρίων με θέμα «Αρχαιολογία και Ψυχανάλυση» διοργανώνει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης σε συνεργασία με τη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή. Tα σεμινάρια θα επιχειρήσουν να αναδείξουν τις κοινές συνιστώσες των δυο πεδίων και να διερευνήσουν πώς το ένα μπορεί να επηρεάσει το άλλο σε μεθοδολογικό και εννοιολογικό επίπεδο. Θα διοργανώνονται μία Δευτέρα κάθε μήνα από Οκτώβριο μέχρι Μάρτιο και θα περιλαβάνουν έξι ενότητες, σε κάθε μια από τις οποίες θα συνδιαλέγονται ένας αρχαιολόγος ή κοινωνικός ανθρωπολόγος και ένας ψυχαναλυτής πάνω σε συγκεκριμένα θέματα, με τη βοήθεια συντονιστή που θα διευθύνει τη συζήτηση.
Διοργανωτές του σεμιναρίου είναι οι Χρυσάνθη Παπαδοπούλου, Αρχαιολόγος, Υποδιευθύντρια της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής, Άρης Αναγνωστόπουλος, Κοινωνικός ανθρωπολόγος, Πανεπιστήμιο του Kent, Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στην Πολιτιστική Διαχείριση (Kent-AUEB) και Νίκος Παπαδημητρίου, Επιμελητής Αρχαιοτήτων του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
Στις αρχές του εικοστού αιώνα ο Σίγκμουντ Φρόιντ, επιχείρησε μια σύνδεση της νεότευκτης επιστήμης της ψυχανάλυσης με την αρχαιολογία. Συγκεκριμένα παρομοίασε την ανθρώπινη ψυχή με χώρο υπό ανασκαφή, όπου οι πρωταρχικές μνήμες παραμένουν κρυμμένες στα παλαιότερα στρώματα, ενώ οι πιο πρόσφατες βρίσκονται εγγύτερα στην επιφάνεια. Ο ψυχαναλυτής, ως άλλος αρχαιολόγος, οφείλει να ανασκάψει το παρελθόν για να ανασύρει στο πεδίο του συνειδητού τις λανθάνουσες μνήμες.
Η φροϋδική παρομοίωση φαντάζει ξεπερασμένη σήμερα. Οι αρχαιολόγοι δεν θεωρούν πλέον ότι μπορούν να αποκαλύψουν «αλήθειες» για το τι συνέβη στην αρχαιότητα, γι’ αυτό και ασχολούνται εξίσου με το πώς το παρόν επηρεάζει τους τρόπους πρόσληψης του παρελθόντος. Αντίστοιχα, οι ψυχαναλυτές έχουν απομακρυνθεί από την προσπάθεια να «ανασυστήσουν» τα γεγονότα που γέννησαν τις λανθάνουσες μνήμες του παρελθόντος και εστιάζουν περισσότερο στον τρόπο με τον οποίον οι μνήμες αυτές «αναδύονται» στο παρόν.
Πρέπει λοιπόν να απορρίψουμε την φροϋδική παρομοίωση; Ίσως όχι. Τόσο η αρχαιολογία όσο και η ψυχανάλυση αποτελούν γεννήματα της νεωτερικότητας, και περιγράφουν την ανάγκη των σύγχρονων ανθρώπων να διαχειριστούν το παρελθόν τους και να το συνδέσουν με την ατομική ή κοινωνική τους ταυτότητα. Επίσης, η αρχαιολογική πρόσληψη και η ψυχαναλυτική ανάδυση παρουσιάζουν στενές εννοιολογικές σχέσεις, που αξίζει να μελετηθούν διεξοδικά. Τέλος, τα δύο πεδία μοιράζονται κοινές θεματικές, που αφορούν τη σχέση τους χθες με το σήμερα.
Οι 6 ενότητες των σεμιναρίων βασίζονται σε έννοιες και θέματα που απασχολούν και τα δύο πεδία:
Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016, ώρα 19.00
ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ
Σε αυτήν την εισαγωγική ενότητα θα σχολιαστούν οι αρχαιολογικές πρακτικές, που ενέπνευσαν το Φρόιντ και οι ψυχαναλυτικές μεταφορές που κρύβει ο αρχαιολογικός λόγος. Επίσης θα συζητηθούν ζητήματα μεθοδολογίας που είναι κοινά στην αρχαιολογία και την ψυχανάλυση.
Ομιλητές
Άρης Αναγνωστόπουλος, Κοινωνικός ανθρωπολόγος, Πανεπιστήμιο του Kent, Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στην Πολιτιστική Διαχείριση (Kent-AUEB)
Κώστας Ζερβός, Ψυχίατρος - Ψυχαναλυτής
Συντονίστρια
Χρυσάνθη Παπαδοπούλου, Αρχαιολόγος, Υποδιευθύντρια Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής.
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016, ώρα 19.00
ΙΧΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΥΣΙΑ
Στην ενότητα αυτή θα διερευνηθεί η αίσθηση της απουσίας που γεννά στους αρχαιολόγους η διαρκής επαφή με αποσπασματικά ίχνη του παρελθόντος και οι πιθανές επιπτώσεις της. Η εξέταση θα βασιστεί σε ψυχαναλυτικές και φιλοσοφικές προσεγγίσεις και ερμηνείες της απουσίας.
Ομιλητές
Δέσποινα Καταπότη, Αρχαιολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Θεωρίας Πολιτισμού και Ψηφιακού Πολιτισμού, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Μιχάλης Πέτρου, Κλινικός ψυχολόγος, Κοινωνικός ανθρωπολόγος (Πανεπιστήμιο Λυών), Ψυχαναλυτής (μέλος της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής ‘Ενωσης - IPA)
Συντονιστής
Χάρης Μωρίκης, Κλινικός ψυχολόγος, Ψυχαναλυτής (μέλος της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής ‘Ενωσης - IPA).
Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016, ώρα 19.00
ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΠΕΝΘΟΣ
Στην ενότητα αυτή θα εξεταστεί το πώς γεννάται η αίσθηση της νοσταλγίας που διακατέχει τον ανασκαφέα αρχαίων καταλοίπων και θα διερευνηθεί η σχέση της με την ψυχική διαδικασία του πένθους.
Ομιλητές
Κώστας Πασχαλίδης, Αρχαιολόγος, Επιμελητής Αρχαιοτήτων της Προϊστορικής Συλλογής του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου
Ντόρα Περτέση, Δρ Ψυχανάλυσης , Mέλος της Παγκόσμιας Εταιρείας Ψυχανάλυσης, Περιοδικό αληthεια, διδάσκουσα στο Κέντρο Ψυχαναλυτικών Ερευνών της Αθήνας.
Συντονιστής
‘Αρης Αναγνωστόπουλος, Κοινωνικός ανθρωπολόγος, Πανεπιστήμιο του Kent, Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στην Πολιτιστική Διαχείριση (Kent-AUEB)
Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2016, ώρα 19.00
ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ
Στην ενότητα αυτή θα διερευνηθεί η έννοια του «άλλου» στην αρχαιολογία, όπως διαμορφώνεται μέσω του εντοπισμού πολιτισμικών διαφορών από τις κοινωνίες που μελετάμε αλλά και μέσω της χρονικής απόστασης που μας χωρίζει από αυτές.
Ομιλητές
Νίκος Παπαδημητρίου, Αρχαιολόγος, Επιμελητής Αρχαιοτήτων Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης
Πάνος Παπαθεοδώρου, Δρ Ψυχαναλυτής, μέλος του Ψυχαναλυτικού Συλλόγου Freud-Lacan και της Association de Psychanalyse Jacques Lacan
Συντονιστής
Στασινός Σταυριανέας, Επίκουρος Καθηγητής Φιλοσοφίας, Πανεπιστήμιο Πατρών.
Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017, ώρα 19.00
ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑ
Στην ενότητα αυτή θα εξεταστούν οι διαδικασίες ανασύστασης της μνήμης (προσωπικής και συλλογικής) και οι πιθανές τραυματικές της διαστάσεις, όπως προκύπτουν από την ανάδυση εμπειριών και γεγονότων, τα οποία βρίσκονταν για καιρό «θαμμένα» ή σε λανθάνουσα κατάσταση. Η θεματική σχετίζεται άμεσα με ζητήματα πρόσληψης του παρελθόντος και με αρχαιολογικές πρακτικές.
Ομιλητές
Δημήτρης Πλάντζος, Αρχαιολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών
Γεράσιμος Στεφανάτος, Ψυχίατρος-ψυχαναλυτής, μέλος της γαλλικής ψυχαναλυτικής εταιρείας Quatrième Groupe
Συντονιστής
Βλάσης Σκολίδης, Ψυχίατρος-Ψυχαναλυτής, μέλος της Νέας Λακανικής Σχολής, διδάσκων στο Κέντρο Ψυχαναλυτικών Ερευνών της Αθήνας.
Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017, ώρα 19.00
ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Στην ενότητα αυτή θα εξεταστούν οι ψυχικές και σωματικές διεργασίες της εφηβείας, που έχουν ως αποτέλεσμα την ενσωμάτωση του φύλου, και θα διερευνηθούν συγκριτικά έμφυλες πρακτικές στην αρχαιότητα και σήμερα. Η θεματική εμπνέεται από την ψυχαναλυτική άρθρωση σχετικά με την έμφυλη ταυτότητα εστιάζοντας στην ιδιαιτερότητα της θηλυκότητας με αναφορές στη θεωρία του Σ. Φρόυντ και του Ζ. Λακάν.
Ομιλήτες
Χρυσάνθη Παπαδοπούλου, Αρχαιολόγος, Υποδιευθύντρια Βρετανικής Σχολής Αθηνών
Μαρίνα Φραγκιαδάκη, Ψυχαναλύτρια, μέλος της Νέας Λακανικής Σχολής και της Παγκόσμιας Εταιρείας Ψυχανάλυσης, διδάσκουσα στο Κέντρο Ψυχαναλυτικών Ερευνών της Αθήνας
Συντονίστρια
Ειρήνη Χρυσοχέρη, Ανθρωπολόγος Τέχνης, University of Goldsmith
Είσοδος ελεύθερη/Δεν γίνονται κρατήσεις.
Ώρα έναρξης: 19.00/Έναρξη προσέλευσης: 18.40
Τα σεμινάρια θα πραγματοποιούνται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
(Νεοφύτου Δούκα 4, 5ος όροφος)
http://www.cycladic.gr
Η διατροφή στην αρχαία Ελλάδα, νέα μουσειοσκευή, από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Νέα μουσειοσκευή με θέμα
"Η διατροφή στην αρχαία Ελλάδα"
από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Έτοιμη να ταξιδέψει σε σχολεία όλη της χώρας και στο εξωτερικό!
Μια νέα μουσειοσκευή με θέμα «Η διατροφή στην αρχαία Ελλάδα» δημιούργησε το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης με την υποστήριξη της Ε.Ι Παπαδόπουλος Α.Ε., με στόχο να ταξιδέψει σε σχολεία όλης της χώρας αλλά και του εξωτερικού. Η νέα μουσειοσκευή, που απευθύνεται στους μαθητές όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, διδάσκει στους μαθητές τις διατροφικές συνήθειες των αρχαίων και τους κανόνες μιας ισορροπημένης διατροφής, μέσα από κείμενα, CD με εικόνες, πιστά αντίγραφα αρχαίων σκευών, εκπαιδευτικά παιχνίδια και προτάσεις για δραστηριότητες.
Ο εκπαιδευτικός δανείζεται τη μουσειοσκευή από το μουσείο και τη χρησιμοποιεί ως εκπαιδευτικό υλικό για το μάθημα της Ιστορίας, της Γλώσσας ή της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, καθώς και σε διάφορες άλλες δράσεις. Επίσης μπορεί να την αξιοποιήσει για την προετοιμασία της επίσκεψης των μαθητών στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αλλά και σε οποιοδήποτε Μουσείο της Ελλάδας ή του εξωτερικού διαθέτει εκθέματα που σχετίζονται με τις διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων.
Μέσα από τη νέα μουσειοσκευή, οι μαθητές θα γνωρίσουν:
• Τα σκεύη που είναι απαραίτητα στην κουζίνα αλλά και στο καθημερινό και εορταστικό τραπέζι.
• Τις πηγές της διατροφής (δημητριακά, λαχανικά, φρούτα, όσπρια, μέλι, καρποί, ψάρι, κρέας).
• Τα οφέλη της σωστής διατροφής και του ισορροπημένου πρωινού.
• Τη διατροφή και το ρόλο της στην κοινωνική ζωή (συμπόσια, γιορτές, θρησκευτικές τελετές).
• Διάφορες συνταγές και αγαπημένες τροφές στην αρχαιότητα.
Ο εκπαιδευτικός μπορεί να χρησιμοποιήσει τα σκεύη και το ύφασμα της μουσειοσκευής για να δημιουργήσει, μέσα στην τάξη, μια γωνιά που να αναπαριστά το περιβάλλον μιας κουζίνας στα αρχαία χρόνια.
Χρησιμοποιώντας το υλικό της μουσειοσκευής και παίζοντας παιχνίδια όπως το παιχνίδι τύπου twister game «Ισορροπώντας στις τροφές», τα παιδιά θα αντιληφθούν καταρχάς τη σημασία ενός πλήρους πρωινού, συζητώντας με τον εκπαιδευτικό ποιες τροφές είναι απαραίτητες. Στη συνέχεια, καθώς θα επεξεργάζονται σκεύη πιστά αντίγραφα εκθεμάτων από τις Συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, θα γνωρίσουν τις διατροφικές συνήθειες, τα είδη γευμάτων και αγαπημένα φαγητά και συνταγές στην αρχαία Αθήνα και Ρώμη!
Ο εκπαιδευτικός μπορεί ακόμη να προσκαλέσει τα παιδιά να φτιάξουν το μενού μιας εβδομάδας και να το εφαρμόσουν σπίτι τους ή να σχεδιάσουν ένα παιχνίδι γνώσεων τύπου trivial pursuit.
Τα παιδιά μπορούν επίσης να φτιάξουν σπίτι τους μπισκότα με βρώμη και σταφίδες με βάση τη συνταγή που περιλαμβάνεται μέσα στο υλικό της μουσειοσκευής.
Η οργάνωση του εκπαιδευτικού υλικού της νέας μουσειοσκευής πραγματοποιήθηκε από το Τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Μουσείου ενώ ο σχεδιασμός τα σχέδια και η γραφιστική επιμέλεια από τη Χαρά Μαραντίδου.
Η εταιρεία Ε.Ι Παπαδόπουλος Α.Ε., στάθηκε πολύτιμη αρωγός καθ’ όλη τη διάρκεια του σχεδιασμού και της κατασκευής της νέας μουσειοσκευής.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΕΙΟΣΚΕΥΕΣ ΤΟΥ ΜΚΤ
Οι Μουσειοσκευές είναι βαλίτσες που έχει δημιουργήσει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης για να ταξιδεύουν στα σχολεία. Σχεδιάστηκαν για να φέρουν τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς πιο κοντά στον κόσμο του Μουσείου, και απευθύνονται κυρίως στα σχολεία των απομακρυσμένων περιοχών της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού.
Κάθε Μουσειοσκευή έχει ένα διαφορετικό θέμα και περιέχει αντίγραφα αντικειμένων, εκπαιδευτικό υλικό, εικόνες σε ηλεκτρονική μορφή, βιβλία και εκπαιδευτικά παιχνίδια. Μέχρι σήμερα το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης έχει δημιουργήσει 5 μουσειοσκευές με τα εξής θέματα:
• Κυκλαδικός Πολιτισμός
• Παίζοντας στην αρχαία Ελλάδα
• Αρχαία ελληνική κεραμική
• Το ένδυμα στην αρχαία Ελλάδα
• Η διατροφή στην αρχαία Ελλάδα
Κάθε χρόνο 200 περίπου σχολεία από όλη την Ελλάδα δανείζονται και χρησιμοποιούν τις μουσειοσκευές, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε 20.000 περίπου μαθητές να γνωρίσουν διάφορες πτυχές του ελληνικού πολιτισμού.
Ένα σχολείο μπορεί να δανειστεί απευθείας τη μουσειοσκευή από το Μουσείο. Εναλλακτικά ένας ιδιώτης ή μια επιχείρηση μπορεί να αγοράσει μια μουσειοσκευή και να τη στείλει ο ίδιος σε σχολείο, ίδρυμα, Πανεπιστήμιο ή άλλο φορέα της επιλογής του ή να αναθέσει στο Μουσείο να τη διακινήσει σε σχολεία σε όλη την Ελλάδα ή σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Μουσειοσκευές μπορούν επίσης να δανειστούν οργανισμοί ή φορείς που ασχολούνται με την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Σχετικά με την Ε.Ι Παπαδόπουλος Α.Ε.
Η Ε.Ι. Παπαδόπουλος Α.Ε, πρωτοπόρος βιομηχανία μπισκότων και ειδών διατροφής, είναι μια αμιγώς Ελληνική εταιρεία, η οποία εδώ και 94 χρόνια ηγείται της Ελληνικής αγοράς μπισκότων με μεγάλη γκάμα γευστικών προϊόντων υψηλής διατροφικής αξίας και ιδιαίτερα αναγνωρίσιμες μάρκες, όπως: Πτι -Μπερ, Μιράντα, Γεμιστά, Caprice, Cream Crackers. Κατέχει επίσης, ισχυρή θέση στον κλάδο των αρτοσκευασμάτων με προϊόντα όπως τις Φρυγανιές, τα Κριτσίνα και τα Παξιμάδια. Διαθέτει ακόμα στην αγορά, τις μπάρες Δημητριακών Digestive Bars, ενώ το 2013 εισήλθε στον χώρο του συσκευασμένου ψωμιού σε φέτες, με τις μάρκες Γεύση², Χωριανό και πρόσφατα με την Αρχαία Σπορά με Δίκοκκο σιτάρι. Στα 4 εργοστάσιά της απασχολεί περισσότερα από 1.200 άτομα ενώ εξάγει τα προϊόντα της σε περισσότερες από 40 χώρες και στις 5 ηπείρους με αιχμή του δόρατος τα Caprice. Η εταιρεία έχει λάβει πολλά βραβεία σε ελληνικές και διεθνείς εκθέσεις και κατέχει ξεχωριστή θέση στις καρδιές των Ελλήνων, καθώς από το 1922 μένει πιστή στις αξίες της: Ποιότητα, Καινοτομία και Σεβασμός στον καταναλωτή. Η εταιρεία εξέδωσε το 2013 τον πρώτο απολογισμό εταιρικής υπευθυνότητας, περισσότερα στοιχεία για τον οποίο μπορείτε να βρείτε στο: http://papadopoulou.gr/wp-content/uploads/2014/11/ekthesi-2013.pdf
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
• Οργάνωση εκπαιδευτικού υλικού-κείμενα-δραστηριότητες: Μαρίνα Πλατή-Ελένη Μάρκου
• Σχεδιασμός: Χαρά Μαραντίδου
• Ο δανεισμός της Μουσειοσκευής είναι δωρεάν. Η μεταφορά αποτελεί ευθύνη του εκπαιδευτικού και στην περίπτωση που χρησιμοποιηθεί μεταφορέας, τα έξοδα επιβαρύνουν το σχολείο.
• Για το δανεισμό των μουσειοσκευών, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με το Τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων T. 210 7239438. Για την αγορά μιας μουσειοσκευής, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν στο Τ. 210 7228321 (εσωτ. 125)
Σαν περάσουν πέντε χρόνια, του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, από την Κάπα Εκδοτική
ΦΕΔΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ
Σαν περάσουν πέντε χρόνια
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Άννυ Ανεστοπούλου,
Έφη Γεωργοπούλου, Θεοδοσία Κοφινά
112 σελ., τιμή: €8,48
ISBN 978-618-5191-29-0
Κάπα Εκδοτική
Η Κάπα Εκδροτική παρουσιάζει σε νέα μετάφραση το έργο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα "Σαν περάσουν πέντε χρόνια". Πρόκειται για ένα σχεδόν άγνωστο στην Ελλάδα έργο του μεγάλου Ισπανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα, που ξεφεύγει από τη ρεαλιστική ηθογραφική θεματολογία των άλλων δραμάτων του.
Ο μεταφραστής Κωνσταντίνος Παλαιολόγος σημειώνει στην εισαγωγή του: «Στις 19 Αυγούστου του 1931, ακριβώς πέντε χρόνια πριν την εκτέλεσή του, ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα ολοκληρώνει στη Γρανάδα το Así que pasen cinco años (Σαν περάσουν πέντε χρόνια), ένα θεατρικό έργο που είχε αρχίσει να γράφει στην Κούβα, το 1930, και το οποίο ανήκει μαζί με το El público (Το κοινό) του 1930 και το ανολοκλήρωτο La comedia sin título (Κωμωδία δίχως τίτλο) στην άτυπη τριλογία του αποκαλούμενου «Teatro imposible» [«Ανέφικτου θεάτρου»].
Στα έργα αυτά συναντάμε έναν Λόρκα υπερρεαλιστή, επηρεασμένο έντονα από τις θεωρίες του Φρόιντ και τα κινήματα της πρωτοπορίας των αρχών του 20ού αιώνα· έναν Λόρκα που απέχει αισθητά από τη χρονικά μεταγενέστερη και σαφώς πιο γνωστή στο ελληνικό θεατρόφιλο κοινό, ρεαλιστική ηθογραφική θεματολογία των αγροτικών δραμάτων του: Ματωμένος γάμος (1933), Γέρμα (1934) και Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα (1936)».
Το έργο έχει παιχτεί μόνο μία φορά στην Ελλάδα, την περίοδο 1971/72 σε μετάφραση και σκηνοθεσία του Αλέξη Σολομού, με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Ποταμίτη.
Κάπα Εκδοτική • Παπαρηγοπούλου 6, Περιστέρι • Τηλ.: 210 6859273
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ‖ www.kapaekdotiki.gr ‖ fb/ Κάπα Εκδοτική
t @KapaEkdotiki
Περισσότερα Άρθρα...
- Ο διαφορετικός μισομπουκίτσας ένα παιδικό βιβλίο με cd, από τους Γιάννη Ζουγανέλη και Γιούλα Γεωργίου
- Ο φούρναρης Πλατς το νέο βιβλίο της Μαρία Σούμπερτ από τις εκδόσεις Διάπλαση
- Μανταλίνα Ψωμά ατομική έκθεση "Ενδιάμεσα, στην Alma Gallery στα Τρίκαλα
- Η όπερα της πεντάρας του Μπερτολτ Μπρεχτ σε μετάφραση του Διώργου Δεπάστα από την Κάπα Εκδοτική